ครั้งแรกของผม
ผมนั่งอยู่ที่พระบรมราชานุสาวรีย์นั้นหลายชั่วโมง ทุกสิ่งทุกอย่างในละแวกนั้นคือสิ่งแปลกใหม่สำหรับผมเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่หลังจากเวลาที่ผ่านมาอีกหนึ่งวัน ผมพอจะปะติดปะต่อสิ่งต่างๆ ได้ และรู้ว่าอะไรคืออะไร ผมคิดว่าถ้าเจอเปี๊ยกกับกลุ่มเพื่อนของเขาในคืนนี้ ผมก็จะเข้าไปคุยด้วย แต่พวกนั้นก็ไม่มาสักที ขณะที่รออยู่ก็มีชายวัยทำงานคนหนึ่งเดินเข้ามานั่งข้างๆ กลิ่นน้ำหอมของเขาฟุ้งจมูกผม เขาเอ่ยถาม
“มาเที่ยวเหรอครับ” ผมใจเต้นตูมตามและหันไปมองหน้าเขา ชายหนุ่มน่าจะอยู่ในวัยยี่สิบกว่าๆ เท่านั้น
“เปล่าครับ” ผมตอบ
“รอเพื่อนอยู่รึเปล่า” เขาถามอีก
“เปล่าครับ”
“แล้วมานั่งคนเดียวเนี่ยเหรอ” เขาถาม ผมพยักหน้ารับ “ไปเที่ยวกับพี่ไหม” เขาถามต่อ
“เที่ยวไหนครับ”
“ก็เราอยากไปไหนล่ะ” ผมคิดอยู่สักพัก อันที่จริงแล้วผมไม่ได้อยากไปเที่ยวที่ไหนสักเท่าไร ผมนึกถึงคำว่า “พัฒน์พงษ์” ขึ้นมาแว่บหนึ่ง แต่ความหิวทำให้ผมคิดอะไรไม่ชัดเจนนัก ผมได้ยินตัวเองพูดออกไปว่า
“ผมหิวข้าว” ชายคนนั้นยิ้มให้ผม
“ไปสิ เดี๋ยวพี่เลี้ยงข้าว” แล้วเขาก็ลุกยืนขึ้น แต่ผมยังนั่งงงอยู่อย่างนั้น เขาหันมามองหน้าผมอีก แล้วพยักหน้าเรียก “ไปเร็ว”
.
-------------------------------------
ชายคนนั้นพาผมไปหยุดที่รถเข็นขายบะหมี่ข้างทางและถามว่าผมกินได้หรือเปล่า ถ้าจะให้ตอบตามตรงเกิดมาผมไม่เคยนั่งกินข้าวริมถนนเลย แต่ผมพยักหน้ารับและเราเลือกนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่ง ผมพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่นึกถึงพื้นฟุตบาทสกปรกใต้เท้าของเรา และพยายามที่จะไม่สนใจคนที่เดินผ่านไปมา เมื่อเด็กยกบะหมี่มาให้ ผมพยายามกินอย่างช้าๆ และไม่แสดงท่าทีว่าผมหิวมากแค่ไหน แต่สองมือที่จับตะเกียบสั่นเทาจนผมต้องใช้ช้อนตักเส้นบะหมี่เข้าปาก
ผมตักบะหมี่เข้าปากไปหลายคำถึงเพิ่งรู้ว่า ชายคนที่มากับผมยังไม่ได้ลงมือกินบะหมี่ของตัวเองเลย เมื่อผมเงยหน้าขึ้น เขาก็กำลังจับจ้องกิริยาผมอยู่ก่อนแล้ว ผมพักดูดน้ำขณะที่บะหมี่ในชามเกือบจะหมดแล้ว
“หิวมากเลยใช่มั้ย” เขาถาม ผมไม่ตอบ แต่กินบะหมี่ที่เหลือต่อไป พยายามกินให้ช้ามากกว่าเดิม
“เอาอีกมั้ย” ชายคนนั้นถามเมื่อผมกินหมดชามแล้ว ผมยังไม่หายหิวเลย แต่ผมก็ส่ายหน้า
“ไม่เป็นไรครับ” แต่เขาก็สั่งบะหมี่ให้ผมอีกหนึ่งชามแล้ว
.
หมดชามที่สองผมรู้สึกค่อยยังชั่วขึ้น เขาจ่ายเงินค่าข้าวให้ผมและพาผมลุกเดินมา ผมเดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย เขาพาผมข้ามฟากและเดินลัดเลาะไปตามกำแพงสวนลุมฯ จนถึงบริเวณที่ไฟถนนค่อนข้างมืด และเขายังเดินต่อไปอีก เมื่อคืนที่ผ่านมาผมไม่ได้นอนทั้งคืนและเพิ่งหลับไปเมื่อตอนเช้าด้วยเวลาไม่กี่ชั่วโมง ตอนนี้เมื่อท้องเริ่มอิ่ม ความง่วงก็เข้ามาครอบคลุม ผมพยายามไม่คิดถึงเตียงของผมที่บ้าน แล้วนึกถึงเก้าอี้สะอาดๆ ที่พอจะล้มตัวลงนอนได้แทน เวลาตอนนั้นเกือบสี่ทุ่มแล้ว
ชายคนนั้นหยุดที่หลังป้ายรถเมล์แห่งหนึ่งริมรั้วกำแพง ผมต้องเขม้นสายตาดูพื้นรอบๆ ตัวที่เรายืนอยู่ว่าสะอาดหรือเปล่า ที่สำคัญคือผมกลัวแมลงสาบ
ขณะที่ผมกำลังสำรวจพื้น ชายคนนั้นก็เข้ามาโอบผมไว้ในอ้อมกอด ผมไม่ได้ตั้งตัวจึงรู้สึกตกใจและผลักเขาออก เขามองหน้าผมอย่างงงๆ แต่ยกนิ้วชี้ขึ้นจุ๊ปาก
“ตกใจหรอ” เขาถาม ผมตกใจจริงๆ แต่เวลาแค่ไม่กี่วินาทีก็พอที่จะทำให้ผมเข้าใจแล้วว่า บะหมี่ที่ผมเพิ่งกินเข้าไปคงไม่ใช่ของฟรีแน่ๆ ผมไม่ตอบเขา รู้สึกใจเต้นตูมตาม เขาขยับตัวเข้ามาใกล้ผมอีก
“ขอพี่กอดได้ไหม” เขาถามด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบ ผมพยักหน้า และเขารวบผมเข้าไปกอดอีกครั้ง จากนั้นเขาหอมแก้มผม
เกิดมาผมเพิ่งเคยถูกกอดและหอมแก้มในลักษณะนี้ ผมไม่เคยมีเซ็กส์กับผู้ชายมาก่อน แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดไม่ให้อวัยวะของผมตื่นตัวอย่างรวดเร็วขึ้นในกางเกงยีนส์
ผมรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยจึงยกสองแขนโอบกอดเขาตอบ เขาระดมหอมไซร้ผมไปทั่ว จากนั้นจับมือผมไปสัมผัสที่เป้ากางเกงสแล็คของเขา ผมรู้สึกได้ว่ามันแข็งตุงมาก แต่ผมกล้าแค่จับมันไว้เบาๆ เพราะไม่เคยจับอวัยวะเพศของผู้ชายคนอื่นมาก่อน เขาเอามือมากุมที่อวัยวะของผมบ้าง แล้วกำขยำ ผมรู้สึกเสียวสบายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกจนร้องครางออกไป จากนั้นไม่นานเมื่อรู้ตัวอีกที อวัยวะเพศที่แข็งจนแทบระเบิดของผมก็ออกมาจากกางเกงยีนส์และเข้าไปอยู่ในปากของเขาแล้ว
บริเวณนั้นค่อนข้างมืดมาก แต่ผมก็พยายามมองสิ่งที่เกิดขึ้นเบื้องหน้าด้วยใจเต้นรัว อวัยวะเพศของผมเข้าไปอยู่ในปากคนอื่นเป็นครั้งแรกและผมรู้สึกเสียวที่ส่วนปลายมากๆ เมื่อเขาเอาลิ้นสากๆ วนไปมา ผมรู้สึกได้ว่าน้ำหล่อลื่นไหลทะลักเข้าปากของเขาอย่างต่อเนื่องและเขาก็ดูดเลียกินมันจนหมด
เขาลุกขึ้นยืนแล้วกอดผมไว้
“ใหญ่ใช้ได้นะเรา น้ำเงี่ยนเยอะด้วย เงี่ยนมากเลยหรอ” ผมหลบตาเขาด้วยความเขินอาย “เอาน้ำออกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่” เขาถามอีก
“จำไม่ได้” ผมตอบ
“อายุเท่าไหร่แล้ว” เขาถาม
“16” ผมตอบอีก จากนั้นเขาปลดกระดุมกางเกงแล้วควักอวัยวะเพศออกมา ผมไม่เคยเห็นอวัยวะของผู้ชายคนอื่นมาก่อนโดยเฉพาะของผู้ใหญ่จึงมองด้วยความตื่นเต้น มันดูใหญ่และยาวกว่าของผมอีก และขนก็ดกมากด้วย
เมื่อเขาพูดว่า “จับสิ” ผมก็เอื้อมมือไปจับด้วยใจเต้นตูมตาม
“ดูดให้หน่อยได้ไหม” เขาถาม แต่ผมส่ายหน้า “ดูดให้หน่อยสิ เดี๋ยวพี่ให้สามร้อยเลย”
ตั้งแต่กินข้าวอิ่มแล้วผมก็ไม่ได้นึกถึงเรื่องเงินเลย และในเวลานี้เมื่อท้องอิ่ม เงินก็ดูไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกแล้ว ผมยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป และจะเอาเงินจากที่ไหนมาใช้ แต่ผมรู้สึกผิดถ้าจะรับเงินจำนวนนั้นมาโดยแลกกับสิ่งที่ผมต้องทำ ผมจึงได้แต่ส่ายหน้า
“ไม่เป็นไร งั้นพี่ขอดูดหน่อยนะ” ในตอนนั้นอวัยวะของผมยังแข็งโด่ กระดกหงึกหงักอยู่ตลอด ผมพยักหน้าอย่างไม่ลังเล ชายคนนั้นหัวเราะแล้วจูบที่หน้าผากผม จากนั้นนั่งลงแล้วเอาอวัยวะของผมเข้าปากอีกครั้ง
บริเวณหัวเหน่าของผมมีขนขึ้นเพียงไม่มากจึงเห็นว่าริมฝีปากของเขาอยู่ชิดกับหน้าท้องของผมและหัวอวัยวะเพศของผมก็รู้สึกได้เมื่อมันวิ่งเข้าชนผนังลำคอของเขา
เขาใช้เวลาไม่นานเลยในการรีดน้ำเด็กหนุ่มอย่างผมออกมาจากถุงอัณฑะ และนั่นคือครั้งแรกที่ผมมีออรัลเซ็กส์ และผมรู้สึกว่ามันเสียวมากๆ ท่อนเนื้อแข็งเกร็งของผมกระตุกฉีดน้ำกามออกมามากมายเหมือนจะไม่ยอมหยุด แต่เขาก็กลืนกินมันทุกหยด แม้แต่เมื่อร่างผมสงบลงแล้ว เขาก็ยังเอาลิ้นมาละเลงที่หัวบวมเป่ง ผมเสียววาบจนตัวกระตุกอีกครั้งแล้วรีบผลักเขาออกไป
ชายคนนั้นลุกขึ้นยืน ส่วนปลายอวัยวะเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่น เขากอดผมไว้อีกและหอมแก้ม เขาขอให้ผมดูดให้ แต่ผมไม่ยอม สุดท้ายจึงขอให้ผมชักให้เขาจนเสร็จ ผมยอมรับว่าตื่นเต้นมากเพราะเป็นครั้งแรกที่สำเร็จความใคร่ให้ผู้ชายคนอื่นและได้สัมผัสมันกระตุกอยู่ในมือผมขณะพุ่งน้ำขาวขุ่นเป็นสายออกไปข้างหน้า จากนั้นเราแต่งตัว เขาขอเบอร์ผม แต่ผมไม่มีให้ แล้วเขาก็ลากลับไป
เมื่อเขาหันหลังให้ ผมยังอยากจะถามเขาว่า ขอผมไปนอนที่บ้านพี่ได้ไหม แต่ก็ปากหนักขึ้นมาเสียอย่างนั้น แล้วเซ็กส์ครั้งแรกในชีวิตวัยรุ่นของผมก็เดินจากไปกับชายหนุ่มที่ผมไม่รู้จักชื่อ
