Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 548
Message ID: 141
#141, RE: เรื่องเงี่ยนๆของไอ้เอ็กซ์เด็กม.ปลาย กระทู้2
Posted by palm on 09-Jun-13 at 12:31 PM
In response to message #140
มีบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งอยู่ตรงใจกลาง เป็นหลังที่ใหญ่และสวยที่สุด ดูก็รู้ว่ามันเป็นบ้านที่มันอาศัยอยู่ แต่มันขับเลยบ้านหลังนั้นไป

“ไม่เข้าไปหาพ่อมึงเหรอวะ”ผมถาม ไอ้บอลทำหน้าหวาดๆนิดๆเมื่อเอ่ยถึงพ่อไอ้แมน ซึ่งโชคดีที่ไอ้แมนไม่ทันเห็น

“ไม่ล่ะ ไม่อยู่ เค้าบอกว่าให้จัดการเอาเอง ปัญหาเด็กๆ มีเรื่องเดี๋ยวเคลียให้ทีหลัง”ผมหัวเราะ ทุกคนคงนึกภาพพ่อไอ้แมนเป็นมาเฟียหน้าโหด ดิบเถื่อน เลือดสาด แต่จริงๆแล้วไม่ใช่แบบนั้นเลย ผมกับไอ้ก๊อตน่าจะเป็นแค่สองคนที่เคยเจอพ่อมันมาก่อน แม้จะเป็นคนตัวใหญ่ท่าทางดุร้าย แต่ตัวจริงใจดีและเป็นคนตลกสุดๆ เรียกได้ว่าเจอแล้วอึ้งไปเลยทีเดียว แต่อย่างว่าแหละ คนเรามักจะตัดสินอะไรด้วยตาเสมอ

พักเรื่องบ้านไอ้แมนไว้เท่านี้ ในที่สุดไอ้แมนก็ขับมาถึงบ้านหลังเล็กที่มีลูกน้องของมันยืนรออยู่ ซึ่งผมได้ยินเสียงโวยวายดังมาจากข้างในตั้งแต่หน้าประตูแล้ว

“ตั้งแต่มา ยังโวยวายไม่หยุดเลยครับ นายน้อย”ลูกน้องของมันบอก เสียงทุบประตูดังมาจากข้างในอีก

“ท่าจะไม่ง่ายซะแล้วว่ะ”ไอ้แมนหันมาพูดกับพวกผมก่อนจะเดินนำเข้าไป ข้างในยังมีลูกน้องของมันอีกสองสามคน ซึ่งลุกขึ้นอย่างนอบน้อมเมื่อไอ้แมนเดินมา แม้จะเคยเห็นมาหลายครั้ง แต่ก็อดรู้สึกทึ่งนิดๆไม่ได้ เวลาที่ไอ้แมนอยู่ในฐานะนายน้อยของแก๊ง มันดูเหมือนมีออร่าบางอย่างออกจากตัว ต่างจากตอนที่อยู่กับเพื่อนๆมากทีเดียว

“ทำตามที่สั่งรึเปล่า”ไอ้แมนถาม มองไปยังถาดข้าวหลายใบซึ่งยังมีอาหารอยู่เต็ม

“ครับ ยึดมือถือ ขังไว้ในห้องแล้วก็จัดอาหารให้ แต่ก็โดนเตะออกมาแบบนี้แหละครับ”ลูกน้องไอ้แมนชี้ไปยังเศษชามแตก ไอ้แมนส่ายหน้า

“เห้อ เปิดประตูให้ที แล้วก็ออกไปรอข้างนอกซะ”ไอ้แมนสั่ง ผู้ชายคนนั้นพยักหน้าและไปที่ประตู พวกเราเดินตามไป เสียงใครบางคนเล็ดลอดออกจากประตู

“ปล่อยกูนะโว้ยยย! ไอ้แมน ไอ้ลูกกุ๊ย กูจะให้พ่อกูมาเผาบ้านมึงคอยดู!”ไอ้แมนหน้าตึงขึ้นทันที เสียงโวยวายนั้นเป็นเสียงของไอ้เชนอย่างไม่ต้องสงสัย

“ไอ้เชน อย่าโวยวายมากสิวะ เดี๋ยวมันก็ฆ่าพวกเราหรอก”มีเสียงใครบางคนขัดขึ้น ฟังดูกลัวจนขึ้นสมอง เป็นผมก็คงอดกลัวไม่ได้ ถูกจับมาขังในบ้านเขาวงกต แถมมีผู้ชายที่มีปืนเฝ้าอยู่เต็มบ้านแบบนี้

“กูจะเข้าไปล่ะนะ พวกมึงน่ะ อยู่เฉยๆ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว”ไอ้แมนขยิบตาให้ผมพลางพูดขู่ เสียงโวยวายจากในห้องเงียบไป ประตูถูกเปิดออกช้าๆก่อนที่พวกผมจะก้าวเข้าไป

พวกมันกองกันอยู่ตรงมุมห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ที่ภายในว่างเปล่า ไอ้แม็ค ไอ้พี ไอ้ต้น และไอ้ปานกับอีกคนที่ผมไม่รู้ชื่อนั่งกอดเข้ารวมกันท่าทางหวาดกลัว มีเพียงไอ้เชนเท่านั้นที่ยืนอยู่ โดยมีไอ้เดชบืนปกป้องอยู่ข้างหลัง พวกมันยังคงมีแผลช้ำทั่วตัว ซึ่งผมมั่นใจว่าแม้พวกมันมีคนมากกว่า แต่สภาพพวกมันแต่ละคนแค่ลุกขึ้นยืนยังลำบากด้วยซ้ำ

“กูกำลังรอพวกมึงอยู่พอดี”ไอ้เชนยิ้มมุมปาก ซึ่งดูเหมือนว่ามันจะไม่รู้สถานการณ์ของตัวเองเอาซะเลย

“ยังจะปากดีอีกนะ”ไอ้แมนพูดพลางขมวดคิ้ว สภาพพวกมันตอนนี้ ทำร้ายไปก็เหมือนรังแกคนไม่มีทางสู้

“เอาเลยสิ อยากจะทำอะไรพวกกูก็เอาเลย พวกมึงชนะแล้วนี่ แต่อย่าให้กูหนีไปได้นะ กูจะเอาคืนพวกมึงเป็นร้อยเท่า”ไอ้เชนตวาด ท่าทางจะยังไม่สิ้นฤทธิ์ ดูเหมือนไอ้เชนจะเป็นคนเดียวที่คิดแบบนั้น คนอื่นๆมองผมและไอ้แมนอย่างวิงวอน ละทิ้งศักดิ์ศรีจนหมด

“ในหัวมึงมีแต่เรื่องแบบนี้รึไง”ผมพูด รู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าที่ไม่ได้ยึดติดกับการเอาชนะอีกต่อไป ไอ้เชนดูสงสัยกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของผม

“กูไม่ได้มาเพราะเรื่องนั้น แต่ถ้ายังอยากมีเรื่องมากนักล่ะก็ กูก็จัดให้ได้นะ”ผมจ้องหน้ามันนิ่ง ไอ้โจแตะแขนผมปรามเบาๆ แต่ผมไม่ได้คิดจะลงมือก่อนอยู่แล้ว และไอ้เชนก็ไม่ได้ลงมือ

“ดี จะได้ตกลงกันง่ายๆหน่อย กูจะปล่อยพวกมึงไป ถ้าพวกมึงยอมให้คลิปชั่วๆของพวกมึงทั้งหมดกับกู หลังจากนั้นก็เลิกแล้วต่อกัน กูจะลืมเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด”ผมพูดเสียงดังอย่างชัดเจน เกิดความเงียบขึ้นในห้องหลายวินาที ก่อนที่ไอ้เชนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

“มีอะไรน่าขำ”ไอ้แมนกระแทกเสียง ตอนนี้เหมือนมันจะความอดทนต่ำกว่าผมซะอีก

“คิดว่ากูจะเชื่อพวกมึงเหรอ พวกมึงจะเล่นแผนไหนกันแน่”ไอ้เชนมีสีหน้าไม่เชื่ออย่างชัดเจน ซึ่งผมก็คิดไว้อยู่แล้วว่ามันจะต้องมีท่าทีแบบนี้

“ไม่ได้เล่นแผนอะไรทั้งนั้น กูเบื่อที่จะต้องสู้กับพวกมึงแล้ว”ผมพูดอย่างใจเย็น ซึ่งไอ้เชนก็หัวเราะออกมาอีก

“อะไรกันวะ แบบนี้ก็ไม่สนุกน่ะสิ กูน่ะยังไม่เบื่อเลย ถ้ากูรอดไปได้ กูก็ต้องเล่นเมียมึงอีก คราวนี้กูจะลงมือเองด้วย..”มันไม่มีโอกาสได้พูดต่อ เพราะผมเข้าไป
กระชากคอเสื้อมันอย่างรวดเร็ว มันจ้องผมอย่างท้าทายในขณะที่ผมเงื้อหมัดค้างไว้

“ว่าไง.. อยากสงบศึกไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมยุขึ้นง่ายจังวะ”คนอื่นๆได้แต่ยืนนิ่ง ในขณะที่ความอดทนของผมใกล้จะขาดอยู่รอมร่อ ทั้งๆที่ผมอุตส่าห์พยายามละความเกลียดที่มีต่อมัน แต่คนแบบไอ้เชน.. ใช้ความดีเข้าสู้ไม่ได้จริงๆ..

“อย่า เอ็กซ์..”ไอ้โจเข้ามาแตะแขนผม ทำให้ผมได้สติ ผมผ่อนลมหายใจ ปล่อยมือลง ถ้าผมต่อยไอ้เชนตอนนี้ ไอ้โจจะต้องผิดหวัง ซึ่งผมจะทำแบบนั้นไม่ได้

“หึ เชื่อฟังเมียยังกะหมาเชียวนะ”ไอ้เชนยังไม่วายปากดี ผมกำหนัดแน่น การจะระงับอารมณ์โกรธไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ แต่ผมพบว่ามันง่ายขึ้นเมื่อมีไอ้โจอยู่ข้างๆ

“กูจะไม่เอาเรื่องมึง ตราบเท่าที่ไอ้โจยังปลอดภัย”ผมพูด พยายามไม่จ้องหน้ามันเพราะจะทำให้อารมณ์โมโหปะทุขึ้นมาอีก

“แต่ถ้าเกิดเรื่องเหี้ยบัดซบแบบวันนี้ขึ้นซ้ำสอง กูจะทำให้มึงแน่ใจว่าใครหน้าไหนก็ช่วยมึงหนีกูไม่ได้ทั้งนั้น รวมถึงพ่อของมึงด้วย”ผมพูดด้วยเสียงเยือกเย็นและคุกคามอย่างที่ตัวเองไม่เคยทำมาก่อน ไอ้เชนยังไม่สะทกสะท้าน แต่พวกที่อยู่ข้างหลังดูท่าจะกลัวจนตัวสั่น

“หยุดทำเรื่องบ้าๆเถอะ เราเป็นศัตรูกันมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา มึงจะหาว่ากูยอมแพ้หรืออะไรก็ได้ กูไม่สน ต่อไปต่างคนต่างอยู่ คืนคลิปพวกเด็กๆมาซะ แล้วกูจะปล่อยมึงไป”ผมทนมองหน้ายียวนของมันจนถึงที่สุดแล้ว ซึ่งก็นับว่าผมทนได้มากกว่าที่คิดไว้เยอะทีเดียว แต่ไอ้เชนยังไม่วายหาเรื่อง

“มึงจะห้ามผัวมึงทำไมล่ะไอ้ตุ๊ด มึงน่าจะแค้นกูมากไม่ใช่เหรอ กูยอมให้มึงต่อยฟรีก็ได้นะ หมัดตุ๊ดอย่างมึงไม่ระคายผิวกูหรอก”ไอ้เชนพูดพลางยิ้มเยาะ

“จะวอนตายไปถึงไหนวะ!”ผมตวาด เมื่อไอ้เชนเห็นว่ายุผมไม่ขึ้น จึงหันไปยุไอ้โจแทน ซึ่งคนที่โมโหขึ้นมากลับเป็นผม แต่ไอ้โจจับแขนผมไว้แน่นพลางส่ายหน้า

“ไอ้เชน ยอมมันไปเถอะมึง ไม่กลัวโดนยิงไส้แตกเหรอวะ”ไอ้แม็คพูดขึ้นมาจากมุมห้อง