We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: ขอร้องพี่ๆครับ ใครมีนิยายเรื่องหนึ่งใจหลายรักของพี่เอ๋CT บ้างครับ อยากอ่านต่อจนนอนไม่หลัยเลย" Posted by POPO on 03-Aug-16 at 09:06 PM 61 "เมื่อไหร่นะพี่โด่งจะรักเอ๋เหมือนที่เอ๋รักพี่" เราถามกับพี่โด่งเบาๆใกล้ๆหูของแก ไม่มีคำตอบจากปากของพี่เขา มีเพียงสายตาที่มองมา ซึ่งไม่อาจคาดเดาอะไรได้เลยสักนิด ความรู้สึกนั้นยังคงคุกรุ่นต้องการคำตอบจากปากพี่โด่ง จากใจเบื้องลึกของแกเท่านั้น พี่โด่งมีเพียงสัมผัสเบาๆที่ไหล่ของเราเท่านั้น หากเป็นปัจจุบันแล้วเรามีคำตอบให้กับคำถามในวัยเด็กแล้ว ผู้ชายไม่สามารถบอกรักกับกระเทยหรอก ความรู้สึกที่เขามอบให้ได้คือความรู้สึกที่ดีเท่านั้น เหมือนกระเทยเป็นที่สงบ เป็นดินแดนแห่งความลับที่บางครั้งเขาอยากจะปลีกตัวมาพักผ่อน ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใข่แฟน ธรรมชาติของผู้ชายคงเป็นเหมือนกันหมดไม่อยากจะรู้สึกอ้างว้างและเหงาต่อหน้าผู้หญิงและเพื่อน กระเทยบางครั้งก็เป็นที่พักพิงใจของเขาได้บ้างก็เท่านั้น เราทั้งคู่ออกจากบ้านเข้ากรุงเทพฯ ขับรถวนรอบสนามหลวงแล้วออกไปยังเยาวราช พี่โด่งจอดรถแถวที่ใกล้ร้านอาหารข้างทางแล้ว พาเราเดิน เยาวราชตอนนั้นไม่เหมือนตอนที่เตี่ยพามา แถวนั้นเราเรียกไม่ถูกจำได้ว่าเตี่ยจะมากับอาแปะเพื่อซื้อของที่ วรจักรแล้วแวะดูหนังที่โรงหนังกรุงเกษม กลางคืนก็จะพักที่โรงแรมไทเป เรานั่งกินข้าวกันพี่โด่งดูขรึมไปนิด เราเหลียวมองไปรอบๆร้านอาหารมากมาย มีแต่สิ่งที่น่าสนใจทั้งนั้น "พี่โด่ง" เราเรียกความรู้สึกกลับคืนมานี่เรามาหาเขามาตามหาหัวใจตัวเองแล้วทำไมจะต้องเอาเรื่องอื่นมาทำให้หมดสนุกเนี่ย เราเรียกพี่โด่งให้กลับมาเป็นคนเดิมของเรา แกทำหน้าเหรอหรา พี่โด่งใจลอยไปถึงไหนนะ "คิดอะไรอยู่เหรอ" เราลุกออกจากที่นั่งเดินดูโน่นดูนี่อยู่นานกว่าจะขึ้นรถ "พี่โด่ง เอ๋ขอโทษนะ ที่อาจจะพูดอะไรบ้าๆออกไป" พี่โด่งละสายตาจากถนนเล้วหันมามอง "เอ๋พูดอะไรไม่ดี เรื่องอะไรครับ คิดมากน่า พี่ไม่เป็นอะไรหรอก" แกขับรถไปเรื่อยๆแล้วลดความเร็วตอนข้ามสะพานพุทธ คนยืนเป็นระยะพร้อมคันเบ็ดยาวๆ ตกปลากันแปลกๆนะคนกรุงเทพฯนี่ รถมาถึงอพาร์ทเม้นท์ พี่โด่งอาบน้ำเสร็จก็เปิดทีวี รอเราอาบน้ำเสร็จต่อจากแก สภาพห้องดูน่าอยู่กว่าเมื่อเช้า "พี่โด่ง ไม่เอาอย่าเงียบแบบนี้สิ พี่เป็นอะไร" "ไม่ได้เป็นอะไร"แกยังคงสนใจหน้าจออยู่ "พรุ่งนี้เราจะทำอะไรกันดีพี่" เรานอนหนุนตักแกที่โซฟา "เอ๋จะไปไหนหล่ะ" "ไม่รู้ พี่โด่งพาเที่ยวหน่อยสิ" "ไปไหนดี" แกทำท่าใช้ความคิด "ไปเที่ยววัดพระแก้วมั๊ย" "ไปบ่อยแล้ว เอ๋ไม่ได้มาทัศนศึกษานะพี่" เราซุกหน้าลงที่เป้าแก แกก็แกล้งเอามือกดหัวเราไว้ตรงนั้นจนหายใจไม่ออก เราพลิกกลับมาหนอนหงายเหมือนเดิม แล้วดูทีวีด้วยกัน "ง่วงแล้ว" เราหลับไปบนตักของพี่โด่ง มารู้สึกตัวก็ถูกอุ้มมาวางที่เตียง "ตัวหนักไม่ใช่เล่นนะเรา" พี่โด่งนอนลงข้างๆ เอามือเราวางไว้บนอก หลับรวดเดียวจนถึงเช้า

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >61 >"เมื่อไหร่นะพี่โด่งจะรักเอ๋เหมือนที่เอ๋รักพี่" >เราถามกับพี่โด่งเบาๆใกล้ๆหูของแก ไม่มีคำตอบจากปากของพี่เขา >มีเพียงสายตาที่มองมา ซึ่งไม่อาจคาดเดาอะไรได้เลยสักนิด >ความรู้สึกนั้นยังคงคุกรุ่นต้องการคำตอบจากปากพี่โด่ง >จากใจเบื้องลึกของแกเท่านั้น >พี่โด่งมีเพียงสัมผัสเบาๆที่ไหล่ของเราเท่านั้น >หากเป็นปัจจุบันแล้วเรามีคำตอบให้กับคำถามในวัยเด็กแล้ว >ผู้ชายไม่สามารถบอกรักกับกระเทยหรอก >ความรู้สึกที่เขามอบให้ได้คือความรู้สึกที่ดีเท่านั้น >เหมือนกระเทยเป็นที่สงบ >เป็นดินแดนแห่งความลับที่บางครั้งเขาอยากจะปลีกตัวมาพักผ่อน >ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใข่แฟน >ธรรมชาติของผู้ชายคงเป็นเหมือนกันหมดไม่อยากจะรู้สึกอ้างว้างและเหงาต่อหน้าผู้หญิงและเพื่อน >กระเทยบางครั้งก็เป็นที่พักพิงใจของเขาได้บ้างก็เท่านั้น >เราทั้งคู่ออกจากบ้านเข้ากรุงเทพฯ >ขับรถวนรอบสนามหลวงแล้วออกไปยังเยาวราช >พี่โด่งจอดรถแถวที่ใกล้ร้านอาหารข้างทางแล้ว พาเราเดิน >เยาวราชตอนนั้นไม่เหมือนตอนที่เตี่ยพามา >แถวนั้นเราเรียกไม่ถูกจำได้ว่าเตี่ยจะมากับอาแปะเพื่อซื้อของที่ >วรจักรแล้วแวะดูหนังที่โรงหนังกรุงเกษม >กลางคืนก็จะพักที่โรงแรมไทเป >เรานั่งกินข้าวกันพี่โด่งดูขรึมไปนิด >เราเหลียวมองไปรอบๆร้านอาหารมากมาย >มีแต่สิ่งที่น่าสนใจทั้งนั้น >"พี่โด่ง" >เราเรียกความรู้สึกกลับคืนมานี่เรามาหาเขามาตามหาหัวใจตัวเองแล้วทำไมจะต้องเอาเรื่องอื่นมาทำให้หมดสนุกเนี่ย >เราเรียกพี่โด่งให้กลับมาเป็นคนเดิมของเรา แกทำหน้าเหรอหรา >พี่โด่งใจลอยไปถึงไหนนะ >"คิดอะไรอยู่เหรอ" >เราลุกออกจากที่นั่งเดินดูโน่นดูนี่อยู่นานกว่าจะขึ้นรถ >"พี่โด่ง เอ๋ขอโทษนะ ที่อาจจะพูดอะไรบ้าๆออกไป" >พี่โด่งละสายตาจากถนนเล้วหันมามอง >"เอ๋พูดอะไรไม่ดี เรื่องอะไรครับ คิดมากน่า >พี่ไม่เป็นอะไรหรอก" >แกขับรถไปเรื่อยๆแล้วลดความเร็วตอนข้ามสะพานพุทธ >คนยืนเป็นระยะพร้อมคันเบ็ดยาวๆ ตกปลากันแปลกๆนะคนกรุงเทพฯนี่ >รถมาถึงอพาร์ทเม้นท์ พี่โด่งอาบน้ำเสร็จก็เปิดทีวี >รอเราอาบน้ำเสร็จต่อจากแก สภาพห้องดูน่าอยู่กว่าเมื่อเช้า >"พี่โด่ง ไม่เอาอย่าเงียบแบบนี้สิ พี่เป็นอะไร" >"ไม่ได้เป็นอะไร"แกยังคงสนใจหน้าจออยู่ >"พรุ่งนี้เราจะทำอะไรกันดีพี่" เรานอนหนุนตักแกที่โซฟา >"เอ๋จะไปไหนหล่ะ" >"ไม่รู้ พี่โด่งพาเที่ยวหน่อยสิ" >"ไปไหนดี" แกทำท่าใช้ความคิด "ไปเที่ยววัดพระแก้วมั๊ย" >"ไปบ่อยแล้ว เอ๋ไม่ได้มาทัศนศึกษานะพี่" เราซุกหน้าลงที่เป้าแก >แกก็แกล้งเอามือกดหัวเราไว้ตรงนั้นจนหายใจไม่ออก >เราพลิกกลับมาหนอนหงายเหมือนเดิม แล้วดูทีวีด้วยกัน "ง่วงแล้ว" >เราหลับไปบนตักของพี่โด่ง มารู้สึกตัวก็ถูกอุ้มมาวางที่เตียง >"ตัวหนักไม่ใช่เล่นนะเรา" พี่โด่งนอนลงข้างๆ >เอามือเราวางไว้บนอก หลับรวดเดียวจนถึงเช้า Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.