ในช่วง 5-7 ปีมานี่ เลยเติบโตแบบก้าวกระโดด ที่มีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติหลายอย่าง มีรีสอร์ทหลายแห่ง นักท่องเที่ยวเยอะ จึงไม่แปลกที่รายได้เฉลี่ยต่อหัวมากขึ้นเรื่อย ๆ

ส่วนจังหวัด big 4 นั้นก้มีแต่อาศัยบุญเก่า กับ old economy ที่อิ่มตัวแล้ว

เลยยังทิ้งห่างจากการเป็นทำเลการคมนาคม เชื่อมต่อ
อีเยอะ สายการบิน มีแค่ นกแอร์ และ
แอร์เอเชีย ที่บินตรง จากกรุงเทพ

ยังไม่มีโรงแรมใหญ่ในเครือระดับสากลไปตั้ง
มีโรงแรมแบรนด์ขนาดกลางราคาไม่แพง คือ
Hop-Inn

ในตัวเมืองระบบขนส่งสาธารณะมีรถตุ๊กตุ๊ก
ส่วนรถยนต์แท็กซี่ตอนที่ฉันไปเลยในปี 2563
แท็กซี่บอก ทั้งจังหวัด(ในตัวเมืองเลย) มีรถยนต์
แท็กซี่ทั้งหมด 26 คัน ซึ่งมักจะไปรอรับแขก
ที่สนามบินเป็นหลัก

ตัวเมืองยังห่างไกลจากความเป็นเมืองใหญ่ระดับ
ท๊อป

สะพานข้ามแม่น้ำโขงไปยังไม่ช่วยกระตุ้นรายได้เท่าไหร่เลยค่ะ

แต่นครพนมเมืองน่าอยู่ ตัวเมืองค่อนข้างสะอาดดี ถ้าเปิดการท่องเที่ยวกับเวียดนามยังไงก็น่าจะดี เป็นเมืองที่มีมหาวิทยาลัยยังไงก็เศรษฐกิจน่าจะดีขึ้น ยิ่งถ้ามหาวิทยาลัยจะเปิดสาขาแพทย์ มีศูนย์การแพทย์ดีๆ ยิ่งส่งเสริมการท่องเที่ยว นครพนมเป็นเมืองที่่สถาปัตยกรรมสวย ธรรมชาติสวย มันขายการท่องเที่ยวได้

มีสะพานมิตรภาพน้ำเหือง ข้ามโขงยังไม่มี

ข้อมูลเก่ามาก ไม่มี พ.ศ. กำกับ

ถ้าของจริงต้องอันนี้ค่ะ ยโสธร มีคนจนน้อยสุดอันดับต้นๆ ในอีสานเลยค่ะ

น่านบ้านแม่มึงสิอยู่อีสานอีดอก
อยากจะวิจารณ์เหลือเกิน

เขาไม่ได้พูดว่า น่าน อยู่อีสาน แต่เขาบอกว่าถ้าจะพูดถึงเลย

น่านยังบูม คนแห่สนใจ รีวิวไปเที่ยวมากกว่าเลยในรอบหลายปี
ที่ผ่านมา

เลย มันเคยบูมช่วง ไปเดินเชียงคาน หลายปีมาแล้ว แต่อย่างว่า
เมืองก็เงียบ ๆ ฝั่งตรงข้ามที่จะไปลาวก็ยังเป็นเมืองเล็ก ๆ อีก

เลยไม่ได้โตจากการท่องเที่ยวนะ

มีธุรกิจอย่างอื่นอีกหลายตัว ที่แดกต่างจาก โคราช ขอนแก่น อุดร อ่ะ มันจึงหลุดกลุ่มรายจากอีสานจังหวัดอื่นที่ไม่ใช่จังหวัดหลักมาได้

เลยเน้นการท่องเที่ยวค่ะ

ผู้คนดูเป็นคนเหนือมากกว่าอีสาน

พูดอีสานแบบสำเนียงผู้ดี ไส่จกปลาร้า

สมัยก่อนไม่กินปลาร้า

ภูมิปัญญาดั่งเดิม คือน้ำหมักผักสะทอน น้ำผักเน่า ค่ะ

อี๋น้ำผักสะทอน กลิ่นแรงมากค่ะ ที่หล่มสักยายชั้นต้มอยู่ชั้นปิดห้องหนีเลยค่ะ ไม่น่าพิศมัยค่ะบ้านนอกมาก

คงไม่มากเท่าบ้านเหี้ยที่มึงและเผ่าพันธุ์มึงนอนกกหรอกค่ะ