Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 554
Message ID: 87
#87, RE: นิยายที่ยังไม่มีชื่อเรื่อง(กระทู้ 3 ครับ)
Posted by someone on 26-Jun-13 at 04:10 PM
In response to message #86
“พี่เอกคัฟ บอมบ์ขอเบอร์พี่หน่อยดิ เผื่อจะโทรไปปรึกษาเรื่องร้องเพลงอะคัฟ” ไอ้บอมบ์บอกพร้อมยื่นโทรศัพท์ให้ผมหลังจากเราซ้อมกันเสร็จ ผมเลยพยักหน้าแล้วกดเบอร์ลงไปในโทรศัพท์ของมัน

“พี่เบสต์ด้วยนะคัฟ” ไอ้บอมบ์หันไปหาไอ้เบสต์ทันทีที่ผมกดเบอร์ให้เสร็จ

“ห้ามยิงมาอย่างเดียวนะโว้ย พี่ไม่โทรกลับนะ” ไอ้เบสต์บอกแล้วหัวเราะหึๆ

“หน้าตาก็ดีหรอก แต่ขี้ตืดจัง” ไอ้บอมบ์บ่นเบาๆแต่ผมก็ได้ยินชัดเจน……ฮ่าๆ ไอ้เบสต์โดนดีซะแล้ว

“บ่นไรวะไอ้บอมบ์” ไอ้เบสต์หันขวับไปหาไอ้บอมบ์พร้อมเก๊กหน้าขรึม

“แหะๆ ป่าวค้าฟพี่เบสต์” ไอ้บอมบ์ยิ้มแหยๆ ท่าทางมันน่าเอ็นดูจริงๆ “หิวข้าวจังพี่เบสต์เลี้ยงข้าวบอมบ์หน่อยดิ” ไอ้บอมบ์เกาะแขนไอ้เบสต์ทำท่าประจบประแจงเปลี่ยนเรื่องคุย……เออ……ไอ้นี่มันร้ายไม่เบา

“เอางั้นเลยนะ” ไอ้เบสต์ขมวดคิ้วมอง “ก็ได้ๆ ให้กินแค่จานเดียวนะโว้ย อย่ากินเยอะ ตังค์ไม่ค่อยมี” ไอ้เบสต์บอกแล้วยิ้มนิดๆ ท่าทางมันคงนึกเอ็นดูไอ้บอมบ์เหมือนกัน

“บอมบ์กินไม่จุหรอกพี่เบสต์ ไปๆ หิวแระ พี่เอกกับพวกพี่ๆไปด้วยกันนะคัฟ” ไอ้บอมบ์บอกพลางดึงมือไอ้เบสต์…..เออ…..ไอ้นี่ มันเข้ากับคนได้เร็วดีจังว่ะ

สรุปว่าเย็นนั้นพวกเราทั้งหมดเลยยกโขยงกันไปกินข้าวที่หน้าโรงเรียนกัน พี่กร ไอ้โน ไอ้ตาล ไอ้นัยก็ไปด้วย โต๊ะของพวกเราเลยคึกคักเป็นพิเศษเพราะคนเยอะมาก ไอ้บอมบ์เองแม่งก็โคตรคุยเก่งเลย พูดน้ำไหลไฟดับ แต่ก็ดีไปอย่างที่มันทำให้พวกเราสนิทกับมันมากขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว

กว่าผมกับไอ้นัยจะกลับถึงห้องก็ปาไปสองทุ่มแล้วครับ มาถึงก็รีบจัดข้าวของไอ้นัยเก็บไว้ที่เดิม

“ต่อไปนี้ห้ามพาใครมานอนห้องโดยไม่บอกเค้า” ไอ้นัยบอกเสียงเข้ม ทำเอาผมอดหมั่นไส้ไม่ได้……ใครเป็นเจ้าของห้องกันแน่วะไอ้บ้า

“ถ้าจะพาใครมานอน ห้ามนอนเตียงให้นอนพื้น เพราะเตียงมีไว้ให้เค้านอนกับตัวเองเท่านั้น อ้อ…..มีไอ้ตาลอีกคนที่นอนเตียงได้”

ไอ้นัยพูดต่อเป็นฉากๆ โห…..พ่อคุณ…..มันจะอะไรนักหนาวะเนี่ย…..ผมเลยหันไปบึนปากใส่มันด้วยความหมั่นไส้

“โอเคคร้าบบ……มีอะไรจะสั่งอีกมั้ยคับคุณพ่อ” ผมแกล้งยกมือไหว้ท่วมหัวแดกมันไปหน่อยพอขำๆ

“มี!” ไอ้นัยเสียงเข้มต่อ “ถ้าเป็นไปได้ ตัวเองอย่าพาใครมาเลยจะดีกว่า เพราะเค้าหวงอะ” เสียงไอ้นัยเริ่มอ้อน ก่อนจะรวบตัวผมลงไปนอนแผ่สองสลึงอยู่บนเตียงด้วยกันทั้งคู่

ผมอดที่จะหันไปมองไอ้นัยแล้วยิ้มออกมาไม่ได้ครับ……วันนี้มันกลับมาหาผมแล้ว มานอนอยู่ใกล้ๆผมหลังจากมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นมากมาย…….เฮ้อ…..ผมดีใจจัง

“มองอะไร…..หือ” ไอ้นัยหันมองหน้าผมบ้างแล้วถามเบาๆ ก่อนจะยิ้มกว้างอวดฟันขาวสวย “กูกลับมาแล้วนะ และก็จะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว”

ไอ้นัยเอามือดึงตัวผมเข้าไปนอนหนุนไหล่มัน แล้วเอาอีกมือโอบตัวผมเอาไว้ ผมเลยกอดมันเอาไว้หลวมๆ รู้สึกอิ่มใจสุดๆเลยละครับที่ได้กลับมานอนที่ห้องโดยมีไอ้นัยนอนกอดผมเหมือนเดิม…..อา……ความสุขมันได้กลับคืนมาแล้ว

โทรศัพท์สั่นแรงอยู่ในกระเป๋ากางเกงของผม ผมเลยรีบหยิบออกมาดู…..อ้าว…..ไอ้บอมบ์นั่นเอง

“มีไรบอมบ์” ผมถามออกไป โดยมีไอ้นัยขมวดคิ้วมองอยู่

“บอมบ์ไม่มีไรทำ ก๊อเลยโทรมาคุยด้วยอะคัฟ” เสียงไอ้บอลตอบกลับมา

จากนั้นมันก็ชวนคุยสารพัด แม่งคุยเก่งชิบหายเลยไอ้นี่ ไม่รู้สรรหาเรื่องจากไหนมาคุยกับผม แต่ผมก็ไม่รู้สึกเบื่อหรอกนะครับ มีแต่ไอ้คนที่นอนอยู่ข้างๆเท่านั้นแหละที่มองดูแล้วแยกเขี้ยวใส่ผมเป็นระยะๆ จนสุดท้ายแม่งคงทนไม่ไหวตะโกนออกมาเสียงดังลั่น

“ไฟไหม้โว้ย ไฟไหม้!!!!”

ผมอดหัวเราะออกมาไม่ได้ครับ ก็ไอ้นัยแม่งบ้าบอ ตะโกนเชี่ยไรออกมาก็ไม่รู้

ไอ้บอมบ์ตกใจเล็กๆ แต่คงรู้ตัวว่าคุยนานไปแล้ว ก็เลยจะขอวางหู

“เอ่อ….พี่เอกคัฟ ก่อนวางหูบอมบ์ถามไรอย่างดิ” ไอ้บอมบ์เอ่ยปากถาม

“ได้สิ อะไรล่ะ” ผมบอกไป

“เอ่อ……พี่…..พี่เบสต์เค้ามีแฟนรึยังอะค้าฟพี่เอก” ไอ้บอมบ์ถามเสียงตะกุกตะกัก ทำเอาผมชักตะหงิดๆซะแล้วสิ

“เคยมี แต่เพิ่งเลิกไป ถามทำไมวะ” ผมแกล้งซักไอ้บอมบ์

“ปละ…..เปล่าอะ ไม่มีไร” เสียงไอ้บอมบ์ที่เคยพูดลื่นไหลกลับติดๆขัดๆขึ้นมา “แค่นี้นะพี่เอก ฝากความคิดถึงพี่นัยด้วยคัฟ”

“โอเค แล้วพรุ่งนี้เจอกัน” ผมบอกมันไปแล้ววางหู…..ฮืมม…..หรือว่าไอ้บอมบ์แม่งเป็นเกย์วะ ถึงได้ถามเรื่องไอ้เบสต์แบบนี้ ถ้าใช่อย่างที่ผมคิดจริงๆ แสดงว่ามันแอบสนใจไอ้เบสต์อยู่แน่เลย

“มันโทรมาจีบมึงใช่มั้ย” ไอ้นัยเสียงเข้มทำหน้าขึงขัง ก่อนที่มันจะเลื่อนตัวขึ้นมานอนทับตัวผม เพ่งมองผมแล้วกัดฟันกรอดๆ

“เปล๊า จีบเหี้ยไร แม่งช่างพูดมากกว่า” ผมบอกไปตามความจริง “มันคงสนใจไอ้เบสต์ละมั้ง เห็นถามกูว่าไอ้เบสต์มีแฟนรึเปล่า”

“สนใจไอ้เบสต์แล้วโทรหามึงเนี่ยนะ” ไอ้นัยแลบลิ้นใส่ผม “ไม่รู้แหละ กูไม่ไว้ใจแระ”

“เชื่อใจกูหน่อยสิวะ” ผมพูดเสียงจริงจังจนมันต้องมองตาผมแล้วนิ่ง “คนที่สำคัญที่สุดสำหรับกูก็คือคนที่นอนทับกูอยู่นี่แหละ รู้เอาไว้ด้วย”

ไอ้นัยหน้าแดงขึ้นมาทันทีครับ มันยิ้มกว้างจนตาแทบจะปิด…..เชี่ยเอ๊ย…..ไอ้ตี่ของกู แม่งโคตรน่ารักเลยว่ะ

“แต่เพื่อความสบายใจ กูจะไปดูมึงซ้อมให้ได้ทุกวัน” ไอ้นัยพูดน้ำเสียงมั่นใจ

“จะไปได้ไงวะ วันนี้ที่เข้าไปได้ก็เพราะอยู่ในรถพี่กรร๊อก” ผมเตือนสติมัน

“เออน่า กูว่ากูมีแผนของกูแระ” ไอ้นัยบอกแล้วทำหน้าขึงขังจนผมอดหัวเราะไม่ได้

“ตามสบายเถอะไอ้เพี้ยน” ผมด่ามันไปขำๆ ไอ้นัยเลยจ้องตาผมนิ่ง

“เพี้ยนเพราะมึงนั่นแหละไอ้เอก”

ไอ้นัยบอกแล้วกดปากลงมาหาผม เราบดปากกันไปมาเบาๆ……อา……มันเป็นจูบที่ชื่นใจจังเลยครับ ผมรู้สึกว่าหัวใจของผมมันได้รับพลังงานความสุขที่ไอ้นัยส่งมาให้ จนมันพองคับอกผมไปหมด…..อย่าหนีกูไปไหนอีกนะนัย อยู่กับกูแบบนี้ไปเรื่อยๆ กูสัญญาว่ากูจะไม่ทำให้มึงเสียใจอีกแล้ว

รุ่งขึ้นผมไปถึงโรงเรียนในตอนเช้า พอเดินเข้าโรงเรียนก็เห็นนักเรียนกำลังมุงดูอะไรอยู่ที่บอร์ดประชาสัมพันธ์ ผมเลยเดินเข้าไปดูบ้าง แต่ก็มองไม่เห็นอยู่ดีครับ เพราะมีแต่คนยืนบังบอร์ดกันอยู่หลายคน

“เค้าดูอะไรกันเหรอคับ” ผมสะกิดถามน้องผู้หญิงคนนึงที่กำลังหันหลังอยู่ เธอเลยหันกลับมามองหน้าผม

“อุ๊ย! พี่เอก กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!” น้องผู้หญิงคนนั้นกรี๊ดเสียงดังลั่น จนทำให้คนอื่นๆหันกลับมามอง เท่านั้นแหละครับ เสียงกรี๊ดก็ดังสนั่น

ผมไม่ทันระวังตัวอะไรครับ เลยโดนน้องๆผู้หญิงรุมเข้ามาหา ทั้งโดนจับแก้ม จับมือ จับแขน จนผมเหวอไปเลย

“น้องๆคะ ปล่อยพี่เอกก่อนเถอะ” เสียงผู้หญิงตะโกนเข้ามาเลยทำให้พวกน้องๆปล่อยมือจากตัวผม……อ้าว…..พี่น้ำนั่นเอง แกกวักมือเรียกผมให้เข้าไปหา……น้องๆคนอื่นเลยแหวกช่องให้ผมเดินเข้าไปด้านในที่พี่น้ำกำลังยืนอยู่

“นี่ไงผลงานของเรา” พี่น้ำผายมือไปที่บอร์ดทำเอาผมจ้องมองด้วยดวงตาเบิกกว้าง……เฮ้ย…….โปสเตอร์เสร็จแล้วเหรอวะ

ครับ……โปสเตอร์โปรโมทงานนิทรรศการที่พี่น้ำเป็นคนจัดทำขึ้น มันมีหลายเซ็ทเลยครับ ทั้งการแสดงนาฏศิลป์ การแสดงพื้นบ้าน

แต่ที่สะดุดตาเป็นพิเศษก็คือเซ็ทเพลงลูกทุ่งของผม เพราะสีสันมันเข้าตาดีเหลือเกิน ผมยืนโพสท่าหล่ออยู่ตรงกลางโดยมีน้องๆแดนเซอร์ในชุดอลังการดาวล้านดวงยืนและนั่งอยู่รอบๆตัวผม……ฮี่ๆ……ทำไมกูถึงได้หล่อขนาดนี้วะเนี่ย

“ชอบมั้ย” พี่น้ำถามผม ผมเลยยิ้มกว้างแล้วพยักหน้า “ยังไม่หมดเลยนะน้องเอก นี่ไงเซ็ทนักร้อง ยังไม่ได้ติด”

พี่น้ำยกโปสเตอร์ชุดนักร้องสี่คน โดยมีไอ้เบสต์ ผม และนักร้องที่เหลือ ยืนโพสท่าหล่อๆ ในสไตล์ที่ต่างกัน โดยด้านหลังเป็นนักดนตรีและเครื่องดนตรีที่ตัวเองเล่น ทำเอาผมยิ้มแก้มแทบปริ

“มันสุดยอดมากคับพี่น้ำ” ผมอดชมออกไปไม่ได้ เพราะแม่งดูดีสุดๆทุกอันเลย

“เดี๋ยวพี่จะเอาไปติดให้ครบทุกบอร์ด งานนี้สนุกแน่นอน คิกๆ” พี่น้ำเอามือจับไหล่ผมแล้วบีบเบาๆ

ไม่นานเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นอีก พร้อมกับน้องๆที่รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้น ผมเลยรีบมองตามไปก็เห็นไอ้เบสต์กำลังโดนรุมอยู่หน้าตาเหวอเหมือนที่ผมโดนเลย ฮ่าๆ

คราวนี้พวกผมก็ดังกันโดยปริยายสิครับ เพราะทั้งการเปิดเพลงโปรโมทและการติดโปสเตอร์ จนทำให้นักเรียนห้องอื่นๆ พากันเดินมาดูพวกผมกันถึงห้อง เลยทำให้บรรยากาศคึกคักมากมาย พวกเพื่อนๆผมก็เลยได้โอกาสป้อสาวกันอย่างสนุกสนานเป็นของแถมอีกด้วย

นี่เหลือเวลาอีกแค่อาทิตย์เดียวก็จะถึงวันแสดงจริงแล้วสินะ…..ตื่นเต้นจังเลยว่ะ วันนั้นคงสนุกกันน่าดูแน่ๆเลย….ฮี่ๆ…..อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆจัง

หลังเลิกเรียนผมไปซ้อมเพลงรักคุณยิ่งกว่าใครที่ชมรมการแสดงก่อน ไปถึงก็เจอน้องแองจี้กับน้องๆคนอื่นมากันก่อนแล้ว

“หนูอยากได้ยินข่าวดีค่ะพี่เอก” น้องแองจี้เอ่ยถามผมด้วยสายตาเป็นห่วง รวมถึงน้องคนอื่นๆด้วยก็พากันจ้องมองรอฟังคำตอบจากผม

“ดูหน้าพี่สิคับ” ผมชี้นิ้วทั้งสองมาที่หน้าผมแล้วยิ้มกว้างอย่างมีความสุข เลยทำให้น้องๆพากันยิ้มตามผม

“โล่งอกไปที พวกหนูลุ้นแทบแย่เลยค่ะ” น้องแองจี้บอกแล้วจับมือผมไปบีบเบาๆอย่างจริงใจ น้องๆคนอื่นเลยพากันมาจับมือผมด้วย

“ดีใจด้วยนะคะพี่เอก คิกๆ” น้องๆพากันหัวเราะเบาๆทำเอาผมเขินนิดๆ

ผมรู้สึกดีจังเลยครับ น้องๆกลุ่มนี้น่ารักที่สุดเลย เราเหนื่อยกันมาไม่น้อยสำหรับการซ้อมเพลงนี้ แต่นั่นมันก็ทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเราแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น จนเหมือนเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องกันจริงๆ ผมว่า…..ผมโชคดีจังเลยที่ได้มารู้จักพวกน้องๆ

“พี่เอกคะ” น้องเบลหนึ่งในแดนเซอร์เอ่ยถามผม “แล้วเรื่องแกล้งพี่เบสต์ครั้งที่สองว่าไงคะ พวกหนูรออยู่นะ คิกๆๆๆ”

“ฮ่าๆๆๆ” ผมหัวเราะดังลั่น นี่สงสัยน้องแองจี้มาบอกแน่เลย แต่ตอนนี้มันไม่ได้แล้วดิ เอ……แต่มันก็เคยบอกผมว่ามันติดใจฝีปากน้องๆกลุ่มนี้อยู่นะ

“คือตอนนี้มันดีก็กับพี่แล้ว…..ฮืมมม…..พี่อาจหาวิธีอื่น เอาไว้พี่จะบอกอีกทีนะ” ผมพูดออกไปทำเอาน้องๆกรี๊ดกันใหญ่……ฮ่าๆ น่ารักดีว่ะ

ขณะที่ผมกำลังซ้อมอย่างสบายใจ ผมก็เห็นนักเรียนชายคนนึงเดินผ่านหน้าห้องซ้อมไปแว่บๆ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกครับ ก็ซ้อมต่อ

ไม่นานไอ้นักเรียนชายคนนั้นมันก็เดินกลับผ่านหน้าห้องอีก โดยก้มหน้างุดๆ ไม่หันมามองในห้อง……เท่าที่ผมเห็น…..ผมว่า หน้าตามันคุ้นๆอยู่นะเนี่ย

ผ่านไปแป๊บเดียวครับ ไอ้นักเรียนชายคนเดิมมันก็เดินมาหยุดที่หน้าห้อง จ้องมองมาที่พวกผมที่กำลังซ้อมเต้นกันอยู่

“ไอ้นัย!!!!!” ผมร้องลั่นห้องเมื่อมองเห็นหน้าไอ้นักเรียนคนนี้ชัดๆ……เชี่ย……มึงไปเอาชุดนักเรียนของกูมาใส่เหรอวะ แล้วนั่นมึงก็ไปตัดผมเป็นทรงสกินเฮดด้วย…..ฮ่าๆๆๆๆ……ผมเลยรีบวิ่งเข้าไปตบกระโหลกไอ้นัยด้วยความดีใจ เพราะหัวมันเหม่งน่าตบเล่นเป็นที่สุด

“มึงบ้าไปแล้วเหรอวะไอ้นัย…..เชี่ย….คิดได้ไง….ฮ่าๆๆ…..มึงนี่แม่ง…..” ผมส่ายหน้าไปมาเพราะไม่รู้จะพูดอะไรออกมาได้

ไอ้นัยยิ้มกว้างจนตาหยีเท่าเม็ดก๋วยจี๊ ก่อนจะเอามือลูบหัวป้อยๆ หน้าตามันตอนนี้โคตรน่ารักเลยละครับ…..แม่งเหมือนอิคคิวซัง ยังไงยังงั้น

“ไงทึ่งเลยใช่มั้ย” ไอ้นัยทำหน้าภูมิใจ “เรื่องแบบนี้ไม่มีใครเก่งเกินคุณสุวินัยแล้วละวะ ฮ่าๆๆ” มันหัวเราะร่วนก่อนจะเดินเข้ามาทักทายน้องๆในห้อง ซึ่งน้องๆก็พากันหัวเราะออกมาเหมือนกัน

เฮ้อ…..แฟนกูแม่งเป็นเอามากจริงๆ แม่งลงทุนไถผมเป็นทรงสกินเฮดแล้วเอาเสื้อผ้านักเรียนของผมมาใส่…..ไอ้นี่แม่งสุดๆเลยจริงๆ…..ฮ่าๆ

แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าแต่งหญิงเป็น “อีไนซ์” ละวะ อันนั้นกูทำใจลำบากจริงๆว่ะ…..ไอ้นัย