หลังจากผมได้ยินคำพูดของปากซัน ผมซมอยู่หลายวัน ไม่อยากพูดจาทั้ง ๆ ผมเป็นคนคุยเก่ง ผมนอนอยู่แต่ในห้อง ทั้ง ๆ ที่ผมเป็นชอบออกไปโน่นมานี่ หลายวันมานี้ ไม่ได้ดื่มช็อกโกแลตเลย ทั้ง ๆ ที่ผมชอบดื่มมาก รู้สึกว่าอะไร ๆ ก็ผิดเพี้ยนไปจากสิ่งที่มันเคยเป็นมา แล้วจะให้ทำไงได้ล่ะครับ อารมณ์จุกอกของผมไม่ไปไหนเลย ทุกครั้งที่นึกถึงซัน ผมไม่ได้ไปเรียนหลายวันครับ จนเพื่อนผมที่มหาลัยโทรมาสอบถาม ผมก็ตอบไปอย่างระโหยโรยแรงว่า ผมไม่ค่อยสบาย ก็เพียงแค่นั้น เหตุผลที่ผมจะสามารถบอกใครต่อใครได้ แล้ววันหนึ่งในขณะที่ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ผมก็ได้ยินเสียงข้อความ เป็นข้อความของซันครับ มีใจความว่า
ไม่ได้เห็นนายมากินที่ร้านเลย โอเครึเปล่า?
แต่ครั้งนี้นิ้วมือของผมไม่ได้รีบตอบข้อความไปอย่างอัตโนมัติเหมือนทุกที ผมครุ่นคิดอยู่ครับ ว่าจะตอบกลับไปหาซันดีรึเปล่า หรือผมควรจะเงียบ ๆ เฉย ๆ เอาไว้ซะดีกว่า แต่ความเหนื่อยล้าในตอนนั้นทำให้ผมไม่ได้ตอบกลับไปครับนี่เป็นวันแรกในรอบหลาย ๆ วันท่ีผมเดินลงมาหาร้านอาหารตามสั่งกิน รู้สึกได้เลยว่าผมโทรมไป หนวดเคราก็ไม่ได้โกน แต่ผมไม่สนใจอะไรหรอก ขณะที่ผมกำลังนั่งกินข้าวอยู่ ผมก็เหลือไปเห็นหนังสือพิมพ์พาดหัวข่าว นักศึกษากระโดดตึกตายเพราะผิดหวังในความรัก ผมก็เลยหยิบมาอ่าน ข้างในคอลัมน์ อธิบายถึงความรู้สึกผิดหวังของพ่อแม่ผู้ตาย ผมยิ่งอ่าน ก็ยิ่งสงสารตัวเอง สงสารพ่อแม่ของผม ต้องขอบคุณหนังสือพิมพ์ฉบับนั้น ที่ทำให้ผมอยากจะมีชีวิตที่แตกต่างจากบุคคลในข่าว เมื่อกินเสร็จ ผมก็กลับไปที่ห้อง อาบน้ำให้สะอาด โกนหนวด และก็เดินมากดโทรศัพท์ไปหาซันเพื่อขอคุยด้วย
ทันทีที่ซันรับสายผมก็พูดว่า สวัสดีครับ ซัน ไม่ได้คุยกันหลายวัน
เห้ย นายเป็นไรป่ะเนี่ย ไม่เห็นหลายวัน ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ นึกว่านายไม่อยากคุยกะผมซะอีก
อ่อ พอดีรู้สึกไม่ค่อยสบายน่ะ ก็เลยนอนซะเยอะเลย เออ ผมขอเจอนายได้ป่ะ ผมถามไป
อืม ผมอยู่ที่ร้านน่ะ คงต้องรอปิดร้านก่อนนะ คงจะมืด ๆ ซันบอก
งั้นเดี๋ยวผมไปหาที่ร้านนะ บายครับ ผมไม่รอให้ซันตอบ ผมมัดมือชกเลย
ในตอนนั้นความรู้สึกผมคิดได้แล้วว่า เราขอแค่ได้ทำสิ่งดี ๆ ให้กับคนที่เรารู้สึกดี ก็น่าจะพอนะ ทำไมต้องให้เขามาทำอะไรให้เรา หรือต้องมาคิดเหมือนกับเราด้วยเหรอ ถ้าเป็นไปได้ ใจตรงกันมันก็ดีหรอกนะครับ แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงนี้ มันไม่ง่ายเลยที่จะเจอใครสักคนที่ใช่สำหรับเรา ผมไปร้านด้วยความกระตือรือล้น ผมตั้งใจแล้วว่า ผมจะบอกความรู้สึกนี้กับซันเค้าในวันนี้ เมื่อผมไปถึงที่ร้าน
ซัน ขอช็อกโกแลตเย็นฟรีแก้วนึง ผมพูดแล้วก็ยิ้มมุมปากแบบซันบ้าง
หา เอาสิ เดี๋ยวชงให้ 5555 ซันหัวเราะหลังจากตอบผม
ไม่ได้กินตั้งหลายวัน คิดถึงชะมัดเลย
ซันหันมามองผมแล้วยิ้ม ๆ คิดถึงอะไร
ผมทำปากแบบไม่มีเสียง พูดว่า ซัน ผมมองเห็นซันยิ้มด้วยครับหลังจากที่ผมทำ
เอ้า เอาไปกิน จะได้มีเสียง ซันบอก
โอ๊ะ คอกำลังแห้งเลยเนี่ย ได้ดื่นน้ำอร่อยๆ คงช่วยได้มาก เราสองคนสบตากัน ผมโครตอายเลยครับ แต่ผมไม่รู้ไงว่า ซันเขาอายบ้างรึเปล่า
ผมก็ช่วยซันเก็บร้านในวันนั้น เวลาน่าจะประมาณเกือบสองทุ่มแล้วมั้ง ผมเห็นซันเขาจับ ๆ ต้นคอ ผมเลยเดินไปด้านหลัง แล้วเอามือขึ้นมานวดใหล่ให้ แต่ซันก็สะดุ้ง แล้วก็หันมาบอกว่า
เอิ่ม ไม่ต้องก็ได้ต้า ขอบคุณมาก ผมไม่เป็นไร
เห้ย อย่าซีเรียส ทำงานทั้งวันก็น่าจะมีบ้าง อาการเมื่อยล้าเนี่ย ผมสวน
ไม่เป็นไรจริง ๆ ไม่เป็นไร ซันพยายามแย้ง
ผมก็พยายามยื้อเข้าไปดึงมือกันไปมา ผมก็ดึงซันเข้ามาสวมกอด (ตอนนั้นปิดร้านแล้วนะ) ผมกอดซันแน่นพอสมควร ผมไม่ได้พูดอะไรเลย ซันพยายามดึงตัวออก แต่ผมก็ยังคงกอดแน่นอยู่อย่างนั้น
ซัน อย่าเพิ่งขยับเลยนะ ให้ผมอยู่อย่างนี้ก่อนได้ไหม แป๊ปเดียว ผมขอแป๊ปเดียว
ผมก็กอดซันอยู่อย่างนั้นน่าจะไม่ถึง 5 นาทีมั้ง (รู้สึกว่านานอยู่นะตอนนั้น)
ผมว่ามันไม่ดีหรอกนะต้า เรากำลังทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
ผมเอานิ้วชี้ไปแตะที่ปากของซันเพื่อต้องการให้ซันหยุดพูดในส่ิงที่มันจะทำให้ผมคิดไปถึงเหตุผล ทันทีที่ผมเอานิ้วมืออกจากปากของซัน ผมก็พุ่งหน้าเขาไปจูบซันทันที ทำไงได้ล่ะครับ หัวใจมันเรียกร้อง แล้วผมจะบอกว่า ตอนที่ผมกอดซันเอาไว้ ใจของซันเต้นแรงมากเลยครับ ผมรู้สึกได้จริง ๆ
ผมพยามจูบทั้ง ๆ ที่ผมไม่รู้วิธีจูบ เฉลยตรง ๆ เลยว่า ครั้งนั้นเป็นจูบแรกของผม จูบแรกที่ควรเก็บไว้เมื่อพร้อม ตอนนี้ผมไม่แคร์ ผมพร้อมจะให้จูบแรก จูบที่สอง และจูบครั้งต่อ ๆ ไปกับซัน ถ้าซันจะต้องการ แค่เพียงชั่วครู่เดียวของจูบแรก ซันก็ดันตัวผมออก
ผมว่า เราไม่ควรทำแบบนี้เลย ซันบอกอย่างหายใจแรง
ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนะ ผมแค่ทำตามสิ่งที่ใจผมอยากให้ทำ ไม่งั้นผมทรมาน ผมพูดพร้อมพยายามจะดันหน้าเข้าไปจูบกับซันอีก
ผมบอกต้าแล้วไง ว่าผมมีแฟนแล้ว แล้วผมรักแฟนผมมากด้ว ผมไม่รอให้ซันพูดจบหรอกครับ ผมดึงซันมากอดอีกครั้ง พร้อมทั้งบอกว่า
พอแล้วซัน พอแล้ว ซันอย่าเพิ่งพูดว่าซันรักใครได้ป่ะ ผมอยากอยู่ตรงนี้กับซัน ตอนแรกเพราะคำพูดนี้ถึงทำให้ผมเครียด จิตตกไปหลายวัน แต่ต่อไปนี้ผมจะไม่ยอมให้มันมาเป็นอุปสรรคระหว่างผมกับซันแล้วนะ ผมพูดพร้อมกอดแน่ขึ้นอีก
ผมรู้แล้ว ๆ เก็บร้านก่อนเถอะ ซันเตือนสติผม
นั่นสินะ ผมมัวแต่คิดถึงแต่ซัน จนผมลืิมไปว่าต้องทำอะไรตรงหน้า ผมตอบ
เราก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกจนเก็บร้านเสร็จ หลังจากเสร็จ ผมบอกกับซันว่า
ไปห้องผมไหม ผมจะชงช็อกโกแลตให้ดื่ม ผมชวน
อย่าดีกว่า ต้า ผมว่าไม่เหมาะ
เห้ย ป๊อดเหรอ ไม่กล้าไปเหรอ ผมไม่ทำอะไรหรอกน่า ไปเถอะนะ ผมชวน
ผมต้องคุยโทรศัพท์กับแฟนผม เพราะแฟนผมไม่ค่อยไว้ใจผม เมื่อก่อนผมเจ้าชู้มากไง อย่างที่บอก ผมก็ไม่รู้เลยด้วยว่าเขาจะโทรมาเมื่อไหร่ และทุกคืนเราก็ต้องคุยผ่านกล้องกัน
ไม่เป็นไรนิ เราไม่ได้ไปทำอะไรซักหน่อย ซันก็ต้องมีสังคม มีเพื่อนบ้างนะ ผมเสนอ
ไม่ดีกว่า ผมรู้สึกว่าผมกำลังทำไม่ถูก ซันย้ำเตือนตัวเองตลอดครับ
ผมชอบซันมากนะ ผมขอทำหน้าที่เป็นแฟน แต่ในฐานะเพื่อนได้ไหมครับ ผมขอ
ชอบผมตรงไหน ผมเนี่ยนะ นู่นก็นี่ นี่ก็นั่น นั่นก็โน่น ซันพยายามบอกว่าซันไม่มีอะไรให้ผมควรที่จะสนใจ
ซันรู้ไหม ว่าสิ่งที่ซันพูด ถ้าอยู่เดี่ยวมันจะไม่มีความหมายอะไรเลย แต่บังเอิญทั้งหมดที่ว่ามา มันไปอยู่ในตัวซันเพียงคนเดียว และมันดันเข้ากันอย่างเหลือเชื่อ โดยรวมจึงกลายออกมาเป็นความน่ารัก ผมพูดไปพร้อมยิ้มไปด้วยขณะพูด ตอนนี้ขีดพลังด้าน เต็มตื้น ผมขึ้นมาอย่างมากในเวลาอันสั้น ผมพูดต่อเลยครับ ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ซันรู้ไหม ผมชอบซันตั้งแต่แรกเห็นแล้ว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงมาวนเวียนต่อหน้าคุณ ทำไมต้องมาซื้อของที่ร้านคุณ ทั้ง ๆ ที่มันก็ไม่ได้จำเป็น ทำไมผมต้องคอยมองคุณทุกครั้งที่มีโอกาส ทำไมนู่น ทำไมนี่ เยอะแยะไปหมดที่ผมอธิบายไป
ซันยิ้มมุมปากเหมือนเคย จริง ๆ แล้วผมก็รู้สึกดี ๆ กับนายนะ เพียงแต่ผมไม่รู้ว่านายจะคิดยังไง ซันบอกผมเมื่อผมพูดทุกสิ่งในใจออกไป นั่นแสดงว่าใจเราตรงกันซิเนี่ย ผมเลยพูดต่อไปว่า
ทำไมผมดูไม่ออกเลย
ก็ปลื้ม ๆ น่ะ แต่ว่าผมเองก็มีแฟนอยู่แล้ว อย่างที่บอกผมเจ้าชู้มาก ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ผมคงจะคบกับนายไปแล้วล่ะ บอกตรง ๆ นะ นายมีความพยายามดีนะ
เราคบกันจริง ๆ ไม่ได้เหรอ แบบไม่ต้องให้แฟนซันรู้ก็ได้นะ ผมเสนอ (คิดไปได้ไงวะเนี่ยย เลวจริง)
จะให้ผมทำยังงั้นได้ไง ถ้านายเป็นแฟนผมแล้วผมทำแบบนี้นายเสียใจรึเปล่าล่ะ ซันถามผม
อืม ก็เสียใจดิ แต่เราไม่ได้ทำอะไรกันซักหน่อยนิ ผมพยายามอ้างเหตุผลที่ใช้ไม่ได้เอาเสียเลย
อย่าทำให้ผมลำบากใจเลย ต้า
ตอนนั้นผมรู้สึกแต่ว่า ทำไมเราใจตรงกัน แต่กลับคบกันไม่ได้ เพราะแค่มีคนอีกคนหนึ่งระหว่างเราเท่านั้นน่ะเหรอ? ไม่ยุติธรรมสำหรับผมเลย
ให้ผมได้พิสูจน์ได้ไหม ผมมั่นใจว่าผมจะดูแลซันได้ ผมพูดออกไป
ขอบคุณนะ ที่นายคอยพยายามมาตลอด แต่.. ซันไม่ทันพูดจบ ผมเข้าประชิดตัวอีกแล้ว แล้วก็ประทับรอยจูบที่ปากของซันอีกแล้ว ผมรู้แต่ว่า การจูบมันสื่อสารได้ดีจริง ๆ ด้วย เคยเห็นแต่ในหนัง ไม่เคยเข้าใจมันซักที ตอนนี้ผมเข้าใจความรู้สึกที่แท้จริงของจูบแล้ว (ถึงจะเป็นการจูบที่ไม่ได้เก่งกาจอะไรเลย)
ผมยืนจูบปากกับซันอยู่อย่างนั้น เพียงหวังแค่ว่า ความรักของผมจะเปลี่ยนใจของซันได้
