คนที่ถูกกดมาตลอด ถูกตราหน้าว่าขี้ข้า คนรับใช้ แรงงานชั้นล่าง ภาพลักษณ์คนอีสานเป็นแบบนี้มาตลอด
ในละครทีวี คนพูดอีสานคือคนรับใช้ บ้านนอกคอกนา มาหางานทำใน กทม.
บวกกับภาพลักษณ์ยากจนข้นแค้น นายฮ้อยทมิฬต้องเอาวัวเอาควายมาขาย โดนฆ่าโดนปล้น ชีวิตลำเค็ญ
หรือละครแนวเหนือธรรมชาติ พญานาคสู้กัน ผีปอบ
ละครแนวไทบ้านต่างๆ ทำให้คนมองคนอีสานว่าชั้นล่าง การศึกษาต่ำ ไม่เป็นอารยะการที่เขาออกมานำเสนอบ้านตัวเองว่าเจริญแล้ว มันก็คือการพยายาม rebrand เปลี่ยนภาพจำเกี่ยวกับอีสาน
บ้านฉันเจริญแล้วนะ มีถนน มีสนามบิน มีตึกสูง มีสิ่งอำนวยความสะดวกไม่แพ้บ้านพวกเธอ
หยุดดูแคลนบ้านฉันได้แล้วนะ
เพราะฉะนั้น ปล่อยเขาทำไปเถอะ คนไม่เคยชูคอมารับอากาศ ทั้งปีทั้งชาติจมอยู่ใต้บ่อน้ำเก่า
มีซากใบไม้ไม้ทับถม ไม่มีอากาศหายใจ
ธรรมชาติคนอีสานเขาเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว ชอบอวด อะไรที่คิดว่าอวดได้ก็อวด
อะไรที่ด้อยกว่าชาวบ้านก็เอาเท้าเขี่ยซุกไว้ใต้พรม
อวด เบ่ง ยกตัวเอง บ้านฉันเจริญกว่า บ้านฉันรวยกว่า ดีกว่า วนเวียนอยู่แบบนี้
ปล่อยพวกเขาทำไปเถอะ คิดว่าดูละครสอนใจ ที่ตัวละครตีกัน แล้วให้ข้อคิดเตือนใจ