หลังกินข้าวกลางวัน ไอ้นัยก็โทรหาผม ผมดีใจจริงๆครับ ที่เห็นชื่อมันโทรเข้ามาในเวลาเครียดๆแบบนี้ มันรู้สึกอุ่นใจยังไงบอกไม่ถูก

“กูมีข่าวร้ายจะบอกว่ะ” ไอ้นัยบอกผมเสียงเศร้าๆ “วันนี้แม่กูจะมาหาหมอเช็คร่างกายที่กรุงเทพ แล้วจะนอนค้างด้วยจนถึงวันศุกร์ กูคงกลับไปนอนห้องมึงไม่ได้ จนกว่าแม่จะกลับ”

“โหยย…….จริงดิ” ผมหมดแรงพูดอะไรต่อแทบไม่ออกเลยครับ…….อะไรกันนี่ เมื่อคืนผมก็นอนเหงาอยู่คนเดียว นึกว่าวันนี้จะได้นอนกอดไอ้นัยแล้ว…..ฮือๆ ยิ่งมีเรื่องว้าวุ่นใจอยู่ด้วยสิ กำลังต้องการกำลังใจจากไอ้นัย ก็ดันมีอุปสรรคซะแล้ว

“กูก็ไม่รู้จะทำไงว่ะ” ไอ้นัยเสียงอ่อย “กู……คิด….คิดถึงมึงมากเลยนะ…..”

“กูก็คิดถึงมึงว่ะ อยากนอนกอดมึงอะ” ผมพูดไปตามที่ใจคิด……ฮือๆ อยากร้องไห้จังโว้ย นี่เพิ่งวันอาทิตย์เองนะ กว่าจะถึงวันศุกร์อีกตั้งหลายวันแน่ะ…..โอ๊ย……แค่คิดก็ใจจะขาดแล้วว่ะ

หรือ……นี่เป็นผลกรรมที่ผมกำลังได้รับ เพราะผมไปแกล้งไอ้เบสต์เอาไว้วะ…….จริงสิ ถ้าเราไม่วางแผนแก้แค้นมัน ทนปล่อยให้มันแซวให้มันจับก้น ไม่นานมันก็คงเบื่อไปเอง

แต่นี่เรากลับแกล้งทำเป็นเล่นด้วย เพื่อหวังผลที่จะหักหน้ามันให้ได้อาย แล้วสุดท้ายเป็นไงล่ะ…..กลายเป็นว่าเรื่องยุ่งๆ วกกลับเข้าตัว จนเราหนีไม่ออก โดยเฉพาะเรื่องที่มันคิดว่าเราเป็นคนดูดควยให้มัน

เฮ้อ……โทษใครก็ไม่ได้เลยจริงๆ เครียดโว้ย!!!!

ช่วงบ่ายผมไปซ้อมที่ชมรมดนตรีด้วยความเซ็ง ก็แม่งไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรแล้วนี่ครับ ยังดีอยู่อย่าง ที่ไอ้เบสต์มันรักษาสัญญา ไม่มาแกล้งจับนู่นจับนี่อีก……เออ…..มันก็พูดรู้เรื่องเหมือนกันว่ะ

“เดี๋ยวน้องเอกช่วยอยู่ดูท่าเต้นให้พี่หน่อยนะ ยังจำไม่ค่อยได้เลย” ไอ้เบสต์ร้องบอกผมทำสายตาเจ้าเล่ห์ หลังจากที่พี่อิทตะโกนบอกให้เลิกซ้อมในตอนใกล้ค่ำ

ผมอยากจะร้องจ๊ากออกมาดังๆ เพราะรู้ดีว่าไอ้เบสต์มันต้องวางแผนจะทำอะไรผมแน่ๆ…..โอย…..นี่กูจะทำยังไงดี

“เออดีเลย……กูก็อยากดูเหมือนกัน ซ้อมไปถึงไหนกันแล้ววะ เดี๋ยวกูอยู่ดูด้วย” พี่อิทพูดออกมาเหมือนเสียงสวรรค์ของเทวดามาโปรด……ผมแอบยิ้มออกมาอย่างดีใจ ส่วนไอ้เบสต์แม่งทำหน้าหงุดหงิด……ฮี่ๆ รอดไปอีกวันแล้วกู

คืนนั้นผมโทรไปเล่าเรื่องทุกอย่างให้ไอ้กันฟัง เพราะรู้สึกอึดอัดเหลือเกิน ไอ้กันอดห่วงผมไม่ได้ เพราะมันรู้นิสัยไอ้เบสต์ดี

“มึงต้องรีบชิ่งจากมันให้ได้นะเอก” ไอ้กันแนะนำด้วยความเป็นห่วง “จะให้กูช่วยอะไรก็บอกได้เลยนะ กูยินดี”

คืนนั้นผมนอนกระสับกระส่าย เพราะทั้งเครียดเรื่องไอ้เบสต์และก็คิดถึงไอ้นัย

เรื่องที่คิดจะดำเนินการครั้งที่สอง ก็ยังแอบหวั่นใจว่าจะผิดแผนอีกหรือเปล่า เพราะบทเรียนจากครั้งแรกมันก็ทำให้ผมขยาดไม่น้อย……เอาวะ รอดูพรุ่งนี้อีกวันก็แล้วกัน ถ้ายังไม่มีอะไรดีขึ้น คงต้องให้น้องแองจี้ช่วยอีกที แต่ก็ต้องทำให้รัดกุมกว่าเก่า

…………………………

ที่ชมรมดนตรีในตอนเย็นวันรุ่งขึ้น ไอ้เบสต์ซ้อมร้องเพลงคนใจอ่อนก่อนผม ผมเลยนั่งรอเพราะคิวต่อไปคือเพลงต่อหน้าฉันที่ผมต้องร้อง

พอมันร้องเสร็จ นักดนตรีก็เริ่มเล่นเพลงของผมต่อ ผมก็กำลังจะเดินไปหยิบไมค์ แต่ไอ้โป้งเสือกวิ่งมาหาผมที่หน้าห้องตะโกนบอกขอยืมหนังสือนอกเวลา

ผมเลยรีบวิ่งไปเปิดกระเป๋าหยิบหนังสือออกมาแล้วเอาไปส่งให้ไอ้โป้งที่ประตูอย่างรีบร้อน แล้วผมก็รีบวิ่งมาคว้าไมค์ เพราะหมดช่วงอินโทรพอดี

พอผมเริ่มร้องไปก็มองไปที่ไอ้เบสต์ เห็นมันก้มหยิบแผ่นซีดีในพลาสติกใสขึ้นมาจากพื้น แล้วหันมองผม ทำท่าบอกว่าผมทำตก……ผมใจหายวาบ……โอย…..ซวยแล้วกู…….เพราะรู้ดีว่านั่นเป็นซีดีอัดคลิปไอ้เบสต์ที่โดนไอ้กันดูดควยเอาไว้นั่นเอง

ไอ้เบสต์กำลังจะหย่อนซีดีลงกระเป๋านักเรียนของผม ผมแอบลุ้นให้มันอย่าพลิกอีกด้านขึ้นมา……แต่…….พระเจ้าไม่เข้าข้างผมครับ มันเสือกพลิกอีกด้านขึ้นมา……หยุดมอง ก่อนจะดึงซีดีกลับคืน แล้วหันมองผม

ชิบหายแล้วกู…….ก็ด้านบนซีดีมันถูกไอ้โนเขียนว่า “พี่เบสต์” เอาไว้น่ะสิครับ…..โอ๊ย….ตายแน่กู

ไอ้เบสต์มองหน้าผม ก่อนจะยิ้มมุมปากทำตาแพรวพราว แล้วทำท่าเหมือนจะถามว่า ของมันใช่มั้ย ผมเลยส่ายหน้าเพราะกำลังร้องเพลงอยู่ แต่มันกลับทำหน้าทะเล้นส่ายหน้า เหมือนไม่เชื่อผม

ผมกลัวมีพิรุธเลยต้องร้องเพลงต่อจนจบ แล้วก็รีบเดินไปหาไอ้เบสต์ มันยิ้มแบบเจ้าเล่ห์แล้วรีบยัดซีดีลงกระเป๋ากางเกงทันที

“ซีดีอะไรน้า เขียนชื่อพี่เอาไว้ด้วย” ไอ้เบสต์ทำหน้ากรุ้มกริ่ม “แอบทำอะไรเซอร์ไพรส์พี่แน่ๆเลย ใช่ป่ะ”

“มะ…ไม่ใช่พี่ นั่นมันงานส่งอาจารย์ต่างหาก” ผมโกหกหน้าด้านๆ พยายามจะเอื้อมมือไปหยิบซีดีออกจากกระเป๋ากางเกงไอ้เบสต์ “ขอคืนเถอะพี่”

“งานส่งอาจารย์แล้วเขียนชื่อพี่เนี่ยนะ” ไอ้เบสต์เอามือปิดปากกระเป๋ากางเกงไม่ยอมให้ผมล้วง มันทำหน้าสงสัยแต่ก็ยังยิ้มกรุ้มกริ่ม “เอ้า…..ไปร้องต่อก่อนเหอะ เดี๋ยวจะคืนให้”

ผมต้องเดินคอตกไปคว้าไมค์เพราะกลัวจะมีพิรุธ……เวรแระกู……อะไรจะซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้วะ นี่ถ้าไอ้เบสต์มันเปิดซีดีดู มันต้องรู้แน่ๆว่าผมมีส่วนร่วมในการถ่ายคลิปแบล็คเมล์มัน……. โอย…….แล้วผมจะทำไงดีวะเนี่ย

ผมต้องเสแสร้งทำเป็นไม่สนใจไอ้ซีดีนั่นมากนัก เพราะกลัวว่ามันจะสงสัยเอาได้ ปล่อยให้มันเดาว่าเป็นซีดีที่ผมทำเอาไว้เซอร์ไพรส์มัน อย่างที่มันบอกไปก่อน

หลังจากนั้นไอ้เบสต์เองก็คงลืมไปเหมือนกัน เพราะมัวแต่ซ้อมร้องและเต้นเพลงซ่าส์สั่นๆ กันต่อ ซึ่งตอนนั้นน้องแองจี้ก็มาช่วยสอนถึงห้องชมรมดนตรีด้วย

ผมคิดหาทางฉกซีดีคืนจากไอ้เบสต์ให้ได้ แต่ก็ไม่รู้จะหาวิธีไหนได้อีก.....ผมคิดๆๆๆๆ จนหัวจะแตก.....ทำไวดีวะกู

เฮ้ย! เราจะต้องทำให้ไอ้เบสต์ถอดกางเกงนักเรียนออกให้ได้........แล้วกูจะทำยังไงดีละวะ!!!!!

ผมจะนึกถึงใครอื่นไม่ได้ นอกจากน้องแองจี้คนเดียวเท่านั้น คงต้องให้เธอช่วยผมอีกครั้ง แต่คราวนี้เหลือแค่เธอเพียงคนเดียว เพราะน้องๆแดนเซอร์คนอื่นก็กลับบ้านไปกันหมดแล้ว.......เธอจะโอเครึเปล่าวะ

ผมพยายามหาโอกาสที่จะดึงน้องแองจี้ไปคุยแบบส่วนตัว แต่จนแล้วจนรอด ก็ยังไม่มีจังหวะเหมาะๆเลยครับ จนสุดท้ายน้องแองจี้ก็มีโทรศัพท์เข้าเสียงดังลั่น เธอเลยรีบรับทันที

“โหล แม่เหรอคับ” น้องแองจี้เสียงแมนมากๆ ทำเอาผมตกใจ นี่ท่าทางแม่คงไม่รู้ว่าเธอสาวแตกแน่เลย “คับแม่ เดี๋ยวผมรีบวิ่งไป”

น้องแองจี้วางหูเสร็จก็รีบขอตัวกลับ บอกว่าแม่ขับรถมารอรับที่โรงเรียนแล้ว

โอยยยย…..หมดกัน ตัวช่วยสุดท้ายของผมกลับบ้านไปแล้ว……ผมกุมขมับอย่างสุดเครียดเลยครับ เพราะไม่รู้จะทำไงต่อดี......โอ๊ย.....กลุ้มโว้ย