We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: ขอร้องพี่ๆครับ ใครมีนิยายเรื่องหนึ่งใจหลายรักของพี่เอ๋CT บ้างครับ อยากอ่านต่อจนนอนไม่หลัยเลย" Posted by POPO on 03-Aug-16 at 08:52 PM 54 งานงิ้วผ่านไปแล้วเราทำตามสัญญากับไอ้ตั้มก็อย่างที่บอกเรื่องของเรากับตั้มมันไม่มีให้ลุ้นเหมือนสมองไม่ได้ใช้ความคิด ไปเรื่อยๆเปื่อยๆคนเราก็ต้องมีอะไรที่ท้าทายให้ทำบ้างไม่อย่างนั้นเซ็งแย่ หลังจากวันนั้นพี่แขกมาส่งนมตามปกติแต่ไม่ได้มาหาเราอย่างที่เคยบอก พักนั้นเราก็ชักห่างกิจกรรมเข้าจังหวะ วันนี้นั่งอยู่ตลาดคนเดียวเตี่ยกับแม่ไปธุระต่างจังหวัดฝนหลงฤดูตกมากลางหน้าหนาว หนาวชิ รีบปิดร้านกลัวฝนสาด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาอีกแล้ว "เอ๋ พี่โด่งนะ ปีใหม่ไปเที่ยวไหนมั๊ย" พี่โด่งส่งเสียงมาตามสาย หายไปนานจนเราคิดว่าตายจากกันไปแล้ว หากมีบางคนสงสัยว่าทำไมเราไม่เป็นคนโทรหาเอง เราเพียรพยายามโทรหลายครั้งแต่ไม่มีคนรับสายในช่วงที่โทรไปแม้แต่วันหยุดก็ไม่มี พี่เพลินถึงแม้จะเป็นคนบ้านนอกแต่แกก็มีอะไรดีๆสอนเยอะ "ผู้ชายยิ่งตามยิ่งหาย เอ๋อยู่เฉยๆนิ่งๆแหล่ะเดี๋ยวดีเอง" บวกอกับคำสอนของปู่ย่าพี่โด่ง" อะไรที่ไม่ใช่ของเรา ทำยังไงก็ไม่ใช่" "พี่โด่งจะพาไปไหนหล่ะ" เราถามโดยไม่ทักทาย "พี่หยุดห้าวันเราไปเที่ยวเชียงใหม่กันมั๊ย" เชียงใหม่นี่ไกลโขทีเดียว "แล้วจะไปยังไง" "ก็รถคู่ชีพนี่แหละ ที่พักมีแล้วพักบ้านเพื่อนพี่ แล้วเราขับรถเล่นไปเรื่อยๆ" "ไปกันกี่คนพี่โด่ง" "หลายคนจากที่ทำงาน แต่พี่ไม่ให้ใครนั่งตำแหน่งเอ๋หรอกนะ" "เอ๋ขอเตี่ยกับแม่ก่อนนะแล้วจะโทรไปบอก" พี่โด่งวางสายไปแล้ว เราบอกไม่ถูกลึกๆเรายังคิดถึงเขา ก็เหมือนคิดถึงนาจ คิดถึงต้อ แต่มันห่างกันนานแล้ว ความรักอยู่ก้นบึ้งของหัวใจเหมือนจะจำได้แค่ลางๆว่าพี่โด่งเป็นยังไงเท่านั้น มานั่งดูฝนตกหน้าร้าน แหงนมองที่ฟ้าเพลงเศร้าของลูกชายร้านขายผลไม้ที่ไปเรียนกรุงเทพฯดังแข่งกับเสียงฝน หยาดฝนโปรยปรายฉันไม่อาจหมายให้เธอกลับคืน ฉันอยากลืมรักทุกวันทุกคืน รักเคยหวานชื่นไม่อยากจำ เพลงอะไรเนี่ย ไม่เคยได้ยิน เรากำลังบ้าเพลงแหวนแลกใจอยู่ ก็รู้สึกว่ามันสะดุดหูมาก เดินฝ่าฝนไปที่ร้านผลไม้ หนุ่ยลูกชายเจ้าของร้านที่พูดถึงก็แปลกใจ "มีอะไรเอ๋" หนุ่ยกับเราเคยเรียนอนุบาลด้วยกันแล้วก็แยกโรงเรียนตอนขึ้นปอหนึ่ง เราจำไม่ได้ว่าเคยเป็นเพื่อนกับหนุ่ยมีแต่พ่อแม่เท่านั้นคุยกัน "เพลงอะไร เพราะจังเลย" "ไม่ลืม" หนุ่ยยื่นตลับเทปเบิร์ทกะฮาร์ทให้ดู นึกในใจต้องไปซื้อ "ที่นี่บ้านนอกไม่มีขายหรอก เทปออกตั้งนานแล้ว" "ไม่เป็นไรเดี๋ยวฝากโอซื้อก็ได้" หนุ่ยเป็นแนวติส ไม่ค่อยพูดบางวันก็นั่งวาดรูปทั้งวัน เรียนศิลปะอยู่ในกรุงเทพฯ มาเยี่ยมบ้านบ่อย เรายังสงสัยเลยว่ายังเรียนอยู่รึเปล่าผมยาวรุงรังอย่างนั้น วันไหนถ้ามัดก็ดูเรียบร้อยดี เราเป็นกระเทยยังไม่อยากไว้ผมยาวขนาดนั้นเลย กลับไปนั่งที่ร้านต่อจนเก็บร้าน โอซื้อเทปมาให้แล้ว เปิดฟังอยู่เพลงเดียวจนเบื่อ ตอนเย็นหนุ่ยจะชอบตั้งวงเหล้ากับลูกจ้างหลังเก็บแผงผลไม้ พี่เพลินเดินผ่านก็โดนแซวทุกวันเด็กในร้านก็เป็นผัวพี่แกหลายคน "เจ้าของร้านไม่เอาหรอก กลัวโดนตีน มันเป็นเพื่อนเอ๋นี่ก็เอาเลยสิ" พี่เพลินพูดแล้วมองไปยังวงเหล้า เราเห็นแล้วก็ขยาดเหมือนกันปล่อยผมทียังกะโจร หนวดขึ้นหรอมแหรมรุ่นเดียวกันเหรอนี่ "เอ๋ซื้อเหล้าหน่อย"เรากำลังจะปิดร้าน หนุ่ยเดินเข้ามาหยิบโซดาเอง คุ้นที่อยู่แล้วเพราะซื้อทุกวัน หนุ่ยยืนโงนเงนวันนี้กินตั้งแต่บ่ายแล้วตาแดงกล่ำ เราหยิบแล้วแล้วหันหลังก้มหยิบเงินทอนในลิ้นชัก หนุ่ยเอาเป้ามาถูที่ก้น เราตกใจรีบหันกลับ "บ้า ทำอะไร" หนุ่ยยืนยิ้ม "ระวังข้างหลังนะ" เราพูดกวนๆ เรายื่นเงินทอนให้ "เอ๋ไปเที่ยวภูกระดึงมั๊ยวันเสาร์นี้ เพื่อนเราจะมารับ" หนุ่ยกับเราก็คุยกันอยู่บ้างแต่ไม่สนิทนัก เรามองหน้าอย่างไม่แน่ใจ "ขอเตี่ยก่อน" "วันนี้เก็บร้านกี่โมง" "จะเอาอะไรก็ซื้อไปเลยสิเดี๋ยวเก็บร้านแล้ว ไม่ต่อเนื่องนะอีกร้านอยู่หลังตลาดโน่น" เรามองหน้าหนุ่ย อยู่ๆมันก็จับหน้าเรา เอไอ้นี่เราปัดมือมันออก หนุ่ยวางขวดเหล้าที่โต๊ะแล้วดันเราเข้าฝา ไซ้ที่ซอกคอเบียดเป้ากับเป้าเรา เราดันมันออกเหม็นเหล้าชะมัด นี่ไอ้หนุ่ยเมารึไง" หนุ่ยผละตัวออกแต่ยังมองหน้าอยู่ "เดี๋ยวมา" ว่าแล้วหนุ่ยก็หิ้วเหล้าออกไป เรายืนงงอยู่นี่เรากับหนุ่ยไม่เคยจะคุยอะไรกันนอกจากพุดคุยกันตามประสาคนทำมาหากิน จะเอาอะไรกับคนเมา วันนี้จะนอนที่ร้านเพราะมีหนังเรื่องที่อยากดูมาเข้าว่าจะดูสักหน่อย ปิดประตูแล้วเข้าไปอาบน้ำๆ กำลังอาบน้ำเสียงออดที่ประตูก็ดังขึ้นถี่ๆ ใครวะนึกในใจ ใส่เสื้อผ้าโดยไม่เช็ดตัวแล้วไปดูที่ประตู "เอาอะไร" เราเปิดประตูให้หนุ่ยเดินเข้ามาแล้วหนุ่ยหันไปปิดประตู รู้สึกหวาดๆ "ขอเข้าห้องน้ำหน่อย" เรารออยู่ที่ประตูจนหนุ่ยเสร็จธุระแต่ไม่ยอมออกมา สักทีเลยเดินไปดูหนุ่ยยังยืนโงนเงนอยู่ในห้องน้ำคงจัดการกับชีวิตไม่ถูก "หนุ่ยเสร็จรึยัง" หนุ่ยเดินออกมามองหน้าเรายิ้มๆ นี่มันไม่ได้เมาเท่าไหร่นี่ "จะปิดร้านแล้ว" มันรวบตัวเราไว้แล้วลากเราเข้าไปในห้องน้ำ กลิ่นเหล้าอบอวลไปทั้งหน้าเราเราดิ้น "เฮ้ยเล่นอะไรวะ" เราดันหนุ่ยออก แล้ววิ่งออกมาจากห้องน้ำ มาตั้งหลักข้างๆบันได หนุ่ยเดินตามมาเล้วดันหลังเราขึ้นบันไดอย่างแรงจนมาถึงห้องข้างบน "นี่นายจะทำอะไร" "อย่าเล่นตัวน่า" มันทับลงมาทั้งตัวมือจับที่มือเราไว้แรงเยอะมาก "อย่าดิ้นสิวะ" หนุ่ยบีบนมเราแรงๆพร้อมใซ้ที่ซอกคอจนตัวเราอ่อนไปหมด แรงหื่นกระหายทำให้เรานึกถึงรสชาดของพี่โด่ง มารู้ตัวอีกทีก็ถูกจับนอนคว่ำแล้วถูกแทงข้างหลังแล้ว หนุ่ยลากขาเราไปที่ปลายเตียงยืนซอยเราแรงๆ ทั้งเจ็บทั้งเสียวจนมันเสร็จ ถึงปล่อยเราลง "แค่นี้เอง นึกว่าจะแน่" หนุ่ยบอก เราใส่กางเกงแล้วลงไปล้างในห้องน้ำอย่างเร็ว หนุ่ยยังยืนรอที่เปิดประตูให้ "ทำเราทำไม" เรามองหน้า "มันเงี่ยนนี่หว่า" หนุ่ยพูดตรงๆ เราเปิดประตูให้หนุ่ย แล้วถอยมอเตอร์ไซค์ออกจากร้าน ปิดประตูเรียบร้อย หมดอารมณ์ดูหนังแล้วไปนอนบ้านดีกว่า วงเหล้ายกแก้วให้พร้อมกับเสียงเฮกันลั่น เราก้มหน้ารู้สึกอายและเจ็บใจที่ยอมให้เขาเอาง่ายๆ หนุ่ยยกแก้วเหล้าแล้วยักคิ้วใส่เรา เจ็บใจนัก...............

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >54 >งานงิ้วผ่านไปแล้วเราทำตามสัญญากับไอ้ตั้มก็อย่างที่บอกเรื่องของเรากับตั้มมันไม่มีให้ลุ้นเหมือนสมองไม่ได้ใช้ความคิด >ไปเรื่อยๆเปื่อยๆคนเราก็ต้องมีอะไรที่ท้าทายให้ทำบ้างไม่อย่างนั้นเซ็งแย่ >หลังจากวันนั้นพี่แขกมาส่งนมตามปกติแต่ไม่ได้มาหาเราอย่างที่เคยบอก >พักนั้นเราก็ชักห่างกิจกรรมเข้าจังหวะ >วันนี้นั่งอยู่ตลาดคนเดียวเตี่ยกับแม่ไปธุระต่างจังหวัดฝนหลงฤดูตกมากลางหน้าหนาว >หนาวชิ รีบปิดร้านกลัวฝนสาด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาอีกแล้ว >"เอ๋ พี่โด่งนะ ปีใหม่ไปเที่ยวไหนมั๊ย" >พี่โด่งส่งเสียงมาตามสาย หายไปนานจนเราคิดว่าตายจากกันไปแล้ว >หากมีบางคนสงสัยว่าทำไมเราไม่เป็นคนโทรหาเอง >เราเพียรพยายามโทรหลายครั้งแต่ไม่มีคนรับสายในช่วงที่โทรไปแม้แต่วันหยุดก็ไม่มี >พี่เพลินถึงแม้จะเป็นคนบ้านนอกแต่แกก็มีอะไรดีๆสอนเยอะ >"ผู้ชายยิ่งตามยิ่งหาย เอ๋อยู่เฉยๆนิ่งๆแหล่ะเดี๋ยวดีเอง" >บวกอกับคำสอนของปู่ย่าพี่โด่ง" อะไรที่ไม่ใช่ของเรา >ทำยังไงก็ไม่ใช่" >"พี่โด่งจะพาไปไหนหล่ะ" เราถามโดยไม่ทักทาย >"พี่หยุดห้าวันเราไปเที่ยวเชียงใหม่กันมั๊ย" >เชียงใหม่นี่ไกลโขทีเดียว >"แล้วจะไปยังไง" >"ก็รถคู่ชีพนี่แหละ ที่พักมีแล้วพักบ้านเพื่อนพี่ >แล้วเราขับรถเล่นไปเรื่อยๆ" >"ไปกันกี่คนพี่โด่ง" >"หลายคนจากที่ทำงาน แต่พี่ไม่ให้ใครนั่งตำแหน่งเอ๋หรอกนะ" >"เอ๋ขอเตี่ยกับแม่ก่อนนะแล้วจะโทรไปบอก" พี่โด่งวางสายไปแล้ว >เราบอกไม่ถูกลึกๆเรายังคิดถึงเขา ก็เหมือนคิดถึงนาจ คิดถึงต้อ >แต่มันห่างกันนานแล้ว >ความรักอยู่ก้นบึ้งของหัวใจเหมือนจะจำได้แค่ลางๆว่าพี่โด่งเป็นยังไงเท่านั้น >มานั่งดูฝนตกหน้าร้าน >แหงนมองที่ฟ้าเพลงเศร้าของลูกชายร้านขายผลไม้ที่ไปเรียนกรุงเทพฯดังแข่งกับเสียงฝน >หยาดฝนโปรยปรายฉันไม่อาจหมายให้เธอกลับคืน >ฉันอยากลืมรักทุกวันทุกคืน รักเคยหวานชื่นไม่อยากจำ >เพลงอะไรเนี่ย ไม่เคยได้ยิน เรากำลังบ้าเพลงแหวนแลกใจอยู่ >ก็รู้สึกว่ามันสะดุดหูมาก เดินฝ่าฝนไปที่ร้านผลไม้ >หนุ่ยลูกชายเจ้าของร้านที่พูดถึงก็แปลกใจ >"มีอะไรเอ๋" >หนุ่ยกับเราเคยเรียนอนุบาลด้วยกันแล้วก็แยกโรงเรียนตอนขึ้นปอหนึ่ง >เราจำไม่ได้ว่าเคยเป็นเพื่อนกับหนุ่ยมีแต่พ่อแม่เท่านั้นคุยกัน >"เพลงอะไร เพราะจังเลย" >"ไม่ลืม" หนุ่ยยื่นตลับเทปเบิร์ทกะฮาร์ทให้ดู >นึกในใจต้องไปซื้อ >"ที่นี่บ้านนอกไม่มีขายหรอก เทปออกตั้งนานแล้ว" >"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฝากโอซื้อก็ได้" หนุ่ยเป็นแนวติส >ไม่ค่อยพูดบางวันก็นั่งวาดรูปทั้งวัน เรียนศิลปะอยู่ในกรุงเทพฯ >มาเยี่ยมบ้านบ่อย >เรายังสงสัยเลยว่ายังเรียนอยู่รึเปล่าผมยาวรุงรังอย่างนั้น >วันไหนถ้ามัดก็ดูเรียบร้อยดี >เราเป็นกระเทยยังไม่อยากไว้ผมยาวขนาดนั้นเลย >กลับไปนั่งที่ร้านต่อจนเก็บร้าน >โอซื้อเทปมาให้แล้ว เปิดฟังอยู่เพลงเดียวจนเบื่อ >ตอนเย็นหนุ่ยจะชอบตั้งวงเหล้ากับลูกจ้างหลังเก็บแผงผลไม้ >พี่เพลินเดินผ่านก็โดนแซวทุกวันเด็กในร้านก็เป็นผัวพี่แกหลายคน >"เจ้าของร้านไม่เอาหรอก กลัวโดนตีน >มันเป็นเพื่อนเอ๋นี่ก็เอาเลยสิ" >พี่เพลินพูดแล้วมองไปยังวงเหล้า >เราเห็นแล้วก็ขยาดเหมือนกันปล่อยผมทียังกะโจร >หนวดขึ้นหรอมแหรมรุ่นเดียวกันเหรอนี่ >"เอ๋ซื้อเหล้าหน่อย"เรากำลังจะปิดร้าน >หนุ่ยเดินเข้ามาหยิบโซดาเอง คุ้นที่อยู่แล้วเพราะซื้อทุกวัน >หนุ่ยยืนโงนเงนวันนี้กินตั้งแต่บ่ายแล้วตาแดงกล่ำ >เราหยิบแล้วแล้วหันหลังก้มหยิบเงินทอนในลิ้นชัก >หนุ่ยเอาเป้ามาถูที่ก้น เราตกใจรีบหันกลับ >"บ้า ทำอะไร" หนุ่ยยืนยิ้ม >"ระวังข้างหลังนะ" เราพูดกวนๆ เรายื่นเงินทอนให้ >"เอ๋ไปเที่ยวภูกระดึงมั๊ยวันเสาร์นี้ เพื่อนเราจะมารับ" >หนุ่ยกับเราก็คุยกันอยู่บ้างแต่ไม่สนิทนัก >เรามองหน้าอย่างไม่แน่ใจ "ขอเตี่ยก่อน" >"วันนี้เก็บร้านกี่โมง" >"จะเอาอะไรก็ซื้อไปเลยสิเดี๋ยวเก็บร้านแล้ว >ไม่ต่อเนื่องนะอีกร้านอยู่หลังตลาดโน่น" เรามองหน้าหนุ่ย >อยู่ๆมันก็จับหน้าเรา เอไอ้นี่เราปัดมือมันออก >หนุ่ยวางขวดเหล้าที่โต๊ะแล้วดันเราเข้าฝา >ไซ้ที่ซอกคอเบียดเป้ากับเป้าเรา เราดันมันออกเหม็นเหล้าชะมัด >นี่ไอ้หนุ่ยเมารึไง" หนุ่ยผละตัวออกแต่ยังมองหน้าอยู่ >"เดี๋ยวมา" ว่าแล้วหนุ่ยก็หิ้วเหล้าออกไป >เรายืนงงอยู่นี่เรากับหนุ่ยไม่เคยจะคุยอะไรกันนอกจากพุดคุยกันตามประสาคนทำมาหากิน >จะเอาอะไรกับคนเมา >วันนี้จะนอนที่ร้านเพราะมีหนังเรื่องที่อยากดูมาเข้าว่าจะดูสักหน่อย >ปิดประตูแล้วเข้าไปอาบน้ำๆ >กำลังอาบน้ำเสียงออดที่ประตูก็ดังขึ้นถี่ๆ ใครวะนึกในใจ >ใส่เสื้อผ้าโดยไม่เช็ดตัวแล้วไปดูที่ประตู >"เอาอะไร" >เราเปิดประตูให้หนุ่ยเดินเข้ามาแล้วหนุ่ยหันไปปิดประตู >รู้สึกหวาดๆ >"ขอเข้าห้องน้ำหน่อย" >เรารออยู่ที่ประตูจนหนุ่ยเสร็จธุระแต่ไม่ยอมออกมา >สักทีเลยเดินไปดูหนุ่ยยังยืนโงนเงนอยู่ในห้องน้ำคงจัดการกับชีวิตไม่ถูก >"หนุ่ยเสร็จรึยัง" หนุ่ยเดินออกมามองหน้าเรายิ้มๆ >นี่มันไม่ได้เมาเท่าไหร่นี่ "จะปิดร้านแล้ว" >มันรวบตัวเราไว้แล้วลากเราเข้าไปในห้องน้ำ >กลิ่นเหล้าอบอวลไปทั้งหน้าเราเราดิ้น >"เฮ้ยเล่นอะไรวะ" เราดันหนุ่ยออก แล้ววิ่งออกมาจากห้องน้ำ >มาตั้งหลักข้างๆบันได >หนุ่ยเดินตามมาเล้วดันหลังเราขึ้นบันไดอย่างแรงจนมาถึงห้องข้างบน >"นี่นายจะทำอะไร" >"อย่าเล่นตัวน่า" >มันทับลงมาทั้งตัวมือจับที่มือเราไว้แรงเยอะมาก "อย่าดิ้นสิวะ" >หนุ่ยบีบนมเราแรงๆพร้อมใซ้ที่ซอกคอจนตัวเราอ่อนไปหมด >แรงหื่นกระหายทำให้เรานึกถึงรสชาดของพี่โด่ง >มารู้ตัวอีกทีก็ถูกจับนอนคว่ำแล้วถูกแทงข้างหลังแล้ว >หนุ่ยลากขาเราไปที่ปลายเตียงยืนซอยเราแรงๆ >ทั้งเจ็บทั้งเสียวจนมันเสร็จ ถึงปล่อยเราลง >"แค่นี้เอง นึกว่าจะแน่" หนุ่ยบอก >เราใส่กางเกงแล้วลงไปล้างในห้องน้ำอย่างเร็ว >หนุ่ยยังยืนรอที่เปิดประตูให้ >"ทำเราทำไม" เรามองหน้า >"มันเงี่ยนนี่หว่า" หนุ่ยพูดตรงๆ เราเปิดประตูให้หนุ่ย >แล้วถอยมอเตอร์ไซค์ออกจากร้าน ปิดประตูเรียบร้อย >หมดอารมณ์ดูหนังแล้วไปนอนบ้านดีกว่า >วงเหล้ายกแก้วให้พร้อมกับเสียงเฮกันลั่น >เราก้มหน้ารู้สึกอายและเจ็บใจที่ยอมให้เขาเอาง่ายๆ >หนุ่ยยกแก้วเหล้าแล้วยักคิ้วใส่เรา เจ็บใจนัก............... Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.