วังน้ำเย็น

บทที่ 1 แพร ญาดา

เธอรู้สึกร้อนรุ่ม เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง แม้เธอจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในช่วงเวลาข้างหน้า แต่เธอก็ปฏิเสธที่จะหนีหรือขัดขืน

เธอไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน ไม่เคยรู้จักใบหน้านี้ แต่เธอกลับรู้สึกคุ้นตา และพอใจกับใบหน้าอันน่าเกรงขาม ใบหน้ายาวเรียว โหนกแก้มชัดเจน ริมฝีปากสีคล้ำ ผิวหน้าที่มีริ้วรอยและรูขุมขน หนวดเคราที่ปกคลุมอยู่อย่างบางๆ ทั้งบริเวณเหนือริมฝีปากและลากยาวตั้งแต่ไรผมตรงใบหูจรดคางและลำคอ แม้มันจะดูมากมาย แต่เขาก็จัดแต่งให้ดูสวยงามและน่าหลงใหล ผมยาวรุงรังที่ถูกมัดไว้ด้านหลังอย่างพิถีพิถัน เธอมองไล่ลงมาจนถึงลำคอที่มีเม็ดเหงื่อชุ่ม แผงอกที่มีไรขนบางๆ อยู่ทั่วไป กล้ามเนื้ออันกำยำ แขนล่ำเป็นมัดๆ ชัดเจนเหมือนจะปริแตกออก อกที่แน่นแต่ไม่นูนบวม เธอรู้สึกได้ว่าเขาคงผ่านโลกมาพอสมควร เขาดูแข็งแรง เธอมองไล่ลงไปจนถึงหน้าท้องอันเปลือยเปล่า กล้ามท้องที่เด่นชัดแยกกันชัดเจนจากกันเป็นลูกๆ มีไรขนกั้นเป็นเส้นกลางท้องบางๆ จากสะดืออันสะอาดเอี่ยมไปจนจรดขอบกระดุมกางเกงผ้าเดนิมยี่ห้อลีวายสีคลาสสิก เธอไม่อาจมองต่ำไปกว่านั้นได้อีก เขาเขยิบเข้ามาใกล้เรื่อยๆ และเธอคงไม่อาจต้านทานความต้องการของเขาได้แน่ ...

อ่านต่อที่ https://www.dropbox.com/s/kfy8gxk69qcx3st/%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%A2%E0%B9%87%E0%B8%99%20%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%201.pdf?dl=0