“ หึ ฉันไม่ชอบพูดอะไรซ้ำนะ จำเอาไว้ ! ”

“ งั้นมึงก็จำใส่หัวไว้ด้วย กูจะไม่มีวันทำตามคำสั่งมึง ไอ้ตุ๊ดวิปะ..... ”

“ อุ๊บส์ ”

ไม่ทันจบประโยค บุรุษลึกลับก็เอาท่อนเหล็กแข็งกระทุ้งเข้าที่หน้าท้องไอ้พีร์อย่างแรงจนมันต้องเปล่งเสียงออกมาด้วยความจุกเสียดจนตัวงอเข่าคู้ลง

“ ไอ้สัด...มึง......”

“ โอ๊ย....”

“ ตุ๊บ “

กริยาก้าวร้าวแข็งขืนของไอ้พีร์ได้รับการตอบโต้ทันควันด้วยด้ามเหล็กที่ถูกฟาดอย่างแรงเข้าที่ชายโครงของเด็กหนุ่มที่ถึงกับผงะเอียงตัวลงแนบเบาะด้วยเจ็บปวด

และการฟาดครั้งที่สองและครั้งที่สามตามมาอย่างรวดเร็ว เสียงท่อนโลหะกระทบกับผิวเนื้อดังสลับกับเสียงร้องโหยหวนเหมือนสัตว์ป่าที่ได้รับบาดเจ็บ

ไม่มีที่ให้หลบหลีกการทารุณกรรมในห้องรถยนต์หรูหราแต่คับแคบนี้ มันแทบจะกลายเป็นเป้านิ่งให้อีกฝ่ายทุบตีได้ตามชอบใจ ทุกครั้งที่ท่อนเหล็กถูกเหวี่ยงลงอย่างไร้ความปราณี ก็จะปรากฏรอยผื่นแดงเป็นปื้นตัดกับสีผิวเป็นแนวยาวตามลำตัวของเหยื่อหนุ่ม

ความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นตามแรงฟาดที่ทวีความหนักหน่วงขึ้นทุกขณะ.......จนในที่สุด สัญชาติญาณในการเอาชีวิตรอดก็เป็นฝ่ายชนะ !

“ ยะ....ยอมแล้วครับ ผมขอโทษ อย่าตีผมเลย ”

“ ก็ได้ ฉันอภัยให้ในครั้งนี้เท่านั้นนะ แต่จะไม่มีครั้งต่อไป ฉันถือว่า สิ่งใดก็ตาม ไม่ว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต หากฉันซื้อแล้วจะตกเป็นกรรมสิทธิ์ของฉันโดยสมบูรณ์ ต้องเชื่อฟังฉัน แสดงความเคารพต่อฉัน ไม่แสดงกิริยาก้าวร้าวต่อฉัน จำใส่กระโหลกไว้ คิดว่า ฉันซื้อตัวแกมาด้วยราคามหาศาลนี่เป็นเพราะต้องการทำกุศลงั้นเหรอ ห๊ะ ! ”

ร่างบอบช้ำเต็มไปด้วยรอยแดงพาดไปมายังคงนอนอยู่บนเบาะในท่วงท่าคุดคู้เข่าแนบชิดติดกับลำตัวราวกับทารกแรกเกิด เนื้อตัวสั่นเทิ้มด้วยแรงสะอื้นไห้ น้ำตาลูกผู้ชายไหลพรากอาบหน้าด้วยความรู้สึกคับแค้นในโชคชะตาสุดบัดซบที่กระหน่ำเข้ามาหาอย่างไม่หยุด

เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ กูยังเป็นประธานนักเรียน ตัวเก่งชมรมบาส เป็นเดือนโรงเรียนที่มีคนห้อมล้อมชื่นชมเต็มไปหมด เป็นเด็กนักเรียนที่มีอนาคตที่สดใส อาจไม่ได้ร่ำรวยนัก พอมีพอกิน...แต่ก็มีครอบครัวที่อบอุ่น

แต่ตอนนี้....ทำไมกูถึงต้องมาอยู่ในสภาพน่าอัปยศอดสูแบบนี้ กูไม่เข้าใจเลย มันเป็นเพราะอะไร...เกิดขึ้นได้ยังไง

ทำไมต้องเป็นกู.....ทำไมว่ะ ทำไม..........

แววตาเย็นชาจากใบหน้าเหี่ยวย่นดูถมึงทึงของชายอาวุโสลึกลับเฝ้ามองสภาพที่น่าสมเพชเวทนาของหนุ่มน้อยด้วยอาการที่เฉยเมย.....ราวกับจะบอกเป็นนัยว่า นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีเหตุการณ์แบบนี้ต่อหน้าต่อตา

อย่างน้อย....เสียงร้องขอความเมตตาก็ทำให้การทารุณกรรมยุติลงได้....แม้จะชั่วคราว

ผู้เฒ่าจับกุมไม้เท้าที่มีส่วนหัวสลักเป็นรูปมังกรเงินบรอนซ์คาบแก้วใสโดยส่วนลำตัวตวัดม้วนพันไปรอบๆ ด้ามไม้เท้าอย่างงดงาม........ริมฝีปากเหี่ยวแห้งแตกกร้านขมุบขมิบเหมือนต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่แล้วก็หยุดนิ่งไป

พนักงานขับรถในเครื่องแบบหันมามองเจ้านายที่ส่งสายตาเชิงคำสั่งมาให้แล้วก็พยักหน้าเข้าใจทันที

ตอนนี้ เจ้านายกำลังอยู่ในภาวะอารมณ์เสีย หงุดหงิด พร้อมที่จะระเบิดลงได้ตลอดเวลา การไม่ซักถามเซ้าซี้ การเก็บความลับ และทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัดและโดยเร็ว...นั่นจะเป็นหนทางที่ดีที่สุดในการรักษาหน้าที่การงานที่มีเงินเดือนงามขนาดนี้...เอาไว้ได้

ฉับพลัน....รถโรลสรอยซ์แฟนทอมคันดำปลาบก็เร่งเครื่องสุดกำลัง.......เพื่อไปให้ถึงจุดหมายที่อยู่อีกไกลพอสมควรให้เร็วที่สุด.......ไปยังสถานที่ซึ่งจะเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของไอ้พีร์ไปตลอดกาล