สวัสดีครับ ผมชื่อ ตั้ม คุณอยากจะฟังเรื่องราวของผมจริงๆน่ะเหรอ มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อ สองสามสัปดาห์หลังจากที่ผมขี่มอไซค์ล้มหัวฟาดพื้น ผมจำได้แค่นั้นพอรู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าผมโชคดีที่แม้ว่าหัวถูกกระทบกระเทือนบริเวณที่เป็นอันตรายแต่ผมกลับฟื้นตัวได้เร็วอย่างน่าแปลกประหลาด พ่อกับแม่ และ ต่อ พี่ชายของผมไม่รู้เรื่องนี้เพราะผมไม่อยากบอกใคร อีกอย่างตอนนี้ผมก็หายดีแล้ว แค่บางครั้งอยู่ดีๆก็จะมีอาการปวดหัวขึ้นมาบ้างเท่านั้นจนกระทั่งวันหนึ่งหลังจากเรียนวิชาสุดท้ายจบ ผมรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้เลยรีบเดินออกจากมหาลัยนั่งรถเมล์กลับทันที ผมนั่งกอดอกตัวสั่นอยู่ที่เบาะหลังสุดเพราะยังหนาวๆร้อนๆอยู่ ทันใดนั้นเองอาการปวดหัวก็เกิดขึ้นมาอีก แต่ครั้งนี้ปวดมากกว่าทุกๆครั้งปวดถึงขนาดที่ว่าเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังพยายามเจาะทะลุในหัวผมออกมาข้างนอก เหงื่อเริ่มอออกเป็นเม็ดๆเปียกชุ่มไปทั้งตัวและเริ่มมีอาการหูอื้อ ผมนั่งหลับตาปี๋เหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะเป็นลมหมดสติไป แล้วสักพักหรึ่งผมก็ได้ยินเสียงของผู้ชายบางคนกำลังพูดกับผม อยู่ข้างในหัว แต่ผมจับใจความไม่ได้เพราะเหมือนว่าเค้าอยู่ในที่ๆไกลมากๆ ให้ตายเถอะนี่ผมเป็นอะไรไปเนี่ย
เพ่ เพ่ ค่าโดยสาร เพ่ กระเป๋ารถเมล์เรียกพร้อมกับสะกิดผมที่ไหล่
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจเหมือนกับว่าผมนั่งหลับไปเฉยๆ อาการตัวร้อนเป็นไข้ ปวดหัว จะเป็นจะตายในตอนแรกหายไปเป็นปลิดทิ้ง เอ๊ะ....หรือว่าจะฝันไปจริงๆ แล้วไอ้เสียงที่ดังก้องอยู่ในหัวก็คงเป็นเสียงของกระเป๋ารถเมล์มาปลุกเรามั๊ง พอตั้งสติได้ผมก็เอามือล้วงกระเป๋าจะเอาตังจ่าย แต่ก็ต้องตกใจอีกครั้งเพราะกระเป๋าตังหาย พยายามหาดูดีๆอีกครั้งทั้งกระเป๋าหน้ากระเป๋าหลังแต่ก็หาไม่เจอคงทำหล่นหรือไม่ก็ลืมไว้ในห้องเรียนแน่ๆ ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นช้าๆได้เห็นหน้ากระเป๋ารถเมล์ชัดๆเต็มๆตา หน้าตาแม่งโคตรโหดเหมือนพวกเด็กเทคนิคที่ยกพวกตีกัน ตอนนั้นในใจคิดว่า ไม่มีตังจ่าย มันจะว่าไรกูมั้ยเนี่ย แต่ แล้วอยู่ดีๆเด็กกระเป่ารถมันก็เดินกลับไปนั่งที่ของมันโดยไม่ได้พูดอะสักคำ ผมล่ะโล่งอก แปลกก็แปลกใจอยู่เหมือนกันแต่ดีใจมากกว่าที่ไม่มีเรื่องกัน
พอรถเมล์จอดผมจะต้องเดินจากป้ายรถเมล์เข้าไปในซอยประมาณ 20 เมตร ถึงจะถึงบ้าน ระหว่างทางที่เดินเข้าซอยผมก็ได้ยินเสียงในหัวอีกครั้งคราวนี้มีทั้งเสียงผู้หญิง เสียงเด็ก พอ มองไปรอบๆก็ไม่มีใครคุยกับเรา ซึ่งตอนนั้นก็มีผู้หญิง กับ เด็ก กำลังเดินสวนทางกันอยู่พอดี ทั้งๆที่ไม่มีใครพูดอะไร แต่ผมก็ยังได้ยินเสียงอยู่ไม่หยุด ถึงจะเดินสวนกันไปแล้วก็ยังไม่วายหันหลังกลับไปมองว่าพวกเขาได้พูดอะไรรึเปล่า ผมทั้งงง ทั้งสับสน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ไอ้เหี้ยเอ้ย เสียงคนแก่ตะโกนดังลั่นเพราะเกือบโดนมอไซค์เฉี่ยวต่อหน้า ผมได้ยินเสียงตะโกนของแกดังมากแต่ว่า ผมไม่เห็นปากแกขยับแม้แต่นิดเดียว
บางทีอาจจะเหนื่อยเกินไป บางทีอาจจะเกิดจากผลข้างเคียงที่หัวกระแทกพื้น เพราะผมไม่อยากจะเชื่อว่าผมจะสามารถได้ยินความคิดของคนอื่นได้ ผมเดินไปคิดไปเรื่อยๆจนมาถึงบ้านซึ่งเป็นเวลาที่ ต่อ พี่ชายของผม ก็กลับมาบ้านพอดี และเมื่อได้มองหน้าพี่ชายผมก็ได้ยินความคิดของเขา ที่คิดถึงแต่เรื่องผู้หญิง ผู้หญิง และผู้หญิง ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติธรรมดาของวัยรุ่นชายทั่วๆไป ซึ่งผมก็ไม่คิดว่ามันแปลกอะไร แต่คุณรุ้อะไรมั้ย คุณจินตนาการไม่ออกหรอกว่าถ้าคุณรู้ความคิดของคนอื่นได้มันจะเป็นยังไง เวลาความคิดของคนรอบข้างคุณดังอยู่ในหัวตลอดเวลาทั้งวัน ไม่ว่าจะอยากได้ยินหรือไม่ก็ตาม หนึ่งวันผ่านไป สองวันผ่านไป ความสามรถของผมกลับพัฒนาเพิ่มขึ้นไปอีก ได้ยินเสียงดังขึ้น ชัดขึ้น บางครั้งถ้าชัดเจนมากๆก็จะเห็นภาพด้วย ผมมีความรู้สึกว่าตัวเองใกล้บ้าเข้าไปทุกที เพราะบางครั้งผมแยกไม่ออกว่าเป็นเสียงความคิดหรือเสียงพูดจริงๆกันแน่
เวลาที่ผมอยู่กับ ต่อ สองคนในบ้าน แทบจะ ตลอดเวลาเลยที่ ต่อ จะคิดถึงแต่เรื่องผู้หญิงที่ชื่อ เจน ( แฟน) และแน่นอนผมได้ยินทุกอย่าง ผมรู้อาหารที่เธอชอบ วันเกิดเธอ ดวงตา คิ้ว โหนกแก้ม ริมฝีปาก ขนาดน่าอก สักพักไม่นานก็เห็นรูปเจนลอยออกมาจากหัวของเขา มันทำให้ผมสติแตกจนถึงขีดสุด หยุดคิด เดี๋ยวนี้ ผมตะโกนบอกในใจด้วยความสุดจะทน แล้วมันก็ได้ผล ต่อ ก็หยุดคิดทันที แต่ ผมยังไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะผมหรือว่าเขาหยุดคิดของเขาไปเอง
จนกระทั่งเย็นวันหนึ่ง ในขณะที่ ผมกำลังนั่งเล่นเกมเพลย์ 2 ที่ซื้อมาใหม่ แม่ก็ตะโกนเรียกให้ผมเอาถังขยะในห้องครัว ไปเททิ้งข้างนอก แต่ผมไม่อยากจะหยุดเล่นเกม และได้ยินความคิดของแม่ว่า จะตะโกนเสียงดังกว่าเดิมถ้าผมยังนั่งเล่นเกมอยู่ ผมก็เลยรีบลุกขึ้นก่อนที่แม่จะตะโกนอีกครั้ง ผมเดินผ่านห้องนั่งเล่นเห็น ต่อ กำลังนั่งดูทีวีอยู่ ผมก็เลยคิดในใจว่า ต่อ น่าจะไปเทขยะ ทันใดนั้นเอง ต่อ ก็ลุกขึ้นแล้วมองมาที่ผมพร้อมกับพูดว่า เดี๋ยวไปทิ้งขยะเอง แล้วเขาก็เดินไปห้องครัวเอาขยะไปเททิ้ง ผมไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยว่ามันเกิดขึ้นจริงๆ หลังจากที่พี่ชายผมเทขยะเสร็จก็กลับมาดูทีวีในห้อง ผมก็เลยตัดสินใจทดสอบอีกครั้ง ผมมองไปที่พี่ชายแล้วคิดในใจ ต่อ ไปหยิบไอติมในตู้เย็นมาให้น้องชายนาย พอคิดเสร็จ ต่อก็ลุกขึ้นเดินไปห้องครัวแล้วก็ออกมาพร้อมกับไอติมหนึ่งแท่ง เขายื่นให้ผมแล้วนั่งลงดูทีวีเหมือนเดิม ผมไม่คาดคิดเลยว่าความสามารถของผมจะพัฒนาไปถึงขั้นควบคุมความคิดจิตใจของคนอื่นได้ด้วย
แล้วในคืนนั้นเองผมพยายามจะข่มตานอนหลับเพราะมันก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว แต่ใครจะไปหลับลงได้ถ้ารู้ว่าตัวเองมีพลังจิตเหมือนพวกซุปเปอร์ฮีโร x men ความรู้สึกมันแบบว่าทั้งตื่นเต้น ทั้งดีใจ ไม่รู้ว่าจะเริ่มใช้พลังยังไง ผมพลิกตัวไปพลิกตัวมาก็เห็นว่า ต่อ เองยังไม่หลับเหมือนกัน ( เราแชร์ห้องนอน ห้องน้ำด้วยกัน ) แล้วก็รู้ด้วยว่าเขากำลังคิดถึง เจน ที่กำลังโป๊อยู่ เท่านั้นไม่พอผมเห็นผ้าห่มของเขามันกระตุกๆ ด้วย ใช่แล้วครับเขาชักว่าวอยู่ใต้ผ้าห่ม ในตอนนั้นเองผมก็เลยนึกสนุกขึ้นมา ต่อ ผู้หญิงโป๊ น่าเกลียด พอคิดเสร็จ ภาพผู้หญิงโป๊ที่อยู่ในหัว ต่อ ก็หายไป เขาหยุดชักควยทันที ( สังเกตุจากผ้าห่มไม่กระตุก ) แล้วแสดงสีหน้าสับสนออกมาอย่างเด่นชัด และผมยังพยายามอธิบายรายละเอียดกับ ต่อ อีกว่าผู้หญิงน่าเกลียดยังไง ( ผ้าห่มเริ่มตุงน้อยลงๆ ) แล้วแทนที่ความคิดเดิมด้วย ผู้ชายโป๊ เซ็กซี น่าดึงดูดยังไง ทันทีที่ใสส่ความคิดนี้เข้าไปรู้สึกสัมผัสได้เลยว่าเขากำลังต่อต้านไม่ยอมรับมัน ต่อ นายจะพยายามคิดถึงเพื่อนชายของนายยืนโป๊อยู่ต่อหน้า ( เขาเริ่มผ่อนคลายลง ) กำลังฟอกสบู่ถูไถไปตามร่างกายที่เปลือยเปล่า พอผมคิดเสร็จเชื่อหรือไม่ว่าพี่ชายของผมก็เริ่มกระตุกผ้าห่มอีกครั้งกับภาพจินตนาการเพื่อนชายที่สุดจะเซ็กซี่ และไม่นานเขาก็หยิบผ้าขี้ริ้วที่เก็บไว้ใต้เตียงเอาไปไว้ข้างในผ้าห่มเพื่อรอเวลาที่น้ำว่าวจะกระฉูดออกมาจากหัวควยของเขานั่นเอง
ซี๊ดดด......อห้า เสียงต่อครางเบาๆ
หลังจากน้ำแตกแล้ว ต่อ ก็นอนแผ่บนเตียงไปกับภาพจินตนาการผู้ชายโป๊ไปตลอดทั้งคืน
เช้าวันต่อมา พวกเราสองคนต้องรีบเตรียมตัวไปมหาลัย ผมแอบสังเกต ต่อ ว่ากำลังแอบดูผมโป๊อยู่ เพราะผมอ่อยพี่ชายโดยการถอดชุดนอนต่อหน้า แล้วแกล้งเดินเปลือยล่อนจ้อนไปมาหน้าตู้กระจก เขาจ้องมองผมเหมือนกับว่ามีผู้หญิงเปลือยกายอยู่ในห้อง ( เห็นเงาสะท้อนในกระจก ) ถ้ามองที่เป้ากางเกงจะเห็นควยลุกเป็นลำอย่างเห็นได้ชัด พอโชว์อย่างหนำใจแล้วผมก็เดินแก้ผ้าโทงๆเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ตรงข้ามกับห้องนอน แล้วก็หันหน้ามามอง ต่อ คิดในใจไปว่าเขาน่าจะมาอาบน้ำด้วยกัน ไม่นานเกินรอในขณะที่ผมกำลังอาบฝักบัวอยู่ ก็มีเงารางๆปรากฏที่ม่านกั้นในห้องน้ำ ผมเลยเลื่อนม่านออกเห็นต่อแก้ผ้าอยู่
วันนี้กูมีเรียนเช้าว่ะ ต้องรีบไป ต่อ พูดด้วยน้ำเสียงเขินๆอายๆ ( แต่ผมก็ชอบข้ออ้างในการจะมาอาบน้ำร่วมกับน้องชายของเขา ) ผมแอบยิ้มที่มุมปาก
ตอนนี้ผมกำลังอาบน้ำกับนักกีฬาว่ายน้ำมหาลัย สูง 175 หนัก 63 ผิวสีแทน ควยแข็งตัวเต็มที่ 7.5 นิ้ว อะไรวะเนี่ย ทำไมกูต้องมาอาบน้ำกับมันด้วยวะ เช้าๆแบบนี้ควยก็โด่ด้วย โคตรอายเลยว่ะ ( มันคิดว่าที่ควยมันแข็งเป็นเรื่องธรรมดาที่ตอนเช้าควยจะแข็ง แต่ที่จริงแล้วเป็นเพราะจิตใต้สำนึกของมันสามารถดูเป็นแล้วว่าผู้ชายเซกซี่ยังไงต่างหาก ) นี่เป็นครั้งแรกที่ผมชอบที่จะได้รู้ความคิดของคนอื่น และยิ่งเห็นสีหน้าของมันตอนนี้ด้วยแล้วผมแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ได้เลยทีเดียว
ผมแบ่งพื้นทีที่ยืนอาบน้ำให้มันมาอาบพร้อมกันกับผมแต่พื้นที่ shower มันแคบมาก ถ้าไม่ติดที่ว่าควยมันแข็ง เราสองคนก็คงแทบจะเนื้อแนบๆชิดติดกัน ถึงแม้ว่า ต่อ ยังจะงงๆ สับสน แต่ก็ยังอาบน้ำเป็นปกติ เขาเริ่มหยิบก้อนสบู่ขึ้นมาลูบไล้ไปตามน่าอก กล้ามท้องลงไปถึงหัวหน่าว และลูบไล้ไปมาที่ลำกระดอโด่เด่ มันดูเป็นธรรมชาติมากเหมือนกับว่าไม่มีผมอยู่ตรงนั้น ผมจ้องมองดูพี่ชายตัวเองจนเพลินเลยลืมสังเกตไปว่าควยตัวเองก็โด่เต็มที่แล้ว ผมเพิ่งมารู้เพราะว่า ต่อคิดในใจ เฮ้ย ควยมันแข็งแล้ว ไม่อายกูบ้างเหรอวะ แล้วพี่ชายผมมันก็ไปคิดเรื่องอื่น อย่างมันอะไม่สนใจนักหรอกว่าควยผมจะเป็นยังไง ก็มันเป็นชายแท้ชอบปี้สาวนี่ครับ ไม่ได้เป็นเกย์ อย่างผม
คาบแรกวันนี้มีงาน ส่ง อาจารย์ ด้วยนี่หว่า
ตอนกลางวันไปหา แดก ควย กับไอ้เอ็ม ที่ร้านลุงเจ้าเก่า
ประชุมควย กับ ควย น้องแม่งนานชิพหาย
น้องเจนจะชอบควย ที่ซื้อ ควยใหญ่ หรือควยเล็กๆวะ
เมื่อวานซ้อมควย น้ำตอนเย็น ควย เป็นตะคริว เกือบควย เหี้ยๆ
ควย ควย ควย แม่ง ไรวะ
ควย ตั้ม มันใหญ่ว่ะ
ใหญ่กว่ากูเปล่าวะ
หัวแม่งบานเป็นดอกเห็ด
กูอยากดูใกล้ๆวะ ( 5555 ผมค่อยๆแทรกซึมความคิดใส่หัวมันทีละนิดๆ จากนั้นก็แค่รอเวลาเท่านั้น )
สักพักไม่นานก็เริ่มเห็น ต่อ แอบมองควยผมเป็นระยะๆ พอผมมองมัน มันก็แกล้งทำเป็นหลบสายตาทำเนียนว่าไม่ได้มอง ผมล่ะชอบความรู้สึกแบบนี้จริงๆ และแล้วก็......สบู่หล่น......
สบู่ หล่นว่ะ ต่อ พูดพร้อมกับก้มตัวลงกำลังจะเก็บสบู่ ตอนนี้ระดับสายตามันอยู่ที่ควยผมพอดี ผมเห็นมันอายน่าแดงเพราะระยะห่างระหว่างหน้า กับควยไม่น่าจะเกิน 1 นิ้ว ต่อ จ้องมองตาไม่กระพริบส่วนผมเองก็ผงกหัว หงึก หงึกตอบรับ ทันที แต่ไม่นานนักมันก็มีความคิดอื่นแทรกเข้ามาในหัวของ ต่อ ต่อ เลยรีบเก็บสบู่แล้วอาบน้ำต่อไปจนเสร็จ
ต่อพันผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องนำ ตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อจะหยิบ กกน ตัวใหม่
ต่อ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปนายจะใส่ กกน ตัวที่นายเพิ่งใส่ไปเมื่อวาน ใส่อยู่ตัวเดียว และใส่ทุกวัน เพราะว่านายชอบดมกลิ่นเหงื่อ กลิ่นอับชื้นของมัน ผมใช้พลังจิตโปรแกรมจิตใต้สำนึกของเขา ซึ่งในขณะที่กำลังจะใส่ กกน ตัวใหม่อยู่นั้น ต่อ ก็หยุดชะงักก่อนที่จะถอดออกอย่างรวดเร็ว เขาไปรื้อตะกร้าเสื้อผ้าที่ใส่แล้วและหยิบ กกน ตัวเก่าขึ้นมาปิดจมูกแล้วสูดดมเหมือนกับว่ามันเป็นยาเสพติดชนิดหนึ่งที่ช่วยให้ร่างกายหลั่งสารแห่งความสุขพุ่งปรี้ดไปที่สมองก่อนที่มันจะใส่ไปมหาลัย ( ไม่อยากคิดเลยว่านักกีฬาอย่างมันต้องวอร์มร่างกายทุกวัน แล้วกลิ่นของมันจะขนาดไหน )
เช้านี้เสียเวลากับพี่ชายผมมากเกินไป เลยไม่ได้กินข้าวเช้าที่แม่ทำไว้ไห้เพราะจะรีบไปขึ้นรถเมล์
บนรถเมล์ก็คนเยอะมาก ความคิดต่างๆนาๆของผู้คนที่อัดแน่นอยู่บนรถพรั่งพรูไหลเข้ามาในหัว แต่ตอนนี้ผมไม่ปวดหัวอีกแล้วคงเป็นเพราะเริ่มจะชินกับพลังพิเศษของตัวเองแล้ว
แก็บ แก็บ แก็บ แก็บ เสียงกระบอกเก็บตัง
เด็กเทคนิคกระเป๋ารถคนเมื่อวานที่ผมเบี้ยวตังนั่นเอง มันพยายามเดินแทรกตัวฝ่าผู้โดยสารที่คับคั่งมาเก็บตังผม ผมเลยนึกขึ้นได้ว่าเมื่อเช้ารีบไปหน่อยหยิบแต่แบงค์ใหญ่มา
แก็บ แก็บ แก็บ แก็บ
ตอนนั้นมันจวนตัวเลยยื่นแบงค์ใหญ่ไปไม่ได้คิดอะไร ไอ้เด็กเทคนิคมันมองหน้าผมด้วยสีหน้าไม่พอใจก่อนที่มันจะยกนิ้วกลางให้ผม ผมก็จ้องมองหน้ามัน แล้ว...แทบจะทันที มันก็ค่อยๆเคลื่อนนิ้วกลางหันเข้าปากดูดอมอย่างเมามัน ผมทำอะไรน่ะเหรอ ก็แค่บอกมันไปว่า มึงชอบดูดนิ้วกลาง เวลามึงเก็บตังผู้โดยสารชาย มึงจะต้องอม ดูด เลียนิ้วกลางทุกครั้ง อ้อ....แล้วเวลามึงชักว่าวกูไม่สนว่ามึงจินตนาการเยด หญิง หรือ เยด หมา อะไร แต่มึงต้องดูดนิ้วกลางมึงตลอดเวลาจนกว่ามึงจะแตก
ที่มหาลัย..........ถ้าจะถามว่าตั้งแต่ที่มีพลังพิเศษมันทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไปมั้ย ไม่ ไม่เลย ชีวิตผมก็ยังจะเป็นปกติธรรมดา ตื่นนอน นั่งรถเมล์ เรียนหนังสือ เล่นเกม เหมือนที่เคยเป็นมา 20 ปีเป็นยังไงตอนนี้ก็ผมก็ยังเป็นเหมือนเดิมอยู่ เพราะพลังพิเศษมันไม่ได้เปลี่ยนผมแต่มันเปลี่ยนโลกของผมต่างหาก ทุกอย่าง ทุกคนในโลกดูเปลี่ยนไปกันหมด แม่ แม่บ้านผู้มอบความรักความอบอุ่นให้ครอบครัว กลายเป็น แม่ ผู้เห็นแก่ตัวและโหยหาความรักจากลูกๆและสามี พ่อ ผู้เป็นเสาหลักของบ้านที่เป็นที่พึ่งพิง กลายเป็น พ่อ ผู้ใหญ่หัวใจเด็กที่อ่อนแอและไร้ซึ่งความมั่นคง พี่ชาย นักกีฬาว่ายน้ำเหรียญทองมหาลัย ก็กลายเป็น พี่ชายบ้าหม้อป้อสาวมหาลัย เพื่อนๆที่มหาลัย เรียนด้วยกัน กินด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน แต่ไม่เคยจริงใจกันและพร้อมจะหาผลประโยชน์ต่อกันและกันอยู่ตลอดเวลาถ้ามีโอกาส ให้ตายเถอะแล้วนี่ผมจะเรียนวิชาภาษต่างประเทศที่สอนโดย mr Philip อ.โครงการแลกเปลี่ยนไทย แอฟริกา ( พูดภาษไทยชัดมาก ) รู้เรื่องได้ยังไงถ้ายังมัวมานั่งคิดแต่เรื่องบ้าๆของตัวเอง และเรื่องบ้าๆของเพื่อนๆคนอื่น
ผมพยายามมีสมาธิจดจ่ออยู่กับการเรียนในห้องเรียนที่มีสภาพราวกับว่าทุกๆคนต่างตั้งหน้าตั้งตาคุยแข่งกันทั้งห้อง ทั้งที่จริงแล้วในห้องเงียบสงบไม่มีเสียงอะไรเลยยกเว้นแต่เสียงเลกเชอร์ ผมพยายามจะทำหูทวนลมและเลือกที่จะฟังในสิ่งที่ควรฟัง และไม่ฟังหรือใช้พลังถ้ามันเกินจะทน อย่างเช่นในกรณีของไอ้ อาต ผมทนมันไม่ได้จริงๆทั้งคำพูดขี้โม้โอ้อวดและความคิดที่เย่อหยิ่งของพวกลูกคนรวย ที่มีพ่อรวยเพราะพ่อของพ่อรวยจากมรดกของพ่อของพ่อของพ่อที่โกงเงินภาษีประชาชน จริงๆแล้วผมก็อยากมีความอดทนมากกว่านี้ไม่อยากใช้พลังพร่ำเพรื่อเพราะมีคนเคยบอกผมเอาไว้ว่า พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง
ใช่.... ใช่.......แต่...ใครจะสนล่ะ นอกจาก สไปเดอร์แมน
ไอ้อาต ตอนนี้มึงปวดฉี่มากเหมือนฉี่กำลังจะราด มีงจะรีบเข้าไปห้องน้ำ แล้วพอฉี่เสร็จมึงจะลืมเก็บดวยเข้ากางเกงใน มึงจะเดินควยห้อยต่องแต่งออกมานอกซิบเดินเข้ามาในห้องเรียนโดยที่มึงไม่ได้สังเกต
ทันใดนั้นเอง ไอ้อาตก็รีบลุกขึ้นพรวดพราดแล้วรีบวิ่งออกนอกห้องทันทีโดยที่ไม่ได้บอกอะไรใคร ผมนั่งไขว่ห้างรอเวลาที่มันจะกลับเข้ามา ผ่านไปไม่กี่นาทีและแล้วก็ได้เวลา showtime ไอ้อาต เดินกลับเข้ามานั่งที่เดิม เพื่อนๆทุกคนที่เห็นมันต่างก็หัวเราะกันคิกคักๆทำให้มันเกิดความสงสัย
หัวเราะอะไรกันวะ ไอ้อาต ถามเพื่อนของมัน
เหี้ย......ซิบไม่ได้รูด แล้วมึงไม่ได้ใส่ กกนาเหรอวะ เพื่อนมันตอบแบบอายแทน
ไอ้อาต ก้มลงมองแล้วรีบเก็บดวยทันที มันเขินอายจนหน้าตาแดงก่ำ ถ้าใครได้มาเห็นสีหน้าของมันตอนนี้แล้วไม่หัวเราะผมยอมให้ถีบเลย
เอาล่ะ วันนี้เรียนแค่นี้ก่อน สำหรับงานที่สั่งไปขอให้ทุกคนส่งมาที่อีเมลของผมภายในวันพรุ่งนี้ เข้าใจตรงกันนะ mr.phillip สั่งงานและกำลังเก็บของอยู่ที่โต๊ะ
mr. phillip คุณเป็นนิโกรที่สอนหนังสือดีมาก แต่นิโกรก็เป็นแค่นิโกร โอเค ตอนกลางวัน นิโกรอาจจะสอนหนังสือที่มหาลัยได้ นิโกร อาจจะใส่สูทผูกไทด์ได้ แต่พอตอนกลางคืน นิโกร จะต้องไปทำงานของ นิโกร เย็นนี้หลังออกจากมหาลัยแล้วคุณจะต้องไปหางานเสริมที่โรงหนังชั้นสอง ที่นั่นมีงานของนิโกร
เอาล่ะจะต้องอธิบายเหตุผลของการใช้พลังซะทุกครั้งเลยมั้ย ได้ ได้ ผมไม่ได้เกลียดนิโกร นะ นิโกรไม่เคยด่าพ่อ ล่อแม่ผม นิโกรไม่เคยยืมตังผม ผมชอบนิโกร อยากมีsexกับนิโกร และอยากให้นิโกรเป็นนิโกร
ในที่สุดกวิชาเรียนคาบสุดท้ายของวันก็จบลงซะที ( หลังจากมีพลังพิเศษเรียนหนึ่งวัน เหมือนเรียน 5 วัน ) ผมรู้สึกเหนื่อยและเพลียมากๆไม่อยากจะไปช๊อปปิ้ง ดูหนัง หรือทำอะไรทั้งนั้น
ที่ป้ายรถเมล์ ขนะที่ผมกำลังรอรถอยู่
เฮ้ย ... ตั้ม เมื่อกี้รถมาแล้วไม่ขึ้นไปอะ มึงรอใครวะ เจ เพื่อนร่วมคณะเดียวกัน
เปล่า คนมันเยอะ กูจะรอคันต่อไป ผมแกล้งตอบไปงั้นเองแหละ จริงๆแล้วตั้งใจจะขึ้นรถคันเดิมที่นั่งเมื่อเช้า
เออ ๆ รถกูมาละ กูไปก่อน เจ พูดแล้วไปขึ้นรถ
จากนั้นไม่นานรถเมล์ที่ผมรอก็มา คนในรถแน่นเหมือนกับทุกๆวันแต่วันนี้มีบางอย่างต่างออกไป ใช่แล้วครับเด็กกระเป๋ายังไงล่ะครับ ผมมองดูมันเก็บตังค่าโดยสารถ้าเป็นผู้หญิงมันก็เก็บตังปกติ แต่ถ้าเป็นผู้ชายมันจะดูดนิ้วกลางไปเก็บตังไปด้วย 555 นึกภาพเด็กเทคนิคหน้าตาเถื่อนๆดูดนิ้วกลางออกมั้ยล่ะครับ ( โคตรได้อารมณ์เลย ) .................เสียงโทรศัพท์เข้า
ฮัลโหล มีไรวะ เจ
เออ ตั้ม กูจะถามมึงที่ป้ายรถแล้วแต่กูลืม มึงมีอีเมล์ของ mr.philip มั้ยวะ กูลืมจด
มีๆ เดี๋ยวกูส่งไปให้ในเมล์มึงละกัน
โอเค ขอบใจมากเพื่อน บาย
เจ วางสายไปแล้ว แต่ ผมยังไม่วางใจจากเขาเลย เพราะผมยังคิดถึงความสัมพัน์ของเราสองคนที่ผมว่ามันแปลกๆ เจ มันก็เป็นผู้ชายทั่วๆไปจีบหญิงบ้างเล่นกีฬาบ้าง แต่ผมมันเป็นประเภทเด็กเนิร์ดที่อยู่กับหนังสือซะส่วนใหญ่ ความสนใจของเราต่างกัน สังคมต่างกัน มันเลยแปลกที่เราเป็นเพื่อนกัน และยิ่งแปลกเข้าไปอีกเพราะ เจ เป็นฝ่ายเข้าหาไม่ใช่ผม มานั่งเรียนข้างๆ ชวนผมคุย กินข้าวเที่ยงด้วยกัน วันไหนคาบสุดท้ายเรียนด้วยกันก็จะกลับด้วยกัน เวลาเที่ยวทั้งๆที่มีเพื่อนๆอยู่กันตั้งหลายคนแต่มันเลือกจะเดินกับผม ผมเลยอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นอีแอบที่เนียนมากๆมาโดยตลอด จนกระทั่งผมอ่านใจมันได้แล้วรู้ความจริงว่ามันเป็นชายแท้
แก็บ แก็บ แก็บ แก็บ เด็กกระเป่า เดินมาหาผมพร้อมกับดูดนิ้วกลาง
กำลังคิดอะไรเพลินๆเลยดันมาขัดจังหวะซะได้ ผมหันหน้าไปมองเห็นมันดูดนิ้วกลางระยะใกล้ๆเลยอดที่จะยิ้มให้มันไม่ได้ มองทำห่า อะไรวะ เด็กกระเป๋าคิดในใจ
ผมเอามือล้วงกระเป๋าซ้าย กระเป๋าขวา หน้า หลัง จนครบทุกกระเป๋า ตังผมไม่ได้หายหรอกครับ แค่อยากดูมันดูดนิ้วกลางนานๆแค่นั้นเอง แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆระหว่างที่รอเอาตังผม มันก็ทั้งดูดเข้าดูดออก จ๊วบ จ๊วบ อมแช่ที่ปลายนิ้วบ้าง ไม่ก็อมแช่ทั้งนิ้วเลย บางทีก็ดึงออกมาเลียตั้งแต่โคนจนถึงปลาย ใช้ปลายลิ้นตวัด ดุลไปดุลมา จนนิ้วกลางมันเต็มไปด้วยน้ำลายที่ไหลลงมาที่มือ ย้อยลงไปถึงลำแขนท่อนบนเป็นทางยาวลงมาจนถึงแขนเสื้อ ( เห็นรอยเปื้อนน้ำลายอย่างชัดเจน ) ผู้โดยสารข้างๆที่เห็นต่างก็พากันมองด้วยสายตาที่รังเกียจต่อการกระทำของมัน แต่สำหรับผมแล้วถือว่านี่เป็นการแสดงที่ดีจริงๆ
