We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: ขอร้องพี่ๆครับ ใครมีนิยายเรื่องหนึ่งใจหลายรักของพี่เอ๋CT บ้างครับ อยากอ่านต่อจนนอนไม่หลัยเลย" Posted by POPO on 03-Aug-16 at 09:16 PM 66 กลับมาถึงกรุงเทพฯเช้าวันที่ 2 พี่โด่งขับรถมากลางคืนเราเป็นห่วงแกตลอดทางนั่งบังคับตัวเองไม่ให้หลับเพราะไม่อยากให้พี่โด่งคิดว่าขับรถอยู่คนเดียว หาเรื่องคุยกัน กลุ่มเพื่อนของพี่โด่งยังอยู่ที่เชียงใหม่ต่ออีกเพราะเพื่อนทีมปิดบัญชีเพิ่งเดินทางมาถึงคืนวันที่ 31 จะกลับตอนเช้าพี่โด่งมีเหตุผลสั้นๆตอบเพื่อนไปว่า "มีธุระต้องทำตอนเช้า" เท่านั้นเอง "พี่อยากพักสักคืน วันที่2 หยุดอีกวันวันจันทร์ก็ไปทำงานแล้วไม่อยากเหนื่อยมาก เราเองจำวันที่ไม่ถูกพอกลับไปดูปฏิทินเวลานั้นเช้าวันที่4 เป็นวันจันทร์แก่แล้วเลอะเลือน แล้วเราจะกลับวันไหนหล่ะ" "กำลังนั่งเพลินก็ถูกถามถึงวันกลับ" "อยากอยู่ต่ออีกสักหน่อย พี่โด่งจะให้อยู่รึเปล่า" เราหันไปมองหน้าแก "แล้วจะทำอะไรตอนกลางวันพี่ไปทำงาน" "ไม่รู้ รู้แต่ว่ายังไม่อยากกลับ ลองดูก่อนว่าถ้าไม่มีอะไรทำจริงๆก็คงกลับวันพรุ่งนี้เลยก็ได้" เราตอบอย่างไม่แน่ใจนัก ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่แล้วที่เราจะห่วงหาอาวรณ์อีกเพราะมีประสบการณ์แล้ว ทำได้อย่างเดียวคือทำใจไม่ต้องคิดอะไรมากอีก ถ้ากลับไปแล้วไม่มีโอกาสเจอกันอีกมันก็แล้วแต่โชคชะตา ของอย่างนี้ ถ้าพี่โด่งเป็นของเรายังไงก็เป็นของเราวันยังค่ำ คิดดูว่าจู่ๆก็ได้เจอกัน ได้รู้จักกันมันก็น่าจะพอใจแล้ว เรานั่งคิดคำนึงไปคนเดียวแต่ไม่ได้รู้สึกเศร้าเสียใจอะไรเลย มีแค่เสียดายนิดเดียวเท่านั้น เข้าห้องอาบน้ำแล้วนอนกันทั้งคู่หลับสนิทจนเวลาล่วงมาถึงบ่าย วันนี้ไม่อยากแกล้งพี่โด่งเท่าไหร่นักเลยเดินลงมาข้างล่าง เราคงจะอยู่ไม่ได้จริงๆแหละทั้งวันจะคุยกับใครจะทำอะไร คิดได้อย่างนั้นก็ตัดสินใจกลับบ้านพรุ่งนี้เช้าเลยก็แล้วกัน รถคงจะว่างแล้วเพราะคงมีแต่คนกลับกรุงเทพฯ พี่โด่งตื่นมานั่งกินกาแฟพร้อมกับดูทีวี เราเทกับข้าวแล้วเอามาวางหน้าโต๊ะถึงที่ "กินมารึยัง" "กินมาแล้วที่ข้างล่าง เห็นพี่ยังไม่ตื่นก็เลยซื้อมาไว้ให้" กินเสร็จเราก็เก็บไปล้าง ไม่รู้จะทำอะไรก็กวาดบ้านถูบ้าน พี่โด่งก็นั่งดูแต่ไม่ยักลุกมาช่วย ไม่เป็นไรหรอกน่า "พี่ เอ๋กลับพรุ่งนี้นะ" "อ้าวทำไมรีบกลับหล่ะ ไหนว่าจะอยู่ต่อ" พี่โด่งเปลี่ยนความสนใจจากจอมาเป็นหน้าเราแทน "ก็ไม่มีอะไรจะทำนี่ พี่โด่งไปทำงานแล้วเอ๋จะอยู่แต่ในห้องอย่างงี้ คงเหงาแย่" "พรุ่งนี้วันอาทิตย์ พี่ก็อยู่อีกวัน วันจันทร์เช้าพี่ไปส่งหมอชิตแล้วกัน"พี่โด่งออกความเห็น "ยังไม่อยากให้กลับเลย" แกทำหน้าอย่างนั้นจริงๆ "แล้วจะให้อยู่ทำอะไรหล่ะพี่" เรานั่งลงบนโซฟาพี่โด่งนอนหนุนที่ตัก "ยังจะมาถาม แล้วอยู่มาทุกวันนี้ทำอะไรกันละครับ" "พี่โด่งน่าจะอยู่ต่อกับเพื่อนนะ" "เพื่อน อยู่ด้วยกันตลอดอยู่แล้ว แต่เอ๋นะนานนานเจอที" "พี่โด่งอย่ามาหวานเลย" "วันนี้เราฉลองกันสองคนนะ พี่กินเหล้าได้มั๊ย" "กินก็กินสิ ไม่เห็นต้องขอ" "ก็ต้องบอกก่อน ถ้ากินเหล้าแล้วคึกขึ้นมาก็ต้องรบกวนเอ๋นี่" "แล้วถ้าไม่เมามันคึกรึเปล่าหล่ะ" เราพูดเสร็จก็สอดมือเข้าไปในกางเกง พี่โด่งแขม่วท้องให้มือเราสอดเข้าไปได้ "ไม่รู้เป็นอะไรเนี่ย อยู่กับเอ๋มันคึกทั้งวันเลย"แกรูดกางเกงลงนอนให้เรารูดเล่นแต่ไม่ชวนให้ทำอะไร "เก็บแรงไว้ตอนกลางคืน เสร็จแน่ ถึงบานแน่" "แค่นี้ก็กลวงหมดแล้ว" เรามองเคแข็งๆที่มือ "พี่โด่งทำไมมีอารมณ์บ่อยจัง" "อย่างเอ๋นี่ยังน้อยนะ ยังไม่เคยล่อกันทั้งวันเหมือนกับแฟนเก่าพี่เลย" "แล้วทำไมไม่ทำหล่ะ" "มันฝืดใช้แรงเยอะกว่ากัน ก็เลยเหนื่อย แต่รับรองก่อนกลับนี่ ขาถ่างแน่" "บ้า พูดอะไรไม่รู้" พี่พงษ์มาเคาะประตูห้อง ผัวเมียจะหยอกกันก็เสียอารมณ์ แกเดินเข้ามาหน้ายังเมื่อยเหมือนก่อนเราไปเชียงใหม่ "เป็นอะไรวะ" "ไม่รู้จะไปไหน เพื่อนก็กลับบ้านนอกกันหมด" "แล้วแกทำไมไม่กลับ" "บ้านชั้นอยู่แค่นี้เอง ไปวันเดียวก็เบื่อแล้ว แล้วนี่สองผัวเมียทำอะไรกัน" พี่พงษ์มองหน้าเรา พี่โด่งจะเป็นกันเองกับพี่พงษ์มากกว่าคนอื่นเพราะรู้เขารู้เรากันหมดแล้ว "กำลังหลอกจะกินกลางวันเมียอยู่ แกก็เข้ามา" "ไอ้บ้า ป่านนี้เอ๋มันไม่บานหมดแล้วเรอะเดี๋ยวก็หนีไปอีกคนหรอก" พี่พงษ์พูดขำๆ "ไม่หนีหรอกพี่ ติดแล้ว" เราพูดติดตลกแล้วลุกไปจัดที่จัดทาง "กินเหล้ากันสิ ห้องเรานี่แหละ " พี่โด่งชวน "ดี ชวนไอ้กฤษ กับไอ้ยัน ด้วยนะมันเพิ่งกลับเหมือนกัน บ่นว่าหิวเหล้าอยู่พอดี" เกือบจะเย็นแล้ว พี่โด่งพยักหน้า กฤษกับยันอยู่ชั้นล่าง เป็นเพื่อนที่ทำงานเดียวกันกับพี่พงษ์ แบ่งห้องเช่ากันเพิ่งทำงานไม่นาน พี่พงษ์ก็ฟาดหมดแล้ว นี่คงหมดอพาร์ทเมนท์ละมั๊ง เราถึงเงินถึงอย่างนี้เรานึกในใจ ตั้งวงกันแล้วพี่โด่งให้เรานั่งใกล้ๆกัน ของมันเคยอยู่แล้วพอเมาก็เกิดการลวนลามแทะโลมด้วยคำพูด โดยเฉพาะยัน เหมือนกับเขาจะสนใจเรา เราแอบมองหน้าพี่โด่ง กลัวเหมือนกันแต่แววตาที่มองตอบก็เป็นประกายเจิดจ้า เราไม่เคยเห็นหน้าตาตัวเองเวลามองผู้ชายขณะที่เมามีแต่เพื่อนสนิทบอกว่า "เวลามองผู้ชายหน่ะ หลบสายตาบ้าง" "ทำไมเหรอ" "มันบอกว่ามึงอยาก มันเยิ้มจนกูเองยังกลัวเลย ระวังเถอะผู้ชายจะหนีหมดเพราะกลัวมึงมองนะสิ" ต้องหัดหลบสายตาบ้าง ทิ้งระยะห่าง ยกแก้วเป็นระยะ อีนี่เล่นจ้องเอาจ้องเอา จะพาลนกกันหมด อย่ามองจิกและก็อย่าอ่อยมากนัก " โอยแล้วสรุปว่าเป็นยังไงเนี่ย เราไม่สนใจหรอกจะอะไรก็ช่าง ได้ก็ได้ไม่ได้ก็นั่งรถกล้บบ้าน นอนเงี่ยนคนเดียวดีกว่า ยันก็คงถูกเรามองอย่างที่เพื่อนว่าจริงๆ บางครั้งเขาก็แกล้งหลบตาหันไปคุยเรื่องอื่นกับพี่พงษ์ พี่โด่งหันมามองหน้าเราเพราะเหมือนจับได้ แกขมวดคิ้วคงเพิ่งสังเกตแล้วกระซิบที่หูเบาๆว่า "เงี่ยนเหรอ" เราตีขาแก แล้วลุกไปห้องน้ำ พี่โด่งลุกตาม "เดี๋ยวมานะเพื่อน" "เป็นอะไร ทำไมมันเยิ้มอย่างนั้นหล่ะเอ๋" "เมื่อไหร่จะเลิกสักทีพี่โด่ง" "เดี๋ยวเหล้าก็หมดแล้ว" มือเราควานไปทั่วตัวแก "จะทนไม่ไหวแล้วพี่" เรารูดกางเกงขาสั้นแกลงแล้วนั่งลงดูดพี่โด่งดันหัวออก "เดี๋ยวๆ พอก่อน " แกดึงเราลุกขึ้น "เดี๋ยวพี่ทำให้นะครับ ตอนนี้ยังไม่เหมาะ ไปกินเหล้าต่อนะ" แกเดินออกไปแล้วเราก็เดินตาม "ไปกล่อมเด็กละสิท่า" พี่พงษ์แซว "เด็กมันง่วง"พี่โด่งมองมาที่เรา "เด็กง่วงหรือผู้ใหญ่มันเงี่ยนยะ" ทั้งวงก็ฮาครืน พี่โด่งก็เขินเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น "ไม่ต้องเลยโด่ง ชั้นรู้นิสัยแกดี ต้องมอมให้เมาจนลุกไม่ขึ้นนั่นแหละถึงจะสงบ เอ้ายก ดับเงี่ยนให้พี่โด่งเขาหน่อย" ทั้งวงพร้อมใจกันยก เราทำตามช้าๆ เราต่างหากที่เงี่ยน ยิ่งกินก็จะยิ่งสร่างคืนนี้ไม่ต้องนอนกันแน่ ระวังดีๆเถอะพี่โด่ง...........

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >66 >กลับมาถึงกรุงเทพฯเช้าวันที่ 2 >พี่โด่งขับรถมากลางคืนเราเป็นห่วงแกตลอดทางนั่งบังคับตัวเองไม่ให้หลับเพราะไม่อยากให้พี่โด่งคิดว่าขับรถอยู่คนเดียว >หาเรื่องคุยกัน >กลุ่มเพื่อนของพี่โด่งยังอยู่ที่เชียงใหม่ต่ออีกเพราะเพื่อนทีมปิดบัญชีเพิ่งเดินทางมาถึงคืนวันที่ >31 จะกลับตอนเช้าพี่โด่งมีเหตุผลสั้นๆตอบเพื่อนไปว่า >"มีธุระต้องทำตอนเช้า" เท่านั้นเอง >"พี่อยากพักสักคืน วันที่2 >หยุดอีกวันวันจันทร์ก็ไปทำงานแล้วไม่อยากเหนื่อยมาก >เราเองจำวันที่ไม่ถูกพอกลับไปดูปฏิทินเวลานั้นเช้าวันที่4 >เป็นวันจันทร์แก่แล้วเลอะเลือน แล้วเราจะกลับวันไหนหล่ะ" >"กำลังนั่งเพลินก็ถูกถามถึงวันกลับ" >"อยากอยู่ต่ออีกสักหน่อย พี่โด่งจะให้อยู่รึเปล่า" >เราหันไปมองหน้าแก >"แล้วจะทำอะไรตอนกลางวันพี่ไปทำงาน" >"ไม่รู้ รู้แต่ว่ายังไม่อยากกลับ >ลองดูก่อนว่าถ้าไม่มีอะไรทำจริงๆก็คงกลับวันพรุ่งนี้เลยก็ได้" >เราตอบอย่างไม่แน่ใจนัก >ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่แล้วที่เราจะห่วงหาอาวรณ์อีกเพราะมีประสบการณ์แล้ว >ทำได้อย่างเดียวคือทำใจไม่ต้องคิดอะไรมากอีก >ถ้ากลับไปแล้วไม่มีโอกาสเจอกันอีกมันก็แล้วแต่โชคชะตา >ของอย่างนี้ ถ้าพี่โด่งเป็นของเรายังไงก็เป็นของเราวันยังค่ำ >คิดดูว่าจู่ๆก็ได้เจอกัน ได้รู้จักกันมันก็น่าจะพอใจแล้ว >เรานั่งคิดคำนึงไปคนเดียวแต่ไม่ได้รู้สึกเศร้าเสียใจอะไรเลย >มีแค่เสียดายนิดเดียวเท่านั้น >เข้าห้องอาบน้ำแล้วนอนกันทั้งคู่หลับสนิทจนเวลาล่วงมาถึงบ่าย >วันนี้ไม่อยากแกล้งพี่โด่งเท่าไหร่นักเลยเดินลงมาข้างล่าง >เราคงจะอยู่ไม่ได้จริงๆแหละทั้งวันจะคุยกับใครจะทำอะไร >คิดได้อย่างนั้นก็ตัดสินใจกลับบ้านพรุ่งนี้เช้าเลยก็แล้วกัน >รถคงจะว่างแล้วเพราะคงมีแต่คนกลับกรุงเทพฯ >พี่โด่งตื่นมานั่งกินกาแฟพร้อมกับดูทีวี >เราเทกับข้าวแล้วเอามาวางหน้าโต๊ะถึงที่ >"กินมารึยัง" >"กินมาแล้วที่ข้างล่าง เห็นพี่ยังไม่ตื่นก็เลยซื้อมาไว้ให้" >กินเสร็จเราก็เก็บไปล้าง ไม่รู้จะทำอะไรก็กวาดบ้านถูบ้าน >พี่โด่งก็นั่งดูแต่ไม่ยักลุกมาช่วย ไม่เป็นไรหรอกน่า >"พี่ เอ๋กลับพรุ่งนี้นะ" >"อ้าวทำไมรีบกลับหล่ะ ไหนว่าจะอยู่ต่อ" >พี่โด่งเปลี่ยนความสนใจจากจอมาเป็นหน้าเราแทน >"ก็ไม่มีอะไรจะทำนี่ >พี่โด่งไปทำงานแล้วเอ๋จะอยู่แต่ในห้องอย่างงี้ คงเหงาแย่" >"พรุ่งนี้วันอาทิตย์ พี่ก็อยู่อีกวัน >วันจันทร์เช้าพี่ไปส่งหมอชิตแล้วกัน"พี่โด่งออกความเห็น >"ยังไม่อยากให้กลับเลย" แกทำหน้าอย่างนั้นจริงๆ >"แล้วจะให้อยู่ทำอะไรหล่ะพี่" >เรานั่งลงบนโซฟาพี่โด่งนอนหนุนที่ตัก >"ยังจะมาถาม แล้วอยู่มาทุกวันนี้ทำอะไรกันละครับ" >"พี่โด่งน่าจะอยู่ต่อกับเพื่อนนะ" >"เพื่อน อยู่ด้วยกันตลอดอยู่แล้ว แต่เอ๋นะนานนานเจอที" >"พี่โด่งอย่ามาหวานเลย" >"วันนี้เราฉลองกันสองคนนะ พี่กินเหล้าได้มั๊ย" >"กินก็กินสิ ไม่เห็นต้องขอ" >"ก็ต้องบอกก่อน ถ้ากินเหล้าแล้วคึกขึ้นมาก็ต้องรบกวนเอ๋นี่" >"แล้วถ้าไม่เมามันคึกรึเปล่าหล่ะ" >เราพูดเสร็จก็สอดมือเข้าไปในกางเกง >พี่โด่งแขม่วท้องให้มือเราสอดเข้าไปได้ >"ไม่รู้เป็นอะไรเนี่ย >อยู่กับเอ๋มันคึกทั้งวันเลย"แกรูดกางเกงลงนอนให้เรารูดเล่นแต่ไม่ชวนให้ทำอะไร >"เก็บแรงไว้ตอนกลางคืน เสร็จแน่ ถึงบานแน่" >"แค่นี้ก็กลวงหมดแล้ว" เรามองเคแข็งๆที่มือ >"พี่โด่งทำไมมีอารมณ์บ่อยจัง" >"อย่างเอ๋นี่ยังน้อยนะ >ยังไม่เคยล่อกันทั้งวันเหมือนกับแฟนเก่าพี่เลย" >"แล้วทำไมไม่ทำหล่ะ" >"มันฝืดใช้แรงเยอะกว่ากัน ก็เลยเหนื่อย แต่รับรองก่อนกลับนี่ >ขาถ่างแน่" >"บ้า พูดอะไรไม่รู้" พี่พงษ์มาเคาะประตูห้อง >ผัวเมียจะหยอกกันก็เสียอารมณ์ >แกเดินเข้ามาหน้ายังเมื่อยเหมือนก่อนเราไปเชียงใหม่ >"เป็นอะไรวะ" >"ไม่รู้จะไปไหน เพื่อนก็กลับบ้านนอกกันหมด" >"แล้วแกทำไมไม่กลับ" >"บ้านชั้นอยู่แค่นี้เอง ไปวันเดียวก็เบื่อแล้ว >แล้วนี่สองผัวเมียทำอะไรกัน" พี่พงษ์มองหน้าเรา >พี่โด่งจะเป็นกันเองกับพี่พงษ์มากกว่าคนอื่นเพราะรู้เขารู้เรากันหมดแล้ว >"กำลังหลอกจะกินกลางวันเมียอยู่ แกก็เข้ามา" >"ไอ้บ้า >ป่านนี้เอ๋มันไม่บานหมดแล้วเรอะเดี๋ยวก็หนีไปอีกคนหรอก" >พี่พงษ์พูดขำๆ >"ไม่หนีหรอกพี่ ติดแล้ว" เราพูดติดตลกแล้วลุกไปจัดที่จัดทาง >"กินเหล้ากันสิ ห้องเรานี่แหละ " พี่โด่งชวน >"ดี ชวนไอ้กฤษ กับไอ้ยัน ด้วยนะมันเพิ่งกลับเหมือนกัน >บ่นว่าหิวเหล้าอยู่พอดี" เกือบจะเย็นแล้ว พี่โด่งพยักหน้า >กฤษกับยันอยู่ชั้นล่าง เป็นเพื่อนที่ทำงานเดียวกันกับพี่พงษ์ >แบ่งห้องเช่ากันเพิ่งทำงานไม่นาน พี่พงษ์ก็ฟาดหมดแล้ว >นี่คงหมดอพาร์ทเมนท์ละมั๊ง เราถึงเงินถึงอย่างนี้เรานึกในใจ >ตั้งวงกันแล้วพี่โด่งให้เรานั่งใกล้ๆกัน >ของมันเคยอยู่แล้วพอเมาก็เกิดการลวนลามแทะโลมด้วยคำพูด >โดยเฉพาะยัน เหมือนกับเขาจะสนใจเรา เราแอบมองหน้าพี่โด่ง >กลัวเหมือนกันแต่แววตาที่มองตอบก็เป็นประกายเจิดจ้า >เราไม่เคยเห็นหน้าตาตัวเองเวลามองผู้ชายขณะที่เมามีแต่เพื่อนสนิทบอกว่า >"เวลามองผู้ชายหน่ะ หลบสายตาบ้าง" >"ทำไมเหรอ" >"มันบอกว่ามึงอยาก มันเยิ้มจนกูเองยังกลัวเลย >ระวังเถอะผู้ชายจะหนีหมดเพราะกลัวมึงมองนะสิ" >ต้องหัดหลบสายตาบ้าง ทิ้งระยะห่าง ยกแก้วเป็นระยะ >อีนี่เล่นจ้องเอาจ้องเอา จะพาลนกกันหมด >อย่ามองจิกและก็อย่าอ่อยมากนัก " โอยแล้วสรุปว่าเป็นยังไงเนี่ย >เราไม่สนใจหรอกจะอะไรก็ช่าง ได้ก็ได้ไม่ได้ก็นั่งรถกล้บบ้าน >นอนเงี่ยนคนเดียวดีกว่า > >ยันก็คงถูกเรามองอย่างที่เพื่อนว่าจริงๆ >บางครั้งเขาก็แกล้งหลบตาหันไปคุยเรื่องอื่นกับพี่พงษ์ >พี่โด่งหันมามองหน้าเราเพราะเหมือนจับได้ >แกขมวดคิ้วคงเพิ่งสังเกตแล้วกระซิบที่หูเบาๆว่า >"เงี่ยนเหรอ" เราตีขาแก แล้วลุกไปห้องน้ำ พี่โด่งลุกตาม >"เดี๋ยวมานะเพื่อน" >"เป็นอะไร ทำไมมันเยิ้มอย่างนั้นหล่ะเอ๋" >"เมื่อไหร่จะเลิกสักทีพี่โด่ง" >"เดี๋ยวเหล้าก็หมดแล้ว" มือเราควานไปทั่วตัวแก >"จะทนไม่ไหวแล้วพี่" >เรารูดกางเกงขาสั้นแกลงแล้วนั่งลงดูดพี่โด่งดันหัวออก >"เดี๋ยวๆ พอก่อน " แกดึงเราลุกขึ้น "เดี๋ยวพี่ทำให้นะครับ >ตอนนี้ยังไม่เหมาะ ไปกินเหล้าต่อนะ" >แกเดินออกไปแล้วเราก็เดินตาม >"ไปกล่อมเด็กละสิท่า" พี่พงษ์แซว >"เด็กมันง่วง"พี่โด่งมองมาที่เรา >"เด็กง่วงหรือผู้ใหญ่มันเงี่ยนยะ" ทั้งวงก็ฮาครืน >พี่โด่งก็เขินเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น >"ไม่ต้องเลยโด่ง ชั้นรู้นิสัยแกดี >ต้องมอมให้เมาจนลุกไม่ขึ้นนั่นแหละถึงจะสงบ เอ้ายก >ดับเงี่ยนให้พี่โด่งเขาหน่อย" ทั้งวงพร้อมใจกันยก เราทำตามช้าๆ >เราต่างหากที่เงี่ยน >ยิ่งกินก็จะยิ่งสร่างคืนนี้ไม่ต้องนอนกันแน่ >ระวังดีๆเถอะพี่โด่ง........... Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.