*ความรุนแรงในตอนนี้เป็นสิ่งที่ห้ามลอกเลียนแบบ*ตอนที่ 16
" โอ๊ยยยยยยยยยยย "
ผมร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดแล้วเอามือปิดตาข้างขวาทันที ปากก็ด่าไอ้ยุทธ
" อะไรวะ ต่อยกูทำไม อูยยยยย เจ็บว่ะ "
" ก็ไม่มีไรหรอก คืนนี้กูยังไม่ได้ต่อยตุ๊ดเลย มันคันไม้คันมือยังไงก็ไม่รู้ว่ะ ก็เลยขอต่อยมึงซักทีแล้วกัน "
ความโกรธของผมพุ่งสูงจนถึงขีดสุด ทุกทีผมไม่เคยมีเรื่องชกต่อยกับใคร แต่คืนนี้มันเหลืออดจริงๆ ใครที่มาทำให้ผมเจ็บ มันก็ต้องเจ็บเหมือนกัน ผมกำหมัดแน่นแล้วต่อยใส่แก้มไอ้ยุทธเต็มแรง
ผัวะ !
ไอ้ยุทธถึงกับหน้าหันไปอีกทาง แต่หมัดของผมคงจะเบาเกินไป มันไม่มีทีท่าว่าเจ็บเลย ไอ้ยุทธหันหน้ามาเหมือนเดิมแล้วจ้องหน้าผม แววตาของมันลุกเป็นไฟด้วยความโกรธ
" เดี๋ยวนี้กล้าต่อยกูเลยเหรอวะ จะมากไปแล้วนะมึง เอาวะวันนี้ขออัดตุ๊ดก่อนนอนหน่อยก็แล้วกัน "
พูดจบไอ้ยุทธก็ชกลงไปตรงหน้าท้องผมเต็มกำลัง ผัวะ !
" อักกกกกกกก "
ผมกระอักด้วยความจุก รีบเอามือกุมท้องแน่น ใบหน้าเหยเก ไอ้ยุทธเห็นผมกำลังจุกก็เลยยกตีนขึ้นถีบหน้าอกของผมเต็มตีน ผัวะ ! จนผมหงายท้องล้มลงไปนอนแผ่กับพื้นอย่างหมดท่า
" โอยยยยยยยยยย "
ผมคราง แล้วพยายามจะลุกขึ้นยืนใหม่ แต่ไอ้ยุทธเร็วกว่า พอผมนอนแผ่ลงไปกับพื้น มันก็รีบเอาตีนขวาเหยียบลงไปบนหน้าท้องของผมทันที ทำให้ผมลุกขึ้นไม่ได้ ผมเริ่มนอนดิ้นพล่าน ในขณะที่ตีนของไอ้ยุทธยังอยู่บนหน้าท้องผม ผมร้องครวญคราง
" ยกตีนขึ้นสิวะ อย่าเหยียบท้องกู กูลุกไม่ได้ โอยยยยย โอ๊ยยยยย เจ็บท้อง "
ไอ้ยุทธหัวเราะแล้วออกแรงกดตีนที่ห่อหุ้มด้วยรองเท้าหนังสีดำที่ทั้งหนัก ทั้งสกปรก ลงไปบนหน้าท้องของผมอย่างไม่ปรานี ผมร้องลั่น
" อ๊ากกกกกกกกกกกกก "
ไอ้ยุทธยิ้มอย่างสะใจพร้อมกับกดตีนลงไปบนหน้าท้องผมอีกครั้งจนฝ่าตีนฝังลึกลงไปกับหน้าท้องผม แล้วเริ่มขยับตีนบดหน้าท้องของผมช้าๆ
" อ๊ากกกกกกกกกก อ๊ากกกกกกกก เจ็บโว้ยยยย เจ็บบบบ พอแล้ว อย่าทำกูเลย "
ผมดิ้นกระเสือกกระสนแล้วพยายามจะลุกขึ้น มือทั้ง 2 ข้างก็จับน่องไอ้ยุทธไว้และพยายามจะยกตีนมันออก ถ้าขืนนอนให้มันเหยียบท้องอยู่นิ่งๆ มีหวังกระเพาะผมแตกแน่ๆ ไอ้ยุทธยอมยกตีนออกจากหน้าท้องผม ผมพยายามจะลุกขึ้นแต่ก็ลุกไม่ไหว ได้แต่นั่งเอามือกุมท้องร้องครวญคราง
" โอยยยยยย ปวดท้องจังเลย แค่ก แค่ก โอยยยยย ปวดดดด "
รอยตีนของไอ้ยุทธประทับอยู่บนหน้าท้องผม ไอ้ยุทธเดินอ้อมไปข้างหลังผมแล้วถีบหลังผม ป้าบบบ ! รอยตีนของมันประทับอยู่บนแผ่นหลังของผมอีก 1 รอย ตัวผมเอนไปเอนมาแล้วล้มลงไปนอนตัวงออยู่กับพื้นอีกครั้ง
" โอยยยยยยย พอแล้ว กูยอมแพ้แล้ว เจ็บโว้ยยยยย "
ผมครางอย่างหมดสภาพ ตาข้างหนึ่งบวมเป่ง ส่วนอีกข้างหนึ่งก็แดงก่ำ ผมพยายามลุกขึ้นนั่งด้วยความยากลำบาก ไอ้ยุทธมองผมอย่างสมเพช
" ก็ดีกว่าตอนประถมหน่อย ตอนนี้มึงยังรู้จักสู้คนบ้าง 55555 แต่ตุ๊ดมันก็ยังเป็นตุ๊ดอยู่วันยังค่ำ จะมาสู้ผู้ชายจริงๆ อย่างกูได้ไง อีหมวยเอ๊ย "
" แค้นอะไรกูนักหนา ถึงต้องทำกูถึงขนาดนี้วะ "
ผมถามช้าๆ มือยังกุมท้องอยู่ ไอ้ยุทธมองหน้าผมก่อนจะตอบ
" กูก็แค้นหลายเรื่องล่ะนะ มึงเองก็น่าจะรู้ดี แต่ถ้ามึงไม่รู้ กูก็จะบอกให้ "
ไอ้ยุทธทำท่าจะพูดต่อ แต่มันเหลือบไปเห็นเพื่อนนศท. 2 คนกำลังเดินมาทางนี้ เลยพูดว่า
" วันนี้มึงนับว่าโชคดีนะ มีคนมาซะก่อน แต่พรุ่งนี้มึงไม่โชคดีแบบนี้แน่ๆ "
" ทำไม พรุ่งนี้มึงจะทำอะไรกูอีก "
ผมถามจบก็เงยหน้าขึ้นมองไอ้ยุทธ แต่เห็นมันเดินไปไกลลิบแล้ว เพื่อนนศท. 2 คนนั้นพอเห็นผมนั่งอยู่กับพื้น มันก็รีบวิ่งมาหาผมทันที คนหนึ่งทรุดลงนั่งข้างๆ ผมแล้วถามว่า
" ไอ้ตี๋ เป็นไรรึเปล่าวะ ใครทำไรมึงเนี่ย โห รอยตีนเต็มหลังมึงเลย "
ผมยิ้มให้ไอ้คนนั้นแล้วตอบมัน
" มีเรื่องชกต่อยกันนิดหน่อยว่ะ กูไม่เป็นไรหรอก แต่มึงช่วยพยุงกูขึ้นหน่อยสิ "
ไอ้คนนั้นพยุงผมขึ้นช้าๆ ส่วนอีกคนเดินมาหาผม ในมือถือแว่นตาของผมอยู่ด้วย
" นี่แว่นมึงเปล่าวะ กูเห็นตกอยู่ตรงนี้ "
" เออ ของกูเอง ขอบใจมากนะที่เก็บมาให้ "
ผมรับแว่นตาของมันมาใส่ เพื่อนนศท. 2 คนมองผมอย่างเป็นห่วง
" เดินไหวเปล่าวะ ท่าทางจะโดนเตะโดนต่อยเยอะเหมือนกันนะมึง น่วมเลยว่ะ ตามึงก็เขียวอื๋อด้วย "
" ไหวสิ กูไม่เป็นไรหรอก กูเดินกลับเต็นท์เองได้ ขอบใจมึง 2 คนมากนะที่ช่วย กูไปก่อนล่ะ "
" เออ เดินดีๆ ล่ะ แล้วก็อย่าไปมีเรื่องกับใครเขาอีกล่ะมึง จะได้ไม่โดนต่อยแบบนี้ โชคดีนะ ไอ้ตี๋ "
ผมลาเพื่อน 2 คนนั้นแล้วเดินกลับเต็นท์ช้าๆ ระหว่างที่เดินก็ปัดรอยตีนไอ้ยุทธที่อยู่บนหน้าท้องออก แต่รอยตีนที่อยู่กลางแผ่นหลัง ผมปัดไม่ถึง ก็เลยปล่อยเลยตามเลย เดี๋ยวพอผมนอนเอาหลังถูกับผ้าปูรองนอนแล้วรอยก็จางหายไปเอง พอมาถึงเต็นท์ก็มุดเข้าไปในเต็นท์ ตาขวาของผมบวมเป่งแถมปวดมากด้วย ผมต้องเอาผ้าเช็ดหน้าจุ่มน้ำในกระติก แล้วขยำเป็นก้อนกลมๆ ประคบตาเอาไว้ ความเจ็บปวดทวีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ผมพยายามอดทน เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็หายบวม พอทำเสร็จแล้วก็ล้มตัวลงนอนนิ่งๆ น้ำตาพาลจะไหลออกมา แต่ผมพยายามบังคับไม่ให้น้ำตาไหลออกมา
...ทำไมกูต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วยวะ...
ผมถามตัวเองด้วยความขื่นขม ทั้งๆ ที่ไอ้ยุทธมันก็เคยจัดการผมไปครั้งหนึ่งแล้วตอนอยู่ประถม เรื่องมันก็น่าจะจบแล้ว มันยังตามมาเช็คบิลผมต่อที่นี่อีกเหรอเนี่ย ไอ้ยุทธมันเลวระยำจริงๆ ความแค้นระหว่างเรา 2 คนยังไม่จบไม่สิ้นกันอีกเหรอ ผมคิดแล้วก็ต้องครางด้วยความเจ็บปวดเพราะรู้สึกปวดตาขึ้นมาอีกครั้ง
หรือนี่จะเป็นวิถีแห่งลูกผู้ชาย เกิดเป็นลูกผู้ชายต้องมีเรื่องชกต่อยกันแบบนี้ทุกคนเลยหรือ ผมเองไม่เคยจะชกต่อยหรือมีเรื่องกับใครเลยตั้งแต่เกิดมา แต่วันนี้ก็มีไปแล้ว เพราะมึงคนเดียว ไอ้ยุทธ มึงทำกูเจ็บ มึงคงคิดว่ากูจะยอมให้มึงทำกูฝ่ายเดียวใช่มั๊ย มึงคิดผิด เพราะกูเปลี่ยนไปแล้ว
" บุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องให้อภัย " คติเตือนใจนี้บรรพบุรุษของผมสอนสืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน ผมก็ยอมรับและปฏิบัติตามเรื่อยมา แต่กรณีนี้ผมขอยกเว้นซักครั้ง เพราะทนไม่ไหวแล้ว คนเลวๆ อย่างไอ้ยุทธ คงจะให้อภัยไม่ได้
คงจะต้องเปลี่ยนเป็น " แค้นต้องชำระ " ซะแล้ว
................
ผมตื่นตอนตีสี่ครึ่ง แต่งตัวใส่รองเท้าจนเรียบร้อย แล้วออกจากเต็นท์มาล้างหน้าล้างตา พอตี 5 ครูฝึกก็เป่านกหวีดเรียกรวม ปรี๊ดดดดดด ทุกคนรีบวิ่งมาเข้าแถวยังลานรวมพลเพื่อรับข้าวเช้า วันนี้ต้องกินเร็วกว่าทุกวันเพราะต่อจากนี้ต้องเดินทางไปฝึกอาวุธประจำกาย 2 ชนิดที่สนามฝึกซึ่งไกลจากที่นี่มาก เราเริ่มออกเดินทางตอนตี 5 กว่าๆ ฟ้ายังมืดอยู่เลย พอเดินไปเรื่อยๆ ตะวันก็ค่อยโผล่ขึ้นมา ผมและเพื่อนๆ เดินผ่านไร้อ้อยและถนนลูกรังเป็นชั่วโมงๆ ยิ่งเดินก็ยิ่งร้อนขึ้นๆ กว่าจะถึงสนามฝึกก็แทบขาลากเพราะเดินมาหลายชั่วโมง ผมงี้ปวดตีนเลยแต่ก็พยายามอดทน พอถึงก็แบ่งกลุ่มกองร้อย แล้วเข้าฐานแยกกันฝึก ผมอยู่ร้อย2 ได้ฝึกปืนกล M60.ก่อน โดยก่อนยิงจริงต้องมีการซ้อมยิงกันด้วย การซ้อมยิงทำตามรูปแบบการยิงจริง คือผลัดกันไปเป็นชุด ชุดละ4คน ผลัดกันยิงคนละ20นัด พอพลยิงยิงเสร็จคนที่ใกล้ที่สุดซึ่งก็คือพลยิงผู้ช่วยจะไปยิงต่อ ยิงเสร็จพลกระสุน1 ก็ยิงต่อ จนถึงพลกระสุน2 ยิงเสร็จก็ออกไป
ผมเป็นพลยิงผู้ช่วย หน้าที่คือ ช่วยเพื่อนที่ยิงปืนนับกระสุน โดยการยิงจะยิงเป็น4ห้วง ห้วงละ5นัด จะครบ20นัดพอดี ถ้าครบ5นัดก็ตบหลังเพื่อนแรงๆว่า1ชุดจนครบ4ครั้ง ชอบนักล่ะได้ตบหลังเพื่อนเนี่ย ดูแมนๆ ดี พอซ้อมได้ซักพักก็ไปรอยิงจริง
ผม ยิงคู่กับไอ้เทอดพงษ์ ก็รู้สึกดีที่ได้ยิงกับมัน แถมยังได้ตบหลังมันด้วย เวลายิงทุกคนก็จะนอนลง เอาปืนพาดบ่า จัดท่าทางการยิงให้ดูดี เล็ง เอานิ้วเข้าโกร่งไก แล้วก็ยิง ปังๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆ จนครบ 20 นัด ผมก็ยิงไม่ค่อยเข้าเป้าเท่าไหร่ตามเคย แต่ก็มันส์ดี
" ตามึงไปโดนอะไรมาวะ "
ไอ้เทอดพงษ์ถามผมหลังจากที่ผมยิงเสร็จแล้ว ผมยักไหล่ก่อนจะตอบ
" มีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นนิดหน่อย ตามประสาลูกผู้ชาย เลยโดนต่อยตามาว่ะ ไม่มีไร "
ไอ้เทอดพงษ์ถามผมต่อ
" มึงไม่เป็นไรแน่นะ "
" เออ ไม่เป็นไร กูประคบตามาทั้งคืนเลยนะโว้ย เดี๋ยวก็หาย "
ไอ้เทอดพงษ์ไม่ถามอะไรผมต่อ ได้แต่มองผมด้วยสายตาแปลกๆ
พอยิงกันครบทุกคนแล้ว ก็ฝึกยิงปืนพก 11 มม. กันต่อ เริ่มจากการซ้อมท่ายืนยิง พอซ้อมเสร็จ ก็ไปต่อแถว เราต้องเอาซองกระสุนปืนที่บรรจุลูกกระสุน7นัดให้เพื่อนที่ยิงก่อนหน้าเรา แล้วต้องยืนรอเก็บปลอกกระสุนที่เพื่อนเรายิงด้วย พอถึงเวลาที่ผมยิง ผมก็ใส่หูฟังป้องกันเสียง ถือปืน จัดท่ายืนยิงให้ดี แล้วก็ยิง ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆ พอทุกคนยิงเสร็จแล้ว ครูฝึกก็ปล่อยให้พวกเราพัก รอเรียกรวมพลเพื่อรับข้าวกลางวัน
