มุมของไอ้ตาล……ไอ้จอมซ่าส์ ขอเล่าบ้างครับ

เชี่ยแล้วดิ…………..ไอ้สองตัวแม่งออกไปกันหมด ปล่อยกูไว้กับไอ้โนบิตะเนี่ยะนะ…….เวรแระกู

“พี่ตาลเจ็บมากป่าว” ไอ้โนถามผมแถมจ้องตาจนผมต้องหลบสายตา…….ห่าเอ๊ย……กูตีรันฟันแทงมาก็หลายครั้ง ก็ไม่เคยกลัวเลย แค่เสือกมาเกร็งกับไอ้โนบิตะ เด็กเมื่อวานซืน

“ก็…..ก็ไหวว่ะ ไม่มากหรอก” ผมบอกมันไป แต่ในความเป็นจริง ผมยังปวดแผลอยู่มาก เมื่อเช้าถึงกับไข้ขึ้น จนไอ้เอกกับไอ้นัยต้องโดดเรียนมาเฝ้าผมทั้งคู่

“ตอนนี้ พี่ยังอยากแกล้งไอ้โนบิตะของพี่อยู่อีกรึเปล่า” ไอ้โนถามผมทำเอาผมสะอึก

“แกล้งห่าไรวะ โตแล้วไม่ใช่เด็กๆ” ผมเฉไฉ ทั้งที่จริงรู้สึกไม่ค่อยดี เมื่อนึกถึงอดีต

“ก็แกล้งให้โนดูดควยพี่อีกไงล่ะ” ไอ้โนพูดจบก็เอามือคว้าลงไปที่เป้าผมทันที ผมตกใจรีบดึงมือมันออก แต่มันก็ขืนเอาไว้ ผมแรงไม่ค่อยมีแถมมีแค่มือซ้ายมือเดียว ผมเลยต้านมันไม่อยู่ ปล่อยให้มันจับควยผมขยำเบาๆ

ภาพในตอนเด็กย้อนกลับเข้ามาในทันทีครับ ผมเคยชวนไอ้โนให้ออกไปกับผมแค่สองคน แล้วผมก็บังคับให้มันอมควยผม ถ้าไม่อมให้ ผมจะต่อยมัน ไอ้โนเลยยอมอมควยให้ผมแบบไม่เต็มใจ ส่วนผมเองก็ติดใจครับ หาทางบังคับมันอีกหลายครั้ง

“โนจะทำอะไรพี่” ผมถามมันเพราะตอนนั้นควยผมเริ่มมีปฏิกิริยาขึ้นมาแล้ว ผมรู้สึกอายมันครับ ที่ผมเคยทำไม่ดีกับมันไว้ ไอ้โนยังไม่หยุดขยำเป้าผม แถมมองผมด้วยสายตาที่ยากจะเดา

“พี่ขอโทษ” ผมบอกออกไปเพราะตอนนั้นรู้สึกผิดอย่างมาก

“สายไปซะแล้วพี่ตาล” ไอ้โนพูดเสียงเรียบแต่ไม่หยุดขยำควยผมแถมยังขยำแรงขึ้นอีก จนตอนนี้มันแข็งเต็มที่จนผมรู้สึกเสียว “เพราะพี่นั่นแหละ ทำให้โนเป็นแบบนี้” ไอ้โนบอกผมตาแดงก่ำ น้ำตาคลอเบ้า

“หมายความว่าไง…….ซี๊ดดดด” ผมถามออกไป เพราะไม่แน่ใจที่มันพูด แต่ตอนนั้นมันก็เสียวจนต้องคราง

“โนเป็นเกย์ เพราะพี่ไง…….พี่ตาล พี่ต้องรับผิดชอบ” เสียงของไอ้โนแข็งกร้าว ทำเอาผมนิ่งเหมือนโดนสะกด

ไอ้โนพูดจบก็ซุกหน้าลงไปที่เป้าผม อ้าปากงับท่อนควยนอกผ้า………เฮ้ย มึงจะทำอะไรวะ…….โอยย……..ผมเผลอครางออกมาด้วยความเสียว

นี่กูบาปขนาดนี้เลยเหรอวะ ผมรู้สึกผิดในใจอย่างมากที่สิ่งที่ผมเคยทำกับมันในอดีต ต้องทำให้มันกลายเป็นเกย์ กูนี่แม่งโคตรเลว……..แต่ในขณะเดียวกัน ลิ้นไอ้โนก็ยังคงละเลงอยู่ที่แท่งควยของผม ทำเอาผมเสียวจนต้องยกสะโพกขึ้น

ตอนนั้นไอ้โนรุกคืบ โดยดึงกางเกงลงไปกองที่หน้าขา ควยขนาดใหญ่ของผมออกมาตั้งตระหง่านผงกหัวหงึกๆอยู่ต่อหน้าไอ้โน มันมองตาโต ก่อนจะยิ้มนิดๆ แล้วมองหน้าผม

“โนขอนะ พี่ตาล โนจะทำให้พี่เสียวกว่าเมื่อตอนเด็กอีก” ไอ้โนไม่รอคำตอบ อ้าปากกลืนหัวควยผมเข้าปากทันที……..ซี๊ดดด…….มันอุ่นมาก กูเสียวโว้ย

“ตามสบายโน…….ซี๊ดดด” ผมบอกแถมครางไปด้วย “พี่ขอไถ่โทษให้เราละกัน……โอยยยยย”

ไอ้โนคงตอบอะไรผมไม่ได้แล้วครับ เพราะตอนนี้มันตั้งหน้าตั้งตาดูดควยผมอย่างเมามันส์ ผมเสียวไปทั้งร่าง จนลืมอาการเจ็บมือไปเลย มันลากลิ้นสากๆ วนไปวนมาที่หัวบานๆ ของผมทำเอาผมต้องแหงนหน้าครางกระเส่า ก่อนมันจะฮุบส่วนหัวเข้าไปใหม่ แล้วกดปากลงทีเดียวจนสุดโคน

“อ๊ากกก…….” ผมเสียวจนผวา รู้สึกมันส์ในอารมณ์อย่างมาก ผมลืมไปหมดทุกอย่างว่าผมกำลังนอนป่วย แล้วนี่ก็ไม่ใช่ห้องผม ไอ้เอกกับไอ้นัยจะมาตอนไหน ผมไม่สนแล้ว

ฝีปากไอ้โนทั้งแน่นทั้งดูด มันรูดบ็อกเซอร์ของผมออกไปตอนไหนไม่รู้ มันลากลิ้นลงไปที่ไข่ แล้วฉกลงไปเบาๆ

“อ๊ะห์…..” ผมร้องส่ายเอวด้วยไปมาด้วยความเสียว ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยเลียไข่ให้ผมมาก่อนเลย ไอ้โนทำเอาผมแทบคลั่ง

“พี่ไม่ไหวแล้ว……โอยยย…….รีบดูดเถอะ” ผมพูดขอร้องเพราะเสียวจนสุดจะทน

ไอ้โนรีบจับควยผมยัดปากตัวเองดูดดุนอย่างเอาเป็นเอาตาย ผมเสียววาบๆ ทุกครั้งที่หัวควยผมครูดไปกับด้านในของปากมัน ลิ้นที่เคลื่อนไหวไปมาด้านใน ก็ทำให้ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ

“อาห์…….จะแตกแล้ว…..ซี๊ดดดด” ผมร้องบอกออกไปเบาๆ ไอ้โนเลยเร่งสปีด ผงกหัวรัวๆ พร้อมแรงดูดที่เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว

“โอยย….แตกแล้ว แตกแล้วววว……อ๊าห์ห์ห์ห์……” ผมเผลอเอามือซ้ายกดหัวไอ้โนลงอย่างลืมตัว พร้อมปล่อยน้ำควยอุ่นๆเข้าไปในปากมันอย่างมากมาย…….โอยยยย

ไอ้โนดูดกลืนน้ำของผมเข้าไปจนหมด ก่อนจะเลียทำความสะอาดให้จนเกลี้ยง แล้วมันก็ใส่บ็อกเซอร์ให้ผม

“ตอนนั้นพี่บังคับให้โนดูดควยพี่กี่ครั้งนะพี่ตาล” ไอ้โนถามแล้วจ้องหน้าผมเขม็ง

“ไม่รู้โว้ย ใครจะจำได้” ผมรู้สึกปวดใจไม่อยากคิดถึงสิ่งที่ผมเคยทำผิดกับมัน

“เท่าที่โนจำได้ก็สิบครั้ง” ไอ้โนพูดสวนขึ้นมา “โนจะเอาคืนให้ครบสิบครั้ง โอเคมั้ยพี่ตาล” ไอ้โนมองหน้าผมจ้องเขม็ง

ไอ้เชี่ย…….ทำไมกูถึงต้องกลัวสายตามันด้วยวะ นักเลงหัวไม้ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ กูไม่เคยกลัวใคร แต่กลับมาเกร็งกับสายตาและคำพูดของไอ้โนเด็กรุ่นน้องเนี่ยนะ

“ก็……ก็ถ้าจะทำให้โนหายโกรธพี่ พี่ก็…..” ผมหยุดไว้แค่นั้นแล้วพยักหน้ายอมรับ……ไอ้โนมองหน้าผมตาแดงก่ำ ก่อนที่มันจะเบ้ปาก แล้วปล่อยโฮออกมาจนผมตกใจ

“เฮ้ย เป็นไรโน” ผมร้องออกไป พยายามลุกขึ้น แต่ไอ้โนก็โถมเข้ามากอดผมร้องไห้อย่างหมดสภาพ ผมไม่รู้จะทำไงก็เลยเอามือลูบหลังมันเบาๆ

“โนไม่ได้อยากเป็นเกย์……ฮือๆๆๆๆ” ไอ้โนร้องเสียงดังเหมือนเก็บกดมานาน “โนเป็นแบบนี้เพราะพี่……ฮือๆๆๆๆ”

ผมฟังแล้วเจ็บจี๊ดที่หัวใจอีกครั้ง ถึงแม้ผมจะใจแข็งแกร่งขนาดไหน ผมก็อดน้ำตาคลอไปกับมันไม่ได้ ต้นเหตุคือผมเอง ผมเป็นคนทำให้มันเป็นเกย์ แล้วผมจะแก้ไขได้ยังไง

อย่างเดียวที่ทำได้ในตอนนั้นก็คือเอามือลูบหลังไอ้โนเบาๆ เพื่อปลอบให้มันดีขึ้น ไอ้โนลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง มองผมด้วยสายตาที่โกรธแค้น ก่อนมันจะหลับตาแล้วหันไปอีกด้าน

“โนจำได้ว่าตอนนั้นโนเกลียดพี่ตาลมาก” ไอ้โนยังร้องไห้อยู่ แต่ก็ยกมือปาดน้ำตาออกไปเรื่อยๆ ผมเจ็บจี๊ดขึ้นมาอีกครั้ง กูมันเลวจริงๆ

“โน หยุดร้องก่อนเหอะ” ผมพยายามปลอบ “พี่ว่าอีกเดี๋ยวไอ้เอกกับไอ้ตาลก็คงมาแล้ว มาเห็นแบบนี้คงตกใจแน่………ยังไงพรุ่งนี้เราคุยกันใหม่ได้มั้ย ตอนที่ไอ้สองตัวนั่นมันไปเรียน”

ผมยอมรับครับว่าอยากเคลียร์กับไอ้โนให้หมด และถ้าผมพอจะช่วยอะไรมันได้ผมก็จะช่วย ความผิดที่ผมได้ก่อเอาไว้ มันจะได้บรรเทาลงบ้าง

เสียงไอ้เอกคุยกับไอ้นัยดังใกล้เข้ามาแล้ว ไอ้โนพยักหน้าแล้วรีบเอามือเช็ดน้ำตาอย่างรวดเร็ว

“แล้วพรุ่งนี้ช่วงเช้าโนจะโดดเรียนมาคุยกับพี่” ไอ้โนบอกผม