นับถอยหลังตอนที่ 7

http://www.palm-plaza.us/CCforum/DCForumID6/532.html?315 (กระทู้1)

..

ยอดร้องไห้จนเหนื่อย เขาพยายามร้องเรียกชัยแต่อีกฝ่ายยังนอนสลบไสลอยู่เหมือนเดิม ยอดมองเงาตะคุ่มๆที่นอนแน่นิ่งอยู่ในความมืดอย่างประหวั่นพรั่นพรึง ความกลัวค่อยๆเกาะกุมหัวใจเขาทีละน้อย..กลัวชัยจะหลับไปแล้วไม่ฟื้นมาอีกเลย
ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเขาคนเดียว เพราะความโง่ของเขาแท้ๆ จึงถูกต๋องหลอกให้พาชัยมาสังเวยกามให้ทวนจนถึงที่

เด็กหนุ่มร้องไห้อยู่ในความมืดอย่างคับแค้นใจ เขาพยายามดิ้นรนออกจากปมเชือกแต่เงื่อนที่ทวนผูกไว้แข็งแรงซับซ้อน ยิ่งดิ้นก็เหมือนปมเชือกยิ่งขมวดแน่นขึ้นเรื่อยๆ แต่ยอดไม่ละความพยายามง่ายๆ เขาดิ้นจนคมเชือกบาดข้อมือ เหงื่อโซมทั่วร่างเปล่าเปลือย ยอดดิ้นอยู่นานกระทั่งเขาเห็นแสงไฟลิบๆฉายกราดมาตามคันนา เขาใจเต้นไม่เป็นส่ำด้วยความหวาดกลัว ถ้าเกิดทวนยังไม่หนำใจย้อนกลับมาอีก หรือร้ายกว่านั้นเป็นพวกเด็กติดกาวที่ชอบหลบมาดมกาวและขโมยของตามเถียงนา เขากับชัยต้องแย่แน่

ยอดนั่งหายใจไม่ทั่วท้องกระทั่งเจ้าของไฟฉายเดินขึ้นเถียงนามา แสงจากไฟฉายกราดส่องไปทั่วเถียงราวกับคนส่องไฟกำลังสำรวจที่เกิดเหตุ ยอดเขม้นมองคนถือไฟฉาย พอเห็นชัดว่าเป็นใครก็รีบตะโกนเรียก

“ไอ้โต้ง! มึงช่วยแก้มัดให้กูด้วย..”

โต้งเดินไปหายอด วางไฟฉายตำแหน่งเหมาะๆให้มันส่องไปที่ปมเชือก เขาลงมือแกะอย่างยากลำบาก นึกถึงปมเชือกที่เดชเคยใช้มัดเขา วิธีมัดของเดชกับทวนต่างกันโดยสิ้นเชิง ปมเชือกของเดชซับซ้อนแต่เป็นระเบียบ พอเดชแก้มัดให้เขาไม่มีรอยตามตัวเลยแม้แต่น้อย แต่ที่ทวนมัดยอดนี่หฤโหดเหมือนเชือกล่ามวัว มันแน่นหนาจนน่ากลัวว่าเลือดจะไม่ไปเลี้ยงแขนยอด

“มึงอย่าดิ้นสิวะ! ยิ่งดิ้นยิ่งแกะลำบาก...” โต้งร้องบอกยอด กว่าจะแกะเชือกเสร็จเล่นเอาเขาเหงื่อท่วม พอหลุดจากพันธนาการยอดก็รีบถลาเข้าไปหาชัยทั้งที่ตัวยังเปล่าเปลือยอยู่ เขาเขย่าตัวชัยอย่างร้อนรน

“ชัยๆ ได้ยินกูหรือเปล่าวะ! ฟื้นสิ ลืมตาหน่อยสิวะ”

โต้งจับร่างที่อ่อนปวกเปียกของชัย เขาเอาไฟฉายส่องดูร่องรอยบอบช้ำตามตัว เห็นสภาพชัยแล้วทั้งหดหู่ทั้งเวทนา เด็กหนุ่มถอนหายใจยาว พูดอย่างเป็นการเป็นงาน

“มันคงสลบไปเพราะฤทธิ์เหล้า ให้มันนอนพักซักหน่อยมันคงดีขึ้น ระหว่างนี้มึงไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วหาน้ำหาผ้ามาเช็ดตัวมันก่อนเถอะ..”

ยอดค่อยคลายความกังวลขึ้นมาบ้าง เขามัวแต่ห่วงชัยจนลืมไปว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าติดตัวซักชิ้น เขาลุกไปหยิบเสื้อผ้าที่ถอดกองทิ้งไว้มาสวม เด็กหนุ่มมองหน้าโต้งในความมืดอย่างคลางแคลงใจ โต้งอาจจะอยู่ข้างทวนกับต๋องก็ได้เพราะเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน บางทีสองคนนั่นอาจใช้โต้งมาเพื่อดูลาดเลาหรือวางแผนหลอกอะไรให้เขาตายใจอีก ยอดมองหน้าโต้งอย่างระแวง เขาไม่อยากเชื่อใจใครอีกแล้วตอนนี้

“แล้วมึงรู้ได้ไงว่าพวกกูอยู่ที่นี่..” ยอดถาม

โต้งถอนใจยาวอยู่ในความมืด เขาเม้มปากแน่น ชั่งใจอยู่นานว่าควรจะพูดดีหรือไม่ แม้เขาจะไม่นึกพิศวาสทวนอีกต่อไปแล้ว แต่เขาก็ไม่อยากพูดเรื่องพี่เขยกับน้องชายฝาแฝดของเขาอยู่ดี แต่ไหนๆเรื่องมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว จะปิดเรื่องนี้ต่อไปก็คงไม่มีประโยชน์

“กูเห็นพี่ทวนกับไอ้ต๋องลงจากบ้านตอนค่ำๆ กูคิดว่าคงไปหาที่ เอ่อ..แอบเอากันเหมือนเคย กูเลยไม่เอะใจ พอดีกูยืมรองเท้าผ้าใบไอ้ชัยมา เลยเอาไปคืนมันที่บ้าน เห็นพ่อมันบอกว่ามันออกมากะมึง ไปไหนกันก็ไม่รู้ เสร็จแล้วกูก็กลับบ้านนอน จนไอ้ต๋องกับพี่ทวนเข้าบ้านตอนดึกนี่แหละ กูเห็นไอ้ต๋องมันทำท่าแปลกๆ ถามว่าไปทำอะไรมาก็ไม่ยอมบอก กูสังหรณ์ใจว่ามันต้องไปทำอะไรเหี้ยๆมาแน่ๆเลยลองมาดูที่นี่”

โต้งจงใจเล่าข้ามเรื่องที่ต๋องเคยเปรยๆว่าอยากได้ชัยมานานแล้วไป เขาไม่อยากให้ยอดรู้สึกว่าเขารู้เรื่องนี้มานานแล้วแต่ไม่เคยอปริปากเตือนชัยให้รู้ตัว แม้กระทั่งตัวเขาเองก็ไม่คิดว่าเรื่องจะเลยเถิดมาไกลขนาดนี้

ยอดกัดริมฝีปากตัวเองแน่น นึกเจ็บใจตัวเองจนพูดไม่ออก ถ้าชัยฟื้นขึ้นมาเขาคงไม่มีหน้าไปมองชัย สิ่งที่เขาทำลงไปมันเลวร้ายจนเขาแทบไม่อยากเชื่อตัวเองว่าทำเพื่อนได้ลงคอ

เด็กหนุ่มทั้งคู่พากันไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ชัย

“ทำไมมึงถึงมาช่วยพวกกู ไม่กลัวกูจะพาลโกรธมึงไปด้วยอีกคนเหรอ..”

ยอดถาม ใบหน้าเขาในความมืดสลัวนั้นเต็มไปความเคลือบแคลงใจ

“กูก็เคยโดนแบบนี้” โต้งตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ขณะใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าชัยอย่างระมัดระวัง เขาก็เคยโดนต๋องหลอก โดนทวนกับเดชจับมัด เขายังจำความตื่นเต้นหวาดกลัวในตอนนั้นได้ดี แต่เดชนุ่มนวลกับเขามากกว่าที่ทวนทำกับชัยมาก คิดถึงตอนนี้แล้วโต้งก็รู้สึกหน้าร้อนวูบ เขาส่งผ้าให้ยอดเช็ดตัวให้ชัย โล่งใจขึ้นมาบ้างที่เห็นชัยส่งเสียงครางฮือต่ำในลำคอเบาๆเหมือนพึ่งรู้สึกตัว

โต้งรู้สึกเบาใจขึ้นจึงหันไปบอกกับยอดว่า

“มึงเช็ดตัวไปก่อน เดี๋ยวกูไปหาน้ำมาให้ไอ้ชัยกิน”

ยอดมองตามหลังโต้ง นึกละอายแก่ใจ เขาไม่ควรระแวงโต้งด้วยซ้ำ ในเมื่อตัวเขาเองก็หักหลังความไว้ใจของชัยอย่างไม่น่าให้อภัย

ยอดเช็ดหน้าให้ชัยอย่างนุ่มนวลที่สุดที่เขาจะทำได้ ชัยเบือนหน้าหนีผ้าชื้นๆที่เช็ดหน้า ครางฮือๆเหมือนคนเพ้อด้วยพิษไข้ ยอดตะโกนเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงร้อนรน

“ชัย! มึงได้ยินกูหรือเปล่า มึงฟื้นสิ ชัย! ชัย..”

ชัยนิ่วหน้า ปรือตาขึ้นมามอง เขารู้สึกตัวเพียงครู่เดียวก่อนจะหลับไปอีกครั้ง ลมหายใจเขาลึกยาวอย่างคนหลับสนิท

โต้งกลับมานั่งข้างชัย ถือขันใส่น้ำมาด้วย เขาก้มลงมองหน้าชัย ในแสงสลัวลาง สีหน้าของชัยดูผ่อนคลายไม่ได้มีร่องรอยของความเจ็บปวดเหมือนในตอนแรก

โต้งหันไปพูดกับยอดที่มีสีหน้ากังวลด้วยน้ำเสียงโล่งใจ

“กูว่าไอ้ชัยคงไม่เป็นไรแล้วล่ะ กูเห็นคนเมาหนักๆก็เป็นแบบนี้แหละ ให้มันนอนพักสักหน่อยคงจะดีขึ้น มันรู้สึกตัวแล้วค่อยพามันไปส่งบ้านแล้วกัน..”

ยอดพยักหน้าอย่างเห็นด้วย แม้ว่าจะยังหนักใจอยู่ไม่น้อย เขากลัวว่าชัยจะไม่มีวันให้อภัยเขาอีกเลย ยอดถอนหายใจอย่างกลัดกลุ้มเขากุมมือชัยไว้แน่นก่อนจะหันไปพูดกับโต้งเบาๆในความมืด

“โต้ง.. มึงนอนเถอะ เดี๋ยวกูนั่งเฝ้าไอ้ชัยมันเอง”

โต้งหยิบไฟฉายส่งให้ยอดเผื่อจำเป็น เขาไม่นึกอยากพูดอะไรตอนนี้ เด็กหนุ่มลุกไปหามุมงีบหลับเงียบๆ ปล่อยให้ยอดนั่งเฝ้าชัยเพียงคนเดียว ลมทุ่งที่โชยมา ทำให้เขาผล็อยหลับไปอย่างง่ายดาย

ยอดนั่งเฝ้าชัยอย่างอดทนกระทั่งค่อนรุ่ง เขานั่งสัปหงกอยู่ข้างชัยจนกระทั่งอีกฝ่ายรู้สึกตัว ชัยยังคงสับสนมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหรือไม่ก็อ่อนเปลี้ยจนไม่มีแรงอาละวาดโวยวายเหมือนที่ยอดนึกกลัว ก่อนฟ้าจะสาง โต้งกับยอดช่วยกันหิ้วปีกประคองชัยเดินออกจากเถียงนาไปเงียบๆ ทิ้งเถียงนาอันเป็นที่เกิดเรื่องราวต่างๆมากมายไว้เบื้องหลัง..

..........................

เสร็จจากลงนารอบเช้า ทวนก็มานั่งสูบบุหรี่ปุ๋ยอยู่บนเถียงนา ชายหนุ่มทอดตาไปไกล สีเขียวขจีสุดลูกหูลูกตานั้นช่วยคลายความร้อนของแดดยามเทียงได้มากโข ทว่าทวนมิได้แยแสความงามตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย เขาไพล่คิดไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน ชายหนุ่มอัดบุหรี่ลงปอดยิ้มมุมปากอย่างลำพองใจ ทุกอย่างเป็นไปตามแผนอย่างง่ายดายเหลือเชื่อ เสียเบียร์ไปไม่กีขวด ก็ได้เย็ดเด็กหนุ่มหุ่นดีเนื้อแน่นง่ายๆ ยังมีเด็กหนุ่มน่าเย็ดอีกหลายคนในหมู่บ้าน ถ้าเขากับต๋องร่วมมือกันน่าจะกวาดเรียบจนหมดหมู่บ้านได้ไม่ยาก

ทวนนึกถึงเมื่อตอนที่เขาและเดชพึ่งแตกเนื้อหนุ่มใหม่ๆ เลือดลมมันพลุ่งพล่านไปหมด วันๆเอาแต่คิดหมกมุ่นอยู่กับเรื่องใต้สะดือ หาเรื่องหลอกเย็ดเด็กสาวในหมู่บ้านไม่ได้ขาด แต่พอถึงวันหนึ่งมันก็ถึงจุดอิ่มตัว หลังจากแต่งกับแต้วเขาก็หมดความสนใจในตัวผู้หญิงอื่น วันๆเอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงานในนา กระทั่งได้มาเย็ดกับน้องเมียโดยไม่ได้ตั้งใจ นึกไม่ถึงเลยว่าการได้เย็ดกับเด็กหนุ่มๆจะทำให้เขามีชีวิตชีวาได้ขนาดนี้ เขาเหมือนกลับไปเป็นเด็กวัยรุ่นเห่อหมอยอีกครั้ง
ใจมันกระเหี้ยนกระหือรืออยากจะหาเด็กหนุ่มรายต่อไปมาสังเวยกาม

ทวนนึกถึงเด็กหนุ่มที่เขาเดินสวนเมื่อวันก่อนที่ริมหนอง จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าชื่อก้าน เป็นเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกับไอ้ต๋อง แค่นึกเห็นหน้าทวนก็ควยลุก เด็กอะไรหล่อคมน่ามองน่าเย็ดชิบหาย ผิวคล้ำแต่เนียนไปทั้งตัว โดยเฉพาะกล้ามท้องเป็นลูกๆน่าลงลิ้นเลียให้ดิ้น เขาหมายมั่นไว้ในใจว่าถ้าได้เย็ดเด็กหนุ่มคนนี้เขาจะดูดเลียทั้งตัวให้หายอยาก

ทวนนั่งพิงเสาสูบบุหรี่อย่างครึ้มใจอยู่คนเดียวบนเถียงนา ปล่อยใจคิดล่องลอยไปเรื่อยเปื่อย เขาจินตนาการเห็นภาพตัวเองเย็ดกับเด็กหนุ่มชื่อก้านอย่างเมามัน กระทั่งเห็นใครคนหนึ่งเดินฝ่าเปลวแดดลิบๆมาแต่ไกล ชายหนุ่มขมวดคิ้ว เขม้นมองอยู่สักพักก็เห็นว่าเป็นก้านนั่นเองที่เดินดิ่งมายังเถียงนา อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น เด็กหนุ่มที่เขาอยากเย็ดเดินมาให้เชือดถึงที่ ไม่ต้องวางแผนคิดกลอุบายอะไรด้วยซ้ำ

ทวนมองก้านกระโดดขึ้นเถียงนาอย่างกระฉับกระเฉง เขาขยับตัวลุกขึ้นยืนแล้วมองก้านไม่วางตา ยิ่งมายืนประจันหน้ากันแบบนี้แล้วยิ่งเห็นว่าก้านหล่อน่าเย็ดดีจริงๆ จมูกโด่งเป็นสันแบบนี้ควยใหญ่แน่นอน

ทวนหรี่ตา..มองเด็กหนุ่มตรงหน้าอย่างประเมินสถานการณ์ ต่อให้สมองทึบแค่ไหนก็สำเหนียกได้ถึงความไม่ชอบมาพากล อยู่ๆดีๆก้านก็บุกมาหาเขาถึงที่แบบนี้มันต้องมีอะไรแน่นอน

ทวนดีดบุหรี่ในมือทิ้ง ยิ้มเยือกเย็นให้เด็กหนุ่มตรงหน้า ถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“เอ็งเป็นเพื่อนไอ้ต๋องใช่ไหม มีธุระอะไรกับพี่หรือเปล่าถึงได้มาที่นี่”

ก้านจ้องหน้าทวนเขม็ง “เมื่อคืนมึงทำเรื่องเหี้ยอะไรไว้?”

ทวนเลิกคิ้วยียวน หัวเราะเสียงต่ำๆในลำคอ “ทำไม อยากลองบ้างหรือ?"

แทนคำตอบ ก้านปล่อยกำปั้นลุ่นๆแหวกอากาศมาหาทวน เขาเอี้ยวตัวหลบ เจอหมัดซ้ายพุ่งใส่กรามอย่างไม่ทันตั้งตัว ทวนผงะถอยไปสองสามก้าว ก่อนจะยืนตั้งหลัก ส่งยิ้มให้ก้านอย่างไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย ราวกับไม่รู้สึกรู้สาที่โดนต่อย

“เป็นมวยเหมือนกันนี่ หมัดหนักไม่เลว”

ก้านชี้หน้าทวน พูดเสียงกร้าว “มึงรู้เอาไว้ด้วยว่าเด็กทุกคนในหมู่บ้านนี้ คือเพื่อน คือพี่น้องกู ถ้ามึงกล้ามาทำเรื่องเหี้ยๆกับเด็กคนอื่นอีก กูไม่เอามึงไว้แน่!”

ทวนย่างสามขุมเข้าหาก้าน ตาวาวเป็นประกาย “งั้นมึงก็รู้ไว้ซะด้วยว่ามึงเป็นคนต่อไปที่จะต้องนอนแหกตูดให้กูเย็ด”

“แดกกำปั้นกูก่อนเถอะ” ก้านพูดก่อนจะปล่อยหมัดใส่ทวนอีกรอบ แต่คราวนี้ทวนเอี้ยวหลบไปด้านข้างแล้วฟันศอกสวนกลับมาไวปานกัน แม้ก้านจะเบี่ยงตัวหลบแต่ไม่วายโดนศอกถากเข้าที่หางคิ้ทำเอาตาพร่า เห็นดาววิ้งไปชั่ววูบ

เด็กหนุ่มก้าวถอยหลังอย่างตั้งตัวไม่ติด ทวนได้ทีพุ่งกำปั้นอัดเข้าตรงลิ้นปี่จนก้านเซถอยหลังไปสองสามก้าวก่อนจะล้มกระแทกก้นจ้ำเบ้า

ทวนเดินอาดๆตรงไปหาก้าน ยิ้มกริ่มอย่างลำพองใจ ปากดีแบบนี้ซ้อมให้น่วมก่อนเย็ดก็ไม่เสียหลาย เขาง้างตีนเล็งไปที่ชายโครงก้าน แทนที่เด็กหนุ่มจะหลบเขากลับยกแขนขึ้นมากันไว้ แล้วเตะช้อนเข้าที่พับในทวนเต็มรัก ทวนหงายเก๋งไม่เป็นท่า

ก้านดีดตัวลุกขึ้นยืนทันควัน เขาขยับแขนข้างที่ถูกทวนเตะอย่างไม่สะดุ้งสะเทือน แผลแตกที่หางคิ้วเริ่มปวดตุบๆ เลือดในตัวฉีดพล่านรุนแรง เขาไม่รู้สึกกลัวทวนเลยแม้แต่น้อย สันชาติญาณต่อสู้ในตัวทำให้เขากลับยิ่งฮึกเหิมขึ้นด้วยซ้ำ
ก้านยืนรอให้ทวนลุกขึ้น ทั้งคู่ยืนประจันหน้ากัน จ้องตากันเขม็งอย่างท้าทาย

ทวนมองใบหน้าหล่อเหลาของก้านอย่างถูกใจ ไอ้เด็กนี่ใจกล้าไม่เลว ไม่ฉวยโอกาสเข้าซ้ำตอนที่เขาเพลี่ยงพล้ำแถมยังรอให้เขาตั้งตัวได้ซะด้วย แสดงว่าคงมั่นใจเชิงมวยตัวเองไม่น้อย ชายหนุ่มเลิกคิ้วเข้ม เกลี้ยกล่อมเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“จะมาชกกันให้เสียเวลาทำไม มาให้พี่เย็ดง่ายๆเถอะจะได้ไม่เจ็บตัว..”

“ถุย!” ก้านถ่มน้ำลายลงพื้นอย่างดูแคลน”แดกตีนกูก่อนเถอะ”

ทนหัวเราะอย่างถูกใจ พยศแบบนี้พ่อจะเย็ดให้หลังแอ่นเลยคอยดู ทวนเดินอาดๆไปหาก้าน ตาวาวเป็นประกาย

“.ใจถึงแบบนี้ดี กูชอบ ถ้ามึงคิดว่ามึงแน่มึงเข้ามาเลย กูจะเย็ดให้คลานเหมือนหมาเลยมึงคอยดู”

ก้านไม่รอช้า เขาพุ่งตัวเข้าใส่ทวนเหมือนกระทิงดุ ทวนเบี่ยงหลบ เขาชกก้านด้วยหมัดขวา ก้านไม่ได้หลบอย่างที่คิดแต่ยกแขนขึ้นมารับหมัด ชั่วเสี้ยววินาทีที่ทวนเปิดช่องว่างตรงลำตัว ก้านง้างขาเหวี่ยงหน้าแข้งเหน็บเข้าชายโครงทวนเต็มรัก
ทวนลอยละลิ่วตกจากเถียงนาลงไปนอนแอ้งแม้งที่พื้นเบื้องล่าง เขาพึ่งรู้สึกตัวว่าประเมินก้านต่ำไป กล้ามขาแข็งแรงจากการซ้อมวิ่งมาเป็นปีทำให้ลูกเตะของก้านหนักหน่วงพอจะโค่นต้นกล้วยให้ขาดกลางได้ง่ายๆ

เสี้ยววินาทีที่เขาตะเกียกตะกายลุกขึ้นตั้งตัว ก้านไม่รอช้ากระโดดตัวลอยจากเถียงนาเหวี่ยงเท้าเสยเข้าปลายคางทวนจนหน้าหงาย ทวนสะบัดหน้าตามแรงเตะเหมือนปลาช่อนถูกทุบหัว หมดสติไปในทันที

ก้านยืนมองทวนอย่างสมเพช เขาเอาตีนข้างหนึ่งเหยียบยอดอกทวนไว้ ตามองฝ่าเปลวแดดไปยังคันนา ไม่นานนักก็มีเห็นเงาของใครคนหนึ่งเดินจ้ำอ้าวมาตามคันนาด้วยท่าทางเร่งร้อน
ยอดเดินมาสมทบกับก้าน หน้าขาวๆชื้นไปด้วยเหงื่อ เขาพูดกึ่งหอบ

“”มึงน่าจะให้กูมาด้วย จะได้ช่วยกันรุมเผื่อมึงพลาด”

ก้านส่ายหน้า ตามองทวนทีนอนสลบไสลอย่างดูถูก พูดอย่างทะนงตัว

“มึงมาด้วยมันก็ไหวตัวทันน่ะสิ อย่างไอ้นี่ไม่ครณาตีนกูหรอก อีกอย่าง กูไม่ชอบหมาหมู่”

ยอดมองก้านอย่างชื่นชม เขามองร่างที่ยังคงแน่นิ่งของทวน พูดด้วยน้ำเสียงคับแค้นใจ “กูอยากกระทืบแม่งให้เละคาตีนไปเลย”

ก้านส่ายหัวอย่างไม่เห็นด้วย “ อย่าดีกว่า ถ้ามันเจ็บหนักหรือเป็นอะไรไป เราจะพลอยซวยไปด้วย มึงลงมือเท่าที่เราตกลงกันไว้ก็พอ”

ยอดยิ้มเหี้ยมเกรียม หยิบกรรไกรออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วลงมือกร้อนผมทวนทีละน้อย ก้านยืนกอดอกมองอยู่เงียบๆ

“แล้วไอ้ชัยมันเป็นไงบ้าง”

ยอดก้มหน้ามองพื้น พูดโดยไม่มองหน้าก้าน “มันก็ยังนอนซมอยู่เหมือนเดิม พ่อกับแม่มันคงคิดว่ามันเป็นไข้”

“แล้วมึงขอโทษมันหรือยัง”

ท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยง ก้านเห็นยอดยกท่อนแขนขึ้นมาปาดเหงื่อบนหน้าผาก เขาไม่แน่ใจว่าเห็นน้ำตายอดด้วยหรือเปล่า

“มันคงไม่ให้อภัยกูไปตลอดชีวิตแน่เลยว่ะ”

“เป็นกูกูก็คงไม่ให้อภัยมึงเหมือนกัน” ก้านพูดอย่างยุติธรรม “มึงแอบรักมันชอบมันเสือกไม่บอกมันดีๆ ไปพาคนอื่นมามอมเหล้ามันจนเรื่องบานปลายมาขนาดนี้ มึงยังจะมาหวังให้มันอภัยให้อีกเหรอวะ?”

ยอดนิ่ง ก้มหน้าตาให้ก้านด่าแต่โดยดี เขาเริ่มลงมือใช้กรรไกรตัดเสื้อผ้าทวนเพื่อจะได้ถอดออกจากตัวง่ายๆ

“ถ้ามันไม่ให้อภัยกูจริงๆกูก็ต้องทำใจ กูมันก็เหี้ยจริงๆ กูไม่น่าไปปรึกษาไอ้ต๋องเลยว่ะ”

ก้านยักไหล่ ไม่อยากออกความเห็น ระยะหลังๆเขาเริ่มไม่ไว้ใจต๋อง โดยเฉพาะเวลาที่ต๋องเข้าไปอยู่ใกล้บอลเขารู้ดีว่าต๋องไม่ได้ชอบบอลแบบนั้น แต่ต๋องคิดจะใช้บอลเป็นเครื่องมือเข้าหาเขาเหมือนที่หลอกใช้ยอดเป็นเครื่องมือเข้าหาชัย

ไม่นานยอดก็ตัดเสื้อกางเกงทวนจนหลุดเป็นชิ้น เขาดึงเสือผ้าออกหมดจนทวนนอนเปลือยเปล่าล่อนจ้อนกลางทุ่งนา ก้านรู้ดีว่ายอดอยากจะแก้แค้นทวนให้สาสมกว่านี้ เขามองหน้ายอด ปรามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

“พอก่อนเถอะ กูว่าแค่นี้มันคงเข็ดหลาบไม่กล้ายุ่งกับเด็กคนอื่นในหมู่บ้านแล้วล่ะ กูว่าเรารีบไปก่อนที่คนอื่นจะมาเห็นดีกว่า”

แม้จะยังไม่หนำใจ แต่ยอดก็ทำตามคำสั่งก้านอย่างเชื่อฟัง เขาเก็บกรรไกรเดินตามก้านไป

“เสร็จแล้วมึงไปไหนต่อวะ กูว่ามึงไปบ้านกูดีกว่าจะได้ไปทำแผลด้วย”

ก้านเอามือแตะปลายคิ้วที่แตกเพราะโดนฤทธิ์ศอกของทวน เลือดกำลังไหลซึมออกมาและปวดตุบๆ

“ไม่เป็นไร กูมีนัด ไม่อยากไปช้า..”

“นัดกะใครวะ ?” ยอดถามไปเรื่อยเปื่อย

“ช่างกูเถอะน่า” ก้านตัดบท เขาเดินดุ่มๆอย่างใจร้อน ไม่อยากให้คนที่นัดไว้ต้องคอยแม้แต่นาทีเดียว

“เดี๋ยวนี้มึงชอบทำตัวลับๆล่อๆนะ มึงรู้ตัวหรือเปล่า”

“กูก็เป็นของกูอย่างนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว..” ก้านตอบเนือยๆทำเอายอดไม่กล้าถามต่อ อยู่ๆก้านก็หยุดเดิน เขาจ้องหน้ายอดเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เขาเคยคิดอยากจะเล่าความลับคับอกให้ใครฟัง

..เรื่องที่เขากำลังชอบใครสักคน... เรื่องที่เขาคิดว่าเขากำลังมีความรัก

“กูเข้าใจว่ามึงรู้สึกยังไงที่มึงแอบชอบไอ้ชัย กูรู้เพราะกูก็ชอบคนๆหนึ่งอยู่ แต่กูคงไม่ทำแบบมึงหรอกว่ะ ถ้ากูชอบใคร กูจะดูแลเขาดีๆ กูจะไม่ปล่อยให้ใครมารังแกเขาแบบที่มึงทำ”

ก้านพูดเสียงหนักแน่นมั่นคง ตาเขาเป็นประกายอย่างคนที่นึกถึงสิ่งที่รื่นรมย์ใจ ยอดมองก้านอย่างทึ่ง ทำไมเขาไม่คิดได้อย่างก้านบ้างนะ เขาแอบชอบชัยมานานก็เฝ้าแต่คิดว่าทำอย่างไรจะได้มีอะไรกับชัย นึกไม่ถึงเลยว่าคนมุทะลุอย่างก้านจะคิดอะไรได้ลึกซึ้งขนาดนี้

“แล้วตอนนี้มึงชอบใครอยู่วะ? แล้วมึงเลิกกับแววแล้วหรือ?”

ก้านหรี่ตา พูดด้วยน้ำเสียงครึ้มอกครึ้มใจ “กูจะชอบใคร มึงอย่ามาอยากรู้ด้วยเลยว่ะ มึงไปคิดว่าทำยังไงไอ้ชัยจะให้อภัยมึงเถอะ”

พูดจบเขาก็ผิวปากหวืออย่างอารมณ์ดี ปล่อยให้ยอดเดินหน้าจ๋อยตามหลังกลับหมู่บ้านไปอย่างสงบปากสงบคำ