ดีใจมากครับที่ชอบงานเขียนของผม ใกล้จะจบแล้วครับ
....................................................."บุษบง" เป็นบทกลอนที่ใช้ภาษากวีและชื่อดอกไม้เป็นจำนวนมากเพื่อให้มีความไพเราะ และสื่อความหมายได้ลึกซึ้งครับ
..................................................
บทที่ 33 บุษบง
บุษบงหอมหวานงามผุดผาด
ขึ้นดารดาษเต็มลานบานสดใส
ทั้งราตรีพุดตะแคงแซมวิไล
ชมนาดคลอเคลียไซ้แก้วช่องาม
ศศลักษณ์หยอกล้อป้อพุดซ้อน
สายลมอ่อนโรยกลิ่นประทิ่นไหว
รสสุคนธ์แย้มกลีบอวดเรไร
น้ำฟ้าร่วงรินไหลสู่พบู
หมู่ดวงมาลย์มาลีผลิดอกอ่อน
ทิฆัมพรแอร่มงามวามดวงแข
ดาริกาพราวพรายมิวายแล
ชมความงามจริงแท้บุษบง
สารภีชูช่อลออเด่น
วาตะเย็นพัดต้องนมแมวไหว
หิ่งห้อยน้อยเปล่งแสงแซมพงไพร
มะลิวัลย์เอนกายอวดสิตางศุ์
ฉันเดินชมหมู่ผกาสราญจิต
เคียงคู่คิดมิตรรักแสนสุขสันต์
เขาเอียงเอนกายาสบตาพลัน
พจมานอันหวานล้ำมิจำเป็น
บรรจงจูบแผ่วเบาที่แก้มซ้าย
แสนเอียงอายยิ้มรื่นชื่นใจแสน
กุสุมาลย์แย้มยิ้มทั่วถิ่นแดน
แสงโสมแจ่มส่องหล้าพร่าพราวพราย
15 ตุลาคม 2554