Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 661
Message ID: 81
#81, RE: เรื่องแต่ง กลกามรักfuck พี่น้องสุด hot
Posted by มดตะนอย on 03-Mar-15 at 03:02 PM
In response to message #79
“ อื๊ดดดดดดดดด อื๊ดดดดดดดดดด............................. ”

เสียงครางสั่นระรัวของดิลโด้ที่ฝังแน่นในรูตูดดังกระหึ่มอย่างต่อเนื่องจนผิวหนังบริเวณรอบหูจีบที่แหกกว้างสั่นเป็นคลื่นระลอกแล้วระลอกเล่า

หลังจากที่ความเจ็บปวดสาหัสเริ่มบรรเทาลงบ้างแล้วความปวดชาหนึบๆ ก็คืบคลานเข้ามาแทนที่ ไอ้พีร์ฝืนความร้าวระบมที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายและกวาดตามองไปรอบๆ ห้อง ก็ไม่พบสิ่งมีชีวิตใดๆ นอกจากความเงียบสงัด แล้วใจมันก็หายวูบเมื่อพบว่า ตัวเองตกอยู่ในวงล้อมของกล้องวีดีโอบันทึกภาพไม่ต่ำกว่า 4 – 5 ตัวพร้อมสายไฟระโยงระยางตั้งกระจายอยู่รอบตัวมัน

มันหลับตากัดฟันด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยายเมื่อนึกถึงความหายนะที่จะตามมา หากภาพวิปริตลามกอนาจารของตัวเองถูกเผยแพร่ออกไปสู่โลกภายนอก ทั้งตัวมัน ครอบครัว และคนรอบข้างที่มันรักและห่วงใย....จะมีที่ยืนในสังคมเหลืออยู่หรือไม่ อย่างไร มันแทบไม่อยากจินตนาการเลย

ทันใดนั้น ! แสงไฟสว่างแสบตาก็ติดพรึบขึ้นทั่วทุกมุมห้อง....ความร้อนจากลำแสงจ้าก่อให้เกิดอาการระคายตาจนทำให้มันจำต้องลืมตาขึ้นดูเหตุการณ์รอบตัวมันอีกครั้งหนึ่ง มันมองลอดหว่างขาที่ห้อยโตงเตงอยู่ก็พบการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของห้องซีเมนท์แคบๆ

ผนังซีเมนท์ของห้องทั้งแผงค่อยๆ เลื่อนตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ ส่งเสียงดังครืดคราดจนหยุดนิ่งหลังจากที่ยกตัวไปสุดถึงเพดาน มันหรี่ตาลงมองภาพข้างหน้าด้วยความรู้สึกระแวงระคนตื่นกลัว

ทว่า....ภาพที่มองเห็นช่างพร่าเลือนจากความสว่างจ้าทุกทิศทางที่สาดส่องลงมาที่ตัวมัน แม้กระนั้น สายตาก็ยังคงจับได้ถึงการปรากฏของอีกห้องหนึ่งที่อยู่ติดกัน มันเป็นห้องที่ดูทันสมัยบุด้วยผนังหินอ่อนสีขาวสะอาดตา มีแผ่นกระจกที่ดูคล้ายทีวีพลาสม่าจอแบนติดอยู่ที่ผนัง และแผงไฟนีออนฝังอยู่บนเพดานที่สาดแสงให้เห็นกลุ่มคนที่นั่งเป็นกลุ่มย่อมๆ อยู่เบื้องล่าง

มันเงี่ยหูสัมผัสถึงเสียงเสียงซุบซิบพึมพำเบาๆ จากกลุ่มบุคคลลึกลับสลับกับเสียงตะโกนโหวกเหวกที่ไม่สามารถจับถึงเนื้อหาได้ ในที่สุด เสียงพึมพำก็ค่อยๆ เงียบลงหลังจากที่มีภาพการเคลื่อนไหวบางอย่างปรากฎวูบขึ้นในแผ่นกระจกนั้น

คราวนี้ มันได้ยินเสียงที่แผดออกมาผ่านลำโพงในผนังอย่างชัดเจนทุกถ้อยคำ

“ ยินดีต้อนรับแขกผู้มีเกียรติทุกท่านในที่นี้ที่ได้กรุณาสละเวลามาร่วมประมูลประติมากรรมอันเลอค่าของเราในวันนี้ครับ ”

มันว่า.....หูของมันไม่ฝาด อะ..อะไรนะ ประมูลเหี้ยอะไรกันว่ะ

เสียงนั้นหยุดนิ่งเพื่อเรียกเสียงปรบมือดังขึ้นประปรายราวกับเป็นกำลังใจให้พิธีกรลึกลับที่กำลังดำเนินรายการในจอทีวีที่อยู่นอกเหนือความสามารถในการมองเห็นของมัน

“ และก็ต้องขอขอบคุณคุณหมอธีรยุทธและคุณชลนนท์หรือน้องซันที่กรุณานำเหยื่อ เอ๋ย งานประติมากรรมที่สมบูรณ์แบบมาให้เราได้เชยชมแบบจะๆ ตา”

เสียงปรบมือตอบรับดังกระหึ่มขึ้นอีกครั้ง

“ และแน่นอน งานประมูลในครั้งนี้จะสมบูรณ์ไปไม่ได้เลย หากขาดของประมูลที่หาค่าไม่ได้ ไร้ที่ติ สมเป็นประธาน นักกีฬาตัวยง และเดือนโรงเรียนสุดหล่อ.........นั่นคือ คุณพีรพัชรหรือน้องพีร์ครับผมมมมมมมมมมมม ”

ดูเหมือนการประกาศนี้จะถูกอกถูกใจคนฟังมากที่สุด....สังเกตได้จากเสียงปรบมือที่กึกก้องและยาวนาน

“ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากจริงๆ เพราะฟังจากเสียงปรบมือแล้ว บ่งบอกถึงความสนใจของผู้เข้าร่วมประมูลต่อสินค้ามีชีวิตคนนี้ว่ามีมากเพียงใด แต่....ปรบมืออย่างเดียวไม่พอนะครับ ต้องมียกมือขึ้นประมูลด้วย ถึงจะทำให้การประมูลครั้งนี้ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ”

“ อย่างไรก็ตาม คงต้องยอมรับว่า สภาพสินค้าอาจไม่สมบูรณ์แบบเท่าที่ควรนัก เพราะความซิงได้ถูกเปิดบริสุทธิ์ไปแล้วด้วยดิลโด้ของพ่อหนุ่มเจฟ สไตรเกอร์ ”

มีเสียงพึมพำแสดงความเสียดายในความสดซิงของสินค้าชิ้นนี้ดังตามมา

“ ต้องยอมรับว่า มัน......เป็นการกระทำที่ขาดความยั้งคิดของคุณหมอธีรยุทธ แต่มันก็เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้แล้ว แต่อย่างน้อย ในที่สุด คุณหมอตัดสินใจในนาทีสุดท้ายที่ยอมเสียสละสินค้าอันมีค่านี้ให้ผู้เข้าร่วมประมูลทุกท่านได้มีสิทธิ์เชยชมน้องพีร์สุดหล่อแบบส่วนตั้ว...ส่วนตัว ซึ่งก็หวังว่า...ผู้ชนะการประมูลคงได้ “ เอา” จนคุ้มกับที่จ่ายไปนะครับ ” มีเสียงหัวเราะเบาๆ ตามมากับมุกตลกนี้ของพิธีกร...........

คงมีแต่ “ ตัวสินค้า ” เท่านั้นที่ไม่รู้สึกขำแม้แต่นิดเดียว เป็นครั้งแรกที่มันคิดถึง การฆ่าตัวตายให้พ้นจากความระยำอัปรีย์จัญไรที่กำลังเกิดขึ้นกับมันในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้านี้

“ เอาล่ะครับ เพื่อไม่ให้เสียเวลาไปมากว่านี้ ขอเชิญท่านผู้มีเกียรติทุกท่านกรุณาเดินเข้ามารับชมน้องพีร์ได้อย่างใกล้ชิดนะครับ อ้อ แต่ตามที่ตกลงกันไว้นะครับ ดูแต่ตามืออย่าต้องของจะเสียหายนะครับ สิทธิ์ในการจับต้อง ลูบคลำ และอื่นๆ นอกเหนือจากนั้นจะเป็นของบุคคลที่ประมูลได้เท่านั้น ซึ่งจะมีเพียงหนึ่งเดียวในจำนวนกว่ายี่สิบท่านที่เข้าร่วมประมูลในครั้งนี้ ขอเชิญทุกท่านร่วมสำรวจตรวจตราของประมูลได้ ณ บัดนี้ เชิญเลยครับ ! ”

พอสิ้นเสียงเชิญชวนที่แผดดังจากลำโพง............โครงเหล็กที่รัดตรึงร่างไอ้พีร์ไว้ ก็เริ่มขยับตัวเสียงดังโกร่งกร่าง มันดึงตัวเด็กหนุ่มที่นอนขนานกับพื้นห้องไปอยู่ในท่าตั้งฉาก และยังยกตัวสูงจากพื้นขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับท่อนขาทั้งสองข้างที่พับห้อยโตงเตงอยู่เหนือพื้นประมาณ 3 – 4 ฟุต ไอ้พีร์นิ่วหน้าเมื่อรู้สึกถึงความคับแน่น บริเวณรูตูดที่มีดิลโด้เสียบคาอยู่

ตอนนี้ แสงไฟจากสปอร์ตไลท์สาดส่องพุ่งมาหามันจากทุกทิศทางในขณะที่เสียงซุบซิบพึมพำจากกลุ่มคนย่อมๆ ขยับใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนในที่สุด สรรพเสียงก็ล้อมอยู่รอบตัวเปล่าเปลือยของเด็กหนุ่มในระยะเอื้อมมือถึง

เมื่อสายตาสามารถปรับตัวให้เข้ากับแสงสว่างเจิดจ้าได้......มันกราดสายตามอง ไปรอบๆ แล้วพบว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในวงล้อมของผู้ชายในวัยต่างๆ ทุกคนปกปิดใบหน้าด้วยหน้ากากหนังสีดำขนาดใหญ่ บางคนรูปร่างอ้วนใหญ่เทอะทะ บางคนแค่ท้วมๆ ใบหน้าอวบแสดงถึงการอยู่ดีกินดี และหลายคนก็ผอมแห้งเหมือนไม้เสียบผี ทุกคนสวมใส่เสื้อผ้ามียี่ห้อราคาแพงบนข้อมือของหลายๆ คนมีนาฬิกาโรเล็กซ์หน้าปัดล้อมเพชรตัวเรือนทองส่องแสงวิบวับล่อแสงไฟ แหวนเพชรขาวใสขนาดเขื่อง แหวนพลอยหลากสีมูลค่าลิบลิวปรากฏอยู่บนนิ้วอวบอ้วนของผู้เข้าร่วมประมูลเหล่านี้......ที่ใช้อำนาจ “ เงินตรา ” ในการซื้อ “ คน ”

แม้ใบหน้าจะถูกครอบโดยหน้ากาก.......แต่มันไม่สามารถปกปิดสายตาหื่นกระหายที่มองลอดรูกลวงรอบดวงตาทั้งคู่ได้ ไอ้พีร์รู้สึกขนลุกและสั่นสะท้านไปตัวยามเผชิญกับสายตานับสิบคู่ที่จ้องมองเรือนร่างอันไร้สิ่งใดๆ ปกปิดอย่างโลมเลีย นับว่าโชคของมันยังดีที่ผู้จัดงานไม่อนุญาตให้ผู้เข้าร่วมประมูลแตะต้องสินค้ามีชีวิตนี้อย่างเด็ดขาด หากฝ่าฝืนก็จะถูกตัดสิทธิ์ในการเข้าร่วมประมูลทันที !

เสียงอื้ออึงของกลุ่มคนที่มุงอยู่เงียบลงพร้อมกับแหวกเป็นทางให้กับชายวัยกลางคนรูปร่างสันทัดที่เดินฝ่าเข้ามากลางวงล้อม......ก่อนที่จะยืนหยุดนิ่งตรงหว่างขาที่ห้อยคว้างอยู่กลางอากาศของเด็กหนุ่ม

ใบหน้าผอมเพรียวของผู้มาเยือนไร้สิ่งปกปิด ดวงตาเรียวเล็กส่อแววเจ้าเล่ห์มองไปที่เรือนร่างเปลือยเปล่าข้างหน้าด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ใดๆ เรียวหนวดบางหร๋อมแหรมที่ประดับอยู่เหนือริมฝีปากที่เผยอยิ้มน้อยๆ ได้เอ่ยคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทำให้คนฟังรับรู้ได้ทันทีว่าเป็นบุคคลเดียวกับพิธีกรลึกลับของงานประมูลเถื่อนนี้

“ ขอให้ผมได้ทำหน้าที่เป็นไกด์อาสาในการบรรยายสรรพคุณสินค้าชิ้นงามนี้ด้วยตัวเองนะครับ โดยเฉพาะในแง่มุมที่ทุกท่านอาจยังไม่เคยทราบ ”

เมื่อพูดจบ....แสงไฟโดยรอบในห้องก็หรี่มืดลงอีกครั้งโดยเหลือไว้แต่ลำแสงแรงกล้าของสปอร์ทไลท์ที่ยังคงสาดส่องมาที่เรือนร่างล้อนจ้อนตรงกลางห้อง แล้วภาพสไลด์แสดงประวัติย่อๆ ของนายพีรพัชร ชลลานนท์ ก็สว่างวาบขึ้นบนผนังห้อง

“ นี่เป็นประวัติของน้องพีร์ที่เราพอค้นมาได้นะครับ ขอเชิญทุกท่านรับชมได้ ณ บัดนี้”