เอาตรงๆนะคะ มันก็น่าน่อยใจนะคะ อย่าง Homeless ได้เงินใช้ฟรี ประมาณ 1000-1200 ดอลล่าร์ต่อเดือน ซึ่งคิดเป็นเงิน ก็ 3-4 หมื่นเกือบ5หมื่น จะไม่ให้คนกะลาแลนด์ท้อแท้หมดไฟได้ไงคะ

ถ้าไปทำงานออฟฟิซแบบใช้ความรู้เฉพาะทางเช่นด้านไอที แพทย์ พยาบาล
จะได้เงินเก็บระดับไหนคะ

ระวังคนไทยต่างประเทศให้ดี ชอบขโมยเงิน การพนัน และถ้าเป็นกะเทยบางคนมั่ว ๆ ไงไม่รู้
บางทีกุก็งง อยู่ต่างประเทศกับอยู่เมืองไทยคนละอย่างกันเลย จริง ๆ อาหารที่โน่น ค่าใช้จ่าย
อะไรก็แพงนะ ที่เขาเก็บกันได้เพราะเขาอยู่กันแบบสุม ๆ กันในคอนโดหรือบ้านเช่า กุอยู่สักพัก
ก็กลับ ตอนแรกจะได้สัญชาติด้วย แต่ไม่เอา อยู่ไปสักพัก รู้สึกว่า เสียเวลาน่ะ กลับมาบ้านโคตรดีใจ เจอแม่ เจอหมา เจอเพื่อน บางคนบ้านมีอาม่า มันอุ่นใจกว่าเยอะ เพื่อนที่ไปด้วยกัน ทำงานและเรียนปีนึงเองมั้ง จบก็กลับ ทุกวันนี้ทำงานเมืองไทย อยากกินอะไรก็ได้กิน เงินเดือนก็วันละพันกว่าเอง ถ้าไม่เว่อร์อะไร นี่เหลือเดือนละเกือบ25,000 ทุกเดือนเลย

ทุกวันนี้ไม่รู้สึกเสียใจเลย ที่ไม่เอาสัญชาติ อยู่เมืองไทย อยากทำอะไรก็ได้ทำ ถ้าไม่ผิดกฎ-
หมาย มีคนรัก มีเพื่อน อยู่โน่นเหมือนไม่ใช่โลกของเรา คนเราพอมีเงินถึงจุดนึงจะไม่รู้ว่าจะไป
อยู่ที่นั่นทำไม เราอาจจะไม่ใช่คนจีนโพ้นทะเลหรือคนจีนมาเลย์ด้วยมั้ง อยู่ที่นั่นแล้วมีชุมชน
สังคมไทยทาวน์ก็ไม่ได้มีความสุขนะ กุอยู่ต่างประเทศ กุกลายเป็นจีน-เกาหลี-ญี่ปุ่นตลอดเลย
ภาษาอังกฤษกุก็ดีนะ ไปซาวน่าก็มีฝรั่งตาม แต่ไม่ชอบฝรั่งเท่าพวกจีน-เกาหลี-ญี่ปุ่น-ไทย
ไม่รู้สิ กุว่าหลาย ๆ คนถ้ารวยก็คงอยากกลับไทยน่ะ (มีเงินเก็บ5-10ล้าน ก็ไม่รู้จะอยู่ทำไมว่ะ)

เงิน คือ ของร้อน เพิ่งมาเข้าใจ ตอนอายุเข้าเลข.4

ความสุขบางอย่างเงินซื้อไม่ได้

ตอนสมัยเรียนอเมริกาสนุกนะว่าไป สมัยชั้นไปเรียนบินไปเที่ยวรัฐนั้นรัฐนี้ทุกปิดเทอม
บางเทอมก็บินไปแคนาดา แม็กซิโก หารกับเพื่อน 3 คน ละพวกชั้นเป็นกลุ่มที่ไม่เอาคนไทยเลย
ในคลาสก็ไม่เจอคนไทย ส่วนงานร้านอาหารพวกชั้นเคยทำ เพื่อน 2 คนเสิร์ฟ ชั้นออกไปทำ catering
ตามบริษัทตื่นตั้งแต่ 7 โมงไปร้านเตรียมของละนั่งรถไปตักอาหารขายตามบริษัทนั่นนี่ สนุกมาก
กลับมาบ่าย 2 ได้เงินละ $50 รอไปเรียนช่วงเย็น แต่ชั้นทำได้วันสองวันต่ออาทิตย์เฉพาะวันที่มีเรียนเย็น
ส่วนเพื่อนเสิร์ฟอาหารได้เงินเยอะมากพวกนางก็เอ็นจอยกัน ถามว่าบ้านลำบากกันมั๊ยก็ไม่ขนาดต้องช่วย
ที่บ้านหาเงินส่งตัวเองเรียน ยิ่งเพื่อนชั้นนี่ลูกผู้บริหารบริษัทแห่งหนึ่งเลยแหละแต่นางโคตรถึก อีกคนก็ลูกหมอฟัน
คือบ้านมีฐานะกันแต่มาทำเพราะอยากจะทำเพื่อเป็นประสบการณ์ชีวิต ก่อนเรียนจบเพื่อนชั้นคนนึงก็เจอแฟนนางที่เป็นฝรั่ง นางก็คบกัน เรียนจบ 2 ปีนางอยู่อเมริกาต่อโทอีกใบซะงั้น พอจบอีกใบนางก็แต่งงานกับแฟนนาง
ตอนนี้ทำงานเป็น university administrator แผนกดูแลนักศึกษาต่างชาติ มีลูก 1 คน ทุกวันนี้ชีวิตนางก็แฮปปี้ดีนะ ยกเว้นแต่แม่ผัวนางที่ไม่ค่อยชอบนางเพราะไม่อยากให้ลูกชายแต่งงานกับคนเอเชีย

คนรู้จักกูเป็นหมอเฉพาะทางต่อยอดที่อเมริกา รายได้กลมๆปีละ 12 ล้านบาท โดนหักภาษี 35%
เหลือ 7.8 ล้าน หักค่าใช้จ่ายแล้วเหลือเงินเก็บปีละ 6 ล้าน อยู่มาแล้ว 10 ปี มีเงินเก็บ
60 ล้านบาท นางไม่ได้บอกนะ แค่กูคำนวณเอาคร่าวๆ นางเป็นคนประหยัดแต่อพาร์ทเม้นท์ต้องดี
รายจ่ายตกเดือนละ 150,000 บาท มีภาระคือรถ 1 คัน หมา 1 ตัว งานสบายกว่าหมอที่ไทยมากๆ
ตรวจคนไข้วันละไม่เกิน 30 คน ส่วนมากวันละ 20 คน อยู่เวรสัปดาห์เว้นสัปดาห์ ลาพักผ่อน 1 เดือน/ปี