ชิบหายยยยยยยยยแล้วววววววววววว ! ทำไงดีวะ ทำไงดี !
สมองค่อนข้างทึบของมันหมุนติ้วคิดหาทางออกเฉพาะหน้าอย่างฉุกละหุก !
ใจมันหายวาบเมื่อสบสายตากับคนข้างหน้าที่เหลือบมองใบหน้าตื่นๆ อย่างสงสัย...แถมสายตานั้นตวัดลงเบื้องล่างอย่างรวดเร็ว
เฮ้ย มึงเป็นไรว่ะ ทำไมอยู่ดีๆ ลงไปนั่งยองๆ กับพื้นแบบนั้น
อ่ะ เอ่อ แบบว่า...กู......
เป็นไรมากป่ะมึง วันนี้ดูลุกลิ้ลุกลนแปลกๆ แดกยาผิดขนาดป่าวว่ะ
จงอ่อนตัวลง ๆ โอมเพี้ยง !
เชี่ย แม่งไม่ฟังกูเลย ไอ้ลูกจัญไร ไอ้ลูกไม่รักดี ไอ้...... โธ่โว๊ย!
เป็นครั้งแรกที่นิสัยบ๊องๆ บ้าๆ บวมๆ ไร้สาระอันเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวช่วยชีวิตมันเอาไว้ได้หวุดหวิด
เฮ้อ มึงนี่น้า จริงๆ เลย เอ้า ลุกขึ้นมาอาบน้ำต่อเร็วเข้า
เอ่อ อืมม์
. มันอึกอักชั่วครู่ก่อนพบว่า จริงๆ แล้ววิวข้างล่างนี่ก็ไม่เลวเลยแฮะ
ตอนนี้ ใบหน้าของมันอยู่ใกล้บั้นท้ายโด่งงอนทั้งสองลูกเพียงแค่คืบเดียว มีหยดน้ำพราววิ่งผ่านแนวลึกของร่องก้นและไหลเป็นสายไปตามง่ามขาที่แยกออกจากกันนิดๆ
สายตาหื่นๆ ของมันมองลอดช่องแคบหว่างขาจนเห็นถุงไข่แฝดที่ห้อยให้เห็นเป็นลางๆ
ยิ่งเพ่งมองเท่าใด....ท่อนเนื้อที่หนีบอยู่หว่างน่องก็ปวดตุ๊บๆ มากขึ้นเท่านั้น
มันเงยหน้ามองเพื่อนที่ตั้งหน้าตั้งตาฟอกสบู่ไปทั่วร่างกายเหมือนจะไม่สนใจมันอีกต่อไป
เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อย รู้สึกโล่งอกนิดๆ !
ไม่ได้การ คงต้องเอาตัวรอดก่อน......ครั้งหน้าค่อยว่ากันใหม่ !
แม้จะเสียดายโอกาสแต่ก็ไม่อยากเสียเพื่อนที่สนิทกันตั้งแต่เด็กไปเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ
มันตัดสินใจค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วหันหลังตวัดเอาผ้าเช็ดตัวที่พาดไว้มาคลุมส่วนล่างที่นูนออกมาไว้อย่างว่องไว
เสียงเรียกด้วยความประหลาดใจของเจ้าแม็คได้ยินแว่วๆ อยู่ข้างหลัง....สิ่งที่มันตอบไปแบบน้ำขุ่นชิบหาย
เอ่อ โทษทีว่ะ เผอิญกูเพิ่งเห็นห้องว่างตรงข้าม ไม่รบกวนแล้ว กะ...กูไปก่อนล่ะ
พูดเสร็จก็ผลุนผลันออกไปจากห้องอาบน้ำอย่างรวดเร็ว....ทิ้งให้เจ้าแม็คยืนเกาหัวในห้องน้ำด้วยความงุนงงกับอาการลุกลี้ลุกลนแปลกประหลาดของเพื่อนร่วมทีม
มันเป็นอะไรของมันกันว่ะ