ตอนล่าสุดนี้...ผมอ่านหลายรอบมาก (ปกติถ้าไม่ใช่ฉากอีโรติก ก็คงไม่ได้อ่านซ้ำๆในเวลาใกล้ๆกันบ่อยนัก คิคิ...)

ตอนแรกคิดว่าอาจจะด้วยว่าผมวุ่นๆนิดนึง เลยไม่ค่อยมีสมาธิ...แต่มาคิดดูอีกที มันไม่ใช่ทั้งหมด...จริงๆแล้ว ตอนสั้นๆตอนนี้มีสิ่งต่างๆซ่อนอยู่เยอะเลย

>> กูกำลังมีความสุขกับการอยู่คนเดียว…พอกูปรับตัวได้ กูก็รู้เลยว่าความสุขที่แท้จริงมันคือการเป็นโสดว่ะ >>
ท่อนนี้...โดนใจสุดๆ...ผู้เขียนเน้นการอยู่แบบอิสระเป็น”โสด”...หลังจากที่เพิ่งจะเขียนถึง”การอยู่คนเดียว”...
สำหรับผมแล้ว...การใช้ชีวิตสองแบบนี้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ผู้เขียนใช้คำว่า”มีความสุข” กับการอยู่คนเดียว และเน้นคำ ”ความสุขที่แท้จริง” กับการเป็นโสด...
ผมไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะอธิบายให้เข้าใจความหมายที่ผมรู้สึกจริงๆ (ถ้าเก่งแบบคุณsomeoneก็ว่าไปอย่างเนอะ)
แต่หวังว่า...คงจะโดนใจผู้อ่านท่านอื่นบ้าง เช่นเดียวกับผม...

>> ตอนนี้มันปรับปรุงตัวแล้วนะ ...จะไม่ทำตัวเลวๆเหมือนก่อนอีก >> …>> “กูว่าเป็นสิ่งที่ดีนะ กูดีใจกับมันด้วย” >>
อันนี้ก็เช่นกัน การที่คนเราจะกลับมาเริ่มคบกันอีก “การปรับปรุงตัวได้” มันไม่ใช่ทั้งหมดของเหตุผล
แต่ที่ชอบมากๆก็คือ ประโยคหลัง ที่เจ้ากันยินดีกับเบสต์ด้วย (อันนี้ก็ต้องชมผู้เขียน...สำหรับทัศนคตินี้)

>> กูว่าจริงๆมันก็น่ารักดี ช่างพูดช่างคุยช่างประจบ...ไม่ใช่น่ารักแบบจะชอบมันโว้ย >>
ท่อนนี้ประทับใจในการสื่อความหมายของการที่จะมองหรือชื่นชมคนอื่น...โดยไม่ได้คิดด้านชู้ชาย...
แม้แต่คนขี้หึงสุดโต่ง...แบบนายสุวินัย ยังหัวเราะออกมาได้...

ยังมีอีก...แต่แค่นี้ก็ยาวเกินไปมากแล้ว...วันนี้ขอรบกวนเนื้อที่ของกระทู้นี้...แค่นี้ก่อนนะครับ...

แต่ทั้งหลายทั้งปวงที่กล่าวมา...ต้องยอมรับว่า...ถ้าไม่มีฉากอีโรติก...ไม่มีเลิฟซีนมันๆ...ผมก็คงไม่ได้ติดตามมาจนถึงทุกวันนี้
(ดักคอไว้ก่อน...กลัวคุณsomeone จะลืมหรือลดความหื่นลง...ฮิฮิ...555+)

ส่งกำลังใจมาให้ไม่ขาดสาย...รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ...

ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ...ทั้งผู้เขียนและผู้อ่านทุกๆท่าน.