#0, Prince s Hour ชั่วโมงต้องมนต์
Posted by porsch on 09-Feb-16 at 11:16 AM
วรินทร นันทวัน ณ อยุธยา นักศึกษาหนุ่มไทยวัย20ปี มาเรียนวิชาวิทยาศาสตร์เอกชีววิทยา ณ มหาวิทยาลัยอิมพีเรียล แห่งลอนดอน ประเทศอังกฤษ ซึ่งวรินทร หรือ เต้ย ได้พักอยู่ที่ห้องเช่าเดียวกับ ศุภรัตน์ สุทธิโภช เพื่อนสาวเพื่อแชร์ค่าเช่าห้องเพราะ วรินทร ไม่ใช่คนร่ำรวยอะไร และต้องหาเงินเรียนด้วยตัวเอง วันไหนที่ วรินทรไม่มีเรียน เขาก็จะไปที่ทำงานที่ร้านอาหารไทยตั้งแต่เช้าตรู่ จะไปทำงานแล้วเหรอเต้ย ปุ๊ ศุภรัตน์ ทัก เต้ย วรินทร ที่กำลังจะออกจากห้อง จ๊ะฉันไปละ เต้ยกำลังจะผละไป แต่แล้ว ปุ๊กลับเป็นลมไปเสียก่อน เต้ยจึงต้องรีบเข้ามาดูแลจนกระทั่งเพื่อนร่วมห้องฟื้น เธอไม่เคยเป็นอย่างนี้นะปุ๊ ฉันว่า ฉันพาเธอไปหาหมอดีกว่า เต้ยเอ่ยอย่างร้อนใจ ไม่ต้อง ปุ๊ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกเต้ย เมื่อคืนคงอ่านหนังสือดึกมากไปน่ะ อย่าเสียเวลาเลย นี่เต้ยต้องรีบไปทำงานแล้วไม่ใช่รึ ปุ๊ ศุภรัตน์ เตือน เต้ย วรินทรนึกถึงเรื่องไปทำงานได้ก็ตาโตด้วยความตกใจแต่ห่วงเพื่อนมากกว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันโทรไปขอหยุดงานที่ร้านวันนึงแล้วกัน ไม่ต้องๆ ฉันไม่อยากให้เธอเสียรายได้ อีกอย่างเดี๋ยวเช้านี้ เฮียอั๋นก็มาหาเราด้วย ฉันจะให้เฮียอั๋นพาไปหาหมอก็ได้ สิ้นคำของศุภรัตน์ เฮียอั๋นแฟนหนุ่มของศุภรัตน์ก็เดินเข้ามาพอดี อั๋นมาแล้ว เธอรีบไปทำงานเถอะ ไปสิ ไปสายเดี๋ยวถูกตัดเงินนะ ปุ๊ปรารภ ฝากปุ๊ด้วยนะเฮีย วรินทร บอก อั๋น ก่อนจะรีบออกไปจากห้องไปที่ร้านอาหารไทย ขอโทษด้วยนะคะคุณโอเน็ต พอดีว่าเมื่อเช้า เพื่อนที่ห้อง......... วรินทรไม่ทันได้อธิบายให้ประสงค์หรือโอเน็ตเจ้าของร้านฟังจบ โอเน็ตก็ตัดบทเสียก่อน มาช้าแล้วก็รีบๆเข้าเถอะย่ะ แขกเข้าร้านแล้ว สิ้นคำสั่งวรินทรก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปต้อนรับลูกค้า ซึ่งเป็นหม่อมเจ้าชายสุภัทรและท่านผู้หญิงทองอินทร์ มารับประทานอาหารที่ร้านอาหารไทย ถวายบังคมท่านชาย สวัสดีครับท่านผู้หญิง เชิญที่โต๊ะริมหน้าต่างเลยครับ วรินทร เดินนำไปที่โต๊ะและส่งเมนูให้ ไงคุณวรินทร ได้ข่าวว่าเทอมนี้คุณลงทะเบียนเรียนเต็มที่เลยนี่นา อย่าหักโหมเกินไปนักนะ ล้มป่วยมาจะลำบากไป ท่านชายเอ่ยสีพระพักตร์ยิ้มแย้ม ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงห่วงกระหม่อม แต่กระหม่อมอยากเรียนจบให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้วรินทรเอ่ยตอบ เอ้า รีบรับออเดอร์สิเธอท่านผู้หญิงทองอินทร์สั่งดุๆอย่างไม่ชอบหน้า ขณะที่ท่านผู้หญิงพูดจบท่านชายก็มองหน้าท่านผู้หญิงอย่างไม่พอใจที่ท่านผู้หญิงไม่มีเมตตากับวรินทรเลย ดูฝ่าบาทจะชื่นชมนายคนนั้นมากเลยนะเพคะท่านผู้หญิงพูดจาเหน็บท่านชาย เมื่อเต้ยเดินเอาออเดอร์ไปในครัวแล้ว อย่ามาหึงผมกับเด็กนั่นให้เสียเวลาเลยคุณ ผมไม่ได้คิดอะไรกับเด็กนั่นเกินเลยไปกว่าเด็กในความดูแลเลย ท่านชายบอกอย่างจริงจัง ด้วยท่านผู้หญิงทราบว่าจริงๆ แล้วก่อนที่ ผู้ใหญ่ในราชสกุลจะคลุมถุงชนให้ ท่านชายเสกสมรสกับท่านผู้หญิงนั้น ท่านชายทรงมีพระอุปนิสัยชอบผู้ชายด้วยกันมาก่อน แต่เพราะยศถาบรรดาศักดิ์ และทรัพย์สินศฤงคาร มากมายที่เป็นราชมรดกของท่านชายนั้น ทำให้ท่านผู้หญิง ในขณะนั้นคือ นางสาวทองอินทร์ ธิดาพระยาภาคโสภณพูนพิพัฒน์ ยอมเข้าพิธีสมรสด้วย หม่อมฉันไม่เชื่อ คุณจะเชื่อหรือจะไม่เชื่อก็ตามใจนะ ผมก็แค่เอ็นดูเด็กนั่น ที่เป็นเด็กดี และมีมานะอดทนอย่างที่สุดถ้าเรามีลูกชาย ผมก็อยากให้ลูกชายเราเหมือนอย่างคุณวรินทร นี่แหละ คำพูดของท่านชายทำให้ท่านผู้หญิงชักสีหน้าไม่พอใจจะพูดต่อ แต่พอดีวรินทร เดินเอาจานอาหารลงมาเสิร์ฟที่โต๊ะพอดี ท่านผู้หญิงจึงต้องสงบปากลง แต่จังหวะนั้นมีแขกผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้วรีบลุกขึ้นโบกมือพลางเรียกเสียงดัง ทางนี้ปุ๊ วรินทรที่กำลังห่วง เพื่อนสาว ปุ๊ศุภรัตน์ได้ยินเสียงเรียกก็หันขวับไปทันที ทำให้ถาดอาหารที่กำลังเสิร์ฟอยู่เอียงหกราดลงบนตักของท่านผู้หญิงทองอินทร์ ว๊าย อะไรกันเนี่ยท่านผู้หญิงโวยวายลั่นร้าน
|