อ่านจบแล้วรู้สึกสบายใจและโล่งอกอย่างบอกไม่ถูกที่ยังไม่มีดราม่าเกิดขึ้นในจังหวะนี้
แต่นายเอกน่ะนายเอก.. ปล่อยตัวปล่อนใจแบบนี้บ่อยๆ ไม่ไหวน่ะ.. แรกๆ น่ะหลงในรูปร่างก็จริง
แต่ถ้าได้พบได้เจอ ได้เห็นบ่อยๆ ใครจะอดใจไหว มันต้องมีพลั้งเผลอกันจริงๆ บ้างล่ะ..
ไม่ใช่อิฐไม่ใช่ปูนซ่ะหน่อย.. แบบนี้นายนัยต้องจัดการให้ดีแล้วน่ะคะ นายเอกใจว๊อกแว๊กแล้ว

พี่กรกับโนก็ดูเป็นคู่ที่สมกันดีน่ะคะ... แต่ไอ้โนนี่ทุมล่ะอิจฉามากๆ เลย ได้นังเอก ได้ทั้งโน่ ได้พี่นัยอีก
เอ๊ะ..แล้วได้ตาลจะคู่กับใครว่าแฟนผู้หญิง หรือนายกัน.. อิอิ
ยังคิดถึงไอ้นัยอยู่น่ะ..