We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: นิยาย รุกรับสลับรัก" Posted by Oddy on 27-Dec-11 at 02:20 PM นิยาย รุกรับสลับรัก ตอน2 เช้าวันจันทร์ ผมแหกขี้ตาตื่นตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่ง ฝ่ารถติดเป็นชั่วโมง เหมือนอีกหลายล้านคนในกรุงเทพ เพื่อมาให้ทันเรียนคลาสแรกตอน 9 โมง แต่พอมาถึงกลับพบว่าไอ้แต๊งค์ยังติดแหง็กอยู่บนท้องถนน ผมจึงนั่งรอมันที่ใต้ถุนคณะ ระหว่างนั้นผมเปิดไอโฟนเพื่อเช็คคิวงาน ที่ต้องไปแคสในสัปดาห์นี้ แต่สายตาบังเอิญเหลือบไปเห็นปฏิทินดิจิตอล ปฏิทินบอกผมว่านี่มันย่างเข้าสู่เดือน กุมภาพันธ์ แล้ว อีกไม่กี่วันแล้วสินะ 13 กุมภา นี่ก็จะสองปีแล้ว ที่ผมเลิกกับอิ๊ก ช่วงใกล้วันวาเลนไทน์เมื่อไหร่ ผมมักจะคิดถึงอิ๊กเสมอ และมันจะเป็นหนักสุดในวันที่ 13 วันที่เค้าบอกเลิกผม วันเดียวก่อนวาเลนไทน์ แม้มันผ่านมาจะครบสองปีแล้ว ผมก็ยังลืมเค้าไม่ได้ “อ้าว! ปาล์ม ทำไมนั่งเหม่ออยู่คนเดียวล่ะ ?” เสียงที่ดังขึ้นมาขัดความคิดของผมคือเสียงของ ทาโอะ คู่กัดตลอดกาล ทั้งในเรื่องรัก เรื่องงาน เรื่องเรียน “มึงกำลังเสียใจที่พลาดงานโฆษณามือถือตัวล่าสุดที่ไปแคสมาใช่ป่ะ? คือกูมีข่าวร้ายกว่านั้นจะบอก คือว่ากูได้งานนี้ว่ะ” นี่เป็นอีกครั้งที่ทาโอะตั้งใจจะถากใจผมให้เจ็บด้วยคำพูด มันเคยถากถางเรื่องที่มันแย่งแฟนผมสำเร็จ มันเคยถากถางเรื่องมันได้เกรดเฉลี่ยดีกว่าผม และที่บ่อยที่สุดคือเรื่องที่มันได้งานที่ไปแคสเกือบทุกงาน ซึ่งตรงข้าม กันโดยสิ้นเชิงกับผม ระหว่างนั้นไอ้แต๊งค์มาถึงพอดี โดยไม่ต้องได้ยินบทสนทนาก่อนหน้า มันก็เดาได้เลยว่าทาโอะกำลังพูด อะไรกับผม “เฮ่ย ถ้ามึงพูดหาเรื่องไอ้ปาล์มเพื่อนกูอีกรอบ กูต่อยมึงหน้าคว่ำ ลงจมกองขี้หมาแน่ ไอ้เต๋า!” “ กูชื่อทาโอะ ไม่ได้ชื่อเต๋า กูว่าคนที่ต้องลงไปนอนจมกองขี้หมา คือไอพวกขี้แพ้ อย่างพวกมึงมากกว่า ไม่ใช่กู ฮ่าๆๆๆ” “ถุย! ตอนอยู่บ้านนอกชื่อเต๋า เพอเข้าวงการกระเเดะเปลี่ยนเป็นทาโอะ” “ก็ยังดีกว่าพวกที่ตะเกียกตะกายแทบตาย แต่แคสงานไม่เคยได้” ทาโอะหัวเราะสะใจก่อนเดินเข้าห้องเรียนไป “เข้าเรียนกันเถอะ อย่าไปสนใจคนอย่างมันเลย” ผมพูดพร้อมตบไหล่เพื่อนรัก ระหว่างท่ีผมกับไอ้เเต๊งค์กำลังเดินไปเข้าคลาส จู่ๆก็มีเสียงกรี๊ดระงมจากเหล่านักศึกษาหญิงเเละเก้งกวางแถวนั้น เมื่อมีฮาร์เลย์คันหนึ่งวิ่งผ่านหน้าคณะไป ผมปรายตามองตาม “นายเค!” ผมกับไอ้แต๊งค์อุทานขึ้นพร้อมกัน ------------------------------------------------------------------- หลังจากหมดคลาส ผมกับไอ้เเต๊งค์ลงมากินข้าวเที่ยงที่โรงอาหารคณะ ยังไม่ทันทีอาหารคำแรกจะเข้าปาก ก็ได้ยินเสียงกรี๊ดที่ดังหนักกว่าเมื่อเช้าอีก เมื่อหันไปผมแทบไม่เชื่อสายตา อีตาเค จอมวิตถาร ขับฮาร์เลย์คันเดียวกับเมื่อเช้าผ่านหน้าคณะอีกครั้ง แต่คราวนี้มีคนซ้อนท้ายกลับออกไปด้วย ทาโอะ นั่นเอง มันนั่งชูคอเป็นสก๊อยส์ซ้อนท้ายกอดคนขับแน่น แบบว่าคงภูมิใจมาก กะโชว์เต็มที่ว่างั้น “มึงว่าเค้าจะไปไหนกันวะปาล์ม?” “ไม่รู้สิ” “หรือว่าเค้าจะไป featuring กันบนท้ายมอเตอร์ไซค์หน้าบ้าน แบบวันก่อน?” --------------------------------------------------------------- เสียงมือถือดังขึ้นตอนสามทุ่ม “ฮัลโหล” “ไอ้ปาล์ม มึงมาบ้านกูด่วนเลย กูหาทางแก้แค้นให้มึงได้แล้ว” “เรื่องอะไรวะ?” “อย่าเพิ่งถาม มึงมาเดี๋ยวนี้เลย” ผมวางหูแล้วรีบเรียกแทกซี่ บ้านไอ้แต๊งค์ไม่ไกลจากบ้านผมนัก ใช้เวลาเพียงสิบนาที แต่เมื่อถึงบ้านมัน ผมตกใจและงงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า “ทาโอะ!!” ทาโอะ ในสภาพเมามายโดนมัดติดกับเสาหัวเตียงในห้องนอนของไอ้แต๊งค์ “นี่มันเกิดเชี่ยะไรขึ้นเนี่ยะ?” ไอ้เเต๊งค์ยิ้มมุมปาก ก่อนจะเฉลย “คือกูกลับมาถึงบ้านตอนสามทุ่ม ตอนที่กูกำลังไขกุญแจบ้าน กูก็เห็นไอ้ทาโอะเดินออกมาจากบ้านนายเค มันเดินออกมาพร้อมคราบน้ำตา แถมเมารั่วอีกต่างหาก กูเลยไปกระชากคอมันมาถาม ว่ามันไปทำอะไร ที่บ้านนายเค มันปากเเข็งไม่ยอมบอก แต่กูก็รู้ว่าคงหนีไม่พ้น เรื่องอย่างว่า” “แล้วมึงจับตัวมันมามัดไว้ทำไม?” “กูกำลังจะให้มึงได้แก้แค้นไง” “จะดีเหรอ?” “มันพูดจาหมาๆ ถากถางมึงไว้เยอะ คราวนี้ถึงทีพวกเราบ้าง จัดมันให้หนักเลย” “กูไม่เอาด้วยอ่ะ กูไม่ได้อยากแก้แค้นมันขนาดนั้น” “เรามาทำให้มันกายเป็นดาวเจิดจรัสในวงการคลิปหลุดกัน! คราวนี้แหละ อนาคตในวงการบันเทิงมันสดใสแน่! " “เฮ้ย! ไม่เอาว่ะ สงสารมัน” แม้ผมจะไม่ยอมเล่นด้วย แต่ไอ้แต๊งค์ดูเหมือนจะไม่ฟังผมอยู่ดี มันกดปุ่ม record ในไอโฟน “ไหนเล่ามาซิ มึงไปทำอะไรที่บ้านนายเค แล้วทำไมถึงเดินร้องให้ออกมา? ” ไอ้แต๊งค์เริ่มด้วยการสัมภาษณ์ มันทำให้ผมนึกถึงหนัง AV ญี่ปุ่น มันแบบนี้เด๊ะ ทาโอะนิ่งไปครู่ ก่อนพ่นบางอย่างออกมาเป็นชุดๆด้วยอาการเมา “พี่เคหลอกทาโอะ ฮือๆๆ !!! พี่เคชวนทาโอะมากินเหล้าที่บ้านแล้วมีอะไรกัน แต่ว่า ." ทาโอะพูดค้าง “เเต่ว่าทำไม?” ไอ้แต๊งค์ถาม “เเต่ว่า .” “เเต่ว่าทำไม?” ไอ้แต้งค์พยายามเค้นความจริง “เเต่ว่า .” “กูขอถีบยอหน้ามึงหน่อยเหอะ เเต่ว่าอยู่ได้!” ไอ้แต๊งค์ทนไม่ไหวยกเท้าจะไปนาบหน้าของทาโอะ “แต่ว่าพี่เคบอกให้ทาโอะเป็นฝ่าย รุก!!” “เหี้ยแล้ว!!!” ผมกับไอ้แต๊งค์อุทานขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย โปรดติดตามตอนต่อไป หรือ อ่านตอนต่อไปที่ http://www.facebook.com/rookrubsalabruk

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >นิยาย รุกรับสลับรัก ตอน2 >เช้าวันจันทร์ ผมแหกขี้ตาตื่นตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่ง >ฝ่ารถติดเป็นชั่วโมง เหมือนอีกหลายล้านคนในกรุงเทพ >เพื่อมาให้ทันเรียนคลาสแรกตอน 9 โมง >แต่พอมาถึงกลับพบว่าไอ้แต๊งค์ยังติดแหง็กอยู่บนท้องถนน >ผมจึงนั่งรอมันที่ใต้ถุนคณะ >ระหว่างนั้นผมเปิดไอโฟนเพื่อเช็คคิวงาน >ที่ต้องไปแคสในสัปดาห์นี้ >แต่สายตาบังเอิญเหลือบไปเห็นปฏิทินดิจิตอล >ปฏิทินบอกผมว่านี่มันย่างเข้าสู่เดือน กุมภาพันธ์ แล้ว >อีกไม่กี่วันแล้วสินะ > >13 กุมภา > > > >นี่ก็จะสองปีแล้ว ที่ผมเลิกกับอิ๊ก >ช่วงใกล้วันวาเลนไทน์เมื่อไหร่ ผมมักจะคิดถึงอิ๊กเสมอ >และมันจะเป็นหนักสุดในวันที่ 13 >วันที่เค้าบอกเลิกผม วันเดียวก่อนวาเลนไทน์ >แม้มันผ่านมาจะครบสองปีแล้ว ผมก็ยังลืมเค้าไม่ได้ > > “อ้าว! ปาล์ม ทำไมนั่งเหม่ออยู่คนเดียวล่ะ ?” > >เสียงที่ดังขึ้นมาขัดความคิดของผมคือเสียงของ ทาโอะ >คู่กัดตลอดกาล ทั้งในเรื่องรัก เรื่องงาน เรื่องเรียน > >“มึงกำลังเสียใจที่พลาดงานโฆษณามือถือตัวล่าสุดที่ไปแคสมาใช่ป่ะ? >คือกูมีข่าวร้ายกว่านั้นจะบอก คือว่ากูได้งานนี้ว่ะ” > >นี่เป็นอีกครั้งที่ทาโอะตั้งใจจะถากใจผมให้เจ็บด้วยคำพูด >มันเคยถากถางเรื่องที่มันแย่งแฟนผมสำเร็จ >มันเคยถากถางเรื่องมันได้เกรดเฉลี่ยดีกว่าผม >และที่บ่อยที่สุดคือเรื่องที่มันได้งานที่ไปแคสเกือบทุกงาน >ซึ่งตรงข้าม กันโดยสิ้นเชิงกับผม > >ระหว่างนั้นไอ้แต๊งค์มาถึงพอดี >โดยไม่ต้องได้ยินบทสนทนาก่อนหน้า >มันก็เดาได้เลยว่าทาโอะกำลังพูด อะไรกับผม > >“เฮ่ย ถ้ามึงพูดหาเรื่องไอ้ปาล์มเพื่อนกูอีกรอบ >กูต่อยมึงหน้าคว่ำ ลงจมกองขี้หมาแน่ ไอ้เต๋า!” > >“ กูชื่อทาโอะ ไม่ได้ชื่อเต๋า >กูว่าคนที่ต้องลงไปนอนจมกองขี้หมา >คือไอพวกขี้แพ้ อย่างพวกมึงมากกว่า ไม่ใช่กู ฮ่าๆๆๆ” > > >“ถุย! ตอนอยู่บ้านนอกชื่อเต๋า >เพอเข้าวงการกระเเดะเปลี่ยนเป็นทาโอะ” > >“ก็ยังดีกว่าพวกที่ตะเกียกตะกายแทบตาย แต่แคสงานไม่เคยได้” >ทาโอะหัวเราะสะใจก่อนเดินเข้าห้องเรียนไป > >“เข้าเรียนกันเถอะ อย่าไปสนใจคนอย่างมันเลย” >ผมพูดพร้อมตบไหล่เพื่อนรัก > >ระหว่างท่ีผมกับไอ้เเต๊งค์กำลังเดินไปเข้าคลาส >จู่ๆก็มีเสียงกรี๊ดระงมจากเหล่านักศึกษาหญิงเเละเก้งกวางแถวนั้น >เมื่อมีฮาร์เลย์คันหนึ่งวิ่งผ่านหน้าคณะไป ผมปรายตามองตาม > >“นายเค!” ผมกับไอ้แต๊งค์อุทานขึ้นพร้อมกัน > >------------------------------------------------------------------- > > หลังจากหมดคลาส >ผมกับไอ้เเต๊งค์ลงมากินข้าวเที่ยงที่โรงอาหารคณะ >ยังไม่ทันทีอาหารคำแรกจะเข้าปาก >ก็ได้ยินเสียงกรี๊ดที่ดังหนักกว่าเมื่อเช้าอีก >เมื่อหันไปผมแทบไม่เชื่อสายตา > >อีตาเค จอมวิตถาร >ขับฮาร์เลย์คันเดียวกับเมื่อเช้าผ่านหน้าคณะอีกครั้ง >แต่คราวนี้มีคนซ้อนท้ายกลับออกไปด้วย > >ทาโอะ นั่นเอง > >มันนั่งชูคอเป็นสก๊อยส์ซ้อนท้ายกอดคนขับแน่น แบบว่าคงภูมิใจมาก >กะโชว์เต็มที่ว่างั้น > >“มึงว่าเค้าจะไปไหนกันวะปาล์ม?” > >“ไม่รู้สิ” > >“หรือว่าเค้าจะไป featuring กันบนท้ายมอเตอร์ไซค์หน้าบ้าน >แบบวันก่อน?” > >--------------------------------------------------------------- > >เสียงมือถือดังขึ้นตอนสามทุ่ม > >“ฮัลโหล” > >“ไอ้ปาล์ม มึงมาบ้านกูด่วนเลย กูหาทางแก้แค้นให้มึงได้แล้ว” > >“เรื่องอะไรวะ?” > >“อย่าเพิ่งถาม มึงมาเดี๋ยวนี้เลย” > >ผมวางหูแล้วรีบเรียกแทกซี่ บ้านไอ้แต๊งค์ไม่ไกลจากบ้านผมนัก >ใช้เวลาเพียงสิบนาที แต่เมื่อถึงบ้านมัน >ผมตกใจและงงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า > >“ทาโอะ!!” > >ทาโอะ >ในสภาพเมามายโดนมัดติดกับเสาหัวเตียงในห้องนอนของไอ้แต๊งค์ > > “นี่มันเกิดเชี่ยะไรขึ้นเนี่ยะ?” > >ไอ้เเต๊งค์ยิ้มมุมปาก ก่อนจะเฉลย > > “คือกูกลับมาถึงบ้านตอนสามทุ่ม ตอนที่กูกำลังไขกุญแจบ้าน >กูก็เห็นไอ้ทาโอะเดินออกมาจากบ้านนายเค >มันเดินออกมาพร้อมคราบน้ำตา แถมเมารั่วอีกต่างหาก >กูเลยไปกระชากคอมันมาถาม ว่ามันไปทำอะไร ที่บ้านนายเค >มันปากเเข็งไม่ยอมบอก แต่กูก็รู้ว่าคงหนีไม่พ้น >เรื่องอย่างว่า” > >“แล้วมึงจับตัวมันมามัดไว้ทำไม?” > >“กูกำลังจะให้มึงได้แก้แค้นไง” > >“จะดีเหรอ?” > >“มันพูดจาหมาๆ ถากถางมึงไว้เยอะ คราวนี้ถึงทีพวกเราบ้าง >จัดมันให้หนักเลย” > >“กูไม่เอาด้วยอ่ะ กูไม่ได้อยากแก้แค้นมันขนาดนั้น” > >“เรามาทำให้มันกายเป็นดาวเจิดจรัสในวงการคลิปหลุดกัน! >คราวนี้แหละ อนาคตในวงการบันเทิงมันสดใสแน่! " > >“เฮ้ย! ไม่เอาว่ะ สงสารมัน” แม้ผมจะไม่ยอมเล่นด้วย >แต่ไอ้แต๊งค์ดูเหมือนจะไม่ฟังผมอยู่ดี มันกดปุ่ม record >ในไอโฟน > >“ไหนเล่ามาซิ มึงไปทำอะไรที่บ้านนายเค >แล้วทำไมถึงเดินร้องให้ออกมา? ” >ไอ้แต๊งค์เริ่มด้วยการสัมภาษณ์ มันทำให้ผมนึกถึงหนัง AV >ญี่ปุ่น มันแบบนี้เด๊ะ > >ทาโอะนิ่งไปครู่ ก่อนพ่นบางอย่างออกมาเป็นชุดๆด้วยอาการเมา > >“พี่เคหลอกทาโอะ ฮือๆๆ !!! >พี่เคชวนทาโอะมากินเหล้าที่บ้านแล้วมีอะไรกัน แต่ว่า ." >ทาโอะพูดค้าง > >“เเต่ว่าทำไม?” ไอ้แต๊งค์ถาม > >“เเต่ว่า .” > >“เเต่ว่าทำไม?” ไอ้แต้งค์พยายามเค้นความจริง > >“เเต่ว่า .” > > “กูขอถีบยอหน้ามึงหน่อยเหอะ เเต่ว่าอยู่ได้!” >ไอ้แต๊งค์ทนไม่ไหวยกเท้าจะไปนาบหน้าของทาโอะ > >“แต่ว่าพี่เคบอกให้ทาโอะเป็นฝ่าย รุก!!” > >“เหี้ยแล้ว!!!” >ผมกับไอ้แต๊งค์อุทานขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย > > >โปรดติดตามตอนต่อไป หรือ อ่านตอนต่อไปที่ >http://www.facebook.com/rookrubsalabruk > > Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.