เอาล่ะ ไหนๆ ก็ไหนๆ ไม่รู้ว่ามีคนแอบซุ่มอ่านนิยายเราบ้างหรือเปล่า เราก็ลงไปก่อน เผื่อว่าจะเรียกแขกออกมาได้ ฮ่าฮ่าฮ่า...................................
เนื่องจากเมื่อคราวที่ผมตามพ่อไปทำงานที่บ้านของผู้มีอิทธิพลแห่งเมืองเชียงใหม่ ซึ่งผมได้เจอกับนางฟ้าแสนซนที่นั่น มันทำให้เงินเก็บของผมจำนวนหนึ่งหายไป
เพราะผมใช้มันไปกับการพานางฟ้าเที่ยวสวนสัตว์และพาไปทานอาหาร แถมซ้ำกลับมายางก็แตก น้ำมันก็หมด ผมเลยต้องเอาเงินที่ผมอุตส่าห์เก็บไว้เพื่อใช้เป็นค่าเล่าเรียนมาจ่าย
เมื่อเงินที่มีอยู่มันไม่พอ และผมก็ไม่กล้าที่จะรบกวนพ่อแม่ ผมเลยต้องพยายามหารายได้พิเศษเพื่อช่วยเรื่องค่าเล่าเรียน
โชคดีที่มีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งแนะนำงานในผับให้ ที่จริงผมอยากสมัครเป็นนักร้อง เพราะชอบร้องเพลงกับเล่นดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ แต่เนื่องจากว่านักร้องนักดนตรีที่มีอยู่มันเกินความจำเป็นแล้ว ทางร้านเลยไม่รับอีก
แต่มีงานเป็นพวกพนักงานเสิร์ฟให้ เงินเดือนไม่มากนัก แต่ทิปเยอะ ผมเลยคว้าเอาไปก่อน แล้วค่อยมองหางานอื่นๆทำต่อไป
ถ้าวันไหนผมว่าง ไม่มีเรียน และงานพิเศษยังไม่ได้เริ่ม ผมก็จะตามพ่อไปยังคฤหาสน์ ล้านนาแห่งนั้น เพื่อช่วยพ่อทำงาน และเผื่อว่าผมจะมีโอกาสได้เจอกับนางฟ้าของผมด้วย
พ่อของผมทำงานเป็นทนายประจำตระกูลของผู้มีอิทธิพลคนนั้น ที่จริงพ่อไม่ได้ทำงานคนเดียว ยังมีทนายอีก 4-5 คนช่วยกันทำหน้าที่ ซึ่งแต่ละคนก็จะดูแลแต่ละเรื่องแตกต่างกันออกไป
บางคนดูแลเกี่ยวกับเรื่องพวกกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินต่างๆ บางคนดูแลกฎหมายเกี่ยวกับธุรกิจการค้า
พ่อของผมเป็นหนึ่งในทีมที่ดูแลเกี่ยวกับทรัพย์สิน เพราะฐานะการเงินของตระกูลนี้จัดได้ว่าร่ำรวยมั่งคั่งมาก เป็นมหาเศรษฐีของเมืองเชียงใหม่ก็ว่าได้
พ่อบอกว่าครอบครัวนี้ มีด้วยกัน 4 คน คือ พ่อแม่ ลูกสาว และลูกชายอย่างละคน อาศัยอยู่ร่วมกันในคฤหาสน์หลังใหญ่โตนั่น โดยลูกชายคนเล็กของตระกูล แยกออกไปอยู่ต่างหาก แต่ก็อยู่ในอาณาบริเวณเดียวกัน
ผมไม่เคยเห็นลูกชายของเจ้าของบ้าน แต่เห็นคนพูดกันว่า ลูกชายคนเล็กเป็นคนหน้าตาดี ฉลาดเฉลียว และมีจิตใจโอบอ้อมอารี คนที่เคยเจอต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวว่า เขาเป็น Perfect Guy พูดดี คิดดี และกระทำดีอยู่เสมอ
ผมฟังแล้วก็อดรู้สึกชื่นชมตามไม่ได้ แต่ฟังแล้วก็ได้แต่ผ่านไป เพราะคิดว่าผมคงไม่มีโอกาสได้ไปทำความรู้จักอะไรกับคนที่สมบูรณ์แบบขนาดนั้น ชีวิตผมกับชีวิตเขาต่างกันมาก บางครั้งผมก็เคยคิดอิจฉาพวกลูกคนรวย ตรงที่เขาสามารถมีทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการ
แต่คนที่เกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลางอย่างผม ต้องดิ้นรนปากกัดตีนถีบ กว่าจะได้มาในสิ่งที่ต้องการแต่ละอย่าง และผมก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับคนพวกนั้น เพราะผมไม่อยากให้พวกเขามองผมอย่างเหยียดหยาม
ไม่อยากรู้สึกต่ำต้อยเวลาต้องเข้าไปอยู่ในแวดวงไฮโซ และถ้าเลี่ยงได้ ผมก็จะพยายามไม่คบหรือยุ่งเกี่ยวกับพวกที่ต่างจากตัวเองมากๆ และเลือกคบหากับคนในระดับเดียวกัน เพราะมันทำให้ผมพูดคุยหรือแสดงอะไรออกไปได้อย่างสะดวกใจมากกว่า ดังนั้นผมจึงไม่สนใจที่จะอยากรู้ข่าวคราวอะไรของคุณหนูคนเล็กของบ้าน แต่สิ่งที่ผมสนใจคือ นางฟ้าของผมเท่านั้น