"กลับเถอะป่ะ"ผมบอกเพื่อนๆ
"แค่4 ทุ่มกว่าเองเชี่ย"ไอ้กอฟพูด
"เที่ยงคืนค่อยกลับ ยังไม่กึ่มๆเลย"คุณชานนท์พูดบ้าง
"ใครกลับก่อนพร่องตาย"อีแอมเสริม
ใจผมอ่ะอยากพาไอ้โอไปร้านฮอปให้มันเห็นกะตา แต่ก็ดูเพื่อนๆจะรู้ทันความคิดผม
งั้นกูไปห้องน้ำแป๊ป ผมพูดพร้อมดึงมือโอ๋ตามมา "มึงไม่ต้องตามกูมาไอ้โอ"ผมสั่ง เพราะมันทำท่าจะตามมา
"เอ้ากูก็ปวดมั่ง"
"กูมาแล้วมึงค่อยไป"
"มึงจะไปเอากันในห้องน้ำอ่ะสิ"
"ควยยยย"

"ปวดหัว"
"เรื่องของเรายังจะเอาตัวไม่รอด เปี๊ยกยังจะไปยุ่งกะคนอื่นอีก"
"ก็มันอดไม่ได้นิ เค้าไม่เข้าใจว่าทำไมเตงกะเพื่อนถึงทำเป็นเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น"
"ก็อยากช่วย แต่มันไม่มีอะไรชัดเจนนี่ เราไม่มีหลักฐาน ฟังแค่จากเล้ง เรื่องของคนสองคนอ่ะ ถ้าเราไปยุ่งมากๆ แล้วเค้าดีกัน เราจะกลายเป็นหมานะ"
"ก็จริงนะ"
"อย่าคิดมากเลย" โอ๋พูดพร้อมขยี้หัวผม
"มันอกหักไม่ว่านะ แต่กลัวมันโดนหลอกเอาตังส์"
"โอมันก็คงให้เท่าที่มันให้ได้หละ" โอ๋พูดพร้อมกอดคอผมกลับมานั่งที่โต๊ะ

"เอ้อไอ้เอ็กซ์ไปถ่ายโฆษณาวันไหนวะ"อีปอนด์ถาม
"ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์นี้หละ ที่ประจวบฯ"
"ดีๆ พวกกูจะได้เตรียมชุดว่ายน้ำไปเดินอ่อย"อิแอมพูดพร้อมทำหน้าตาเพ้อๆ
"กำ พวกมึงจะไปทำเหี้ยไร"
"พวกกูจะไปมึงจะทำไม พวกเราไม่ได้ไปทะเลกันนานแล้วนะ"อิเตยเสริม
"แห่กันไปยังกะทอดผ้าป่า"
"สรุปคือพวกกูจะไป"ไอ้กอฟพูด
"ตามใจละกัน แต่พวกมึงไม่ต้องมาแซวกูเลยนะ ทางที่ดีอย่ามาใกล้ๆกองถ่าย ไม่ดิทางที่ดีพวกมึงไปเล่นกันไกลๆเลย"
"หาดพ่อมึงสร้างหรอ"ไอ้พีทแขวะ
"ดีกูจะเดินควงโอ๋555"อิปอนด์เสริมพูดแล้วเดินมาเกี่ยวแขนโอ๋เย้ยผม
"เอาเห่อะกูไม่สนหรอก"
"เด๋วมันก็เตะขามึงล้มหรอกอิปอนด์ ไอ่เชี่ยนี่แม่งอันทพาลจะตาย เมื่อวานมันเตะขากูเกือบล้มหัวฟาดพื้น กูเกือบเป็นอัมพาต"ไอ้โอฟ้องเพื่อนมั่ง
"ควยล้มใส่โซฟานี่นะ"
แล้วเราก็พูดกันเฮาฮาไปเรื่อยจนผมกับไอ้โอลืมเรื่องตาร์ไปเลย จนถึงเที่ยงคืนเราก็แยกกันกลับ ไอ้ตาร์ก็โทรมาหาไอ้โอ
"มันว่าไงมั่งวะ"
"ไม่มีไร แค่บอกว่าคืนนี้คงไม่ได้กลับมาที่บ้านมึง"
"ทำไมว๊ะ"
"แม่ไม่สบาย เลยต้องไปดูแม่"
"อ่ออืม กตัญญูดีนะ"ผมพูดแล้วมองหน้ากันกะโอ๋

ไม่รู้ทำไมว่าภายในเวลาแค่เกือบๆปี คนรักกัน จะมีเรื่องราวอะไรมากมาย ไม่ว่าจะผ่านไปที่ไหนยังไง ทุกๆที่ก็มีแต่ภาพของ คนที่เรารักอยู่เสมอ