Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 711
Message ID: 0
#0, Prince s Hour ชั่วโมงต้องมนต์
Posted by porsch on 09-Feb-16 at 11:16 AM
วรินทร นันทวัน ณ อยุธยา นักศึกษาหนุ่มไทยวัย20ปี มาเรียนวิชาวิทยาศาสตร์เอกชีววิทยา ณ มหาวิทยาลัยอิมพีเรียล แห่งลอนดอน ประเทศอังกฤษ ซึ่งวรินทร หรือ เต้ย ได้พักอยู่ที่ห้องเช่าเดียวกับ ศุภรัตน์ สุทธิโภช เพื่อนสาวเพื่อแชร์ค่าเช่าห้องเพราะ วรินทร ไม่ใช่คนร่ำรวยอะไร และต้องหาเงินเรียนด้วยตัวเอง วันไหนที่ วรินทรไม่มีเรียน เขาก็จะไปที่ทำงานที่ร้านอาหารไทยตั้งแต่เช้าตรู่
“จะไปทำงานแล้วเหรอเต้ย”
ปุ๊ ศุภรัตน์ ทัก เต้ย วรินทร ที่กำลังจะออกจากห้อง
“จ๊ะฉันไปละ”
เต้ยกำลังจะผละไป แต่แล้ว ปุ๊กลับเป็นลมไปเสียก่อน เต้ยจึงต้องรีบเข้ามาดูแลจนกระทั่งเพื่อนร่วมห้องฟื้น
“เธอไม่เคยเป็นอย่างนี้นะปุ๊ ฉันว่า ฉันพาเธอไปหาหมอดีกว่า”
เต้ยเอ่ยอย่างร้อนใจ
“ไม่ต้อง ปุ๊ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกเต้ย เมื่อคืนคงอ่านหนังสือดึกมากไปน่ะ อย่าเสียเวลาเลย นี่เต้ยต้องรีบไปทำงานแล้วไม่ใช่รึ”
ปุ๊ ศุภรัตน์ เตือน เต้ย วรินทรนึกถึงเรื่องไปทำงานได้ก็ตาโตด้วยความตกใจแต่ห่วงเพื่อนมากกว่า
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันโทรไปขอหยุดงานที่ร้านวันนึงแล้วกัน”
“ไม่ต้องๆ ฉันไม่อยากให้เธอเสียรายได้ อีกอย่างเดี๋ยวเช้านี้ เฮียอั๋นก็มาหาเราด้วย ฉันจะให้เฮียอั๋นพาไปหาหมอก็ได้”
สิ้นคำของศุภรัตน์ “เฮียอั๋น”แฟนหนุ่มของศุภรัตน์ก็เดินเข้ามาพอดี
“อั๋นมาแล้ว เธอรีบไปทำงานเถอะ ไปสิ ไปสายเดี๋ยวถูกตัดเงินนะ “ ปุ๊ปรารภ
“ฝากปุ๊ด้วยนะเฮีย” วรินทร บอก อั๋น ก่อนจะรีบออกไปจากห้องไปที่ร้านอาหารไทย
“ขอโทษด้วยนะคะคุณโอเน็ต พอดีว่าเมื่อเช้า เพื่อนที่ห้อง.........”
วรินทรไม่ทันได้อธิบายให้”ประสงค์หรือโอเน็ต”เจ้าของร้านฟังจบ โอเน็ตก็ตัดบทเสียก่อน
“มาช้าแล้วก็รีบๆเข้าเถอะย่ะ แขกเข้าร้านแล้ว”
สิ้นคำสั่งวรินทรก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปต้อนรับลูกค้า ซึ่งเป็นหม่อมเจ้าชายสุภัทรและท่านผู้หญิงทองอินทร์ มารับประทานอาหารที่ร้านอาหารไทย
“ถวายบังคมท่านชาย สวัสดีครับท่านผู้หญิง เชิญที่โต๊ะริมหน้าต่างเลยครับ”
วรินทร เดินนำไปที่โต๊ะและส่งเมนูให้
“ไงคุณวรินทร ได้ข่าวว่าเทอมนี้คุณลงทะเบียนเรียนเต็มที่เลยนี่นา อย่าหักโหมเกินไปนักนะ ล้มป่วยมาจะลำบากไป”
ท่านชายเอ่ยสีพระพักตร์ยิ้มแย้ม
“ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงห่วงกระหม่อม แต่กระหม่อมอยากเรียนจบให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้”วรินทรเอ่ยตอบ
“เอ้า รีบรับออเดอร์สิเธอ”ท่านผู้หญิงทองอินทร์สั่งดุๆอย่างไม่ชอบหน้า ขณะที่ท่านผู้หญิงพูดจบท่านชายก็มองหน้าท่านผู้หญิงอย่างไม่พอใจที่ท่านผู้หญิงไม่มีเมตตากับวรินทรเลย
“ดูฝ่าบาทจะชื่นชมนายคนนั้นมากเลยนะเพคะ”ท่านผู้หญิงพูดจาเหน็บท่านชาย เมื่อเต้ยเดินเอาออเดอร์ไปในครัวแล้ว
“อย่ามาหึงผมกับเด็กนั่นให้เสียเวลาเลยคุณ ผมไม่ได้คิดอะไรกับเด็กนั่นเกินเลยไปกว่าเด็กในความดูแลเลย”
ท่านชายบอกอย่างจริงจัง
ด้วยท่านผู้หญิงทราบว่าจริงๆ แล้วก่อนที่ ผู้ใหญ่ในราชสกุลจะคลุมถุงชนให้ ท่านชายเสกสมรสกับท่านผู้หญิงนั้น ท่านชายทรงมีพระอุปนิสัยชอบผู้ชายด้วยกันมาก่อน แต่เพราะยศถาบรรดาศักดิ์ และทรัพย์สินศฤงคาร มากมายที่เป็นราชมรดกของท่านชายนั้น ทำให้ท่านผู้หญิง ในขณะนั้นคือ นางสาวทองอินทร์ ธิดาพระยาภาคโสภณพูนพิพัฒน์ ยอมเข้าพิธีสมรสด้วย
“หม่อมฉันไม่เชื่อ”
“คุณจะเชื่อหรือจะไม่เชื่อก็ตามใจนะ ผมก็แค่เอ็นดูเด็กนั่น ที่เป็นเด็กดี และมีมานะอดทนอย่างที่สุดถ้าเรามีลูกชาย ผมก็อยากให้ลูกชายเราเหมือนอย่างคุณวรินทร นี่แหละ”
คำพูดของท่านชายทำให้ท่านผู้หญิงชักสีหน้าไม่พอใจจะพูดต่อ แต่พอดีวรินทร เดินเอาจานอาหารลงมาเสิร์ฟที่โต๊ะพอดี ท่านผู้หญิงจึงต้องสงบปากลง แต่จังหวะนั้นมีแขกผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้วรีบลุกขึ้นโบกมือพลางเรียกเสียงดัง
“ทางนี้ปุ๊”
วรินทรที่กำลังห่วง เพื่อนสาว ปุ๊ศุภรัตน์ได้ยินเสียงเรียกก็หันขวับไปทันที ทำให้ถาดอาหารที่กำลังเสิร์ฟอยู่เอียงหกราดลงบนตักของท่านผู้หญิงทองอินทร์
“ว๊าย อะไรกันเนี่ย”ท่านผู้หญิงโวยวายลั่นร้าน