We have no responsibility
for the contents in this web community!
ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ
ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!
*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***
RBR
Section |
Register
สมัครสมาชิก
|
What's RBR?
ต่ออายุสมาชิก
|
**** ส่วนบริการเข้าบอร์ดเฉพาะสำหรับสมาชิก RBR บอร์ด Devil และ บอร์ด Zombie ต้องการติดต่อสอบถาม ส่งเมลล์ที่ ryubedroom@yahoo.com เท่านั้น ****
|
กรุณาคลิ๊กที่นี่และ Bookmark ไว้ด้วยครับ
Palm-Plaza.com
Complete the form below to post a message
Original Message
|
"RE: ขอร้องพี่ๆครับ ใครมีนิยายเรื่องหนึ่งใจหลายรักของพี่เอ๋CT บ้างครับ อยากอ่านต่อจนนอนไม่หลัยเลย" Posted by มีแค่ตอนสุดท้ายที่โพสต์ไว้ on 10-May-17 at 10:36 PM
|
546
. เรารู้สึกเหนียวตัวจนนอนไม่หลับแม้ว่าห้องนอนจะเย็นฉ่ำเพราะแอร์แต่ก็ทนไม่ไหวเพราะฤทธิ์ของอัลกอฮอล์ทำให้ความร้อนจากในตัวมากกว่าปกติ เราขยับตัวหลายครั้งเพื่อให้ความรำคาญนั้นหมดไปแต่มันก็เป็นไปไม่ได้ อั้นหลับไปแล้วมั๊งเพราะเสียงกรนเบาๆเป็นระยะ เราลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้องนอนแล้วตรงไปที่ห้องน้ำที่อยู่อีกด้าน หยิบของใช้ส่วนตัวในการอาบน้ำออกมาเพื่ออาบน้ำ ห้องน้ำค่อนข้างจะเซ็กซี่ในสายตาของเราเพราะช่องลมเป็นแบบเปิดออกได้เรามองเห็นดวงจันทร์จากช่องหน้าต่างนั้น อาบน้ำเสร็จแล้วค่อยสบายตัวหน่อย เรามันประเภทที่ต้องเตรียมตัวให้พร้อมตลอดเวลา อย่างน้อยก็มีเสื้อยืดกางเกงนอนขาสั้นพกไว้เสมอเวลาไปไหนมาไหน เครื่องประทินผิวขนาดพกพาช่วยไว้ได้เยอะ อาบน้ำแล้วค่อยสบายตัวหน่อย ประพรมน้ำหอมกลิ่นที่ชอบไนท์ครีมซึมซับไปทั้งหน้าพร้อมลิปมันแตะที่ริมฝีปาก แล้วก็กลับมานอนต่อ เสียงแมลงกลางคืนบ่งบอกถึงธรรมชาติที่ยังคงมีอยู่กลิ่นหอมเย็นๆ เราสอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม และสัมผัสที่แก้มของอั้นไปมา นอนไม่หลับเหรอพี่เอ๋ เสียงเขาอู้อี้เล็กน้อยก่อนจะขยับตัวมาใกล้ เหนียวตัวเลยไปอาบน้ำ สบายตัวขึ้นมั๊ย เยอะเลย ทนเหม็นไปก่อนนะผมขึ้เกียจไปอาบเดี๋ยวนอนไม่หลับ อั้นขยับมากอดเอวเราไว้เขาซบหน้าลงที่ไหล่ของเรา ลมหายใจอุ่นๆรดที่ต้นแขนของเรา ตัวเย็นดีจัง อั้นกอดเราไว้กับตัวมากขึนเรื่อยๆ ตัวเหนียวเชียว ไม่หรอกน่า นอนเถอะพี่ อั้นกระซิบที่ข้างหูกลิ่นไวน์ยังคงกรุ่นตอนนี้มันเริ่มแรงขึ้นแล้วไม่หอมเหมือนเมื่อครู่ซะแล้ว เมื่อก่อนเมายังไงก็นอนด้วยได้นี่นา ไหนว่าจะนอน เราลูบผมอั้นไปมาก่อนจะเอามือเขาออกจากเอวแล้วนอนตะแคงข้างให้เขา อั้นแนบตัวให้ชิดกับตัวเรามือยังคงวางที่สะโพกเราและเราเองก็หลับไปในที่สุดอากาศตอนเช้าในสวนนี่สดชื่นยิ่งนัก เราลุกขึ้นบิดขี้เกียจหลังจากหลับยาวมาทั้งคืนจนเช้า รีบอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยจะได้กลับห้องเสียที เช้าวันอาทิตย์ทีแสนจะรื่นรมย์ เราจิบกาแฟอยู่หน้าบ้านไม่นานอั้นก็ตื่นแล้วก็ล้างหน้าล้างตาเรียบร้อย รีบตื่นทำไม ถึงเวลามันก็ตื่นขึ้นมาเอง แล้วนี่จะรีบไปไหนนี่ กลับห้องสิ กว่าจะไปถึงก็สายพอดี แล้วพี่จะทำอะไรวันนี้ ไม่มีแพลน คงกลับห้อง แล้วหาอะไรกิน เดินเล่นห้างมั๊ง น่าเบื่อ อ้าวแล้วจะให้ทำอะไรละค่ะ คุณลุงไม่มากินน้ำชาตอนเช้าเหรอ อั้นมองหน้าเราเหมือนเคือง ไมมองงั้นหล่ะ อย่าพูดได้มั๊ย ขี้เกียจหงุดหงิดแต่เช้า อาบน้ำแล้วก็ไปส่งพี่หน่อยสิ แค่ปากซอยก็ได้ เราคว้ากระเป๋าแล้วเดินลงบันได จะรีบไปไหนเนี่ยยังไม่เจ็ดโมงเลย เราไม่สนุกแล้วเราก็อยากกลับเป็นเรื่องธรรมดาไม่เห็นต้องถามเลย แล้วตัวเองรีบตื่นทำไมละ ไม่นอนต่อ ไม่มีคนให้กอด กอดไม่ไหวหรอกเหม็น เราแหวะใส่อั้น เราเดินลงไปจนถึงบันไดขั้นสุดท้ายไม่ได้น้อยใจอะไรหรอกก็แค่ว่ามันเหมือนแปลกๆในตัวอั้นและตัวเราเองด้วย คงจูนไม่ค่อยติดแล้วมั๊งคงเหมือนพี่กับน้องไปแล้วสิท่า บอกให้ขึ้นมาไง อั้นลงมาดึงมือเรากลับไปชั้นบนเช่นเดิมแล้วกระชากประตูบ้านให้ปิดอย่างรวดเร็ว คนอยากจะนอนยังจะมางอแงอีก เราขี้เกียจจะเถียงแล้วเลยนอนลงข้างๆ อั้นจับมือเราเอาไว้แล้วหัวเราะคนเดียว เราไม่งงและไม่ถามด้วยอยากคิดอะไรก็คิดไปเถอะ เขาโน้มตัวลงมาจูบที่ต้นคอเราและซุกไซ้ไปมา เคราแข็งๆครูดกับลำคอเราจนขนลุกเกรียวจนต้องหดคอเอาไว้แต่อั้นก็ไม่หยุดยังคงซุกไซ้ไปมาจนเราเลิกเกร็งเพราะชิน เขาเอาคางเกยที่หน้าอกของเราและจ้องตาเรานิ่ง พี่คบกับใครอยู่ตอนนี้ เรื่อยๆ กับคนเก่าเหรอ ชื่ออะไรนะผมจำไม่ได้ อย่าไปจำเลย เลิกกับคนนั้นไปแล้วเหรอ ถึงเวลาก็เลิก เราตอบสั้นๆไม่อยากรื้อฟื้นหรือคิดอะไรให้มันมากไปกว่านี้ ไม่งั้นสมองเราก็จะวนเวียนหาคำตอบให้ตัวเองไม่เลิกว่าตอนนั้นมันจบลงยังไง นับแต่วันนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกแม้ว่าเรากลับมาอยู่กรุงเทพอีกก็ตาม เราไม่แม้แต่จะหาคำตอบจากต่อเสียด้วยซ้ำ เขาจะยังไงอย่างไร คิดไปก็ไม่มีอะไรดีขี้น เพราะเราไม่เหลือจิดใจให้เขาแล้วก็คงเหมือนกับเขาที่ป่านนี้เรื่องราวเหล่านั้นคงเหมือนลมที่ผ่านไปในแต่ละวัน แล้วตอนนี้อั้นละคบกับใครอยู่ ก็นิดหน่อยตามประสา คบกับคนแก่แล้วเหรอตอนนี้ หมายถึงใคร ก็คุณลุงไง เมื่อคืนดูเหมือนลับลมคมในอะไรไม่รู้ ไม่มีอะไรหรอก แค่คนแก่แกเหงาไม่มีคนคุยด้วย หึงเหรอ หึง เราทำหน้างง เข้าใจผิดละมั๊ง อั้นทิ้งพี่ไปตั้งนานแล้ว พี่จะไปหึงเราให้เมื่อยทำไม ปากแข็ง ยังไงพี่ก็ไม่มีทางลืมผมหรอก เอาอะไรมาพูดจ๊ะรูปหล่อ ปากแข็งไปเฮอะ ไม่งั้นจะยอมมาง่ายๆได้ไง คงรอผมง้อสิเนี่ย เข้าใจผิดไปใหญ่แล้วก็แค่อั้นชวนแล้วพี่ก็อยากมาเห็นเพราะว่างมันก็แค่นั้น หล่อแค่ไหนถ้ามันหมดเวลาแล้วทำไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้หรอกว่ามั๊ย แล้วไม่เสียดายมั่งเหรอ หล่อๆแบบนี้ ตัวเองหายไปไหนมาละ ไปซะเงียบ กลับมาก็เงียบ ใครจะไปรอไหว ถึงไม่มีใครก็ไม่รอแล้ว ใจแข็งด้วยนี่ แน่นอน อั้นหัวเราะแล้วพลิกตัวไปนอนอีกข้างนึง ไม่รู้สิ อยากมาเจอพี่เอ๋เหมือนกันนะแต่ว่าทำไมถึงไม่มาก็ไม่รู้เหมือนกัน เยื่อใยมันหมดไปแล้วก็ขี้เกียจเป็นของธรรมดา เราก็เป็นเหมือนกัน รู้ว่าอยากเจอแต่ก็ขี้เกียจที่จะไปหาเป็นออกจะบ่อย ว่างๆก็มาเล่นที่นี่บ่อยๆสิ ไปมาลำบาก วันไหนจะมาก็รอมาพร้อมผมเก็บเสื้อผ้าไว้รอเลย มาเพื่อ เราหัวเราะ เผื่อว่าจะจูนกันติดอีกไง ไม่มีทางหรอก อั้นไม่เหมือนเดิมแล้ว โตขึ้นเยอะแยกแยะได้มากกว่าเดิมและก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว เป็นผู้ใหญ่หมายความว่าไง เป็นผู้ใหญ่ก็ไม่มีเวลามานั่งคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้เหมือนตอนเป็นเด็กไง พี่ว่าผมแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ มั๊ง ไม่น่ากิน มั๊ง หรืออีกอย่างคงลืมว่าน่ากินยังไง อยากกินสิเนี่ย เรายิ้มแล้วโน้มตัวไปหาเขามั่ง เมื่อคืนก็เกือบได้กินแล้วแต่ก็อดจนได้ รออีกคืนสิเผื่อได้กิน จะคุ้มเร้อ มีเหรอที่ไม่คุ้ม เราจ้องตากันนิ่งมันน่านัก แล้วเราทั้งคู่ก็อึ้งไปสักพัก พี่เริ่มต้นไม่ถูกเหมือนกันว่าจะยังไงดีพูดเสร็จก็อายตัวเอง ไม่มีอารมณ์เพราะอิ่มมากกว่า แล้วอั้นละ ไม่รู้สิ ผมเริ่มแล้วแต่พี่ไม่คล้อยตาม เริ่มแล้วเนี่ยนะ นึกว่าทำเล่นๆ จะเล่นไปทำหอยอะไรละพี่ ของมันเคยแล้วหรือว่าจำไม่ได้ อั้นเหมือนเดิมตรงที่หล่อ แต่นิสัยไม่ค่อยเหมือน พี่ไม่คุ้นกับอั้นแบบนี้ แล้วคุ้นแบบไหน แบบอั้นคนเดิมมากกว่า พี่คงจำได้แต่อั้นตอนนั้นไม่ใช่อั้นที่เป็นแบบนี้ ผมก็เหมือนเดิม ใครมั่งมันจะไม่แก่ จะให้ผมเป็นเด็กไปถึงไหน เมื่อวานก็ถามว่าเมื่อไหร่จะมีเมีย จำไม่ได้เรอะ ฮื่อ เราลุกขึ้นนั่งเท้าแขนมองไปรอบห้องอีกครั้งนาฬิกาข้างฝาเหมือนเดินช้ากว่าปกติอั้นโอบเอวเราไว้แล้วดันตัวมานั่งข้างๆ แปลกดีนะ เราพยักหน้า เขาก้มลงมาจุบที่ปากเราทีนึง กลับก็กลับแล้วกันนอนไม่หลับแล้ว จะให้ไปส่งที่ไหน ตามสะดวกที่ไหนใกล้รถแท๊กซี่ก็กลับได้ อั้นลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกจากตัวกางเกงอยู่กับบ้านหล่นลงที่พื้นแล้วเขาก็หันหน้ากลับมาหาเราและเดินเข้ามาช้าพร้อมกับการแกว่งไกวของแก่นกายกลางลำตัวของเขา มันอยู่ระดับเดียวกันกับใบหน้าของเรา ใกล้แค่อ้าปากไปหาอีกนิดเดียวก็จะถึงอั้นจับไหล่เราทั้งสองไว้ตาจ้องตาเหมือนชักชวนให้เรายินยอมแต่เจ้ากรรมทุกอย่างเหมือนหยุดชะงักเพราะเสียงออดที่หน้าบ้าน อั้นตกใจ เราคว้าเอวของอั้นไว้แล้วแนบหน้าซุกกับหน้าท้อง ตกใจทำไมหล่ะอั้น ก็อั้นบอกว่าอั้นยังนอนไม่ตื่นแล้วจะรีบไปไหน อั้นก้มลงมองหน้าเรา เขายิ้ม ไม่จำเป็นไม่ใช่เหรอที่จะต้องรีบออกไปเปิดประตูรับแขกแต่เช้าในเมื่อธุระของเรายังไม่ถึงไหนเลย เราลูบไล้ไปมาในสิ่งที่เราเคยคุ้นและเอ็นดู เอ หรือว่านัดกันไว้ จะไปไหน ไปวัดกันเหรอ เช้าวันอาทิตย์เนี่ย พูดเล่นอยู่ได้ ปล่อยก่อนเถอะพี่ ผมรำคาญเสียงออดเต็มทนแล้ว คนกดน่าจะมีมารยาทนะ ที่ยังไม่มีคนไปเปิดก็ยังคงกดอยู่ได้ อั้นรีบคว้ากางเกงยีนส์มาใส่แทนกางเกงใส่เล่นที่บ้านพร้อมกับเสื้อยืด ปะผมน้ำหอมและหวีผมอย่างรวดเร็ว เราไม่ต้องทำอะไรเพิ่มนอกจากคว้ากระเป๋าสะพายใบเก๋ของเรามาคล้องที่ไหล่ งั้นพี่กลับแล้วกันนะจ๊ะ เราไม่รอที่อั้นจะตอบว่าอะไร เดินผ่านด้านข้างของเขาเปิดประตูห้องนอนออกไปแล้วก็เปิดประตูบ้าน คนกดออดเป็นชายวัยกลางคนยังคงชะเง้อมองอยู่ที่ประตูรั้ว ทำอะไรอยู่อั้น สายแล้วนะ เสียงแกถามมาอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ได้ดูว่าเป็นใคร คงดีใจที่เห็นประตูเปิดแล้วแต่ไมทันมองว่าไม่ใช่คนที่อยากจะคุยด้วย เราเดินลงบันได อ้าวนี่ใครกันละ เพื่อนอั้นฮะ เราตอบพร้อมกับเปิดประตูรั้วให้แกเดินเข้ามาในมือมีถุงปาท่องโก๋กับโจ๊กเสียด้วย แล้วอั้นละหนู แกเรียกเราว่าหนู เพิ่งตื่นเดี๋ยวคงลงมาฮะ เราตอบ นี่ไปไงมาไงละเรา มากินเหล้าตั้งแต่เมื่อวาน เมาเลยค้างที่นี่ และก็กำลังจะกลับฮะ เราตอบไปตามความเป็นจริง เดี๋ยวรออั้นแป๊บนึงนะฮะ ผมกลับแล้ว อ้าว จะรีบกลับไปไหนละ ลุงแค่แวะเอาโจ๊กกับปาท่องโก๋มาให้ ไม่รู้ว่ามีสองคนเมื่อคืนอั้นไม่ได้บอกว่าเพื่อนมาค้างด้วย ขอบคุณฮะ แต่ต้องกลับแล้วไว้คราวหน้ามาจะรบกวนนะฮะ ฟังดูเย็นชายังไงก็ไม่รู้ ชื่ออะไรละเรา เอ๋ อั้นตอบแทนเรา แวะไปตลาดมาเลยซื้อมาฝากไม่รู้ว่าเอ๋อยู่ไม่งั้นจะซื้อมาเผื่อด้วย เพื่อนน่ารักดีนะ ลุงมองเราทีมองอั้นที แวบในแววตาของแกมันเหมือนพวกเรา เราคิดว่าแกคงเห็นอะไรบางอย่างเพราะแววตาของแกเราดูได้ง่ายว่าไม่ได้ต่างจากเรานักหรอกน่า เราหันไปมองหน้าอั้นแล้วยิ้มอั้นรับถุงจากมือของลุงไปถือ แกกำชับให้รีบกินก่อนจะเดินไปที่บ้านของแกที่อยู่รั้วถัดไปบ้านใกล้เรือนเคียง เราอมยิ้ม พี่ยิ้มอะไร เสน่ห์แรงนะเรา พี่หมายความว่าอะไร อั้นมองหน้าเรา ก็หมายความอย่างที่พูดนะสิ ถามได้ เราดึงประตูรั้วไว้ แล้วนี่จะกลับยังไง เดินไปปากซอยแล้วเรียกแท็กซี่ หรือถ้าอั้นจะใจดีไปส่งก็โอเคนะ เรามองที่มือของอั้น แต่ว่ารีบไปกินโจ๊กกับปาท่องโก๋ก่อนเถอะ เดี๋ยวมันเย็นแล้วจะไม่อร่อย เราหมั่นไส้อั้นขึ้นมาโดยไมมีสาเหตุแล้วผลักบานประตูปิดไว้ตามเดิม รั้วไม้สีขาวสูงแค่อกเราหันหลังให้อั้นแล้วออกเดินไปตามทางราดปูนโดยไม่หันหลังกลับไปมอง ไม่ได้ใกล้อย่างที่คิดกว่าจะถึงปากซอยก็เหงื่อซึมเหมือนกัน ออกปากซอยก็ต้องเดินไปอีกประมาณนึง จะกลับเรือหรือรถดี กลับเรือก็เดินไปอีกแต่กลับรถถนนตอนนี้ก็ไม่มีแท็กซี่ผ่านเลย ขึ้นสิจะไปส่ง อั้นขับมอเตอร์ไซค์มาเทียบข้างๆเรา คงกินโจ๊กหมดแล้วออกมาแน่ๆ ปล่อยให้เราเดินซะเหงื่อตก เราขึ่นคร่อมที่อานด้านหลังอั้นยื่นหมวกสำรองให้เราใส่ ใส่ซะ เรารับมาใส่ตามที่บอก ไปแค่ท่าเรือต้องใส่หมวกด้วยเหรอ ดีกว่าไม่ใส่น่า อั้นบอกแล้วก็บิดอย่างแรง อั้นขับรถพาเราลัดเลาะออกไปจนเจอถนนใหญ่ที่ออกไปอีกทาง นี่จะไปไหน ไม่รู้ อยากขับรถเล่น อั้นตะโกนแข่งกับเสียงลมที่ดังอื้ออึงอยู่ข้างหูตามความเร็วของรถ เราจำอะไรไม่ได้นอกจากสายลมที่อื้ออึงพัดผ่านใบหู
|
|
Palm-Plaza.com All rights reserved.
*** ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง
ห้ามโพสข้อความ รูปภาพ ไฟล์ที่มีลิขสิทธิ์ ที่สร้างความเสียหายให้แก่บุคคลอื่น
ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link "แจ้งลบข้อความ" ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือแจ้งมาได้ที่ ryubedroom@yahoo.com
Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.