We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: ตรีกับกบ" Posted by BLACK_MOTH on 17-Apr-12 at 02:22 AM ตอนที่ 4 แผนของไอ้แบะ ตรี เช้าวันจันทร์อากาศดีจังเลย วันนี้เชษฐ์มารับผมไปโรงเรียน เพราะว่ากบยังเจ็บมืออยู่เลย ผมก็เกรงใจกบนะ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจ็บตัวเพราะผมก็ตามแต่สาเหตุลึก ๆ แล้วก็เพราะผมนั้นแหละ พอถึงโรงเรียนกิจวัตรประจำวันของพวกเราก็เหมือนเดิม ไปกินข้าวตอนเช้ากันนั้นแหละ แต่วันนี้ผมต้องมากินข้าวคนเดียวเพราะเพื่อนทั้งหลายไปซ้อมดนตรีกันอีกไม่ถึง 1 สัปดาห์โรงเรียนจะมีงานเชษฐ์เป็นมือกีตาร์ของวง กะว่ากินข้าวเสร็จจะไปดูสักหน่อยดีกว่า พอผมเดินมาที่โรงอาหารก็เห็นไอ้แบะกับกบนั่งกินข้าวกันอยู่ ไม่ร่วมวงด้วยดีกว่า พอผมเดินไปยังไม่ทันจะถึงโต๊ะดี ก็มีนักเรียนหญิงหากห้อง 4 มานั่งร่วมวงก่อนหน้าผม แต่ก็ช่างอาจเป็นเพื่อนกันไม่ได้คิดอะไร ก็ไปซื้อข้าวดีกว่า พอซื้อข้าวเสร็จเดินมา เป็นอันว่าผมแห้วแดก เพราะมันดันกินกันเสร็จแล้ว แล้วก็เดินไปกันแล้ว กูละเซ็งไม่เป็นไรนั่งกินคนเดียวก็ได้ ในห้องเดียวกับผมมีเพื่อนนักเรียนชายอีก 2 คนที่ดูคล้ายจะเป็นกระเทย คือ กิจ กับเอ็กซ์ซึ่งนั่งกินข้าวอยู่ไปกินกับมันดีกว่า ดีกว่ากินคนเดียว ผมเลยเข้าไปนั่งกินข้าวกับสองคนนั่น เอ็กซ์ “ตรี เมื่อกี้เราได้ยินกบกับแบะคุยกันตอนกินข้าวว่าจะฟัน อีหญิงห้อง 4” กิจ “ฉันก็ได้ยินเหมือนกันนะแก” เอาหละสิ ช้อนที่ถือตักข้าวใส่ปาก อยู่ดีๆ ก็ตกลงซะงั้น เหมือนมันไม่มีแรงเลย ช๊อคสิกู ผม “ก็........ เป็นเรื่องปกติของผู้ชายนี่” รู้สึกว่าข้าวมื้อนี้จะไม่อร่อยเอาเสียเลย ความอยากมันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ เอ็กซ์ “ตรี แกว่าไอ้กบกับไอ้แบะ จะฟัน อีหญิงภายในกี่วันอะ นึกแล้วอยากเป็นอีหญิงจังเลย ไอ้กบ หล่อแบบเหี้ยม ๆ ลีลาคงจะเด็ดมากเลย เห็นไอ้รินทร์บอกว่าควยไอ้กบตั้ง 8 นิ้ว นึกแล้วเสียวท้องรูเชียว” กิจ “ใช่ ถ้าโดนสักที จะทั้งดูด ทั้งเลียไม่ให้ลืมกูเลย” ผมได้แต่มองหน้าทั้งสองคนแล้วก็ยิ้มเจื่อน ๆ ไป ผม “เดี๋ยวเราไปดูเชษฐซ้อมดนตรีก่อนนะ” กิจ “แล้วข้าวนี่แหละ เหลือตั้งเยอะ” ผมลุกขึ้นเดินออกจากตรงนั้นมา เพราะคิดว่าอยู่ไป คงจะแย่ ผมได้รู้เรื่องที่ผมไม่ควรรู้มาอีกแล้ว กบ แกทำไมถึงเป็นแบบนี้ บอกว่ารักกู แต่การกระทำของมึง มันตรงกันข้าม กูเกลียดมึง ไอ้บ้า ผมทำได้เพียงแต่คิด พอผมเดินไปที่ห้องดนตรี เพื่อนกำลังซ้อนกันอยู่ เชษฐ์ “ตรี มาก็ดีเลย มาร้องเพลงสักเพลงดิ นักร้องนำ ดันท้องเสีย ไม่มีคนร้องนำว่ะ” ผม “เพลงอะไรอะ” เชษฐ์ “ไม่เหลือใคร ตรีร้องได้เปล่า” ทำไมมันร้องเพลงนี้วะ ช่างเหมือนกูเลย ตอนนี้ ผม “ได้ดิ ทำไมจะร้องไม่ได้หละ” พอดนตรีขึ้น ผมก็ร้องเพลง ไม่รู้ว่าจะจำกันได้เปล่า “ผ่านชีวิตที่อ้างว้างมากี่ครั้งมากี่คราว พ้นคืนเหน็บหนาวมาตั้งเท่าไร แต่ตัวฉันนั้นก็ยังมีความหวังในหัวใจ เพื่อรอที่จะเจอใครสักคน ผ่านวันนั้นจนมาถึงวันที่ฉันเจอกับเธอ เหมือนเธอคือฝันที่กลายเป็นจริง จากวันนั้นก็ทุ่มเททำเพื่อเธอไปทุกสิ่ง แต่วันนี้เธอกลับมาทิ้งกัน จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง (แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะโหดร้ายได้อย่างนี้ เหมือนทุกคนหนีไปไกลแสนไกล อาจจะเป็นเพราะฉันเองไม่ได้เกิดมาเพื่อใคร ต้องทนเหงาเดียวดายเพียงผู้เดียว จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง (แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร นา นา นา จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง (แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร” แปลกจังผมร้องเพลงอยู่ดี ๆ น้ำตามันก็ไหลออกมาเองโดยไม่รู้ตัว เสียงดนตรีหยุดไปตั้งแต่เมื่อไรผมไม่รู้ แต่พอผมร้องเพลงจบ ก็มีเสียงปรบมือเกรียวเชียว ไม่รู้ว่าใครฟังอยู่บ้าง แต่ผมก็อึ้ง จนเชษฐ์มาหาผมแล้วบอกผมว่า ตรี มึงเป็นนักร้องนำให้หน่อยดิ ดูท่าทาง จะมีคนอยากฟังมึงร้องเพลงมาก เลย นะนะนะ เอาเป็นว่าเป็นเลยแล้วกัน ผมจะทำไงได้เลยตามเลย แต่ว่าผมเฮริทอยู่อะดิ มันเลยทำให้เข้าถึงอารมณ์ของเพลง ได้เวลาที่เราต้องเข้าเรียนกันแล้ว ผมกระโดดไปนั่งกับเชษฐ์ดีกว่า ไม่อยากนั่งคนเดียว เพราะกบไปนั่งกับแบะ คงมีเรื่องต้องคุยต้องวางแผนกัน แต่ช่างมันเถอะ จากวันนี้ไปผมจะไม่มีกบในสายตาอีกแล้ว ไอ้เวร !!!~ วันนี้ผมเรียนหนังสือไม่รู้เรื่องเลย อาจารย์ก็สงสัยว่าทำไมผมไปนั่งข้างหลังห้อง ทุกคนก็คงรู้สึกแปลก ๆ เหมือนกัน พอถึงตอนกินข้าวกลางวันทุกคนก็ไปกินข้าวกัน แต่ผมกลับไม่รู้สึกอยากกินข้าวเลย มันเบื่ออาหารไปโดยปริยาย แต่เชษฐ์คงเห็นในอาการผิดปกติของผม แต่มันไม่ได้พูดอะไร บอกว่าแต่ว่าถ้าอยากพูดเมื่อไร มันก็ยินดีจะฟัง ถ้าพร้อมเมื่อไรก็บอกนะ กูจะรอ มันช่างเป็นทั้งพี่และเพื่อนที่แสนดีจริง ๆ พอทุกคนออกไปห้องเหลือผมเพียงคนเดียว ความเงียบสงบกลับคืนมาในห้องเรียนอีกครั้ง ทำให้ผมรู้สึกถึงความเหงาในใจ ความรู้สึก เสียใจ น้อยใจ เจ็บใจ ช้ำใจ มันประดังเข้ามาหาผม น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง โดยไม่ต้องกลั่นเลยสักนึก ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดี ใจของผมเหมือนกันสลายไม่มีชิ้นดีเลย รู้สึกเหมือนมีมือใครสักคนมาจับที่บ่าของผมไว้ แล้วก็นั่งใกล้ ๆ ผม เอ็กซ์เองเหรอผมหันไปดู เอ็กซ์ “อยากร้อง ก็ร้องไปเหอะไม่มีใครว่าอะไรหรอก น้ำตามันเป็นแค่เครื่องระบายเท่านั้น มันไม่ได้สำคัญหรอก” ผมยิ่งร้องไห้หนักขึ้น เอ็กซ์สวมกอดผมไว้แน่น ผมกอดมันไว้สักครู่ แล้วก็พยายามสกัดน้ำตาไว้ เอ็กซ์”ตรี ถ้าอยากเล่าก็เล่ามาเถอะ เก็บไว้คนเดียวมันหนักนะ แบ่งปันให้เพื่อนคนนี้รู้บ้าง บางทีเราอาจมีวิธีการช่วยเธอก็ได้นะ” ผมมองหน้ามัน เพื่อนคนหนึ่งในห้องที่ผมไม่เคยคิดจะคุยด้วยเลย เพราะเธอเป็นผู้ชายที่ไม่เหมือนใคร ตัวใหญ่ หน้าตาโคตรหล่อ ฐานะทางบ้านก็ดี แต่ดันเป็นกระเทย ถ้าเป็นผู้ชาย รับรองมีผู้หญิงมานอนแผ่ให้มันเอาเป็นร้อยแน่ ๆ เลย ผมตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เอ็กซ์ เอ็กซ์ถึงกับอึ้งไปเลย สักครู่ เอ็กซ์“ ไปกินข้าวกัน เสียน้ำตามามากเลย ไปเอาคืนกัน ไปจัดการทั้งไอ้แบะ ไอ้กบ แล้วก็อีหญิง” ตรี “เอ็กซ์ แกจะทำอะไร” เอ็กซ์ “ก็ทำให้มันรู้ไงว่า เรามีตัวตน แล้วเราก็ไม่ยอมเป็นของเล่นของไร ใครมาดีก็ดีไป ใครมาจัญไร ก็ต้องจัญไร กลับ” เอ็กซ์จับมือผมลากผมลงไปกินข้าว ในโรงอาหารเพื่อนกลุ่มผมกับหญิงห้อง 4 นั่งกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย หัวร่อต่อกระซิก กัน จี๋จ๋ากันเชียว ตาผมนี่ร้อนผ่าว ผมหันหลังกลับ แต่เอ็กซ์กลับคว้ามือผมไว้ เอ็กซ์ “เราไปซื้อข้าวกัน” ผมมองมันอย่างงง เอ็กซ์ “ป้า หนูเอาแกง 2 ชามพิเศษ เอาแต่แกง เอาร้อน ถ้าจะเผ็ดไม่พอหั่นพริกใส่เยอะ ๆ เลย ก็ได้เย็ดถึงใจ” ป้าแกดูจะงง กับ order ครั้งนี้ แต่ก็ทำ เอ็กซ์ “เทศกาลเอาคืนมาแล้ว ตรีแกถึอไปให้ไอ้กบ กับอีหญิงนะ ให้มันแดก” ผมหละงง ให้มันกินของเผ็ด ๆ หรอ ผมจ้องหน้ามันอีกที เอ็กซ์ “มึงไปเลยเดี๋ยวนี้” มันสั่งผม ผมก็เดินไปตามที่มันบอก แต่พอเดินไป ไอ้รินทร์ “ไอ้เหี้ยกบ แม่มึงมาแล้ว ถึออะไรมาด้วยวะนั่น สงสัยจะเอาให้มึงแดกหวะ” แล้วมันก็หัวเราะ แต่ไอ้กบมันหันหน้ามา เจอผม หน้ามันซีดเป็นไก่ต้มเลย พอเดินมาถึง ก็พอดีแกงอยู่บนหัวทั้งกบแล้วหญิงพอดี ผม “เอาแกงมาให้กินกัน ถ้าจะหวานไปหน่อย เลยใส่พริกเพื่อ จะได้ซาบซ่าถึงใจ” ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไร แกงเขียวหวานที่มีแต่พริก ลอยเต็มชาม พร้อมกับอุ่นพร้อมทาน ก็คว่ำลงบนหัวทั้งไอ้กบและอีหญิง ทันที ผม “อร่อยกันไหม รสชาติ ดุเดือดถึงใจกันไหม แค่นี้มันยังน้อยไป ” เสียงอีหญิงกรี๊ดดังลั่น คงทั้งแสบและทั้งร้อน อาจารย์ที่อยู่แถวนั้นก็เดินมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น หญิง “อาจารย์ ไอ้เหี้ยตรีมันแกล้งหนูค่ะดูสิคะ หนูแสบไปหมดเลย” อาจารย์หันมามองผม อาจารย์ “ตรี เธอทำอะไรของเธอ” ผมแกล้งบีบน้ำตา ผม “อาจารย์ ผมไม่ได้ตั้งใจ มันลื่นแล้วก็หกนะครับ” แต่น้าตาผมไหลออกมาแบบ none stop แล้ว ที่ร้องเพราะโกรธไอ้เหี้ยกบ ซึ่งทุกคนก็ไม่กล้าพูดอะไรทั้งหมด ผมหันไปมองกบ สายตามันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อผมให้ได้ แต่ผมไม่กลัวมันอีกแล้ว พอกันที คนหลอกลวง คนโกหก กูเจ็บเพราะมันมามากแล้ว กูขอคืนบ้างแล้วกัน ผมจ้องตา เหมือนมันจะรู้ว่าผมคิดอะไรเลย สายตาของมันอ่อนลง แล้วก็ก้มหน้าลงไป เดี๋ยวกูแล้วล้างตัวก่อน แสบทั้งหัวเลยกู ไอ้แบะเพราะมัน เหี้ย คิดอะไรแผลง ๆ กบมันกล่าวก่อนเดินออกไปอย่างหัวเสีย อาจารย์ “หญิงเธอไปล้างตัวก่อนไป ส่วนตรีขอโทษเพื่อนซะ ครูรู้เธอไม่ได้ตั้งใจ หวังว่าคงไม่มีเหตุการณ์อะไรต่อไปจากนี้นะ หญิงเพื่อนไม่ได้ตั้งใจ” หญิง “อาจารย์ มัน ..” อาจารย์ “พอพอพอ ไปล้างตัว ตรีบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษแล้วก็หายกันไป เพื่อนกันทั้งนั้น”หญิงมีอันต้องล่าถอยไปล้างตัว ผมก็เลยนั่งลง เช็ดน้ำตา เพื่อนในกลุ่มทั้ง 11 คนมองผมเป็นตาเดียวกัน เชษฐ์ “ตรี มันมากไปหรือเปล่า ทำขนาดนี้” เชษฐ์ปรามผม แล้วทำหน้าดุใส่ ผม “มีอะไรคุยกันตอนกลับบ้าน” แล้วผมก็นั่งกินข้าวไอ้กบมัน แบบเนียน ไป เพื่อนในกลุ่มไม่เคยมีใครเห็นผมโมโห แม้แต่ครั้งเดียว คงเป็นครั้งแรก ทุกคนเลยอึ้งไปตาม ๆ กัน รินทร์ “กูไม่รู้นะว่า มึงมีปัญหาอะไร แต่กูว่ามันเกินไปหวะ” ผมหันไปมองหน้ารินทร์ ผม “กูทำเกินไป ใช่ แต่กูตั้งใจทำ แล้วกูก็ไม่เสียใจที่ทำด้วย แค่นี้มันแค่เจ็บ ๆ คัน ๆ” รินทร์ “ถ้าไอ้กบมันกลับมากระทืบมึง ก็ไม่ช่วยนะโว้ย ไอ้เชษฐ์ มึงก็ห้ามช่วย” ผม “ก็เอา อย่างมากกูก็แค่ตายคาตีนมัน แล้วไงหละ” ผมนั่งกินข้าวอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร ผมกินข้าวและรอจนไอ้กบกลับมา พร้อมเสื้อนักเรียนตัวใหม่ของเพื่อนที่พักอยู่ในโรงเรียน ไอ้เชาว์ร้องขึ้น ไอ้กบมาแล้ว พญามัจจุราชมาหามึงแล้วไอ้ตรี ไอ้กบดิ่งมาหาผมทันที ตอนนั้นเหลือพวกผมเท่านั้นในโรงอาหาร กบคว้าคอเสื้อผมขึ้น แต่ผมมีหรอจะยอม สักฉาดแล้วกัน ผมตบไปที่แก้มขวาผมมันอย่างแรง จนหน้ามันหันเลย ทุกคนเงียบกริบ กบมันชะงักแล้วหันหน้ามาอีก อีกทีเลยนะ ฉาดที่สองตามมา หน้ากบแดงกล่ำ พร้อมเลือดซึมที่ริมฝีปาก กบ “มึงเป็นบ้าอะไร เป็นเหี้ยอะไร ทำไมมึงถึงทำกับกูแบบนี้” ผมจ้องตามันน้ำตาก็ไหลไป ใช่ว่าผมจะมีความสุขนะ เจ็บมากกว่ามันหลายเท่านัก ผม “ยังจะถามอีกหรอ สันดานมันทำยังไงก็ไม่มีวันเปลี่ยน กบ ไม่น่าเชื่อใจคุณเลย เลวจริง ๆ ” ผมพูดเสร็จก็เอามือปราดน้ำตาแล้วก็เดินออกมา เอ็กซ์วิ่งมาหาผมแล้วก็โอบไหล่ผมไว้ พาผมไปสงบสติอารมณ์ กบ ไอ้ตรีมันเป็นบ้าอะไรของมัน แสบก็แสบ เจ็บก็เจ็บ หรือว่า มันรู้เรื่องเมื่อเช้าที่ผมคุยกับไอ้แบะ ผมหันมามองหน้าไอ้แบะอย่างเสียไม่ได้ แบะ “ทีนี้มันรู้หรือยัง หายข้องใจหรือยัง” ผมไม่เข้าใจที่ไอ้แบะบอก แต่เอ... ทำไมตรีทำต้องทำอะไรแบบนี้ เหมือนจะหึง ............หึง........ ที่แท้มันก็ .... รักผมนั่นเลย ผมเข้าใจแล้ว ไว้อ่านต่อคราวหน้านะ ตอนนี้ ตี 2 แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >ตอนที่ 4 แผนของไอ้แบะ >ตรี > เช้าวันจันทร์อากาศดีจังเลย วันนี้เชษฐ์มารับผมไปโรงเรียน >เพราะว่ากบยังเจ็บมืออยู่เลย ผมก็เกรงใจกบนะ >ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจ็บตัวเพราะผมก็ตามแต่สาเหตุลึก ๆ >แล้วก็เพราะผมนั้นแหละ >พอถึงโรงเรียนกิจวัตรประจำวันของพวกเราก็เหมือนเดิม >ไปกินข้าวตอนเช้ากันนั้นแหละ >แต่วันนี้ผมต้องมากินข้าวคนเดียวเพราะเพื่อนทั้งหลายไปซ้อมดนตรีกันอีกไม่ถึง >1 สัปดาห์โรงเรียนจะมีงานเชษฐ์เป็นมือกีตาร์ของวง >กะว่ากินข้าวเสร็จจะไปดูสักหน่อยดีกว่า >พอผมเดินมาที่โรงอาหารก็เห็นไอ้แบะกับกบนั่งกินข้าวกันอยู่ >ไม่ร่วมวงด้วยดีกว่า พอผมเดินไปยังไม่ทันจะถึงโต๊ะดี >ก็มีนักเรียนหญิงหากห้อง 4 มานั่งร่วมวงก่อนหน้าผม >แต่ก็ช่างอาจเป็นเพื่อนกันไม่ได้คิดอะไร ก็ไปซื้อข้าวดีกว่า >พอซื้อข้าวเสร็จเดินมา เป็นอันว่าผมแห้วแดก >เพราะมันดันกินกันเสร็จแล้ว แล้วก็เดินไปกันแล้ว >กูละเซ็งไม่เป็นไรนั่งกินคนเดียวก็ได้ >ในห้องเดียวกับผมมีเพื่อนนักเรียนชายอีก 2 >คนที่ดูคล้ายจะเป็นกระเทย คือ กิจ >กับเอ็กซ์ซึ่งนั่งกินข้าวอยู่ไปกินกับมันดีกว่า >ดีกว่ากินคนเดียว ผมเลยเข้าไปนั่งกินข้าวกับสองคนนั่น >เอ็กซ์ “ตรี >เมื่อกี้เราได้ยินกบกับแบะคุยกันตอนกินข้าวว่าจะฟัน อีหญิงห้อง >4” >กิจ “ฉันก็ได้ยินเหมือนกันนะแก” เอาหละสิ >ช้อนที่ถือตักข้าวใส่ปาก อยู่ดีๆ ก็ตกลงซะงั้น >เหมือนมันไม่มีแรงเลย ช๊อคสิกู >ผม “ก็........ เป็นเรื่องปกติของผู้ชายนี่” >รู้สึกว่าข้าวมื้อนี้จะไม่อร่อยเอาเสียเลย >ความอยากมันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ >เอ็กซ์ “ตรี แกว่าไอ้กบกับไอ้แบะ จะฟัน อีหญิงภายในกี่วันอะ >นึกแล้วอยากเป็นอีหญิงจังเลย ไอ้กบ หล่อแบบเหี้ยม ๆ >ลีลาคงจะเด็ดมากเลย เห็นไอ้รินทร์บอกว่าควยไอ้กบตั้ง 8 นิ้ว >นึกแล้วเสียวท้องรูเชียว” >กิจ “ใช่ ถ้าโดนสักที จะทั้งดูด ทั้งเลียไม่ให้ลืมกูเลย” >ผมได้แต่มองหน้าทั้งสองคนแล้วก็ยิ้มเจื่อน ๆ ไป >ผม “เดี๋ยวเราไปดูเชษฐซ้อมดนตรีก่อนนะ” >กิจ “แล้วข้าวนี่แหละ เหลือตั้งเยอะ” >ผมลุกขึ้นเดินออกจากตรงนั้นมา เพราะคิดว่าอยู่ไป คงจะแย่ >ผมได้รู้เรื่องที่ผมไม่ควรรู้มาอีกแล้ว กบ >แกทำไมถึงเป็นแบบนี้ บอกว่ารักกู แต่การกระทำของมึง >มันตรงกันข้าม กูเกลียดมึง ไอ้บ้า ผมทำได้เพียงแต่คิด > พอผมเดินไปที่ห้องดนตรี เพื่อนกำลังซ้อนกันอยู่ >เชษฐ์ “ตรี มาก็ดีเลย มาร้องเพลงสักเพลงดิ นักร้องนำ >ดันท้องเสีย ไม่มีคนร้องนำว่ะ” >ผม “เพลงอะไรอะ” >เชษฐ์ “ไม่เหลือใคร ตรีร้องได้เปล่า” ทำไมมันร้องเพลงนี้วะ >ช่างเหมือนกูเลย ตอนนี้ >ผม “ได้ดิ ทำไมจะร้องไม่ได้หละ” พอดนตรีขึ้น ผมก็ร้องเพลง >ไม่รู้ว่าจะจำกันได้เปล่า >“ผ่านชีวิตที่อ้างว้างมากี่ครั้งมากี่คราว >พ้นคืนเหน็บหนาวมาตั้งเท่าไร >แต่ตัวฉันนั้นก็ยังมีความหวังในหัวใจ เพื่อรอที่จะเจอใครสักคน > >ผ่านวันนั้นจนมาถึงวันที่ฉันเจอกับเธอ >เหมือนเธอคือฝันที่กลายเป็นจริง >จากวันนั้นก็ทุ่มเททำเพื่อเธอไปทุกสิ่ง >แต่วันนี้เธอกลับมาทิ้งกัน > >จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว >ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง >จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง >(แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร > >ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะโหดร้ายได้อย่างนี้ >เหมือนทุกคนหนีไปไกลแสนไกล >อาจจะเป็นเพราะฉันเองไม่ได้เกิดมาเพื่อใคร >ต้องทนเหงาเดียวดายเพียงผู้เดียว > >จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว >ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง >จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง >(แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร > >นา นา นา > >จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว >ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง >จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง >(แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร” >แปลกจังผมร้องเพลงอยู่ดี ๆ น้ำตามันก็ไหลออกมาเองโดยไม่รู้ตัว >เสียงดนตรีหยุดไปตั้งแต่เมื่อไรผมไม่รู้ แต่พอผมร้องเพลงจบ >ก็มีเสียงปรบมือเกรียวเชียว ไม่รู้ว่าใครฟังอยู่บ้าง >แต่ผมก็อึ้ง จนเชษฐ์มาหาผมแล้วบอกผมว่า ตรี >มึงเป็นนักร้องนำให้หน่อยดิ ดูท่าทาง >จะมีคนอยากฟังมึงร้องเพลงมาก เลย นะนะนะ >เอาเป็นว่าเป็นเลยแล้วกัน >ผมจะทำไงได้เลยตามเลย แต่ว่าผมเฮริทอยู่อะดิ >มันเลยทำให้เข้าถึงอารมณ์ของเพลง > ได้เวลาที่เราต้องเข้าเรียนกันแล้ว >ผมกระโดดไปนั่งกับเชษฐ์ดีกว่า ไม่อยากนั่งคนเดียว >เพราะกบไปนั่งกับแบะ คงมีเรื่องต้องคุยต้องวางแผนกัน >แต่ช่างมันเถอะ จากวันนี้ไปผมจะไม่มีกบในสายตาอีกแล้ว ไอ้เวร >!!!~ > วันนี้ผมเรียนหนังสือไม่รู้เรื่องเลย >อาจารย์ก็สงสัยว่าทำไมผมไปนั่งข้างหลังห้อง >ทุกคนก็คงรู้สึกแปลก ๆ เหมือนกัน >พอถึงตอนกินข้าวกลางวันทุกคนก็ไปกินข้าวกัน >แต่ผมกลับไม่รู้สึกอยากกินข้าวเลย มันเบื่ออาหารไปโดยปริยาย >แต่เชษฐ์คงเห็นในอาการผิดปกติของผม แต่มันไม่ได้พูดอะไร >บอกว่าแต่ว่าถ้าอยากพูดเมื่อไร มันก็ยินดีจะฟัง >ถ้าพร้อมเมื่อไรก็บอกนะ กูจะรอ >มันช่างเป็นทั้งพี่และเพื่อนที่แสนดีจริง ๆ >พอทุกคนออกไปห้องเหลือผมเพียงคนเดียว >ความเงียบสงบกลับคืนมาในห้องเรียนอีกครั้ง >ทำให้ผมรู้สึกถึงความเหงาในใจ ความรู้สึก เสียใจ น้อยใจ >เจ็บใจ ช้ำใจ มันประดังเข้ามาหาผม น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง >โดยไม่ต้องกลั่นเลยสักนึก ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดี >ใจของผมเหมือนกันสลายไม่มีชิ้นดีเลย >รู้สึกเหมือนมีมือใครสักคนมาจับที่บ่าของผมไว้ แล้วก็นั่งใกล้ >ๆ ผม เอ็กซ์เองเหรอผมหันไปดู >เอ็กซ์ “อยากร้อง ก็ร้องไปเหอะไม่มีใครว่าอะไรหรอก >น้ำตามันเป็นแค่เครื่องระบายเท่านั้น มันไม่ได้สำคัญหรอก” >ผมยิ่งร้องไห้หนักขึ้น เอ็กซ์สวมกอดผมไว้แน่น >ผมกอดมันไว้สักครู่ แล้วก็พยายามสกัดน้ำตาไว้ >เอ็กซ์”ตรี ถ้าอยากเล่าก็เล่ามาเถอะ เก็บไว้คนเดียวมันหนักนะ > แบ่งปันให้เพื่อนคนนี้รู้บ้าง >บางทีเราอาจมีวิธีการช่วยเธอก็ได้นะ” ผมมองหน้ามัน >เพื่อนคนหนึ่งในห้องที่ผมไม่เคยคิดจะคุยด้วยเลย >เพราะเธอเป็นผู้ชายที่ไม่เหมือนใคร ตัวใหญ่ หน้าตาโคตรหล่อ >ฐานะทางบ้านก็ดี แต่ดันเป็นกระเทย ถ้าเป็นผู้ชาย >รับรองมีผู้หญิงมานอนแผ่ให้มันเอาเป็นร้อยแน่ ๆ เลย >ผมตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เอ็กซ์ >เอ็กซ์ถึงกับอึ้งไปเลย สักครู่ >เอ็กซ์“ ไปกินข้าวกัน เสียน้ำตามามากเลย ไปเอาคืนกัน >ไปจัดการทั้งไอ้แบะ ไอ้กบ แล้วก็อีหญิง” >ตรี “เอ็กซ์ แกจะทำอะไร” >เอ็กซ์ “ก็ทำให้มันรู้ไงว่า เรามีตัวตน >แล้วเราก็ไม่ยอมเป็นของเล่นของไร ใครมาดีก็ดีไป ใครมาจัญไร >ก็ต้องจัญไร กลับ” เอ็กซ์จับมือผมลากผมลงไปกินข้าว >ในโรงอาหารเพื่อนกลุ่มผมกับหญิงห้อง 4 >นั่งกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย หัวร่อต่อกระซิก กัน >จี๋จ๋ากันเชียว ตาผมนี่ร้อนผ่าว ผมหันหลังกลับ >แต่เอ็กซ์กลับคว้ามือผมไว้ >เอ็กซ์ “เราไปซื้อข้าวกัน” ผมมองมันอย่างงง >เอ็กซ์ “ป้า หนูเอาแกง 2 ชามพิเศษ เอาแต่แกง เอาร้อน >ถ้าจะเผ็ดไม่พอหั่นพริกใส่เยอะ ๆ เลย ก็ได้เย็ดถึงใจ” >ป้าแกดูจะงง กับ order ครั้งนี้ แต่ก็ทำ >เอ็กซ์ “เทศกาลเอาคืนมาแล้ว ตรีแกถึอไปให้ไอ้กบ กับอีหญิงนะ > ให้มันแดก” ผมหละงง ให้มันกินของเผ็ด ๆ หรอ >ผมจ้องหน้ามันอีกที >เอ็กซ์ “มึงไปเลยเดี๋ยวนี้” มันสั่งผม >ผมก็เดินไปตามที่มันบอก แต่พอเดินไป >ไอ้รินทร์ “ไอ้เหี้ยกบ แม่มึงมาแล้ว ถึออะไรมาด้วยวะนั่น >สงสัยจะเอาให้มึงแดกหวะ” แล้วมันก็หัวเราะ >แต่ไอ้กบมันหันหน้ามา เจอผม หน้ามันซีดเป็นไก่ต้มเลย >พอเดินมาถึง ก็พอดีแกงอยู่บนหัวทั้งกบแล้วหญิงพอดี >ผม “เอาแกงมาให้กินกัน ถ้าจะหวานไปหน่อย เลยใส่พริกเพื่อ >จะได้ซาบซ่าถึงใจ” ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไร >แกงเขียวหวานที่มีแต่พริก ลอยเต็มชาม พร้อมกับอุ่นพร้อมทาน >ก็คว่ำลงบนหัวทั้งไอ้กบและอีหญิง ทันที >ผม “อร่อยกันไหม รสชาติ ดุเดือดถึงใจกันไหม >แค่นี้มันยังน้อยไป ” เสียงอีหญิงกรี๊ดดังลั่น >คงทั้งแสบและทั้งร้อน >อาจารย์ที่อยู่แถวนั้นก็เดินมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น >หญิง “อาจารย์ ไอ้เหี้ยตรีมันแกล้งหนูค่ะดูสิคะ >หนูแสบไปหมดเลย” อาจารย์หันมามองผม >อาจารย์ “ตรี เธอทำอะไรของเธอ” ผมแกล้งบีบน้ำตา >ผม “อาจารย์ ผมไม่ได้ตั้งใจ มันลื่นแล้วก็หกนะครับ” >แต่น้าตาผมไหลออกมาแบบ none stop แล้ว >ที่ร้องเพราะโกรธไอ้เหี้ยกบ ซึ่งทุกคนก็ไม่กล้าพูดอะไรทั้งหมด > ผมหันไปมองกบ สายตามันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อผมให้ได้ >แต่ผมไม่กลัวมันอีกแล้ว พอกันที คนหลอกลวง คนโกหก >กูเจ็บเพราะมันมามากแล้ว กูขอคืนบ้างแล้วกัน ผมจ้องตา >เหมือนมันจะรู้ว่าผมคิดอะไรเลย สายตาของมันอ่อนลง >แล้วก็ก้มหน้าลงไป เดี๋ยวกูแล้วล้างตัวก่อน แสบทั้งหัวเลยกู >ไอ้แบะเพราะมัน เหี้ย คิดอะไรแผลง ๆ >กบมันกล่าวก่อนเดินออกไปอย่างหัวเสีย >อาจารย์ “หญิงเธอไปล้างตัวก่อนไป ส่วนตรีขอโทษเพื่อนซะ >ครูรู้เธอไม่ได้ตั้งใจ >หวังว่าคงไม่มีเหตุการณ์อะไรต่อไปจากนี้นะ >หญิงเพื่อนไม่ได้ตั้งใจ” >หญิง “อาจารย์ มัน ..” >อาจารย์ “พอพอพอ ไปล้างตัว ตรีบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ >ขอโทษแล้วก็หายกันไป >เพื่อนกันทั้งนั้น”หญิงมีอันต้องล่าถอยไปล้างตัว >ผมก็เลยนั่งลง เช็ดน้ำตา เพื่อนในกลุ่มทั้ง 11 >คนมองผมเป็นตาเดียวกัน >เชษฐ์ “ตรี มันมากไปหรือเปล่า ทำขนาดนี้” เชษฐ์ปรามผม >แล้วทำหน้าดุใส่ >ผม “มีอะไรคุยกันตอนกลับบ้าน” แล้วผมก็นั่งกินข้าวไอ้กบมัน >แบบเนียน ไป เพื่อนในกลุ่มไม่เคยมีใครเห็นผมโมโห >แม้แต่ครั้งเดียว คงเป็นครั้งแรก ทุกคนเลยอึ้งไปตาม ๆ กัน >รินทร์ “กูไม่รู้นะว่า มึงมีปัญหาอะไร >แต่กูว่ามันเกินไปหวะ” ผมหันไปมองหน้ารินทร์ >ผม “กูทำเกินไป ใช่ แต่กูตั้งใจทำ >แล้วกูก็ไม่เสียใจที่ทำด้วย แค่นี้มันแค่เจ็บ ๆ คัน ๆ” >รินทร์ “ถ้าไอ้กบมันกลับมากระทืบมึง ก็ไม่ช่วยนะโว้ย >ไอ้เชษฐ์ มึงก็ห้ามช่วย” >ผม “ก็เอา อย่างมากกูก็แค่ตายคาตีนมัน แล้วไงหละ” >ผมนั่งกินข้าวอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร >ผมกินข้าวและรอจนไอ้กบกลับมา >พร้อมเสื้อนักเรียนตัวใหม่ของเพื่อนที่พักอยู่ในโรงเรียน >ไอ้เชาว์ร้องขึ้น ไอ้กบมาแล้ว พญามัจจุราชมาหามึงแล้วไอ้ตรี > ไอ้กบดิ่งมาหาผมทันที ตอนนั้นเหลือพวกผมเท่านั้นในโรงอาหาร >กบคว้าคอเสื้อผมขึ้น แต่ผมมีหรอจะยอม สักฉาดแล้วกัน >ผมตบไปที่แก้มขวาผมมันอย่างแรง จนหน้ามันหันเลย >ทุกคนเงียบกริบ กบมันชะงักแล้วหันหน้ามาอีก อีกทีเลยนะ >ฉาดที่สองตามมา หน้ากบแดงกล่ำ พร้อมเลือดซึมที่ริมฝีปาก >กบ “มึงเป็นบ้าอะไร เป็นเหี้ยอะไร ทำไมมึงถึงทำกับกูแบบนี้” > ผมจ้องตามันน้ำตาก็ไหลไป ใช่ว่าผมจะมีความสุขนะ >เจ็บมากกว่ามันหลายเท่านัก >ผม “ยังจะถามอีกหรอ สันดานมันทำยังไงก็ไม่มีวันเปลี่ยน กบ >ไม่น่าเชื่อใจคุณเลย เลวจริง ๆ ” >ผมพูดเสร็จก็เอามือปราดน้ำตาแล้วก็เดินออกมา >เอ็กซ์วิ่งมาหาผมแล้วก็โอบไหล่ผมไว้ พาผมไปสงบสติอารมณ์ > >กบ > ไอ้ตรีมันเป็นบ้าอะไรของมัน แสบก็แสบ เจ็บก็เจ็บ หรือว่า >มันรู้เรื่องเมื่อเช้าที่ผมคุยกับไอ้แบะ >ผมหันมามองหน้าไอ้แบะอย่างเสียไม่ได้ >แบะ “ทีนี้มันรู้หรือยัง หายข้องใจหรือยัง” >ผมไม่เข้าใจที่ไอ้แบะบอก แต่เอ... ทำไมตรีทำต้องทำอะไรแบบนี้ >เหมือนจะหึง ............หึง........ ที่แท้มันก็ .... >รักผมนั่นเลย ผมเข้าใจแล้ว > ไว้อ่านต่อคราวหน้านะ ตอนนี้ ตี 2 แล้ว >เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.