Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 573
Message ID: 2
#2, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา...
Posted by อิีก on 01-Sep-13 at 05:01 PM
In response to message #1

นายแม็กยังบรรจงนั่งพับเสื้อยืดเก็บเข้าที่อยู่ ท่าทางตั้งอกตั้งใจจนน่าหมั่นไส้ เอาล่ะ! ผมตัดสินใจแล้วว่าระหว่างที่รอเอ้อยู่นี้ก็จะรวบรวมความกล้าไปด้วย อย่างน้อยพูดลากันสักคำ แล้วคืนนี้… หรือไม่ก็พรุ่งนี้ค่อยโทรไปสารภาพความในใจก็ได้...

เพื่อความเป็นตัวตนของเรา…. ((เพื่อความเป็นตัวตนของเรา….))

แล้วก็นั่นแหละ ล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเขาก็ยังถูกกันได้เลยนี่… ไม่แน่นา… เศรษฐีรายต่อไปอาจเป็นผมก็ได้…หุหุ... หัวใจก้อนกลมๆ อะไรก็เกิดขึ้นได้นี่นา (ใช่หรอ -.-‘)

“ว่าแต่เด็กนาย น่ารักแค่ไหน เอารูปมาดูหน่อยดิ๊” หญิงนี่ก็เซ้าซี้ไม่เลิก รู้มั้ยว่าเพื่อนกำลังจะหัวใจล้มเหลว... ใครก็ได้ช่วยเรียก 1669 ทีครับ!

“โอ้ย รูปที่ไหน... ยังไม่มีโอกาสถ่ายเลย เขาจะชอบถ่ายรึเปล่าก็ไม่รู้” มึงชวนกูสิ กูชอบ

“ตกลงน่ารักมั้ยเนี่ย” จ๋อมเสริมทัพอีก

“น่ารักดิวะ... สุดๆ อะ” แม็กเน้นเสียงจริงใจในคำพูดของตัวเองจนผมรู้สึกเสียวแปลบกลางหน้าอกขึ้นมาอีก จริงดิวะ? ไอ้เชี่ยแม็ก T T

บอกเพื่อนๆ ตรงๆ ก็ได้ครับ... ผมเบื่อนะ ไอ้พวกผู้ชายหลงผู้หญิงเนี่ย มันเจ็บแปลบตรงที่ 1. ทำไมเราไม่เห็นผู้หญิงน่ารักอย่างที่พวกมันเห็นบ้าง จะได้จบๆ 2. เออ ข้อแรกกูทำไม่ได้ งั้นมึงเห็นว่ากูน่ารักบ้างได้มั้ยวะ จะได้จบๆ...

“เฮ่ย เงียบเลยนะมึง” กายเอาศอกกระทุ้งแม็กเบาๆ “มีแฟนน่ารักไม่พามารู้จักพี่เขยมั่ง”

“ไม่ใช่ยังง้าน... กูชอบเขา ยังไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย” หน้าแดงเลยนะมึง สลัด! น่ารักเกินไปแล้ว

“ไปแอบเจอกันที่ไหนวะ ทำไมกูไม่รู้ มึงบอกกูมาเลย ใคร” กายขมวดคิ้วถาม มันคงไม่ได้หึงไอ้แม็กหรอกนะ!

“เปล่า... ไม่ใช่ยังงั้น... ก็คนแถวนี้แหละ... กูก็ดูเขามาพักนึงแล้ว กูว่าเขามีความคิดเป็นของตัวเองดีนะ ไม่ต้องตามใคร แต่กูยังไม่รู้เลยว่าเขาจะชอบกูรึเปล่า เชี่ย” แม็กพูดเสร็จก็ถอนหายใจ เงยหน้ามายิ้มเพลียๆ ให้ผม ถ้ามันเหนื่อยใจขนาดนั้น มึงมาชอบกูดีกว่า บ่องตง

“ก็บอกเขาไปตรงๆ ดีมั้ย” เฮ้ย! นี่ใช่ผมพูดจริงหรอ มันคงจะเป็นการรำพึงที่ดังเกินไปโดยไม่ตั้งใจ ผมคงจะพูดกับตัวเองมากกว่า แต่ก็สายไปแล้วล่ะ แม็กถอนใจกับคำพูดผม

“ท่าทางเขาไม่สนใจกูเท่าไหร่หรอกว่ะ พูดกูก็ไม่กล้าพูด ก็เลยซื้อของให้เขาแทน... เขาคงเข้าใจเอง... มึงว่าดีมั้ย”

มึงมาถามกูยังงี้ได้ยังไงเนี่ย กูจะพูดออกมั้ย เมื่อกี้มึงบอกว่าเป็นคนแถวนี้ แบบนี้มันยิ่งทำให้กูเจ็บใจ... เสียใจมากขึ้นเท่านั้นแหละ... สู้ให้เป็นคนอื่นที่ไม่รู้จักยังดีกว่า

แล้วก็เลิกจ้องหน้ากูได้แล้ว ไม่มีคำตอบให้มึงหรอก หันไปถามคนอื่นเลย ถ้าเห็นตากูแดงขึ้นมาก็เป็นเรื่องสิ กูไม่อยากให้ทุกคนรู้หรอกนะว่าแอบชอบมึงน่ะ

ว่าแต่ แล้วมึงมานั่งสาธยายอะไรอยู่ตรงนี้...?

ฮ้า...! เอ้ ใช่มั้ย น่ารัก มีความคิดเป็นของตัวเอง และเป็นคนแถวนี้ มึงคงมานั่งรอเอาเสื้อให้เขา แล้วกูก็ต้องเห็นฉากนั้นตำตาเนี่ยหรอ

ตอนนี้ผมอยากร้องไห้จัง แต่ปากมันยิ้มออกไปโดยอัตโนมัติ... ซึ่งก็คงดูแหย ๆ หน่อยนั่นแหละ จะเอาอะไรมาก

“อื๋อออ เยอะเหมือนกันนะนายแม็ก” สาวจ๋อมเบรกให้ผมซะก่อน… ขอบใจมากนะจ๋อม เธอเพิ่งช่วยชีวิตเราไว้แท้ๆ

แต่ก็คงช่วยอะไรไม่ได้มากหรอก นั่นไง… เอ้สุดสวยเดินมาโน่นแล้ว มึงรีบ ๆ เอาเสื้อไปให้เขาเลย แล้วก็กลับบ้านไปได้แล้วล่ะ ลาขาดกันตรงนี้เลยแล้วกันเพื่อน… ขอให้มีความสุข