การเดินทางมันลำบาก

น่าจะปรับวิถีโค้ง ความซัน ไห้การเดินทางง่ายขึ้นหน่อย

ถ้าไปแค่ปาย ใช้เวลาไม่นาน ๓ ชั่วโมง
ถ้าไปถึงตัวเมืองแม่ฮ่องสอน ใช้เวลานานกว่า

แม่ฮ่องสอน มีสนามบินพานิชย์ที่มีเที่ยวบินบิน ๒ สนามบิน
คือ สนามบินแม่ฮ่องสอน และ สนามบินปาย

ทุรกันดารของภาคเหนือ อาการหนักกว่าภาคอีสานอีกมั้ง

ส่วนแม่ฮ่องสอน คือจังหวัดที่คนมีรายได้ต่อหัวต่ำที่สุดในประเทศ ในทางเศรษฐศาสตร์คือจนนั้นแหละ

คนชอบติดภสพจำ คิดว่าอีสานจนสุด ทั้งๆที่เหนือต่างหากจนสุด

ภาคเหนือมีเจริญแค่เชียงใหม่ ในขณะที่อีสาน เขามีทั้งโคราช ขอนแก่น อุบล อุดร

แม่ฮ่องสอน รายได้ต่อหัวคน ก็ต่ำกว่าทุกจังหวัดในภาคอีสาน

ภาคเหนือได้รับการเหลียวแลน้อยกว่าความเป็นจริง เพราะชอบหลอกตัวเองว่าชั้นไม่ได้จนสุด อีสานจนกว่า ความช่วยเหลือเลยทะลักเข้าอีสาน

หลายตัวหวัดในภาคเหนือ จนยังไง ก็จนอยู่ย่างนั้น ในขณะที่ อีสาน เริ่มพัฒนาเมืองหลายๆเมืองขึ้นมาได้ ท้งๆที่ไม่มีแหล่งท่องเที่ยวใดๆน่าหลงไหล

ส่วนหลายจังหวัดในภาคเหนือ ก็ยังยากจน หลังเขา เข้าไม่ถึงความเจริญหนักมาก หลายอำเภอในภาคเหนือ อย่าว่าแต่น้ำสะอาด ไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึงอีกเยอะ

ภาคเหนือ ที่เป็นเมืองเจริญ ก็มีหลายเมืองค่ะ ไม่ใช่แค่เชียงใหม่

เขียงรายนี่ก็เมืองใหญ่ เมืองเศรษฐกิจท่องเที่ยวรอง มีสนามบิน
มีเที่ยวบินมากเป็นอันดับสองของภาคเหนือ

นอกนั้นไปก็มี ลำปาง แพร่ น่าน

เปรียบเทียบความเจริญ GDP

อันดับ1 ของเหนือ คือ เชียงใหม่ vs อันดับ1 ของอีสาน คือ โคราช
ยกนี้เชียงใหม่ชนะ

อันดับ2 ของเหนือ คือ เชียงราย vs อันดับ2 ของอีสาน คือ ขอนแก่น
ยกนี้ขอนแก่นชนะ

อันดับ3 ของเหนือ คือ น่าน vs อันดับ3 ของอีสาน คือ อุดร
ยกนี้อุดรชนะ

โดยรวม ยังไงทั้งภาค อีสานก็เจริญกว่าเหนือค่ะ อันนี้พูดถึงความเจริญ ไม่ใช่ แหล่งท่องเที่ยวและธรรมชาตินะคะ

ทุรกันดาร ไม่ใช่แห้งแล้งหรือแร้นแค้นนะคะ
แต่ภูมิประเทศของ แม่ฮ่องสอน มันเป็นแบบนั้น
แต่เดิม แม่ฮ่องสอน ไม่ใช่เมืองใหญ่อยู่แล้ว
เป็นเมืองป่าเขา บ้านนอกของล้านนา
เป็นเมืองที่มีคนดอยเยอะ กว่าคนเมือง
แต่ตอนหลังคนเมืองก็เข้าไปอยู่และพัฒนา
การท่องเทียวและเศรษฐกิจของแม่ฮ่องสอน
กระจุกตัวอยู่แค่ชุมชนท่องเที่ยว แต่อะไรที่สำคัญ ๆ
ก็จะไปอยู่เชียงใหม่หมด

สิ่งที่มีที่เดียวจริงๆ คือปั๊มน้ำมันค่ะ อันเนี้ยะดั๊นก็ไม่เข้าใจว่าทำไม
เมื่อก่อนในเมืองก็มีสองปั๊มนะ อยู่ติดๆ กันเลย แต่อีกปั๊มมันปิดไปยี่สิบกว่าปีแล้ว
ละปั๊มอื่นที่เปิดใหม่ปัจจุบันคืออยู่นอกเมืองหมด
ที่นึงก็เส้นหลังดอยแถวปางหมูนู่น อีกที่ก็จะเข้าผาบ่องละ
แล้วรถก็ไม่ได้น้อยๆ นะคะ เติมน้ำมันทีคือต่อคิวยาวมาก

ไฟแดงเมื่อก่อนก็มีที่เดียวคือกลางเมือง ตรงครอสโร้ดนั่นแหละ ตอนนี้ก็มีหลายไฟแดงละ

จริงๆ เมืองมันคึกคักนะคะ เพราะสเกลเมืองมันเล็ก
คนมันเลยกระจุกตัวกันอยู่แค่นั้น บวกกับนักท่องเที่ยวอีก
แต่เมืองมันขยายได้ยากมากๆ เพราะดอยล้อมรอบหมดทุกทาง
แถมสนามบินก็ใหญ่มากอยู่กลางเมือง ถ้าตัดสนามบินออกก็คงขยายต่อได้
แต่ตอนนี้ถ้าจะขยายเมืองคือต้องไปทางหลังดอยกองมูอย่างเดียว เพราะตรงนั้นยังพอมีที่ราบ

ไม่นับการเดินทางที่ลำบากตามกะเทยบนๆ ว่า เส้นปายที่ว่าไวสุดยังอย่างต่ำ 5 ชั่วโมง
เมื่อก่อนมีรูทป้าม่วงลงที่นี่นะคะ แต่คงไม่คุ้มทุนเลยปิดไป มีแต่รูทป้าญาญ่ามาเปิดแทน

พูดละก็เสียดายครอสโร้ดค่ะ เคยไปครั้งนึง บรรยากาศดีมาก
แต่สมัยนั้นยังไม่เที่ยวบาร์ฝรั่งไง พอจะมาอีกทีก็ดันไฟไหม้ เสียดายมาก
ตรงนั้นทำเลดีมากนะ กลางเมืองเลย เสียดายไม่มีใครทำต่อละ เป็นป้ายโฆษณาแทน

ว่าแต่กลางเมืองนี่อาถรรพ์ป่ะคะ ไฟไหม้ใหญ่ๆ สองครั้งก็จุดเดียวกันเลย
ละเมื่อก่อนทั้งห้างทั้งโรงแรมทั้งปั๊มต้องมีอย่างน้อย 2 ที่ ตอนนี้คือปิดไปกันหมด เออ _★★★

ไม่ต้องใช้คำสวยหรูค่ะ

จนก็คือจน บ้านนอกคอกนา ก็คือบ้านนอกคอกนา อีบ้านนอน

ความจริงภาพรวมไม่ได้จนหรอกค่ะ
เป็นแค่ค่าเฉลี่ย

อืมแต่จังหวัดกูมี 2 สนามบินนะ มีเที่ยวบินจริงทั้ง 2 สนามบิน
คือ ปาย และแม่ฮ่องสอน
ป่าไม้ก็อุดมสมบูณ์สุดในภาคเหนือ

ทำไมคนอีสานถึงไม่ชอบศึกษาหาความรู้หรืออ้างอิงจากแหล่งข้อมูลที่เป็น fact

เช่น ข้อมูลจากสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ตามตาราง
แม่ฮ่องสอนไม่ได้จนสุดในประเทศ ยังมีจังหวัดอีสานจนกว่าแม่ฮ่องสอนอีก
และ 10 จังหวัดที่ยากจนที่สุดของประเทศ ก็มีจังหวัดในอีสานติดอันดับถึง 7 จังหวัด
คิิดง่าย ๆ คือ 70% ของจังหวัดจนสุดของของประเทศอยู่ที่อีสาน

ซึ่ง 7 จังหวัดของอีสานไม่ใช่จังหวัดเล็กที่มีประชากรเบาบางเหมือนแม่ฮ่องสอน แต่เป็นจังหวัดใหญ่ประชากรเยอะ
แต่กลับมี GDP ต่ำ แสดงถึงในจังหวัดไม่มีประสิทธิภาพในการสร้างผลผลิตมวลรวม
พอหารออกมารายหัว ถึงติดกลุ่มยากจนมากกว่าภาคอื่น

แต่ก็ยังไม่สำเหนียก เอาแม่ฮ่องสอนที่เป็นป่าเขา ประชากรแค่ 2 แสนกว่าคนทั้งจังหวัดมาเทียบ
แม่ฮ่องสอนนี่พื้นที่ป่าไม้ 80 กว่า % ของทั้งจังหวัด
คนเหนือจริงๆ แทบไม่มีคนไปอยู่ มีแต่ชาติพันธุ์ แล้วก็อยู่กันแบบเบาบาง
ประชากรสองแสนกว่าคน เทียบกับจังหวัดใหญ่ๆ ของอีสานเป็นล้านคน
แต่อยู่กลุ่มจนร่วมกับแม่ฮ่องสอน นี่ต่าวหากที่คสอีสานควรตื่นรู้และสำเหนียกตน
แล้วหาทางถีบตนเอง ใช้สมองคิดว่าจะทำยังไงถึงจะได้ไม่จนไปตลอด ไม่ติดกลุ่มยากจนแร้นแค้นเยอะขนาดนี้
จะบอกว่าถ้าจัดอันดับจังหวัดที่ยากจนที่สุด 20 อันดับ
อีสานก็มาเยอะพรึึ่บพรับ จังหวัดใหญ่ด้วย
ไปดูในเล่มรายงานได้เลย

ไม่ต้องเอาข้อมูลมโนมาอ้าง เอาข้อมูลจริงที่ปัญญาชนคุยกัน

แม้แต่ตังหวัดใหญ่อย่างอุบลประชากรล้านกว่าคนก็ติดอันดับยากจน ยากจนกว่าจังหวัดน่านซะอีก
สะท้อนว่า ภายในจังหวัด ไม่มีการสร้างผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าออกมาเป็นเงิน
ทั้งสินค้า การบริการ กิจกรรมทางการเงิน การท่องเที่ยว

เอาค่าเฉลี่ยมาคุยก็ได้ ว่ารายได้ต่อหัวภาคใดต่ำสุด
ก็คืออีสาน ชนะภาคอื่นแบบขาดลอย

เอาเวลามาคิดดีกว่าว่า แม้แต่แม่ฮ่องสอนที่เป็นป่าเป็นเขา ประชากรน้อยกว่าบางอำเภอของจังหวัดในอีสาน
จังหวัดในอีสาน 7 จังหวัด ก็ไปติดอันดับร่วมกับแม่ฮ่องสอนได้ แถมมีจนกว่าแม่ฮ่องสอนอีก

อยากอ่่านเพิ่มเติม เชิญค่ะ จะได้ตื่นรู้ คนเขาจะได้ไม่ด่าคนอีสานว่าโง่ ชอบมโนอวดกัน
แต่ไม่หาความรู้ใส่หัว

เชิญค่ะ https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=13913&filename=gross_regional

แต่แม่ฮ่องสอนก็เป็นจังหวัดยากจนอันดับ 3 อยู่ดีค่ะ

แม่ฮ่องสอนนี่ไม่มีใครเถียงว่าจนค่ะ เพราะเกือบทั้งจังหวัดแทบไม่มีที่ราบ มีแต่ป่าแต่เขา
คนภาคเหนือเองยังไม่ไปอยู่ มีแต่กะเหรี่ยงกับไทใหญ่ ประชากรน้อยแทบจะร้าง แค่ 2 แสนคน
เดินทางข้ามจากอำเภอไปอีกอำเภอ เดินทางเกือบวัน

กาฬสินธุ์ประชากรเกือบล้านคน
หนองบัวลำภู ครึ่งล้าน
สกลนคร 1.1 ล้านคน
ชัยภูมิ 1.1 ล้านคน

จังหวัดอีสาน 7 จังหวัดท้ายสุดของประเทศ ประชากรเยอะกว่าแม่ฮ่องสอนทุกจังหวัด
แถมมีที่ราบ มีประชากรเยอะ เดินทางสะดวก ไม่ต้องข้ามป่าข้ามเขา

แม่ฮ่องสอนจน มีเหตุผลเข้าใจได้ แต่จังหวัดข้างบน ประชากรเป็นล้าน มหาลัยใหญ่ก็มี สนามบินรันเวย์ใหญ่ก็มี
เศรษฐกิจในจังหวัดก็ควรคึกคัก
แม่ฮ่องสอน ลงได้แต่เครื่องบินเล็ก สนามบินตัดยอดเขา ทำเป็นที่ราบพอให้เครื่องลงได้
มหาลัยก็ไม่มี โรงพยาบาลส่วนใหญ่เป็น รพสต
รัฐกะยาตรงข้ามแม่ฮ่องสอนก็สู้รบ เป็นรัฐยากจนของเมียนมา

ลองตัดจังหวัดที่ภาคเหนือที่มีประชากรพอๆกับอีสานมาเทียบสิ น่านยังรวยกว่าอุบล
พะเยาจังหวัดเล็ก ประชากรแค่สี่แสน แต่รายได้ต่อหัวสูงกว่าอุดรธานี นครพนม มหาสารคาม สุรินทร์ บุรีรัมย์ ร้อยเอ็ด อุบล กาฬสินธุ์

หรือเอาจังหวัดที่รายได้ต่อหัวสูงสุดของภาคเหนือมาเทียบกับอีสาน
โคราช ขอนแก่น ที่ว่ารายได้ต่อหัวสูงสุดของอีสาน รวมกันสองจังหวัดยังพอๆ กับจังหวัดลำพูนจังหวัดเดียว

จังหวัดที่จนสุดอย่างปัตตานี ก็มีเหตุผลที่เขาเป็นแบบนั้น เศรษฐกิจมันจะโตได้ยังไง
ในเมื่อเหตุการณ์ไม่สงบเกิดขึ้นรายวัน ใครจะกล้าลงทุน กิจกรรมทางเศรษฐกิจมันก็ไม่เกิด
แล้ว 7 จังหวัดอีสานนี่มีอะไร โจรมาระเบิดก็ไม่มี จะเป็นป่าเขาดอยสูงพัมนาไม่ได้อย่างแม่ฮ่องสอนก็ไม่ใช่

มันเป็นปัญหาของภาคอีสานที่จนซ้ำซาก ประชากรก็ออกไปขายแรงงาน กิจกรรมในจังหวัดไม่โต
จนกระจาย จนแบบโคตรจนจริงๆ มันเป็นแบบนี้จริงๆ
การท่องเที่ยวก็ไม่โต คิดดูใครอยากไปเที่ยวจังหวัดพวกนี้
ปัญหามันก็วนลูปแบบนี้ ดีไม่ดี อีกไม่กี่ปี 10 จังหวัดจนสุดในประเทศอาจเป็นอีสานหมดทั้ง 10 จังหวัดก็ได้