>
>ลองไตร่ตรองดูเถอะคับ

ว๊าย!!! มีคนเข้าใจอารมณ์ตุ๊ดขี้อิจฉาอย่างดิฉันด้วยดีใจมากค่ะ 55

ดิฉันเข้าใจว่าคุณชอบความรู้สึกบีบคั้นอารมณ์ของตัวละครทั้ง 3 เหมือนดิฉันนะคะ

แต่ถ้าให้ต๋องเป็นแบบเดิม โต้งเป็นแบบเดิม แล้วนิยายมันจะดำเนินไปทางไหนต่อละคะ มันก็ย่ำอยู่กับที่

ก็เหมือนตัวคนเรานี่แหละค่ะไม่ต้องมองไกล ฉันกับคุณเวลาไปอยู่ในที่ใหม่ สังคมใหม่ มันก็ต้องปรับตัวเปลี่ยนแปลงกันไปตามประสา พอเราได้เรียนรู้หรือโตขึ้น เราก็จะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปเรื่อยๆ คนเราเปลี่ยนตลอดแหละค่ะ

ดิฉันอาจจะเคยเป็นแบบโต้งนะคะ ที่พอรักใครสักคนแล้วจะหึงแรงอิจฉาแรง เคียดแค้นชิงชัง ยิ่งถ้าเขาไม่รักนี่จะยิ่งโกรธจัด แต่พอเราโตขึ้นเราได้เรียนรู้เจอประสบการณ์มากๆ ดิฉันก็มองว่า อ้าว มึงไม่รักกูนี่ ไม่เป็นไร ผู้ชายมีอีกตั้งเท่าไหร่บนโลก กูไม่หาที่อื่นก็ได้ชิ แล้วจะเสียดาย อะไรอย่างนี้ค่ะ 55

เอาเป็นว่าเราควรดีใจที่ตัวละครมีการพัฒนาและเติบโตขึ้น เห็นมิติหลายๆด้านของความเป็น "มนุษย์" จริงๆค่ะ ลองดูเนอะคุณย (ดิฉันคิดว่าคุณต้องเป็นวัยรุ่นวัยกำลังเปิดโลกกว้างน่ารักๆแน่ๆเลย >.<

ส่วนตัวคิดว่าตัวละครอย่าง "ต๋อง" มีโอกาสกลายเป็นคนแรดแบบนี้ได้ค่ะ เพราะนางยังเด็กโดนกระตุ้นและหักเหความสนใจได้ง่าย ^^