ตัวเมืองใหญ่ของ ตจว ก็มีทุกอย่างพร้อม
ทั้งห้าง โรคพยาบาล โรงเรียน
ส่วนแอฟเรียกรถบริการสาธารณะ แกรปเดี๋ยวนี้มีแทบทุกจังหวัดแล้ว

ไม่ใช่แค่ ตจว.

ตุ๊กกะเทยจำไว้ให้ขึ้นใจนะคะ อยู่ที่ไหนไม่น่ากลัว ถ้ามีเงิน

ยิ่งแก่มากเท่าไหร่ ยิ่งต้องการบริการจากผู้อื่นมากเท่านั้น

เงินซื้อบริการได้ ถ้ามีบริการให้ซื้อ

วันที่แก่ตัว เรี่ยวแรงไม่ค่อยมี ตาฝ้าฟาง เดินไม่ค่อยตรง ทรงตัวไม่ค่อยดี
เงินแก้ปัญหาพวกนี้ได้ เพียงแต่ว่าต้องอยู่ให้ถูกที่ถูกทาง พื้นที่ที่จะไปอยู่
มี facility สำหรับเรื่องพวกนี้ไหม ต่างจังหวัดมีอยู่แล้ว แต่อาจไม่ได้
อยู่ในพื้นที่ที่เงียบสงบตามจินตนาการอันโรแมนติกของคนกรุงเทพ

ถ้าอยู่ถึง 80 ปีเมื่อไหร่จะเข้าใจสิ่งที่ชั้นพูด ในวัย 60 แม้ร่างกายฟิตแค่ไหน
พอถึง 80 ปีก็ไม่ต่างกัน กล่าวคือ ต้องพี่งพาผู้อื่น ยิ่งถ้าขึ้นเลข 9 เมื่อไหร่
พึ่งพาคนอื่นแทบ 100 %

เลือกต่างจังหวัดในย่านที่สงบคนน้อยๆ ไม่ค่อยเจริญ ก็ต้องคิดเผื่อไว้เยอะๆ
ถึงวันที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ด้วยค่ะ บางทีมันมาปุบปับ หกสิบกว่าก็มาแล้ว
ไม่ต้องรอถึง 80 90

พออายุเริ่มเยอะการงานไม่มั่นคงถ้าตกงานก็หางานใหม่ยากละ​

เริ่มเปลี่ยน​ใจวางแผนทำเกษตร​ที่บ้านนอกไว้แล้ว

ที่อยู่บ้านนอกมีแต่โรงบาลชุมชน ที่มีแต่หมอจบใหม่ รักษาโรคยากๆไม่ได้ ไม่มีหมอเฉพาะทาง

ก็ต้องส่งโรงบาลใหญ่ เสียเวลาอีก