Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 532
Message ID: 39
#39, RE: +.+.+. ทุ่ง...กาม...+.+.+.
Posted by Andrew on 08-Apr-13 at 06:12 PM
In response to message #38
ทันทีที่กินข้าวเที่ยงเสร็จก้านก็แล่นไปคอยบอลที่หลังโรงยิมอย่างลิงโลด.. เขาปลีกตัวจากกลุ่มเพื่อนที่กินข้าวด้วยกัน ทว่ายังไปไม่พ้นโรงอาหาร เด็กหนุ่มก็เจอใครคนหนึ่งเข้าเสียก่อน


“ไปไหนน่ะก้าน กินข้าวเสร็จแล้วเหรอ” แววเอ่ยทัก เเธอเดินมากับเพื่อนกลุ่มใหญ่ที่กำลังส่งเสียงจ้อกแจ้กคุยกันไม่ได้หยุด ก้านนึกถึงฝูงนกกระจิบที่ลงมาจิกกินข้าวที่แม่เขาหว่านไว้ตรงลานบ้านตอนเช้าๆ ดูๆไปก็น่ารักดี แต่ก็น่ารำคาญไม่หยอกเหมือนกัน


“กินเสร็จแล้ว พอดีนัดกับครูพงษ์ที่ห้องพละ” ก้านปด ไม่ยอมสบตากลมโตคู่นั้น.

.
“แล้วเสาร์นี้ทวนว่างหรือเปล่า พ่อกะแม่แววจะไปเยี่ยมป้าที่พะเยา แววเลยอยู่บ้านคนเดียวน่ะ..”


ก้านรู้นัยยะที่แฝงมาในคำชวนดี แต่เขามีแผนในใจแล้วว่าจะพาไอ้บอลไปเล่นน้ำที่ฝาย แต่ครั้นจะให้บอกปัดแววไปตรงๆเขาก็ทำใจลำบาก ก้านจึงได้แต่พูดอุบอิบในลำคอ

“ไม่รู้ว่าหลวงตาจะใช้ให้ช่วยงานอะไรที่วัดหรือเปล่า” ก้านตอบแล้วรีบหาเรื่องปลีกตัวไปจากแวว “ไปก่อนนะเดี๋ยวอาจารย์คอย”


แววมองตามเด็กหนุ่มในชุดนักชุดนักเรียนที่ผละไปอย่างลุกรี้ลุกรน อดคิดไม่ได้ว่าเขาเหมือนมีอะไรปกปิดเธออยู่

ทวนจ้ำอ้าวมาถึงหลังโรงยิมโดยไว เขาพบบอลยืนคอยอยู่ก่อนแล้วที่นั่น..


“เป็นอะไรไปพี่ ทำยังกะวิ่งหนีอะไรมา..”


ก้านไม่ตอบ เขาหันซ้ายหันขวาไปรอบตัว พอเห็นว่าปลอดคนก็ลากบอลเดินอ้อมด้านหลังไปอีกฝั่งหนึ่งของโรงยิม เด็กหนุ่มทั้งคู่หยุดยืนหน้าประตูไม้เก่าๆที่คล้องสายยูอยู่ ก้านล้วงกระเป๋ากางเกง ควานหากุญแจออกมาไข เขาได้อภิสิทธิ์ในการมีกุญแจห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาเพราะถูกใช้ให้มาขนอุปกรณ์กีฬาบ่อยๆ


ก้านเหลียวซ้ายแลขวาให้มั่นใจว่าปลอดคนอีกรอบก่อนจะดึงแขนบอลเข้าไปในห้อง จากนั้นก็จัดแจงลงกลอนจากข้างในเรียบร้อย

“พี่พาผมมาทำอะไรอ่ะ “บอลถาม เหลียวมองไปรอบตัวอย่างงงๆ ห้องเก็บอุปกรณ์กีฬานั้นอับทึบไม่มีหน้าต่าง นอกจากช่องระบายอากาศ กองอุปกรณ์ชำรุดบางส่วนกองระเกะระกะฝุ่นเขลอะแทบไม่มีที่ยืน ซ้ำอากาศก็ยังร้อนอบอ้าวจนแทบจะหายใจไม่ออก..


ก้านกระโดดขึ้นไปนั่งบนลังเก่าๆที่ใช้เก็บลูกบาส เขากางขาออกแล้วดึงให้บอลมายืนระหว่างหัวเข่าทั้งสองข้าง ระดับความสูงที่เขานั่งอยู่ ทำให้เขาเอาแขนวางบนไหล่ของบอลได้สบาย

“ไม่มีอะไร กูแค่หลบพวกไอ้โต้ง ไอ้ต๋องเฉยๆ มันจะพากูไปแข่งบอล กูรำคาญ”


ก้านเอามือลูบหัวกลมๆเกรียนๆของบอลเล่น อันที่จริงเขาแค่อดทนรอจนวันเสาร์อาทิตย์ไม่ไหว นับจากเหตุการณ์ที่เถียงนา ไม่รู้ทำไมเขาอยากหาเวลาอยู่เงียบๆกันสองคนกับไอ้บอลมากกว่าจะทำอะไรอย่างอื่น


บอลไม่ซักไซ้อะไรต่อ รู้สึกภูมิใจตามประสาเด็กว่าเขาเป็นคนสำคัญของ’ลูกพี่’ ก้านจะพาเขาไปหัวหกก้นขวิดที่ไหนเขาก็ยินดี ยิ่งหลบมาในห้องนี้สองคน เหมือนหลบมาอยู่ในฐานลับที่รู้กันแค่สองคน


ก้านเอามือลูบหน้าผากเนียนๆ ตรงไรผมของบอลมีเหงื่อซึมออกมาเล็กๆ มันคงจะร้อนแต่ไม่กล้าบ่น แล้วก้านก็ลงมือทำในสิ่งที่ตัวเองอดห้ามใจไม่ไหว เขาจูบบอลเบาๆที่หน้าผาก หอมกลิ่นแชมพูอ่อนๆอย่างพึงพอใจ

“พี่ก้าน จบม.6แล้วพี่จะไปเรียนต่อไหม?” บอลถามเก้อๆ อดรู้สึกประหลาดใจกับการกระทำของก้านไม่ได้ มันไม่ใช่การเล่นอะไรเสียวๆสนุกๆเหมือนตอนอยู่ที่เถียงนาร้าง เขารู้สึกเหมือนมีอะไรพิเศษลึกซึ้งที่เขาอธิบายไม่ถูก ก้านหอมแก้มนวลๆ ก่อนจะตอบอย่างไม่แน่ใจ


“ไม่รู้ว่ะ คงจะหางานทำที่หมู่บ้านนั่นแหละ กูไม่อยากทิ้งแม่เข้ามาทำงานในเมือง บ้านกูมีกันแค่สองคนมึงก็รู้ ถามทำไมหรือ..”


“ก๋งบอกว่า จบม. 3 จะให้บอลไปอยู่กับเจ๊หมวยที่กรุงเทพ เค้าอยากให้ผมเรียนในเมือง..”


ก้านขมวดคิ้วเข้ม พูดเสียงห้วน “ไปทำไม? เรียนที่นี่ไม่ดีหรือ จบมมึงก็ต้องกลับมาอยู่กับก๋งมึงที่ร้านอยู่ดี จะทิ้งให้เค้าอยู่ร้านคนเดียวหรือไง”

“ผมไม่อยากไปหรอกพี่” บอลรีบบอกอย่างเอาใจ อดแปลกใจไม่ได้ที่อยู่ดีๆอารมณ์ก้านก็ขุ่นมัวขึ้นมาเฉยๆ เขาปล่อยให้ก้านโอบเขาไว้ในวงแขนตามสบายทั้งที่อากาศร้อนจนเหงื่อจะท่วมตัว

“ผมอยากอยู่กับก๋งมากกว่า ตอนไปกรุงเทพก็ไม่เห็นสนุก อยู่โน่นไม่มีเพื่อนเล่น..”

“แล้วมึงเห็นกูเป็นเพื่อนเล่นมึงหรือไง..” ก้านพูดยิ้มๆ เอามือยีหัวมันแรงๆ ในห้องนี้ร้อนและคับแคบ เขาไม่อยู่ในอารมณ์จะทำอะไรเลยเถิดเหมือนตอนอยู่ที่เถียงนา แต่พอใจจะโอบกอดร่างเล็กๆในวงแขนมากกว่า


“อ้าว..ก็ผมชอบเล่นกับพี่ก้านนิ..” บอลตอบงงๆ แปลกใจที่ก้านเปลี่ยนอารมณ์ง่ายดาย..


“เล่นแบบนี้ชอบไหม..” ก้ามถามแล้วโน้มหน้าลงไปจูบปากแดงๆ เขาสอดลิ้นอุ่นๆเข้าไปในปากนุ่มๆ อีกฝ่ายดูจะชะงักนิดๆเพราะตั้งตัวไม่ติด ก่อนจะจูบตอบ ลิ้นอุ่นๆนุ่มๆซอกซอนหากันราวกับโหยหากันมานาน

ก้านโน้มคอลงมา โอบรัดบอลในชุดนักเรียนไว้แน่น เบียดตัวเข้าหากันและกันเหมือนจะอัดหลอมให้ร่างเป็นหนึ่งเดียวกัน อากาศร้อนนั้นหมดความหมายไปเลยเพราะความสุขจากการกอดจบนั้นทำให้ทั้งคู่ลืมสิ่งอื่นไปจนหมดสิ้น ก้านใช้อุ้งมือใหญ่นวดคลึงเป้ากางเกงนักเรียนบอลเล่น เขาดึงมือเล็กๆมาขยำเป้ากางเกงที่ตุงแน่นของเขา

สองหนุ่มใช้เวลาสำรวจร่างกายกันละกันอย่างเพลิดเพลิน แม้จะเคยเห็นของกันและกันมาแล้ว แต่การลูบไล้กันและกันทั้งชุดนักเรียนมันให้ความรู้สึกที่แตกต่าง ก้านหอมแก้มบอลอย่างไม่รู้เบื่อ เขาหอมที่หน้าผากสลับกับที่แก้มไปมา นึกอยากใช้เวลาทุกๆพักเที่ยงกับบอลในนี้แค่สองคน

“บอล..” เขากระซิบระหว่างซุกหน้าที่ซอกคอของอีกฝ่าย เพลิดเพลินกับการที่บอลดิ้นขลุกขลักด้วยความจั๊กจี้


“อะไรพี่..”


“ถ้ามึงไปเรียนที่กรุงเทพ กลับมาก็ไม่ต้องนับถือกูเป็นพี่มึงอีก..” ก้านพูดเล่นๆเป็นเชิงขู่ ทว่าในใจเขารู้สึกว่าถ้าบอลไปจริงๆเขาคงจะโกรธมันไม่น้อย

“โห..ไม่ไปหรอกพี่ อยู่บ้านเราดีจะตาย ถ้าผมไปเรียนที่อื่น ให้พี่ก้านมาเตะตูดผมได้เลย..”

ก้านหัวเราะลงลูกคออย่างชอบใจ ก่อนจะจูบปากฉ่ำๆนั้นอีกครั้ง สองหนุ่มกอดจูบล้วงควักควยกันเล่นจนได้ยินเสียงออดหมดเวลาพักเที่ยง ค่อยพากันย่องออกจากห้องนั้นไป..

...............................................................................................


ตอนนี้ไม่มีเลิฟซีนนะครับ พิมพ์ไม่ทัน ขอติดเลิฟซีนไว้พรุ่งนี้ ^^ ส่วนจะเป็นเลิฟซีนระหว่างใครกับใครนั้นขออุบไว้ก่อน ถ้ามีอะไรจะติชมเสนอแนะก็บอกได้เต็มที่นะครับ


ขอบคุณนักอ่านทุกท่านครับ ^^