We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: กึ่งอีโรติกเรื่องที่สาม... เรื่องของพี่น้อง" Posted by อิ๊ก on 06-May-12 at 01:58 AM บทที่ 5 เมื่ออยู่โรงเรียนเก่าผมเล่นตำแหน่งเพอร์คัสชั่นในวงลูกทุ่งของโรงเรียน ส่วนโดม เพื่อนสนิทของผมที่มาด้วยกันจากโรงเรียนเก่าเป็นกีตาร์...มือหนึ่ง พูดง่ายๆ คือมันเทพมาก (สำหรับเด็กอายุ 14) ที่โรงเรียนใหม่นี้ไม่มีวงลูกทุ่งแต่เพื่อนๆ ในห้องของผมก็ตั้งวงกันขึ้นมาเอง ผมถูกไอ้โดมลากให้ไปตีกลองซึ่งในเวลานั้นผมฝึกมาแค่งูๆ ปลาๆ พอพี่น้ำรู้ก็ออกเงินส่วนตัวของเขาเองให้ผมไปเรียนในวันหยุด ผมพอมีพื้นฐานอยู่แล้วประกอบกับใจรัก ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นกีตาร์ เบส คีย์บอร์ด นักร้องต่างก็เก่งกันอยู่แล้ว ในเวลาแค่สองเดือนเศษๆ วงของผมจึงเล่นเพลงต่างๆ เข้าขากันในระดับที่ออกงานคนกันเองได้ . ก่อนสอบปลายภาคของเทอมหนึ่งประมาณเดือนกว่าๆ เป็นวันเกิดคุณลุง ไม่รู้ว่าความที่อยากเอาใจพ่อหรือความที่อยากเอาใจน้อง แต่ในที่สุดก่อนหน้านั้นสองอาทิตย์พี่น้ำก็บอกกับผมว่า . “วันที่ 3 วันเกิดคุณลุง พี่กับป้าว่าจะจัดงานเล็กๆ ที่บ้านเฉพาะญาติๆ ต้นเอาวงมาเล่นให้หน่อยได้ไหม” . ผมแอบอึ้งไปพักหนึ่งเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาขอให้ผมกับเพื่อนๆ ไปแสดง ถึงแม้จะเป็นแค่งานเล็กๆ ของบ้านตัวเอง แต่ผมก็ตื่นเต้นและก็รู้สึกรักพี่ชายของผมคนนี้จัง ผมแทบจะอดทนบอกให้เพื่อนทุกคนในวงรู้ไม่ไหวเลย . อยู่ที่ต่างจังหวัดผมรู้ว่าจะต้องไปว่าเครื่องเสียงที่ใคร แต่อยู่ที่กรุงเทพฯ นี้ผมไม่รู้อะไรเลย ถึงอย่างนั้นผมก็บอกพี่น้ำว่า . “ได้เลยเฮีย ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวต้นจัดการเอง” . . ได้เพื่อนๆ ในวงและนอกวงช่วยสืบๆ ถามๆ กันมา ในที่สุดเราก็ได้ที่เช่าเครื่องเสียง ส่วนเวที พี่น้ำกับพี่คนอื่นๆ จัดให้ง่ายๆ ไม่ได้ยกพื้น แต่มีแค่ฉากหลังที่เขียนอวยพรคุณลุงไว้ แม้จะมีแต่ญาติกับเพื่อนสนิทของคุณลุงคุณป้า แต่สุดท้ายแขกก็มาร่วมห้าสิบชีวิตได้ เป็นญาติทั้งห่างๆ และญาติสนิทเสียเกือบทั้งหมด แค่นี้ก็พอจะทำให้นักดนตรีหน้าใหม่อย่างพวกเราเลือดสูบฉีดได้ไม่น้อยแล้ว แน่นอนว่าทั้งพ่อ แม่ และพี่เต้ยก็มาด้วยดังนั้นผมจึงถือว่าได้เปิดตัวใหญ่ไม่น้อย . อีกเรื่องหนึ่งที่ผมต้องบอกเกี่ยวกับโดม-นักกีตาร์ก็คือ ถึงแม้มันจะเป็นคนที่บ้า บ๊อง และติงต๊อง แต่ลุคมันมาครบ ทั้งหน้าตาและรูปร่าง ผิวขาวใส หน้าตาโคตรเกะ ในขณะที่ผมสูงประมาณ 160 แต่โดมสูงเกือบ 180 ผมแทบจะต้องปีนกะไดเวลาคุยกับมัน ผมเป็นเด็กกิจกรรมและเล่นกีฬามาตั้งแต่เด็ก รูปร่างจึงสมส่วนกับความสูง (แบบเด็กๆ) แต่ถึงอย่างนั้นเวลาที่ยืนอยู่กับมันผมก็รู้สึกว่าตัวเองจะด้อยลงทันที ตั้งแต่เปิดเรียนได้เดือนเดียว ไอ้โดมมีหญิงมาจีบแล้วนับสิบคน โชคดีที่ตำแหน่งในวงของผมหลบอยู่ข้างหลังกลองจึงไม่ต้องเอาความสูงและความหล่อมาประชันกับมันให้เมื่อยหัวคิ้ว แต่เหตุที่ผมกับมันสนิทกันได้เพราะสนใจหลายๆ อย่างคล้ายๆ กัน เช่น ดนตรี รถยนต์ เครื่องเสียง และทอยสตอรี่ ผมชอบตัวการ์ตูนทุกตัวในเรื่องนี้ถึงขนาดเวลาไปเที่ยวห้างกับพี่น้ำก็จะอ้อนให้พี่น้ำซื้อให้ตลอด แต่พี่น้ำก็ใจแข็งไม่เคยซื้อให้ผมเลยแล้วยังบอกว่าผมเล่นเป็นเด็กๆ . ในคืนนี้ วงของเรานัดกันใส่กางเกงยีนส์และเสื้อยืดคอปก ทีแรกผมเสนอให้ใส่สูทลำลอง แต่พี่น้ำท้วงว่าอย่าเลย เพราะเราจะเล่นกันที่สนามข้างบ้าน เราอาจจะระเหิดหายไปเสียก่อนหากแต่งเต็มยศขนาดนั้น ดังนี้พวกเราทั้งห้าคนจึงปรากฏกายในงานด้วยเสื้อยืดคอปกลายขวางหลากสี แล้วแต่ใครจะคิดว่าตัวไหนเวิร์กกับตัวเองที่สุดโดยไม่ได้มาหารือร่วมกันเลยว่ามันจะเวิร์กเมื่อมาอยู่รวมกันรึเปล่า ดังนี้ สีสันละลานตาที่มารวมกันจึงทำให้ผู้ใหญ่เรียกพวกเราว่าวงเรนโบว์ (ซึ่งแม่บอกว่าเป็นชื่อวงดนตรีดังสมัยแม่ยังสาว) . คืนนั้นพี่น้ำนอกจากจะเป็นหนึ่งในพ่องานแม่งานแล้วยังรับหน้าที่รองเป็นตากล้องหลักเนื่องจากเล่นกล้องอยู่แล้ว ตั้งแต่วันที่พี่น้ำบอกให้ผมเอาวงมาเล่น ผมก็ได้แต่เรียกเพื่อนซ้อมอย่างสงบเสงี่ยม ผมกลัวจริงๆ ว่าพี่น้ำจะล้อเล่นหรือจะเปลี่ยนแผนทีหลัง ดังนั้นเมื่อคืนนี้มาถึงผมอดที่จะกอดพี่ชายของผมแน่นๆ ไม่ได้เลย พี่น้ำคงจะงงและเขินเลยตบหัวผมเบาๆ . พี่น้ำชวนเพื่อนๆ ผมคุยอย่างเป็นกันเองและก่อนที่แขกกลุ่มสุดท้ายจะลากลับ เพื่อนๆ ก็ดูเหมือนจะสนิทกับพี่น้ำแล้ว ด้วยความที่พี่น้ำเองก็เล่นกีตาร์จึงคุยถูกคอกับโดมเป็นพิเศษ หลังจากแขกกลับไปหมดแล้ว โดมให้พี่น้ำเล่นกีตาร์ให้ฟังสองสามเพลงแล้วก็ถึงกับชมเปาะ พี่น้ำจ้างร้านอาหารจากข้างนอกมาจัดเลี้ยงและดูแลทั้งอาหารและโต๊ะทานอาหาร ดังนั้นพวกเราจึงช่วยคนงานเก็บแค่เศษขยะเล็กๆ น้อยๆ ไอ้ป้อมมือเบสแกล้งโวยวายว่าใช้งานนักดนตรีผิดประเภท แต่พอพี่น้ำบอกว่าจะเพิ่มค่าจ้างให้คนละสองร้อยก็ไม่มีใครปริปากบ่นอะไรออกมาอีก . ผมลืมบอกไปว่าคืนนี้เพื่อนๆ วงสายรุ้งของผมนอนค้างที่นี่ ป้าจัดห้องให้อีกห้องหนึ่ง แต่หลังจากงานเลิกราไปตอนสามทุ่มกว่าๆ และพวกเราอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จเรียบร้อย ในเวลาประมาณห้าทุ่มพวกเราก็รวมตัวกันอยู่ที่ห้องพี่น้ำ . เนื่องจากวันรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์และพวกเราไม่มีอะไรทำ คืนนี้จึงปลดปล่อยได้เต็มที่ ป้อมกับโดมขอยกเบียร์ขึ้นมากินต่อ พี่น้ำไม่ค่อยเห็นชอบนักเพราะตัวเองก็ใช่ว่าจะกิน แต่คงเพราะว่ามันไม่ใช่น้องแท้ๆ จะดุว่าคงกระไรอยู่ แต่พี่น้ำกำชับไม่ให้ผมกินเกินสองแก้ว ซึ่งผมก็ว่าดีถมไปแล้ว หลังจากผลัดกันเช็คเฟซหรือเช็คเมลที่เครื่องของพี่น้ำไปตามประสา และที่เหลือก็เล่นเกมวีจนเริ่มเบื่อ ผมกับพี่น้ำก็กินเบียร์หมดกันไปคนละสองแก้ว ผมไม่รู้ว่าเพื่อนๆ ผมกินกันไปเยอะเท่าไรแต่คงไม่เยอะมากหรอก พี่น้ำก็สั่งให้พอได้แล้ว ในเวลานี้ผมคิดว่าพี่น้ำน่าจะเริ่มมึนๆ แล้วเพราะเป็นคนไม่ค่อยดื่มและดังนั้นคอจึงไม่แข็ง แต่ผมก็ไม่แน่ใจในตรรกะของตัวเองขณะนี้นักหรอกเพราะก็เริ่มมึนมากแล้วเหมือนกัน ผมมารู้ตัวเอาก็เมื่อตอนลุกไปเข้าห้องน้ำนั่นแหละ ที่เดินเซจนเกือบจะเหยียบหัวไอ้โดม มันถามผมว่า . “ไหวไหมเนี่ยมึง ให้กูไปช่วยเยี่ยวมั้ย” ทุกคนหัวเราะขำ . ตอนนั้นคงใกล้จะเที่ยงคืนแล้วที่ไอ้จิมซึ่งนั่งอยู่หน้าคอมพ์ถามขึ้นมาว่า . “พี่น้ำ มีหนังโป๊ดูมั้ย” แล้วเพื่อนคนอื่นๆ ก็เอ่ยแซวแต่ไม่มีใครขัดข้องสักคน แม้แต่ผมเองก็รู้สึกอยากดูเหมือนกัน . ผมสงสัยมาสักพักแล้วว่าพี่น้ำเป็นไบแต่ผมก็ไม่แน่ใจ อันที่จริงผมแอบเห็นพี่น้ำช่วยตัวเองอีกหลายครั้ง แต่หลังจากที่ผมแอบดูคอมพ์ของพี่น้ำครั้งแรกในวันนั้นแล้ว ครั้งต่อๆ มาที่ผมแอบไปเปิดดูก็ไม่เจอว่าพี่น้ำดูหนังโป๊ผู้ชายอีกเลย . “ถ้ามีแล้วมึงจะดูเหรอ” พี่น้ำย้อนถาม “ดูดิพี่ เอามาเปิดดูหน่อย” ไอ้จิมพูดจริงจัง “กูดูแล้วต้องชักว่าวว่ะ นั่งดูเฉยๆ ไม่ไหว” พี่น้ำตอบ ผมรู้ดีว่าพี่ผมไม่ได้โกหก “พี่ก็ว่าวดิ เอามาเปิดดูหน่อย” ไอ้จิมยังยืนยัน ผมว่าพี่น้ำคงจะเมาแล้วจริงๆ ถึงได้ลุกไปหยิบโน้ตบุ๊กมาต่อกับทีวีทันที “เอาฝรั่งหรือญี่ปุ่น” พี่น้ำถาม “ญี่ปุ่น” สามสี่เสียงตอบพร้อมกัน แล้วจากนั้นไม่นาน บนจอทีวีก็มีภาพเด็ดๆ โผล่ขึ้นมา . ถ้าลำพังอยู่แต่กับเพื่อนห้าคน ผมจะไม่เขินเท่าไหร่ แต่เมื่อมีพี่ชายอยู่ด้วย ผมก็เขินจนทำอะไรไม่ถูก ในเวลานั้นผมค่อนข้างมั่นใจว่าเด็กหนุ่มทั้งหกคนในห้องนอนเล็กๆ ไม่มีใครใส่กางเกงชั้นในแม้แต่คนเดียว ดังนั้นเมื่อนั่งดูกันสักพัก ต่างคนต่างก็เริ่มกุมเป้าของตัวเอง ผมและป้อม นอนคว่ำอยู่บนเตียงและตัวเบียดกัน พี่น้ำ โดม และจิมนั่งอยู่ที่ปลายเตียงโดยที่ไอ้โดมนั่งตรงกลาง ส่วนไอ้เน็ตนั่งอยู่ที่โต๊ะคอมพ์อีกด้านหนึ่งของห้อง แต่หมุนเก้าอี้มาทางจอทีวี... . สักพักเสียงไอ้จิมพูดขึ้นว่า “เงี่ยนว่ะ” . ผมเห็นพี่น้ำและโดมหันไปมองที่เป้าจิม แต่ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไร จากตำแหน่งของผมตรงนี้ผมเองมองไม่เห็นว่ามันเป็นอย่างไร แต่ผมเห็นป้อมชะโงกข้ามไหล่ไอ้จิมไปดู แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรเหมือนกัน . จากนั้นพี่น้ำลุกขึ้นไปปิดไฟ ท่อนเนื้อของพี่ผมดันกางเกงบอลจนชี้โด่ออกมาข้างหน้าให้เพื่อนๆ ผมทั้งสี่คนเห็นถนัดตา แต่ไม่มีใครว่าอะไรอีกเหมือนกัน . พี่น้ำกลับมานั่งที่เดิม ส่วนผมเริ่มรู้สึกว่าป้อมที่นอนติดกันเริ่มขยับส่ายก้นไปมา ผมเองต้องเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงและจัดอวัยวะให้เข้าที่ขณะที่มันแข็งจนรู้สึกปวด ผมมองไม่เห็นว่าพี่ชายทำอะไร แต่ผมเห็นต้นแขนของไอ้โดมขยับไปมา แล้วพี่น้ำก็หันไปมองที่เป้ากางเกงของมัน ผมอยากจะลุกขึ้นนั่งดู แต่จู๋ผมมันแข็งเป๊กและผมอายเพื่อนจึงต้องนอนกดมันไว้อย่างนั้น พี่น้ำหันมามองทีวีสลับกับหันไปดูที่กางเกงของโดมเป็นระยะๆ . จากนั้นไอ้จิมก็หันมามองที่กางเกงของโดมเหมือนกันแล้วผมก็เห็นต้นแขนมันเริ่มขยับ ไอ้ป้อมส่ายกระเด้าก้นอยู่ข้างๆ ผมอย่างไม่จงใจจะปิดบัง เสียงหายใจแรงและปล่อยลมหายใจอุ่นๆ ออกมาจนผมสัมผัสได้ ลมหายใจของมันน่าจะรดไปที่ต้นคอของไอ้โดมที่นั่งอยู่ข้างหน้าเต็มๆ แต่ผมไม่เห็นไอ้โดมว่าอะไร เพียงแต่ขยับต้นแขนอยู่อย่างนั้น . “ซี้ดดดด” เสียงไอ้ป้อมซีดปากเบาๆ ข้างๆ ผม ผมมั่นใจว่าทุกคนได้ยิน แต่ไม่มีใครว่าอะไรเลย . ผมเห็นจิมมองมาที่โดม แล้วก็มองมาที่พี่น้ำ ผมไม่เห็นต้นแขนของพี่น้ำขยับจึงไม่แน่ใจว่าพี่น้ำชักว่าวอยู่หรือเปล่า แต่สายตาของโดมตอนนี้มองที่เป้าของพี่น้ำไม่ละสายตา . เสียงกระเส่าของป้อมกระซิบข้างหูผม ถามว่า . “ทิชชู่อยู่ไหนวะ” ผมหวังว่าความสว่างเพียงจากหน้าจอทีวีจะไม่ทำให้เพื่อนๆ เห็นเป้ากางเกงที่ตุงโด่ของผมชัดเจนนักเมื่อผมลุกขึ้นไปหยิบทิชชู่ให้ไอ้ป้อม ในใจยังไม่แน่ใจว่ามันจะเอาน้ำออกข้างๆ ผมนี่หรือ แต่เมื่อผมลุกขึ้น ผมเห็นมือของโดมกำลังผละจากการกำรอบท่อนเนื้อแข็งเกร็งของพี่ชายผมอยู่... . ผมสติขาดในตอนนั้น . ผมเดินไปเปิดไฟทั้งๆ ที่ท่อนเนื้อยังแข็งขันอยู่ ไม่สนใจว่าเพื่อนๆ จะมองเห็น เมื่อหันกลับมาพี่น้ำก็ดึงกางเกงกลับมาคลุมอวัยวะแข็งโด่ของตัวเองแล้วแต่โดมยังคงกำอวัยวะดุ้นเขื่องที่ส่วนปลายเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นของมันเองไว้แน่น ขณะที่มันมองมาที่ผมโดยที่ไม่ได้เขินสายตาของผม ของพี่น้ำ หรือของไอ้จิมเลย ต่อเมื่อผมเดินมาปิดโปรแกรมเล่นหนังแล้ว ไอ้โดมถึงได้ยัดดุ้นของตัวเองกลับเข้าไปในกางเกงบอล นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นอวัยวะของมันตอนแข็งตัวเต็มที่แบบนี้ ก่อนหน้านี้เคยเห็นแค่ตอนอ่อนตัวว่อบๆ แวมๆ เวลายืนฉี่หรือตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าวิชาว่ายน้ำเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ได้นำพาสักเท่าไหร่เพราะกำลังรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก . “ดึกแล้วๆ นอนได้แล้วครับ โรงหนังปิดแล้ว” ผมพยายามทำเสียงให้ราบเรียบ ไม่รู้ว่าเพื่อนจะรู้ไหม แต่พี่ชายคงรู้แน่ๆ ว่าอารมณ์ของผมไม่ปกติแล้ว . “เฮ้ย ปิดทำเหี้ยไรเนี่ย” ไอ้จิมโวยวาย ส่วนไอ้ป้อมรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำมีท่อนเนื้อแข็งโด่ชี้นำหน้าเป็นเสาเรดาร์โดยไม่พูดอะไร . “เหี้ยต้น ไอ้ป้อมแม่งน้ำจะแตก มึงเสือกขัดอารมณ์มัน กูก็กำลังได้ที่เลย” ไอ้เน็ตพูดขึ้นบ้าง เมื่อผมหันไปก็เห็นมันนั่งรวบท่อนเอ็นที่แข็งตัวอยู่ในกางเกง . “เฮ้ย น้ำแม่งจะแตกเลยหรอ เพิ่งเปิดแป๊บเดียว” ไอ้จิมย้อนถาม . “คงงั้นมั้ง หรือไม่ก็แตกไปแล้ว เข้าไปล้างควยแล้วนี่... เฮ้ย!” ไอ้เน็ตร้องขึ้น จากนั้นมันเดินเข้ามาข้างเตียงโดยมือข้างหนึ่งยังกุมเป้ากางเกงที่ยังแข็งตุงอยู่ สายตามันมองไปบนที่นอนของพี่น้ำตรงที่ที่ไอ้ป้อมนอนบดคลึงท่อนเอ็นอยู่เมื่อครู่ มันไม่ได้ว่าอะไร แต่เมื่อผมมองตามไปก็เห็นหยดน้ำเป็นดวงสองสามดวงติดๆ กันเปื้อนอยู่บนที่นอน . ถึงตอนนี้ สองคนที่ผมอยากได้ยินเสียงที่สุดยังไม่พูดอะไรเลย . “มึงจะเปิดต่อมั้ย” ไอ้จิมถามอีก “เหี้ยไรล่ะ ตีหนึ่งกว่าแล้ว พรุ่งนี้ตื่นเช้าดิ เกรงใจป้ากู” ผมตอบ ตอนนี้อวัยวะแต่ละคนน่าจะเริ่มสงบลงแล้ว อย่างน้อยก็ของผมล่ะ ผมรู้สึกว่าพี่น้ำมองหน้าผมอยู่ แต่ผมไม่ยอมหันไปสบตาด้วย... เสียงไอ้ป้อมกดน้ำชักโครกดังลอดห้องน้ำออกมาเบาๆ “ควย...ไอ้ต้น กูไม่ไหวแระ มึงมาว่าวให้กูเลย” เสียงเน็ตแกล้งบ่นขึ้นอ่อยๆ “เออ ต่างคนต่างว่าวละกันนะพี่น้อง กลับห้องพวกเอ็งไปได้แล้ว เราด้วยต้น พี่จะดูต่อ” พี่น้ำพูดขึ้น เน็ตโวยวายเล็กน้อยหาว่าพี่น้ำตัดช่องน้อยแต่พอตัว แต่พี่น้ำได้แต่ยิ้มๆ ไอ้ป้อมออกมาจากห้องน้ำก็เดินกลับห้องไปเลย คนที่เหลือลุกขึ้นกันหมดและทยอยออกจากห้อง ผมเห็นโดมอิดออดไม่ยอมเดินออกก่อนที่มันจะถามพี่น้ำว่า “พี่จะดูต่อหรอ” “เออ ยังไม่แตกนี่หว่า” พี่น้ำตอบ “งั้นผมดูด้วย...” ไอ้โดมพูดอีกและตั้งท่าอยู่ต่อ ผมอยากจะกระโดดถีบมันในตอนนี้ บางครั้งไอ้เพื่อนคนนี้มันก็ไม่ได้ดังใจเอาเสียเลย ผมเห็นพี่น้ำเหลือบมองผม ผมรู้เพราะผมจ้องหน้าเขาอยู่ก่อนแล้ว จากนั้นพี่น้ำพูดว่า . “ไปนอนเหอะไป พี่พูดเล่น”

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >[h1][font color=teal]บทที่ 5[/font][/h1] > > >เมื่ออยู่โรงเรียนเก่าผมเล่นตำแหน่งเพอร์คัสชั่นในวงลูกทุ่งของโรงเรียน >ส่วนโดม >เพื่อนสนิทของผมที่มาด้วยกันจากโรงเรียนเก่าเป็นกีตาร์...มือหนึ่ง >พูดง่ายๆ คือมันเทพมาก (สำหรับเด็กอายุ 14) >ที่โรงเรียนใหม่นี้ไม่มีวงลูกทุ่งแต่เพื่อนๆ >ในห้องของผมก็ตั้งวงกันขึ้นมาเอง >ผมถูกไอ้โดมลากให้ไปตีกลองซึ่งในเวลานั้นผมฝึกมาแค่งูๆ ปลาๆ >พอพี่น้ำรู้ก็ออกเงินส่วนตัวของเขาเองให้ผมไปเรียนในวันหยุด >ผมพอมีพื้นฐานอยู่แล้วประกอบกับใจรัก ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ >ไม่ว่าจะเป็นกีตาร์ เบส คีย์บอร์ด >นักร้องต่างก็เก่งกันอยู่แล้ว ในเวลาแค่สองเดือนเศษๆ >วงของผมจึงเล่นเพลงต่างๆ เข้าขากันในระดับที่ออกงานคนกันเองได้ >. > ก่อนสอบปลายภาคของเทอมหนึ่งประมาณเดือนกว่าๆ >เป็นวันเกิดคุณลุง >ไม่รู้ว่าความที่อยากเอาใจพ่อหรือความที่อยากเอาใจน้อง >แต่ในที่สุดก่อนหน้านั้นสองอาทิตย์พี่น้ำก็บอกกับผมว่า >. > “วันที่ 3 วันเกิดคุณลุง พี่กับป้าว่าจะจัดงานเล็กๆ >ที่บ้านเฉพาะญาติๆ ต้นเอาวงมาเล่นให้หน่อยได้ไหม” >. > >ผมแอบอึ้งไปพักหนึ่งเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาขอให้ผมกับเพื่อนๆ >ไปแสดง ถึงแม้จะเป็นแค่งานเล็กๆ ของบ้านตัวเอง >แต่ผมก็ตื่นเต้นและก็รู้สึกรักพี่ชายของผมคนนี้จัง >ผมแทบจะอดทนบอกให้เพื่อนทุกคนในวงรู้ไม่ไหวเลย >. > อยู่ที่ต่างจังหวัดผมรู้ว่าจะต้องไปว่าเครื่องเสียงที่ใคร >แต่อยู่ที่กรุงเทพฯ นี้ผมไม่รู้อะไรเลย >ถึงอย่างนั้นผมก็บอกพี่น้ำว่า >. > “ได้เลยเฮีย ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวต้นจัดการเอง” >. >. > ได้เพื่อนๆ ในวงและนอกวงช่วยสืบๆ ถามๆ กันมา >ในที่สุดเราก็ได้ที่เช่าเครื่องเสียง ส่วนเวที >พี่น้ำกับพี่คนอื่นๆ จัดให้ง่ายๆ ไม่ได้ยกพื้น >แต่มีแค่ฉากหลังที่เขียนอวยพรคุณลุงไว้ >แม้จะมีแต่ญาติกับเพื่อนสนิทของคุณลุงคุณป้า >แต่สุดท้ายแขกก็มาร่วมห้าสิบชีวิตได้ เป็นญาติทั้งห่างๆ >และญาติสนิทเสียเกือบทั้งหมด >แค่นี้ก็พอจะทำให้นักดนตรีหน้าใหม่อย่างพวกเราเลือดสูบฉีดได้ไม่น้อยแล้ว >แน่นอนว่าทั้งพ่อ แม่ >และพี่เต้ยก็มาด้วยดังนั้นผมจึงถือว่าได้เปิดตัวใหญ่ไม่น้อย >. > อีกเรื่องหนึ่งที่ผมต้องบอกเกี่ยวกับโดม-นักกีตาร์ก็คือ >ถึงแม้มันจะเป็นคนที่บ้า บ๊อง และติงต๊อง แต่ลุคมันมาครบ >ทั้งหน้าตาและรูปร่าง ผิวขาวใส หน้าตาโคตรเกะ >ในขณะที่ผมสูงประมาณ 160 แต่โดมสูงเกือบ 180 >ผมแทบจะต้องปีนกะไดเวลาคุยกับมัน >ผมเป็นเด็กกิจกรรมและเล่นกีฬามาตั้งแต่เด็ก >รูปร่างจึงสมส่วนกับความสูง (แบบเด็กๆ) >แต่ถึงอย่างนั้นเวลาที่ยืนอยู่กับมันผมก็รู้สึกว่าตัวเองจะด้อยลงทันที >ตั้งแต่เปิดเรียนได้เดือนเดียว ไอ้โดมมีหญิงมาจีบแล้วนับสิบคน >โชคดีที่ตำแหน่งในวงของผมหลบอยู่ข้างหลังกลองจึงไม่ต้องเอาความสูงและความหล่อมาประชันกับมันให้เมื่อยหัวคิ้ว >แต่เหตุที่ผมกับมันสนิทกันได้เพราะสนใจหลายๆ อย่างคล้ายๆ กัน >เช่น ดนตรี รถยนต์ เครื่องเสียง และทอยสตอรี่ >ผมชอบตัวการ์ตูนทุกตัวในเรื่องนี้ถึงขนาดเวลาไปเที่ยวห้างกับพี่น้ำก็จะอ้อนให้พี่น้ำซื้อให้ตลอด >แต่พี่น้ำก็ใจแข็งไม่เคยซื้อให้ผมเลยแล้วยังบอกว่าผมเล่นเป็นเด็กๆ >. > ในคืนนี้ วงของเรานัดกันใส่กางเกงยีนส์และเสื้อยืดคอปก >ทีแรกผมเสนอให้ใส่สูทลำลอง แต่พี่น้ำท้วงว่าอย่าเลย >เพราะเราจะเล่นกันที่สนามข้างบ้าน >เราอาจจะระเหิดหายไปเสียก่อนหากแต่งเต็มยศขนาดนั้น >ดังนี้พวกเราทั้งห้าคนจึงปรากฏกายในงานด้วยเสื้อยืดคอปกลายขวางหลากสี >แล้วแต่ใครจะคิดว่าตัวไหนเวิร์กกับตัวเองที่สุดโดยไม่ได้มาหารือร่วมกันเลยว่ามันจะเวิร์กเมื่อมาอยู่รวมกันรึเปล่า >ดังนี้ >สีสันละลานตาที่มารวมกันจึงทำให้ผู้ใหญ่เรียกพวกเราว่าวงเรนโบว์ >(ซึ่งแม่บอกว่าเป็นชื่อวงดนตรีดังสมัยแม่ยังสาว) >. > >คืนนั้นพี่น้ำนอกจากจะเป็นหนึ่งในพ่องานแม่งานแล้วยังรับหน้าที่รองเป็นตากล้องหลักเนื่องจากเล่นกล้องอยู่แล้ว >ตั้งแต่วันที่พี่น้ำบอกให้ผมเอาวงมาเล่น >ผมก็ได้แต่เรียกเพื่อนซ้อมอย่างสงบเสงี่ยม ผมกลัวจริงๆ >ว่าพี่น้ำจะล้อเล่นหรือจะเปลี่ยนแผนทีหลัง >ดังนั้นเมื่อคืนนี้มาถึงผมอดที่จะกอดพี่ชายของผมแน่นๆ >ไม่ได้เลย พี่น้ำคงจะงงและเขินเลยตบหัวผมเบาๆ >. > พี่น้ำชวนเพื่อนๆ >ผมคุยอย่างเป็นกันเองและก่อนที่แขกกลุ่มสุดท้ายจะลากลับ >เพื่อนๆ ก็ดูเหมือนจะสนิทกับพี่น้ำแล้ว >ด้วยความที่พี่น้ำเองก็เล่นกีตาร์จึงคุยถูกคอกับโดมเป็นพิเศษ >หลังจากแขกกลับไปหมดแล้ว >โดมให้พี่น้ำเล่นกีตาร์ให้ฟังสองสามเพลงแล้วก็ถึงกับชมเปาะ >พี่น้ำจ้างร้านอาหารจากข้างนอกมาจัดเลี้ยงและดูแลทั้งอาหารและโต๊ะทานอาหาร >ดังนั้นพวกเราจึงช่วยคนงานเก็บแค่เศษขยะเล็กๆ น้อยๆ >ไอ้ป้อมมือเบสแกล้งโวยวายว่าใช้งานนักดนตรีผิดประเภท >แต่พอพี่น้ำบอกว่าจะเพิ่มค่าจ้างให้คนละสองร้อยก็ไม่มีใครปริปากบ่นอะไรออกมาอีก >. > ผมลืมบอกไปว่าคืนนี้เพื่อนๆ วงสายรุ้งของผมนอนค้างที่นี่ >ป้าจัดห้องให้อีกห้องหนึ่ง >แต่หลังจากงานเลิกราไปตอนสามทุ่มกว่าๆ >และพวกเราอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จเรียบร้อย >ในเวลาประมาณห้าทุ่มพวกเราก็รวมตัวกันอยู่ที่ห้องพี่น้ำ >. > เนื่องจากวันรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์และพวกเราไม่มีอะไรทำ >คืนนี้จึงปลดปล่อยได้เต็มที่ ป้อมกับโดมขอยกเบียร์ขึ้นมากินต่อ >พี่น้ำไม่ค่อยเห็นชอบนักเพราะตัวเองก็ใช่ว่าจะกิน >แต่คงเพราะว่ามันไม่ใช่น้องแท้ๆ จะดุว่าคงกระไรอยู่ >แต่พี่น้ำกำชับไม่ให้ผมกินเกินสองแก้ว ซึ่งผมก็ว่าดีถมไปแล้ว >หลังจากผลัดกันเช็คเฟซหรือเช็คเมลที่เครื่องของพี่น้ำไปตามประสา >และที่เหลือก็เล่นเกมวีจนเริ่มเบื่อ >ผมกับพี่น้ำก็กินเบียร์หมดกันไปคนละสองแก้ว ผมไม่รู้ว่าเพื่อนๆ >ผมกินกันไปเยอะเท่าไรแต่คงไม่เยอะมากหรอก >พี่น้ำก็สั่งให้พอได้แล้ว >ในเวลานี้ผมคิดว่าพี่น้ำน่าจะเริ่มมึนๆ >แล้วเพราะเป็นคนไม่ค่อยดื่มและดังนั้นคอจึงไม่แข็ง >แต่ผมก็ไม่แน่ใจในตรรกะของตัวเองขณะนี้นักหรอกเพราะก็เริ่มมึนมากแล้วเหมือนกัน >ผมมารู้ตัวเอาก็เมื่อตอนลุกไปเข้าห้องน้ำนั่นแหละ >ที่เดินเซจนเกือบจะเหยียบหัวไอ้โดม มันถามผมว่า >. > “ไหวไหมเนี่ยมึง ให้กูไปช่วยเยี่ยวมั้ย” > ทุกคนหัวเราะขำ >. > >ตอนนั้นคงใกล้จะเที่ยงคืนแล้วที่ไอ้จิมซึ่งนั่งอยู่หน้าคอมพ์ถามขึ้นมาว่า >. > “พี่น้ำ มีหนังโป๊ดูมั้ย” แล้วเพื่อนคนอื่นๆ >ก็เอ่ยแซวแต่ไม่มีใครขัดข้องสักคน >แม้แต่ผมเองก็รู้สึกอยากดูเหมือนกัน >. > ผมสงสัยมาสักพักแล้วว่าพี่น้ำเป็นไบแต่ผมก็ไม่แน่ใจ >อันที่จริงผมแอบเห็นพี่น้ำช่วยตัวเองอีกหลายครั้ง >แต่หลังจากที่ผมแอบดูคอมพ์ของพี่น้ำครั้งแรกในวันนั้นแล้ว >ครั้งต่อๆ >มาที่ผมแอบไปเปิดดูก็ไม่เจอว่าพี่น้ำดูหนังโป๊ผู้ชายอีกเลย >. > “ถ้ามีแล้วมึงจะดูเหรอ” พี่น้ำย้อนถาม > “ดูดิพี่ เอามาเปิดดูหน่อย” ไอ้จิมพูดจริงจัง > “กูดูแล้วต้องชักว่าวว่ะ นั่งดูเฉยๆ ไม่ไหว” >พี่น้ำตอบ ผมรู้ดีว่าพี่ผมไม่ได้โกหก > “พี่ก็ว่าวดิ เอามาเปิดดูหน่อย” ไอ้จิมยังยืนยัน >ผมว่าพี่น้ำคงจะเมาแล้วจริงๆ >ถึงได้ลุกไปหยิบโน้ตบุ๊กมาต่อกับทีวีทันที > “เอาฝรั่งหรือญี่ปุ่น” พี่น้ำถาม > “ญี่ปุ่น” สามสี่เสียงตอบพร้อมกัน >แล้วจากนั้นไม่นาน บนจอทีวีก็มีภาพเด็ดๆ โผล่ขึ้นมา >. > ถ้าลำพังอยู่แต่กับเพื่อนห้าคน ผมจะไม่เขินเท่าไหร่ >แต่เมื่อมีพี่ชายอยู่ด้วย ผมก็เขินจนทำอะไรไม่ถูก >ในเวลานั้นผมค่อนข้างมั่นใจว่าเด็กหนุ่มทั้งหกคนในห้องนอนเล็กๆ >ไม่มีใครใส่กางเกงชั้นในแม้แต่คนเดียว >ดังนั้นเมื่อนั่งดูกันสักพัก >ต่างคนต่างก็เริ่มกุมเป้าของตัวเอง ผมและป้อม >นอนคว่ำอยู่บนเตียงและตัวเบียดกัน พี่น้ำ โดม >และจิมนั่งอยู่ที่ปลายเตียงโดยที่ไอ้โดมนั่งตรงกลาง >ส่วนไอ้เน็ตนั่งอยู่ที่โต๊ะคอมพ์อีกด้านหนึ่งของห้อง >แต่หมุนเก้าอี้มาทางจอทีวี... >. > สักพักเสียงไอ้จิมพูดขึ้นว่า > “เงี่ยนว่ะ” >. > ผมเห็นพี่น้ำและโดมหันไปมองที่เป้าจิม >แต่ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไร >จากตำแหน่งของผมตรงนี้ผมเองมองไม่เห็นว่ามันเป็นอย่างไร >แต่ผมเห็นป้อมชะโงกข้ามไหล่ไอ้จิมไปดู >แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรเหมือนกัน >. > จากนั้นพี่น้ำลุกขึ้นไปปิดไฟ >ท่อนเนื้อของพี่ผมดันกางเกงบอลจนชี้โด่ออกมาข้างหน้าให้เพื่อนๆ >ผมทั้งสี่คนเห็นถนัดตา แต่ไม่มีใครว่าอะไรอีกเหมือนกัน >. > พี่น้ำกลับมานั่งที่เดิม >ส่วนผมเริ่มรู้สึกว่าป้อมที่นอนติดกันเริ่มขยับส่ายก้นไปมา >ผมเองต้องเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงและจัดอวัยวะให้เข้าที่ขณะที่มันแข็งจนรู้สึกปวด >ผมมองไม่เห็นว่าพี่ชายทำอะไร แต่ผมเห็นต้นแขนของไอ้โดมขยับไปมา >แล้วพี่น้ำก็หันไปมองที่เป้ากางเกงของมัน >ผมอยากจะลุกขึ้นนั่งดู >แต่จู๋ผมมันแข็งเป๊กและผมอายเพื่อนจึงต้องนอนกดมันไว้อย่างนั้น >พี่น้ำหันมามองทีวีสลับกับหันไปดูที่กางเกงของโดมเป็นระยะๆ >. > >จากนั้นไอ้จิมก็หันมามองที่กางเกงของโดมเหมือนกันแล้วผมก็เห็นต้นแขนมันเริ่มขยับ >ไอ้ป้อมส่ายกระเด้าก้นอยู่ข้างๆ ผมอย่างไม่จงใจจะปิดบัง >เสียงหายใจแรงและปล่อยลมหายใจอุ่นๆ ออกมาจนผมสัมผัสได้ >ลมหายใจของมันน่าจะรดไปที่ต้นคอของไอ้โดมที่นั่งอยู่ข้างหน้าเต็มๆ >แต่ผมไม่เห็นไอ้โดมว่าอะไร เพียงแต่ขยับต้นแขนอยู่อย่างนั้น >. > “ซี้ดดดด” เสียงไอ้ป้อมซีดปากเบาๆ ข้างๆ ผม >ผมมั่นใจว่าทุกคนได้ยิน แต่ไม่มีใครว่าอะไรเลย >. > ผมเห็นจิมมองมาที่โดม แล้วก็มองมาที่พี่น้ำ >ผมไม่เห็นต้นแขนของพี่น้ำขยับจึงไม่แน่ใจว่าพี่น้ำชักว่าวอยู่หรือเปล่า >แต่สายตาของโดมตอนนี้มองที่เป้าของพี่น้ำไม่ละสายตา >. > เสียงกระเส่าของป้อมกระซิบข้างหูผม ถามว่า >. > “ทิชชู่อยู่ไหนวะ” >ผมหวังว่าความสว่างเพียงจากหน้าจอทีวีจะไม่ทำให้เพื่อนๆ >เห็นเป้ากางเกงที่ตุงโด่ของผมชัดเจนนักเมื่อผมลุกขึ้นไปหยิบทิชชู่ให้ไอ้ป้อม >ในใจยังไม่แน่ใจว่ามันจะเอาน้ำออกข้างๆ ผมนี่หรือ >แต่เมื่อผมลุกขึ้น >ผมเห็นมือของโดมกำลังผละจากการกำรอบท่อนเนื้อแข็งเกร็งของพี่ชายผมอยู่... >. > ผมสติขาดในตอนนั้น >. > ผมเดินไปเปิดไฟทั้งๆ ที่ท่อนเนื้อยังแข็งขันอยู่ >ไม่สนใจว่าเพื่อนๆ จะมองเห็น >เมื่อหันกลับมาพี่น้ำก็ดึงกางเกงกลับมาคลุมอวัยวะแข็งโด่ของตัวเองแล้วแต่โดมยังคงกำอวัยวะดุ้นเขื่องที่ส่วนปลายเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นของมันเองไว้แน่น >ขณะที่มันมองมาที่ผมโดยที่ไม่ได้เขินสายตาของผม ของพี่น้ำ >หรือของไอ้จิมเลย ต่อเมื่อผมเดินมาปิดโปรแกรมเล่นหนังแล้ว >ไอ้โดมถึงได้ยัดดุ้นของตัวเองกลับเข้าไปในกางเกงบอล >นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นอวัยวะของมันตอนแข็งตัวเต็มที่แบบนี้ >ก่อนหน้านี้เคยเห็นแค่ตอนอ่อนตัวว่อบๆ แวมๆ >เวลายืนฉี่หรือตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าวิชาว่ายน้ำเท่านั้น >แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ได้นำพาสักเท่าไหร่เพราะกำลังรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก >. > “ดึกแล้วๆ นอนได้แล้วครับ โรงหนังปิดแล้ว” >ผมพยายามทำเสียงให้ราบเรียบ ไม่รู้ว่าเพื่อนจะรู้ไหม >แต่พี่ชายคงรู้แน่ๆ ว่าอารมณ์ของผมไม่ปกติแล้ว >. > “เฮ้ย ปิดทำเหี้ยไรเนี่ย” ไอ้จิมโวยวาย >ส่วนไอ้ป้อมรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำมีท่อนเนื้อแข็งโด่ชี้นำหน้าเป็นเสาเรดาร์โดยไม่พูดอะไร >. > “เหี้ยต้น ไอ้ป้อมแม่งน้ำจะแตก มึงเสือกขัดอารมณ์มัน >กูก็กำลังได้ที่เลย” ไอ้เน็ตพูดขึ้นบ้าง >เมื่อผมหันไปก็เห็นมันนั่งรวบท่อนเอ็นที่แข็งตัวอยู่ในกางเกง >. > “เฮ้ย น้ำแม่งจะแตกเลยหรอ เพิ่งเปิดแป๊บเดียว” >ไอ้จิมย้อนถาม >. > “คงงั้นมั้ง หรือไม่ก็แตกไปแล้ว >เข้าไปล้างควยแล้วนี่... เฮ้ย!” ไอ้เน็ตร้องขึ้น >จากนั้นมันเดินเข้ามาข้างเตียงโดยมือข้างหนึ่งยังกุมเป้ากางเกงที่ยังแข็งตุงอยู่ >สายตามันมองไปบนที่นอนของพี่น้ำตรงที่ที่ไอ้ป้อมนอนบดคลึงท่อนเอ็นอยู่เมื่อครู่ >มันไม่ได้ว่าอะไร >แต่เมื่อผมมองตามไปก็เห็นหยดน้ำเป็นดวงสองสามดวงติดๆ >กันเปื้อนอยู่บนที่นอน >. > ถึงตอนนี้ สองคนที่ผมอยากได้ยินเสียงที่สุดยังไม่พูดอะไรเลย >. > “มึงจะเปิดต่อมั้ย” ไอ้จิมถามอีก > “เหี้ยไรล่ะ ตีหนึ่งกว่าแล้ว พรุ่งนี้ตื่นเช้าดิ >เกรงใจป้ากู” ผมตอบ >ตอนนี้อวัยวะแต่ละคนน่าจะเริ่มสงบลงแล้ว อย่างน้อยก็ของผมล่ะ >ผมรู้สึกว่าพี่น้ำมองหน้าผมอยู่ แต่ผมไม่ยอมหันไปสบตาด้วย... >เสียงไอ้ป้อมกดน้ำชักโครกดังลอดห้องน้ำออกมาเบาๆ > “ควย...ไอ้ต้น กูไม่ไหวแระ มึงมาว่าวให้กูเลย” >เสียงเน็ตแกล้งบ่นขึ้นอ่อยๆ > “เออ ต่างคนต่างว่าวละกันนะพี่น้อง >กลับห้องพวกเอ็งไปได้แล้ว เราด้วยต้น พี่จะดูต่อ” >พี่น้ำพูดขึ้น >เน็ตโวยวายเล็กน้อยหาว่าพี่น้ำตัดช่องน้อยแต่พอตัว >แต่พี่น้ำได้แต่ยิ้มๆ >ไอ้ป้อมออกมาจากห้องน้ำก็เดินกลับห้องไปเลย >คนที่เหลือลุกขึ้นกันหมดและทยอยออกจากห้อง >ผมเห็นโดมอิดออดไม่ยอมเดินออกก่อนที่มันจะถามพี่น้ำว่า > “พี่จะดูต่อหรอ” > “เออ ยังไม่แตกนี่หว่า” พี่น้ำตอบ > “งั้นผมดูด้วย...” ไอ้โดมพูดอีกและตั้งท่าอยู่ต่อ >ผมอยากจะกระโดดถีบมันในตอนนี้ >บางครั้งไอ้เพื่อนคนนี้มันก็ไม่ได้ดังใจเอาเสียเลย >ผมเห็นพี่น้ำเหลือบมองผม ผมรู้เพราะผมจ้องหน้าเขาอยู่ก่อนแล้ว >จากนั้นพี่น้ำพูดว่า >. > “ไปนอนเหอะไป พี่พูดเล่น” Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.