กูอยากได้'รัฐสวัสดิการ' และอย่ามายุ่งกับ'มดลูก'กู นี่คือตัวชี้วัดระดับสติปัญญาความคิดของคนรุ่นใหม่ก้าวเท้าออกจากบ้านก็เป็นถนนราดยาง เปิดก๊อกน้ำน้ำก็ไหล ไปสวิทช์ไฟ ไฟก็สว่าง
หยิบมือถือก็มีสัญญาณ เจ็บป่วยโทร 1669 รถพยาบาลก็มารับ นอนเจ็บนอนตายข้างทาง
รถมูลนิธิต่างๆซึ่งอยู่ในระบบฉุกเฉินการแพทย์ก็มารับไปส่งต่อไป รพ.รัฐ ซึ่งรักษาตามสิทธิ
ที่มี ทั้ง 30 บาท ทั้งประกันสังคม ซึ่ง provide และ run โดยรัฐ มีกินมีแดกเพราะรัฐ
subsidize เกษตรกรรม ทำสต็อกข้าว ธนาคารเมล็ดพันธุ์พืช เพื่อให้ประเทศมี food security
การศึกษาขั้นพื้นฐานฟรี และอื่นๆ อีกมากมาย
ประเด็นคือคนรุ่นใหม่เกิดมาสบายเกินไป จน take everything for granted
ไม่เคยสำนึก ไม่เคยสำเหนียก ไม่ grateful ต่อคนมากมายที่บุกเบิกแผ้วถางความลำบาก
จนนำพาประเทศมาได้ระดับนี้ ไม่มีอะไรเพอเฟ็ค ทุกอย่างมัน ongoing อย่าเอาแต่ใจ
อยู่กับโลกแห่งความเป็นจริง ยอมรับความจริงว่าไม่มีใครสปอยล์พวกเธอเหมือนพ่อแม่เธอแล้ว
สมัยนี้ตั๋วเครื่องบินไม่ได้แพง อยากไปอยู่ประเทศอื่นไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป ปัญหามีอยู่อย่างเดียว
ประเทศนั้นๆ เขาจะให้วีซ่าไปอยู่ไปทำมาหากินในบ้านเมืองเขาหรือไม่ มีอะไรไปแลกกับเขาไหม
ถ้ามีแค่แอติจูดที่เบสออนสติปัญญาแบบบรรทัดแรกและนิสัยเอาแต่ใจ คงไม่น่าเพียงพอ
Printer-friendly copy
Email this topic to a friend
