บทที่ 30 หลับตาเถิด...คนดีหลับตาเถิดนะ คนดี
วันนี้เหนื่อยแล้ว พักผ่อน
ถึงเวลาต้องหลับ ต้องนอน
ค่อยผ่อนความล้า ลงเตียง
ลืมเรื่องทุกข์ใจ วันนี้
ลืมเรื่องชีวี ที่ผ่านมา
คิดถึงเรื่องสุข วันวาร
เมื่อครั้งเยาว์วาน เด็กน้อย
พรุ่งนี้ตื่นจะได้ สดใส
หมดทุกข์จากใจ ทุกเรื่อง
ยิ้มรับวันใหม่ ไม่ฝืน
สดชื่นให้สม กับวัย
เอนกายลงหลับ พักผ่อน
ข่มตาหลับนอน จนได้
คิดถึงเรื่องสุข เคลิ้มไป
ให้เจ้าหลับใหล ตลอดกาล...
............. .................
............. .................
14 กันยายน 2545