"โอยืมทอสับหน่อย" เห็นที่หน้าจอโอ๋โทรเข้ามา100กว่าสาย ผมก็ได้แต่ถอนหายใจ
"มึงจะโทรหาใครวะ"
"โหลเจ้หรอ วันนี้กลับดึกนะ ไม่ก็เจอกันตอนเช้าเลยให้พี่เชอร์รี่เก็บกระเป๋าให้ด้วย"
"เด๋วลูก เข้ามาคุยกันก่อน นี่ลูกโอ๋ก็รออยู่ที่บ้านนะ"
"นั่นหละเอ็กซ์ยิ่งไมอยากเข้าไป เจ้บอกให้เค้ากลับบ้านไปเถอะ ขนของไปด้วยนะ"ผมไม่อยากได้ยินชื่อๆนี้ไม่อยากพูดถึงด้วยซ้ำ
"เด๋วก่อนลูก"ผมตัดสายไป โดยไม่สนใจเสียงของแม่ ไปตัดผมป่ะ หาเบียร์กินกัน ร้านเงียบๆหน่อยก็ดี
"ไม่ต้องตัดหรอก ทรงนี้น่ารักดีแล้ว"ไอ้โอเอามือมาเสยผมผมขึ้น"เท่ห์จะตาย ทรงนี้ทำได้หลายอย่างดี"
"งั้นไปหาร้านนั่งกัน"
"Somethin' Else"มะ
"ไปเหอะ ไปให้พ้นจากตรงนี้"
"ให้ชวนเพื่อนมั๊ย"
"อย่าเลยกูอยากอยู่เงียบๆ"
"ตามใจ"
พอเราถึงร้านแล้ว เพื่อนๆก็โทรหาไอ้โอกันใหญ่ถามว่าอยู่ไหนกัน เป็นห่วง ไอ้โอก็บอกว่าอย่าบอกใครนะโดยเฉพาะ....ไอ้โอดูเหมือนจะรู้ว่าผมไม่อยากได้ยินชื่อนั้น ซึ่งเพื่อนก็พากันเข้าใจดี ก็พากันทยอยมา มาถึงก็มากอด บางคนก็ร้องไห้ไปกับผมก็มี มันทำให้ผม จะว่าใจชื้นขึ้นมาหน่อยก็ไม่ใช่แต่พอเห็นเพื่อนร้องตามมันยิ่งเหมือนบีบคั้นใจเข้าไปอีก โดยเฉพาะไอ้กอฟนี่นั่งน้ำตาซึมอยู่จนไอ้โอเดินไปตบหัวไอ้กอฟ แล้วบอกมึงจะร้องกันเชี่ยไรเนี่ย มาให้กำลังใจกันรึจะมาแข่งกันร้องว๊ะ ไม่ได้มีใครตายซะหน่อย
"กูไงกำลังจะตาย"
"มึงไม่ตายหรอก ใครๆก็ผ่านมาแล้วทั้งนั้น"เสียงอีเตยพูดขึ้น
"กูแม่มไม่น่าพูดมากเลย กูน่าจะเงียบๆไว้"อีเป้บอกน้ำเสียงเหมือนสำนึกผิด
"เชี่ยมึงพูดอะดีแล้ว ดีกว่าปล่อยให้กูเป็นควายนานกว่านี้"
"เอาน่าเด๋วมันก็ผ่านไป"อีแอมพูดมั่ง
"นานป่ะวะ นานเท่าไหร่ล่ะ"
"มึงก็มีคนใหม่เลยดิ๊"เสียงไอ้พีทแว่วๆมา
"กูรักใครไม่ได้อีกแล้วว่ะ กูไม่รู้จะเริ่มยังไงด้วยซ้ำ"
"ไอ้ยองยองซอยไงเพอร์เฟกทุกอย่าง แล้วมันก็ยังรักมึงอยู่"ไอ้โอพูด
"พวกมึงเกลียดมันจะตาย"
"โอ๊ยยย มันขึ้นกะมึงมากกว่า พวกกูไม่ใช่เด็กแล้วนะ"อีปอนด์พูดพร้อมเดินมาตบไหล่
"อย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้เลยว่ะ ช่างแม่มเหอะ"
"เห้อ...โทรหาพวกกูยิกเลย ทำไงดีว๊ะ"ไอ้โอพูดขึ้น แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อย จนผมรู้สึกจะเริ่มกึ่มๆกว่าคนอื่น ก็เริ่มร้องอีกละ มันไม่ชินนี่นะ ทุกทีไปไหนมาไหน จะเมาแค่ไหนผมก็ต้องมีเค้า มีเค้าคอยนั่งเฝ้าควยห่วง คอยตาม มองไปที่ไหนเมื่อไหร่ก็เจอ แต่วันนี้ไม่มีแล้ว เหมือนมันรู้สึกโหวงเหวงยังไงไม่รู้ เพื่อนก็ยังคุยกันท่าทางซีเรียส แต่ประสาทผมไม่รับรู้อะไรแล้ว เหมือนทุกอย่างมันเดินผ่านไปเรื่อยๆโดยมีผมนี่ยังนั่งนิ่งน้ำตาไหลไม่หยุด ไม่ได้ละผมต้องทำไรซักอย่าง อะไรก็ได้ที่ทำให้ไม่ได้รู้สึกว่าอยู่ตัวคนเดียว แม้จะอยู่ท่ามกลางเพื่อนๆก็ตามแต่ความรู้สึกเหงามันก็เกาะกินในใจมากมาย
"โอเอาทอสับมาหน่อย"ผมพูดพร้อมๆที่เพื่อนมองดูอย่างหวั่นๆว่าผมจะทำไร ผมโทรหาเล้ง
"เล้งหรอ มาหาหน่อยดิ"
"เห้ย เอ็กซ์ชวนเล้งจริงหรอ ได้ๆ ที่ไหนครับ"
"Somethin' Else ไม่ต้องพาการ์ดมาด้วยนะ"
"ค๊าบบ จะรีบไปเลยนะ แล้วคุณโอ๋ละ"
"ไม่ว่าไรหรอก ไม่มีอะไรให้ว่าแล้ว"
"เอ้อครับ แล้วเจอกันครับ"เหมือนอีกฝ่ายจะจับน้ำเสียงผมได้ถูก เลยไม่ซักอะไรมากไปกว่านี้
"จะดีหรอว๊ะ"ไอ้โอพูดขึ้น
"ขอบุหรี่หน่อยดิกอฟ"
"มึงดูดเป็นหรอ"ไอ้กอฟแย้งแต่ก็ยื่นมาให้
พอผมรับมาก็จุดดูด สำลัก ไอค่อกๆแค่กๆ เพื่อนก็พากันขำ แต่ผมนี่มึนหัวสุดๆ
"ดูดเข้าไปได้ไงว๊ะ ไม่ดูดละ"
ผ่านไปครู่เดียวไม่ถึงครึ่ง ชม.ด้วยซ้ำ เล้งก็มาถึง ก็ทักทายกะเพื่อนๆผม เพื่อนก็ไม่ได้ว่าไร ไอ้โอก็ลุกให้เล้งนั่งข้างๆผมแทน พร้อมตัวมันก็เดินไปคุยทอสับ ซึ่งผมคิดว่ามันคงโทรหาน้องขิงของมันนั่นหละ ตอนนี้ผมเริ่มเมาละ