สมัครงาน ผมเดินย้อนกลับไปตามทางเดิมจนถึงอนุสาวรีย์อีกครั้ง ตอนนั้นเกือบเที่ยงคืนแล้ว และผมเห็นเปี๊ยกและเพื่อนๆ ของเขาอยู่ที่นั่นด้วย คืนนี้นอกจากเปี๊ยกแล้วยังมีเด็กผู้ชายอีกสองคน ผมเดินขึ้นไปนั่งที่สูงกว่าแล้วมองพวกเขา ผมรู้สึกอิจฉาเล็กๆ ที่พวกเขาดูมีอิสระ ผมคิดว่าเด็กพวกนี้คงไม่ได้เรียนหนังสือ เขาคงเป็นเด็กที่หนีออกจากบ้านเหมือนกับผม เปี๊ยกมือคีบบุหรี่ปากพ่นควันปุ๋ยๆ มองมาทางผมบ้างสองสามครั้ง เมื่อเขามองมาอีกทีผมตัดสินใจยิ้มให้เขา สักพักเปี๊ยกก็เดินขึ้นมาหาผม “เมื่อวานก็มานี่” เปี๊ยกเอ่ยทัก ผมพยักหน้ารับ เขานั่งลงข้างๆ ผม ยกบุหรี่ในมือขึ้นอัดลึกๆ หนึ่งทีก่อนยื่นมันให้ผมพร้อมพ่นควันออกปากออกจมูก ผมมองบุหรี่ในมือของเขาก่อนรับมันมาอย่างเต็มใจ เปี๊ยกหันมามองเสื้อผ้าของผมแล้วเอ่ยถามอีก “ชุดเดิมรึเปล่านะ” ผมพยักหน้าแทนคำตอบ แล้วยกบุหรี่ขึ้นสูบ ผมไม่เคยสูบบุหรี่มาก่อนแต่จากที่เคยเห็นในหนังคาดว่าผมคงจะต้องไอออกมาแน่ๆ แต่เมื่อสูดเข้าไปจริงๆ แล้วก็ไม่เห็นว่าจะรู้สึกอะไรเลย ผมพ่นควันออกมาทางปาก เปี๊ยกมองผมอยู่ตลอดก่อนเอ่ยถามต่อ “แล้วมานั่งทำไรอะ” “อืม... ไม่รู้จะไปไหน” ผมตอบพลางยื่นบุหรี่คืนให้เขา “ไม่มีบ้านหรอ” เปี๊ยกถาม ผมคิดอยู่สักพักแล้วพยักหน้ารับเป็นครั้งที่สาม “อืม” “แล้วเมื่อคืนนอนที่ไหน” “ไม่ได้นอน เมื่อเช้าเข้าไปนอนในสวน” ผมตอบ เพื่อนๆ ของเปี๊ยกมองขึ้นมาเป็นระยะ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งส่งเสียงถามมา “ผัวมึงหรอไอ้เปี๊ยก” “ควยเหอะ” เปี๊ยกตอบไป แล้วหันกลับมาถามผมต่อ “หนีออกจากบ้านหรอ” ผมนิ่งเงียบสักพัก ก่อนถามกลับ “พวกนายอยู่ที่ไหนกัน” “คลองเตย” “อยู่ด้วยกันหมดหรอ” ผมถามอีก “เปล่า” ผมลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนตัดสินใจถาม “เราไปอยู่ด้วยได้รึเปล่า” เปี๊ยกมองหน้าผมแล้วแค่นหัวเราะ จากนั้นเขามองผมหัวจรดเท้าอีกครั้งแล้วถาม “นายไปเอาเสื้อผ้ามาจากไหน” “ข.. ของเราเอง” ผมตอบอย่างไม่ค่อยแน่ใจ รู้สึกถึงนาฬิกาที่ผูกอยู่ที่ข้อมือแล้วนึกเสียใจที่ไม่ได้ถอดมันเก็บไว้ เปี๊ยกมองเห็นมันพอดี “นาฬิกาสวยนี่หว่า ของแท้รึเปล่า!” เขาดึงข้อมือผมไปดู “โคตรสวยอะ ทองแท้รึเปล่า” ผมไม่ตอบแต่ดึงมือกลับมานั่งกอดอก บังสายตาของเปี๊ยกที่จองมองมันอยู่ ผมหลบหน้าเขา เปี๊ยกยกบุหรี่ขึ้นดูดอีกครั้งหนึ่งก่อนจะถามผม “นายชื่ออะไร” เปี๊ยกถาม ผมลังเล ไม่อยากบอกชื่อจริง สมองจึงหมุนติ้ว ชื่อแรกที่ผมนึกได้คือชื่อของนักฟุตบอลคนโปรดของผม “อิ๊กเกอร์...” “อะไรนะ” เปี๊ยกถามซ้ำ “อิ๊ก เราชื่ออิ๊ก” ผมตอบ “มีเงินรึเปล่า” “หึ” ผมส่ายหน้า เปี๊ยกตะโกนถามไปทางกลุ่มของเขา “ตาล แม่มาป่าววะ วันนี้” เด็กหญิงคนหนึ่งหันมาตอบ “ไม่มา ไปหาไอ้น้อยมั้ง มีไร” เปี๊ยกไม่ตอบตาล แต่หันมาหาผม “อยากหาตังค์ใช้ปะ” “อื้อ” ผมพยักหน้า “ไปกับแขกนะ เดี๋ยวหาให้” เปี๊ยกบอก อันที่จริงผมน่าจะรู้อยู่แล้ว แต่ผมไม่ได้คิดเสียมากกว่า ผมคิดว่าเด็กพวกนี้อาจจะเป็นขอทาน หรือขายพวงมาลัย เช็ดกระจกรถ หรืออาจจะเป็นขโมย ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้หรอก แต่ในเวลานั้นผมคิดว่าผมพร้อมที่จะทำทุกอย่าง แต่พอรู้จากเปี๊ยกว่า ผมกำลังจะได้ทำอะไรจริงๆ กลับใจเต้นจนสั่น เปี๊ยกคงเห็นผมหน้าซีดจึงเอ่ยถาม “กลัวหรอ... ไม่ต้องกลัวหรอก มันส์ดี เงินดีด้วย” “ต้องทำอะไรมั่ง” ผมถามเสียงอ่อย “ทำตามที่แขกบอกน่ะแหละ ชักว่าว ดูดควย เสียวดี ได้ตังค์ด้วย... รอนี่นะ” เปี๊ยกเดินลงไปคุยกับเพื่อนในกลุ่ม คนอื่นๆ หันมามองผม บางคนมองด้วยความสงสัย บางคนมองเหมือนผมเป็นตัวประหลาด ผมเห็นเปี๊ยกหยิบโทรศัพท์ขึ้นโทร แล้วเด็กหญิงหน้าตาน่ารักที่เป็นคู่เต้นของเปี๊ยกเมื่อคืนก่อนก็เดินขึ้นมานั่งกับผม “เธอชื่อไร” “อิ๊ก” ผมใจเต้นแรงขึ้นมา เพราะรู้สึกเขิน ผมเรียนโรงเรียนชายล้วนดังนั้นจึงแทบไม่มีโอกาสได้คุยกับผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกันเลย “เราชื่อนุ่น... มีแฟนรึยัง” เจอคำถามตรงๆ ผมยิ่งเขินเข้าไปอีก นุ่นมองหน้าผมแล้วยิ้ม “เขินหรอ หน้าแดงเลย” เปี๊ยกเดินขึ้นมาแทรก “อะไรของมึงอีนุ่น นี่เด็กกู อย่ามายุ่ง” “เขาบอกเมื่อไหร่ว่าเป็นเด็กมึงอะ” นุ่นโต้กลับ “กูบอกไอ้ก้องไปแล้ว ให้มันไปถามไอ้มาร์ก” เปี๊ยกพูดแล้วชำเลืองมองผม จากนั้นฉุดลากนุ่นเดินห่างออกไปแล้วกระซิบกระซาบกัน เรื่องที่เขาพูดคงไม่เหมาะที่เด็กใหม่อย่างผมจะรับรู้ จากนั้นนุ่นเดินมาหาผมแล้วฉุดมือผมลุกขึ้น ผมพอมองออกแต่แรกว่าเสื้อผ้าที่นุ่นและเพื่อนๆ ของเธอใส่เป็นเสื้อผ้าไม่มีราคา เว้นก็แต่เด็กชายหน้าตาดีคนหนึ่งที่ชื่อนพ กับก้องที่ผมเจอเมื่อวานที่แต่งตัวค่อนข้างดี นุ่นทำสีผมเป็นสีน้ำตาลแดง และใบหน้าของเธอก็ไม่ได้ใสเนียนเหมือนเด็กโรงเรียนสตรีใกล้ๆ โรงเรียนของผม แต่มือเธอที่คว้ามือผมไว้กลับนุ่มนิ่มจนผมใจเต้น ผมอยากเอามันขึ้นมาดม แต่นุ่นกลับพูดกับผมว่า “ทำไมมือเธอนิ่มจัง ยังกับผู้หญิงแน่ะ” ผมได้แต่เขินและปล่อยให้เด็กหญิงฉุดนำผมไป . “จะพามันไปไหน” เปี๊ยกถามขณะเดินตามเรามา “เรื่องของกู” นุ่นพาผมเดินกลับไปตามทางที่ผมเดินไปกับพี่ชายคนเมื่อครู่ แต่ไม่ได้ไกลมาก จากนั้นนุ่นหยุดแล้วเอามือมาขยำที่เป้าผม “ขอดูหน่อยดิ” เธอบอก ผมหันไปมองเปี๊ยกโดยอัตโนมัติ แต่สายตาของเปี๊ยกกลับมองมาที่มือของนุ่นที่กุมเป้าผมอยู่ และเขาไม่ได้ว่าอะไร ยังไม่ทันที่ผมจะว่าอะไร นุ่นก็รูดซิปกางเกงยีนส์ของผมลงแล้วเอามือล้วงเข้าไปลูบอวัยวะที่หลับอยู่ในกางเกงใน มือนิ่มๆ ของนุ่นปลุกให้มันตื่นอย่างรวดเร็วทั้งๆ ที่เพิ่งจะน้ำแตกไปเมื่อไม่ถึงสองชั่วโมงที่ผ่านมา รถวิ่งผ่านไปมาบ้าง แต่มีรถจอดบังไว้ตลอดทาง และเปี๊ยกเข้ามายืนบังด้วย นุ่นล้วงมือเข้าไปในกางเกงในของผมแล้วควักท่อนเนื้อแข็งโด่ของผมออกมาจากช่องซิปอย่างลำบาก ก่อนหน้านี้ผมเพิ่งโชว์มันเป็นครั้งแรกให้กับคนอื่นดู แต่คนนั้นเป็นผู้ชายเหมือนกับผมจึงไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก แต่เมื่อผู้หญิงรุ่นเดียวกับผมสัมผัสโดนมัน ผมก็ตัวงอ แล้วเมื่อเธอจะเอามันออกมาดูต่อหน้าเด็กผู้ชายอีกคน ผมก็เขินจนทนไม่ไหว ผมเบี่ยงตัวหนีทันตอนที่มันดีดผึงออกมาจากกางเกงยีนส์พอดีแล้วจับมันยัดกลับเข้าไปก่อนรูดซิปปิด นุ่นและเปี๊ยกทันเห็นมันเพียงแว่บเดียว “ยังจะมาอายอีก ใหญ่ดีนี่นา” นุ่นตอบ เปี๊ยกเดินมาโอบไหล่ผม “ไม่ต้องอายหรอก ให้เราดูก่อน เดี๋ยวนายจะได้ไม่เขิน” แต่ผมเริ่มกลัวแล้ว “นะๆ” เปี๊ยกพูดอีก พยายามเอามือมาโอบกุมเป้าผมไว้ แต่ผมกุมสองมือบังมันไว้ก่อนแล้ว เปี๊ยกและนุ่นตัวเล็กกว่าผมเล็กน้อย “ใหญ่ๆ ยังงี้ไม่เห็นต้องอายเลย” นุ่นออกความเห็น เปี๊ยกไม่ว่าไร แต่เอามือล้วงเข้าไปทางเอวกางเกงเพราะผมเอามือกุมเป้าไว้แน่นหนา แล้วมือของเปี๊ยกก็สัมผัสโดนส่วนปลายที่แข็งปั๋งของผมจนได้ ผมสะดุ้งตัวงอ “ขอเราจับหน่อย... นะ” เปี๊ยกยังหว่านล้อมผมอยู่ “นิดเดียวเอง ผู้ชายเหมือนกัน ไม่เป็นไรหรอก” “เออ ไม่เห็นเป็นไรเลย ให้เปี๊ยกมันจับไปเหอะ” นุ่นบอกผมอีก มือเปี๊ยกที่สัมผัสที่ส่วนปลายของผมทำให้รู้สึกดี และในที่สุดผมก็ปล่อยมือ ให้นุ่นควักมันออกมาดูอีกครั้ง “ใหญ่กว่าของมึงอีกเปี๊ยก” นุ่นจับอวัยวะของผมแล้วรูดหนังลงไปจนตึงเพียงหัวเงี่ยง “รูดได้แค่นี้หรอ” เธอถาม ขณะนี้น้ำหล่อลื่นของผมไหลเยิ้มอีกแล้ว ผมพยักหน้าตอบ เปี๊ยกปัดมือนุ่นออกแล้วกำของผมไว้บ้าง “น้ำเงี่ยนโคตรเยอะเลยว่ะ ดูดิ” เปี๊ยกพูด “เคยโดนดูดรึเปล่า” นุ่นถามผม ตามองที่อวัยวะที่ตื่นตัวของผมไม่ละสายตา แต่เปี๊ยกรีบยัดของผมเก็บเข้าในกางเกงเหมือนเดิม “มึงมาดูดควยกูนี่” เปี๊ยกยื่นเป้าไปหานุ่นหลังจากเก็บของผมแล้ว นุ่นเอ่ยตอบ “กูเบื่อแล้วควยมึงอะ” “เออ.. พูดดีไปเหอะมึง” ทั้งๆ ที่มือของนุ่นทำให้ผมตื่นเต้นได้มากกว่ามือของเปี๊ยก แต่แทนที่ผมจะอยากจับนมหรืออย่างอื่นของนุ่น ผมกลับรู้สึกอยากเห็นของเปี๊ยกขึ้นมาเฉยๆ “ขอดูของนายมั่งได้ปะ” ผมบอก เปี๊ยกหันมามองผม แล้วรูดซิปกางเกงยีนส์ตัวเล็กแล้วควักของเขาออกมาต่อหน้าผมและนุ่นอย่างไม่อิดออด เปี๊ยกไม่ได้ใส่ชั้นใน อวัยวะของเขาตื่นครึ่งๆ กลางๆ และหนังหุ้มเปิดร่นหมดแล้ว ผมจับมันรูดขึ้นลงจนกระทั่งแข็งเต็มที่ ผมรู้สึกเงี่ยนอีกแล้ว เสียงโทรศัพท์ของเปี๊ยกดังขึ้น เขายัดของตัวเองเก็บกลับเข้าไปแล้วรับโทรศัพท์ขึ้น จากนั้นบอกให้ผมเดินตามเขาไป
| 
