Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 548
Message ID: 173
#173, RE: เรื่องเงี่ยนๆของไอ้เอ็กซ์เด็กม.ปลาย กระทู้2
Posted by palm on 17-Jun-13 at 00:53 AM
In response to message #172
“ไอ้เหี้ยโจจจจจจจจ”เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น ก่อนที่หัวของผมจะถูกขยี้ด้วยฝีมือไอ้แมน ไอ้ลูกมาเฟียตัวหัวโจกของห้องสี่ ตามมาด้วยไอ้ก๊อตเพื่อนสนิทของมันและไอ้นัทเพื่อนที่อยู่ในทีมฟุตบอลเหมือนผม ผมสนิทกับพวกมันมากแม้จะไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน เพราะเรามีอะไรบางอย่างที่ดึงดูดกัน ความเกรียนไร้ขอบเขตที่ไม่ทำร้ายใคร การเป็นศัตรูกับพวกไอ้เชนและเรื่องห่ามๆที่ทำให้เราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานับครั้งไม่ถ้วน รวมไปถึงไอ้กันและไอ้จอม และไอ้บอลที่อยู่ห้องเดียวกับผมด้วย ตอนนี้พวกมันอยู่ที่บ้านผมกันครบทุกคนแล้ว ขาดไปก็เพียงคนเดียวเท่านั้น คนที่ผมอยากให้อยู่ด้วยมากที่สุด

“ไอ้เหี้ยเงี่ยนล่ะ”ไอ้แมนถาม ผมหัวเราะกับชื่อที่ไอ้แมนเรียกไอ้เอ็กซ์ จริงๆชื่อเอ็กซ์นี่เรียกว่าเหมาะกับมันมาก แต่ชื่อเงี่ยนก็เหมาะกับมันเหมือนกัน เพราะมันเป็นคนขี้เงี่ยนชนิดว่าผมยังต้องอึ้ง ตอนที่มันบอกกับผมว่ามันต้องชักว่าววันละสองรอบขึ้นไป

“เอาเด็ก”ผมตอบแค่นั้น

“เอาอีกแล้วเหรอวะ ไอ้เหี้ยนี่ แม่งพึ่งเลิกกะแฟนเก่าแค่อาทิตย์เดียวเองนะ”ไอ้ก๊อตพูดขำๆ มันขัดกับไอ้เอ็กซ์เรื่องเปลี่ยนแฟนไม่เลือกหน้า เพราะมันมีแฟนเป็นตัวเป็นตน เป็นผู้หญิงม.4โรงเรียนใกล้ๆโรงเรียนของผม มันรักของมันมากและคบกันมานานหลายเดือนแล้ว แม้มันจะมีแฟนเป็นผู้หญิง แต่มันก็ไม่ได้รังเกียจอะไรพวกที่ชอบผู้ชายด้วยกันอย่างไอ้เอ็กซ์หรือผม ทำให้ผมสงสัยอยู่บ้างว่ามันรู้สึกอย่างไรกับผู้ชายด้วยกัน ผมรู้เรื่องของไอ้ก๊อตไม่มากนัก เพราะมันเป็นคนชิวๆไม่ค่อยพูด พูดน้อยต่อยหนัก ต่างกับไอ้แมนหรือไอ้นัทอย่างสิ้นเชิง

“ไม่แปลกหรอก ไอ้เหี้ยนี่ขาดอากาศตายได้ถ้าไม่ได้เย็ดตูดซิงๆ”ไอ้นัทพูด มันกับไอ้ก๊อตหัวเราะร่วนแต่ไอ้แมนไม่ได้หัวเราะ มันเพียงแค่จ้องหน้าผมเงียบๆ ผมหลบสายตามันที่คมกริบเหมือนจะมองทะลุทะลวงทุกสิ่ง

“พอแล้วน่ะพวกมึง ไอ้เหี้ยเงี่ยนก็จังไร วันเกิดเพื่อนยังเสือกไปเอาเด็ก”ไอ้แมนปราม บางครั้งผมก็รู้สึกกลัว ผมรู้สึกว่าไอ้แมนรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่

“อะนี่ ของขวัญพวกกู”ไอ้แมนยื่นกล่องแบนๆให้ผม ผมหยิบมาเขย่าเบาๆ

“ขอบใจไอ้สัส นี่มันเชี่ยไรวะเนี่ย”ผมขมวดคิ้ว

“เอาน่ะ กูรวมกันให้สามคนเลยนะมึง รับรองว่ามึงต้องชอบ ไม่ชอบมาเตะตูดกูได้เลย”ไอ้แมนขยิบตา

“เห้ย มาแดกกันได้แล้วเว้ย กูรอนานแล้วสัส” ไอ้จอมตะโกนมาจากในบ้าน วันเกิดของพวกเกรียนๆอย่างผมคงหนีไม่พ้นวงเหล้าไปได้ แต่เนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดผม ไอ้กันกับไอ้จอมมันเลยซื้อเค้กเป็นของขวัญวันเกิดให้ ส่วนไอ้บอลก็ให้ขวดเหล้าอย่างดีจากบ้านมันเป็นของขวัญ

ไอ้พวกแก๊งห้องสี่ถอดเสื้อแล้วกระโจนเข้านั่งก๊งเหล้าทันที ส่วนผมหันไปมองนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลาทุ่มครึ่งแล้ว และไอ้เอ็กซ์ก็ยังคงไม่มา....

..............

“เห้ยย ไอ้เหี้ยเงี่ยนมายังว้าาาา กูอยากกินเค้กกกกก”ไอ้นัทนอนกับพื้นแล้วดิ้นไปมา ผม ไอ้กัน ไอ้จอม และไอ้บอลนั่งเล่นไพ่โป๊กเกอร์กันอยู่ ส่วนไอ้แมนกับไอ้ก๊อตนั่งเล่นหมากรุกกันเงียบๆ ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว พวกผมกินเหล้าของไอ้บอลจนพร่องไปเกือบหมด เหลือก็แต่เค้กที่ยังไม่ถูกกิน เพราะผมอยากให้ไอ้เอ็กซ์มาก่อน

“มึงลองโทรไปหามันสิวะ”ไอ้แมนบอก ผมจำต้องกดมือถือโทรไปหามัน แม้จะไม่อยากเพราะพอเดาได้ว่ามันทำอะไรอยู่ก็ตาม

กดโทรออกไม่นานก็มีคนรับสาย

“อืออ....ซี้ดดด....ไอ้โจ...มีไรวะ”ผมชะงัก ฟังแค่เสียงก็รู้ว่ามันทำอะไรอยู่ ผมพูดอะไรไม่ออก

“อมลึกๆครับน้องเป้.....อย่างงั้น.....เก่งครับ ......เลียไข่พี่ด้วย”ผมมือสั่น ไอ้แมนคงเห็นอาการของผมไม่ปกติเลยรีบถลันเข้ามา

“ไอ้โจ! เป็นอะไร”ไอ้แมนพูดแต่ผมไม่ตอบสนอง

“ทำไมไม่พูดวะไอ้โจ......มีไรก็ว่ามาดิ........ซี้ดดดด......ควยพี่ใหญ่สะใจมั้ยครับ น้องเป้......”ไอ้แมนคงเข้ามาใกล้พอที่จะได้ยินเสียงไอ้เอ็กซ์ลอดออกมาจากโทรศัพท์ มันฉวยโทรศัพท์ไปจากมือผมทันที

“ไอ้ระยำ ไอ้โจรอมึงอยู่นี่ มึงเสือกไม่มาเพราะมัวแต่ปี้เด็กอยู่เนี่ยนะ ทำไมเหี้ยแบบนี้วะ”ไอ้แมนตะโกนกรอกโทรศัพท์ ก่อนที่มันจะกดวางสายในทันที

“มีเหี้ยไรวะ”ไอ้ก๊อตลุกขึ้นถาม ไอ้แมนท่าทางหัวเสีย ในขณะที่ผมยังคงนั่งนิ่ง

“ไอ้เหี้ยเอ็กซ์อะดิ พวกเรารอมันเป็นชาติ มันเสือกล่อเด็กอยู่”ไอ้แมนพูด ยิ่งตอกย้ำในสิ่งที่ผมได้ยินเมื่อกี้ ไหนมันบอกว่ามันจะไม่ลืมไง…. มันสัญญากับผมแล้ว....

“ตั้งแต่เย็นเนี่ยนะ”ไอ้กันถาม สีหน้าไม่เชื่อ

“กูจะไปรู้เหรอ ไม่รู้เเม่งล่อกันไปกี่ยก ป่านนี้ตายห่าไปแล้วมั้ง”ไอ้แมนดูโมโหมาก เสียงของไอ้เอ็กซ์ยังค้างอยู่ในหัวผม

“เออน่า อย่าโมโหเลย ไอ้เอ็กซ์ไม่มาก็ช่างมัน เรามากินเค้กกันเหอะ” ผมลุกขึ้น ฝืนยิ้มแล้วพูดออกมา เพราะไม่อยากทำให้พวกมันหมดสนุก ไอ้แมนมองผมด้วยสีหน้าเห็นใจ ซึ่งไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลย

อย่างน้อยบรรยากาศก็ไม่เลวร้ายจนเกินไป ผมมั่นใจว่าพวกมันรู้ว่าทำไมไอ้แมนถึงโมโหและรู้ไม่มากก็น้อยว่าผมรู้สึกยังไง แต่พวกมันก็ไม่พูดอะไรถึงไอ้เอ็กซ์อีก ไอ้กันกับไอ้จอมจัดแจงปักเทียนลงบนเค้ก ไอ้นัทพยายามปล่อยมุขใส่ผมซึ่งแป้กจนไม่รู้จะแป้กยังไง แต่ผมก็หัวเราะ เพราะรู้ว่าพวกมันทำเพื่อผม

ไอ้แมนหยิบกีตาร์ของมันมาดีด ก่อนที่พวกมันจะร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้ผม จนแล้วจนรอดไอ้เอ็กซ์ก็ยังไม่มา ไม่น่าเชื่อว่าผมยังคงคิดรอมันจนถึงวินาทีสุดท้าย แม้มันจะไม่ได้นึกถึงผมเลยก็ตาม

“...แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~~”พอพวกมันร้องเพลงจบ ผมรู้สึกว่าตัวเองน้ำตาคลอ ส่วนหนึ่งคงเพราะซึ้งใจกับพวกมัน และอีกส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ในตอนนี้...

“ไอ้เชี่ยโจจจ ร้องไห้เลยเหรอวะ ทำซึ้งแค่นี้ ขี้แยนะไอ้สัส”ไอ้นัทพูด

“พ่อมึงดิ ฝุ่นมันเข้าตากู”ผมตบหัวไอ้นัทเบาๆ ก่อนจะปาดน้ำตาทิ้ง ไม่อยากแสดงความอ่อนแอออกมา
ต่อหน้าพวกมัน จากนั้นพวกมันก็ผลัดกันอวยพรให้ผม

“ขอให้มึงสมหวังในสิ่งที่มึงรอคอยแล้วกัน...เข้มแข็งนะเว้ย ไอ้โจ”ไอ้แมนพูด กอดผมเบาๆ ผมกอดตอบอย่างซึ้งใจ มันคงรู้แล้วจริงๆว่าผมรู้สึกยังไงกับไอ้เอ็กซ์ แต่ผมมั่นใจว่าไอ้แมนจะไม่ทำอะไรที่เป็นการทำร้ายผม

“ไอ้เชี่ยๆ อธิษฐานก่อนดิวะ มึงนี่ไม่รู้งานเลย”ไอ้นัทขัดขึ้นเมื่อผมกำลังจะเป่าเทียน ปกติผมก็ไม่ได้ชอบอธิษฐานอะไรอยู่แล้ว พวกอธิษฐานกับดาวตก กับพระจันทร์ หรือกระทั่งกับเทียนวันเกิด ผมไม่เห็นว่ามันจะทำให้ความต้องการเป็นจริงได้ตรงไหน

“อธิษฐานหน่อยน่ามึง เค้กกูศักดิ์สิทธิ์นะเว้ย”ไอ้กันพูด ผมจำต้องอธิษฐาน ซึ่งก็นึกไม่ออกว่าจะขออะไร อย่างเดียวที่นึกออก มีแต่ใบหน้าของไอ้คนใจร้ายเท่านั้น...


เป็นเวลาห้าทุ่มแล้วตอนที่งานเลี้ยงเล็กๆเลิกราลง หลังจากที่ผมกินเค้กกับพวกมันจนหมดและส่งพวกมันทุกคนกลับบ้าน ไม่มีใครค้างที่บ้านผมเพราะพรุ่งนี้เช้ามีสอบย่อย ผมจัดการเก็บกวาดซากที่พวกมันทำเละเทะเอาไว้ ภายในบ้านเงียบเชียบเพราะไม่มีใครอยู่นอกจากผม พ่อของผมไปเยี่ยมญาติที่เชียงใหม่ตั้งแต่เมื่อวาน ก่อนที่ผมจะไปอาบน้ำ ในใจยังคงรู้สึกค้างคากับใครอีกคนที่คงไม่มีวันรับรู้ความในใจของผม ผมปล่อยให้สายน้ำชำระความหม่นหมองในใจออกไป

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ พันผ้าเช็ดตัวไว้ลวกๆเพราะอยู่บ้านคนเดียว จัดการปิดไฟทั่วบ้านและกำลังจะขึ้นนอน


ในตอนที่สัมผัสได้ถึงแรงกอดจากทางด้านหลัง

“ขอโทด....”