We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: Hatyai Story: นักรักหน้าหยก 6" Posted by เจ้าบอสน้อย on 16-Aug-12 at 09:37 PM ความเซ็งเจือปนบนหน้าผมแบบเก็บไม่อยู่ ไอ้วิวยังคงพูดต่อว่า เอาล่ะต่อไปนี้เราจะไม่ยอมรับรู้อะไรเกี่ยวกับนายอีก บอส ไม่ว่านายจะไปข้องแวะกับใคร เราเหนื่อยกับเรื่องเรียนพอแล้ว ผมพูดทีเล่นแบบเจ้าชู้ว่า จ้าที่รัก เงียบไปสักพัก ผมเดาใจมันไม่ถูกเหมือนกันว่ามันคิดอะไร แต่ที่รู้ๆคือเรื่องที่ขึ้นเสียงกันเช้านี่สืบเนื่องมาจากเมื่อวาน ผมเองก็ดันเออออเข้าใจมันพูดซะอย่างดี ซึ่งนั้นมันหมายถึงว่าผมยอมรับแล้วว่าผมนอกใจมัน(โง่จริงเรา) ผมแกล้งแหย่ไอ้วิวให้หายโกรธต่อโดย ลากมันไปที่เตียงนอน ขณะที่ผมดึงแขนมัน ดูมันขัดขืนหน่อยๆ ผมเลยดึงแรงหน่อย สักพักมันก็ยอม ผมลากมันขึ้นเตียง แล้วกอดมัน กลิ้งไปกลิ้งมา มันขัดขืนครับ (ไอ้นี่เล่นตัวเพราะกลัวเสียฟอร์ม ผมคิด) ผมหอมแก้มมันอย่างบ้าคลั่ง ไอ้วิวได้แต่ถีบผม ให้ออกไปจากมัน สักพักมันเริ่มหัวเราะ เพราะผมกัดหูมัน ไอ้วิวพยายามดึงผมออกไปจากหูมัน จนหลุดออกครับ มันล็อคหน้าผมไว้ ผมหยุดจ้องตามัน มันจ้องตาผม (ผมเขิลว่ะ ) ตามันยังคงแดงๆ แต่ตาผมนั้นถ้าส่องกระจกคิดว่าคงเซ็กซี่สุดชีวิต ไม่ให้คิดอย่างงั้นได้ไงล่ะครับก็ในเมื่อสบตากันแล้ว ไอ้วิวต้องเผลอใจจูบปากผมแบบเบาๆ ผมเห็นทิศทางลมดีขึ้นจึงฉวยโอกาสนั้นลูบไล้ไปตามหน้าท้องมัน คิ๊กกั๊กๆ เสียงผู้หญิงหัวเราะดังขึ้น เราสองคนผละออกจากกัน ตายห่าแล้วครับ ผู้หญิงคนนั้นเห็นเรากอดจูบกันครับ เพราะเราลืมปิดประตูหลังห้องแท้ๆ การแสดงความรักให้แก่กันคราวนี้ของเรามากลายเป็นรอบสื่อมวลชนเสียแล้วครับ หลังจากที่เริ่มตั้งตัวติด ผมจึงรีบเดินไปปิดประตูหลังแล้วหันมามองหน้าไอ้วิว ไอ้วิวเองยักไหล่ใส่ผม(ดูมันยังโกรธผมอยู่) ผมจึงพูดติดตลกขึ้นว่า สั่งฆ่าม่ะ ในมือทำท่าว่ามีปืนในมือ แต่ท่าทางที่แสดงออกว่าเสแสร้งชัดๆจนไอ้วิวดูออก ไอ้วิวรับคำทันทีว่า เออฆ่ามัน แล้วไอ้วิวก็กระโดดถีบต้นขาผม ผมล้มลงตามแรงโปรเจ็คไทของตีนไอ้วิว มันจึงขึ้นมานั่งทับบนตัวผม มันตรึงผมไว้อย่างนั้น ตอนแรกคิดว่ามันรู้สึกฮอทขึ้นมา แต่แล้วเดาผิดถนัด เพราะมันตรึงผมไว้ให้เป็นเบี้ยล่างมันเพื่อให้ตั้งใจฟังความในใจ เหนื่อยนะเว้ยรักกะนายอ่ะ (เสียงมันเค้นๆอ่ะ เหมือนคนจะร้องไห้ ผมว่าไอ้นี่ต้องมีเม็นอ่ะ แปรปรวนชิบเป๋ง) ต้องมาตามเช็คตามเช็ดอย่างงี้อ่ะ เมื่อไหร่นายจะรักเราบ้างอ่ะ ขอร้อง รักอ่ะรัก รู้จักม่ะ ที่มันมีแต่ความซื่อสัตย์ เคียงข้าง และเข้าใจอ่ะ ผมยังคงเล่นอยู่โดยเอามือไปจับหัวมัน ไอ้วิวปัดมือผมทันควัน เอ้าไอ้นี่หาเรื่องจริง(ผมนึก) มันทำให้ผมรู้ว่าคราวนี้มันเอาจริงวุ้ย ผมเลยสงบอาการลงและฟังมันต่อ ตอนแรกเราก็คิดว่าประสบการณ์ที่เราเลิกกันปีกว่านั้นจะสอนนายบ้าง หรืออย่างน้อยก็ตอนที่เมียนายตายอ่ะ (ประโยคนี้มันเล่นแรงอ่ะ เอาเคสมาพูดถึงด้วย ผมหูแดงเลยครับ) นายน่าจะเรียนรู้ว่ารักมันมีค่าแค่ไหน ผมโต้เชิงประชดไปทั้งๆที่หูยังแดงอยู่ว่า ก็เราเลือกที่จะคบน้องเค้าก็เพราะรักไง คราวนี้ไอ้วิวน้ำตาไหลเลยครับ แต่ไม่มีเสียงร้องออกจากปากมัน แล้วเราอ่ะ ไอ้วิวพูดให้ผมเลือก ผมเงียบไม่ตอบ แต่ในอกนั้นหัวใจแทบออกมาเต้นข้างนอก มันบอกไม่ถูกว่าผมรู้สึกยังไง นายหรอ ผมทำปากแสยะ ทั้งที่ขัดกับความรู้สึกแต่ที่ทำไปแค่ให้มันรู้ว่าเราก็สามารถมีใหม่ได้ถ้ามันต้องการเลิก แต่แล้วความรู้สึกมันชนะความคิดเสมอ ผมเลยต้องพูดคำว่า เราก็รักเหมือนเดิม ไอ้วิวตอดทันที เหมือนเดิมนายอ่ะแค่ไหน ถ้าให้เราคิดเองนะ เหมือนเดิมของนายคือ ไม่เคยรักเราเลย รักโว้ย ผมแย้งแบบเด็กพานิช แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เออ . ผมเริ่มสับสนในตัวเอง ชิป ผมทำเสียงประกอบการคิด ในขณะนั้นความโกรธกันนั้นก็ไม่ได้ลดลง แต่เพราะอาจเราโตขึ้นเลยควบคุมมันไว้ได้ วิวนายต้องคิดก่อนดิ ว่าเราสองคนมันเป็นไปไม่ได้ ที่เราต้องพูดอย่างงี้ไม่ใช่เพราะเราเลือกที่จะพูดเองหรอกนะ (ผมผลักตัวมันลงจากผม แล้วผมเลยไปนั่งบนเตียง ปล่อยให้ไอ้วิวนั่งบนพื้นห้อง) แต่แม่เราทั้งสองไงวิว แม่ คนที่รักเราที่สุด หรือนายจะให้แม่ต้องมาเป็นทุกข์เพราะเรื่องบัดซบทางรสนิยมที่สังคมตีตรา ผมหาเหตุผลมาลองใจมันในรักของมัน น้ำตาไอ้วิวไหลปราด ผมชิงพูดต่อก่อนที่ไอ้วิวจะนึกอะไรออก นายเอง วิว หล่ออกอย่างงี้ เมียสักโหลนายยังหาได้สบาย แล้วทำไมนายไม่หา แล้วระเบิดเวลามันก็ประทุ เพราะกูรักมึงไงไอ้สัด ไอ้สัดบอส ผมหน้าชาเลยครับ เพราะคำหยาบคายที่นานแสนนานจะหลุดออกมาจากปากไอ้วิวนั้นมันทำให้ผมรับรู้ได้ว่ามันรักผมจริง อีกอย่างสิ่งที่ผมลองใจมันนั้นได้คำตอบว่ามันเอาจริง หยาดน้ำอุ่นๆมันไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ผมไม่ทราบ รู้แต่ว่าตอนนี้มันยังไหลต่อไปเรื่อยๆ ไอ้วิวปล่อยโฮ้ออกมาอย่างเด็ก ในห้องตอนนี้บรรยากาศมันอึดอัดมากครับ หูผมนี้ไม่ได้ยินอะไร ในหัวงี้มีแต่เรื่องเคส ไอ้วิว และน้องแตงเข้ามาออกไปสลับกันอยู่อย่างงี้ เสียงเคาะประตูดังขึ้น เจ้าจอมมันเปิดประตูเข้ามาเจอเราสองคนกำลังร้องไห้อยู่พอดี แต่ใครจะสน ในตอนนี้ ไอ้วิวยังคงร้องเสียงดังเหมือนเดิม ผมงี้น้ำตานองหน้า เจ้าจอมเดินเข้ามาหาไอ้วิวและถามขึ้นว่าเป็นอะไร บอกหน่อยๆ ไม่พอแค่นั้นมันยังขย่มตัวอีก ดูมันเป็นห่วงพี่ชายมัน ไอ้วิวสั่งให้ออกไปก่อนแบบน้ำเสียงเพราะที่สุด ทั้งๆที่ร้องไห้อยู่ เจ้าจอมดูเหมือนเด็กบ้าที่พูดไม่รู้เรื่องยังคงสงสัยและอยากได้คำตอบ และเป็นไปตามคาดครับ ไอ้วิวลุกขึ้นไปหยิบ ขวดเหล้าทรงสวยที่เราตั้งไว้ที่โต๊ะเขียนหนังสือ เขวี้ยงลงกับพื้น พร้อมพูดว่า โธ่โว้ย! ออกไปก่อนได้มั๊ย เจ้าจอมหน้าซีดด้วยความตกใจ เพราะไม่เคยเห็นไอ้วิวโหด มันวิ่งออกจากห้องทันที เสียงดังปั้ง ประตูปิดตามหลังเจ้าจอม คราวนี้บรรยากาศน่าเอื้อมระอา และอึดอัดนั้นเข้าครอบงำอีกครั้ง กว่า30นาทีที่ต่างคนต่างร้องไห้ ไม่พูดอะไรกัน จนไอ้วิวลุกขึ้นเข้าไปในห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตา ผมเข้าตามไปทันที เพื่อล้างหน้าเช่นกัน ต่างคนต่างล้าง ไม่มีคนสนใจใคร เสร็จก็ออกมานั่งต่ออีกสักครู่ ต่างคนต่างก็หยิบหนังสือมาอ่าน แล้วต่างคนก็ต่างหลับไปเช่นกัน ผมตื่นมาอีกทีก็ตอนที่โทรศัพท์ผมดังขึ้น น้องแตงโทรมาหาผมอีกครั้ง ผมลังเลที่จะรับดีมั๊ย แล้วใจลึกๆมันบอกผมว่า รับเหอะ เสียงดีเจของผมพูดว่าทานข้าวด้วยกันมั๊ย ที่ร้านครัวนันทา ผมงี้ ลำบากใจมาก ด้านนี้ก็บาดหมาง อีกด้านก็กะลังก่อสร้างความรัก ผมหันไปมองไอ้วิวเห็นมันวยังคงหลับอยู่ ผมเลยตัดสินใจไปทานข้าวกับน้องแตง ผมใช้เวลาทานข้าวสัก20นาทีคงจะได้ครับเพราะใจหนึ่งก็กลัวไอ้วิวตื่นมาแล้วไม่เห็นผม แล้วมันจะโวยวายอีก น้องแตงดูเธอสงสัยผมเล็กน้อยตั้งแต่ดวงตา หู และบริบททางร่างกายของผมที่มันเศร้าหมอง เธอเลยไม่อะไรมากกับมื้อนี้ เธอยินดีที่จะพูดก่อนว่า พี่บอสถ้ารีบไปทำธุระต่อก็ได้นะค่ะ แตงไม่ว่าอะไร ผมได้ทีเลยรีบขอตัวกลับก่อนทั้งๆที่รู้ว่ามันทำให้คะแนนผมตก กลับมาที่ห้องผมซื้อข้าวมาสองกล่อง และผลไม้เล็กๆน้อยๆ เพื่อกลบเกลื่อนเหตุผลการออกไปครั้งนี้ ไอ้วิวมันยังคงหลับอยู่ แต่ดูสภาพใบหน้าแล้วยังแดงๆเหมือนเพิ่งร้องไห้สักครู่ที่ผ่านมานี่เอง ผมเข้าไปปลุกมัน ซึ่งมันยังคงนอนหลับอยู่บนพื้นห้อง คราวนี้ไอ้วิวร้องไห้อีกครั้ง เล่นเอาผมรู้สึกแย่มาก เพราะเมื่อกี้ยังเถียงเรื่องนี้กันอยู่เลย แล้วผมก็ทำมันอีกครั้ง ทั้งๆที่ผมรู้ว่าต้องเป็นแบบนี้ แต่ทำไมผมทำ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ไอ้วิวยอมกินข้าวที่ผมซื้อมา หลังจากกินข้าวเสร็จมันก็ขอตัวไปนอนหอพักคณะแพทย์กับเพื่อนมัน แต่ผมรั้งไว้ พร้อมให้เหตุผลมันว่า ผมอยากอยู่กับมัน ซึ่งตอนนั้นผมคิดว่าเป็นการชดใช้การหักหลังได้ คืนนั้น เราต่างคนต่างนอน ไม่ได้นอนหยอกเล่นกันก่อนนอน เหมือนคืนอื่นๆ คืนนี้ไม่มีใครที่คอยมา ตีอาจู๋ผมเล่นเบาๆ และก็ไม่มีใครที่จะมาลูบหัวผม ให้ผมเคลิ้มๆ ความจืดจางที่ยังแต่จะทำให้ผมกับไอ้วิวทุกข์ใจนั้นยังคงอยู่กับเรา 2 สัปดาห์แล้วคงจะได้ ที่ผมกับมัน พูดจากันน้อยลง ไม่ได้โกรธหรือเถียงกันรุนแรงเหมือนวันก่อนนั้นหรอก แต่มันเป็นความรู้สึกบ้าอะไรไม่รู้ ที่ผมก็บอกไม่ได้ ถามว่ารักไอ้วิวมั๊ยรักครับ100% แล้วน้องแตงล่ะ แน่นอนเธอคือเคสคนใหม่ของผม ที่ผมจะไม่ยอมทิ้งเธอไปแน่ๆ วันอาสาฬหบูชา และวันเข้าพรรษาปีนี้ ที่คณะไอ้วิวเค้าแปลนจะส่ง นศพ. ไปบำเพ็ญประโยชน์ที่ต่างจังหวัด ไอ้วิวก็ถูกเลือกไปเช่นกัน เช้าวันนั้น ผมขับรถไปส่งมันที่คณะ ก่อนไอ้วิวลงรถมัน มันหันมามองหน้าผม ผมฝืนยิ้มทั้งงัวเงียให้มัน เพราะตอนนั้นมันเช้ามากเลยครับ ไอ้วิวทำหน้าหล่อเรื่อยๆของมันแล้วลงรถไป แล้วมันก็กลับมาที่รถอีกครั้งก่อนที่ผมจะออกรถ ตอนนั้นผมคิดว่ามันลืมของรึเปล่า เปล่าหรอกครับ มันกลับมาบอกรักผมครับ ไอ้วิวพูดว่า เอ้ยรักนายว่ะ ผมพยักหน้ารับรักมัน และยิ้มตาหยีให้มันไป1ครั้ง มีคนเคยบอกว่าคนที่รักกันนั้น มันไม่จำเป็นต้องบอกรักกันทุกวันหรอก นอกจากคนที่ไม่เคยมั่นใจในรัก หรือคนที่กำลังกลัวรักจะจากไปเท่านั้นที่ทำ เพราะเค้าเหล่านั้นอาจคิดว่าการได้ทำเช่นนี้จะทำให้รักอยู่กับเค้าได้ต่อไปอีกช่วงเวลาหนึ่ง หลังจากส่งไอ้วิวเสร็จ ผมกลับมานอนต่อที่ห้อง แต่ตอนนี้ผมนอนไม่หลับครับ เลยนอนคิดอะไรเพลินๆ และกลืนน้ำลายบูดเล่นๆไป ไอ้วิวมันคงคิดมากเรื่องที่ผมคบน้องแตง แต่ทำไมมันไม่แย่งน้องแตงไปจากผมล่ะ เหมือนที่มันเคยทำในครั้งก่อนๆ ทั้งๆที่มันก็สามารถทำได้ หรือน้องแตงเคยเป็นเมียไอ้วิวอีก เหมือนกานดา เด็กสาวที่เรียนนิติศาสตร์ หรืออะไรกันแน่ว่ะ คิดไปคิดมา ผมเริ่มมึนหัว เลยลุกขึ้นมายกเวทเล่นๆ เพื่อเพิ่มความแข็งให้มัดกล้ามเนื้อแขน ออกกำลังกายตอนเช้ามันก็ดีเหมือนกันผมนึก ผมยกไปสักพัก อาจู๋ผมตุงอีกหล่ะ บ็อกเซอร์แทบแตก แต่ก่อนที่ผมจะจัดการอะไรมันนั้น เสียงผู้หญิงหัวเราะอีกแล้วครับ ผมหันหน้าออกไปทางประตูหลังห้อง เห็นผู้หญิงคนเดิม ยืนดูผมอยู่ เธอให้นิยามคำว่ายืนดูได้เป็นอย่างดีเลยครับ ผมไม่รู้ทำไงดี ที่จะจัดการกับโรคจิต ผมเลยเดินออกไปที่ประตูหลังห้อง เธอไม่เดินหนีแฮะ ผมแปลกใจ ดูเธอเหมือนจะมีความสุขเมื่อได้เห็นผมใกล้ๆ ผมยืนที่ประตูหลังห้อง แล้วใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางทำเป็นปืนขึ้น แล้วยิงไปที่เธอซึ่งอยู่ที่หอพัก ตรงข้าม แต่ฝั่งถนนเดียวกัน ผมยิงเธอปิ้ววว....... ผมทำเสียง เธอล้มลงตุ๊บ ที่ระเบียงห้องเธอ ผมงงเลยครับ เอ้ยรับมุขกรูด้วย ผู้หญิงคนนี้ แล้วเธอค่อยๆโผล่มือออกมาที่ขอบระเบียงแล้วดึงตัวขึ้น คราวนี้ผมเธอยุ่งเหยิงมากครับ ผมยิ้มแห้งๆให้เธอทีนึง เธอบาย ๆ ให้ผม ผมต้องเป็นฝ่ายวิ่งเข้าห้องเองครับ อายเธอแทนผู้หญิงสมัยนี้ น่ากลัว ไม่สงสัยเลยว่าทำไมผู้ชายเป็นเกย์ อิๆๆ(โทดเค้าอีก) ตอนเย็นวันอาสาฬหบูชา ไอ้วิวไม่อยู่ เจ้าจอมก็กลับบ้านมัน ผมเลยถือโอกาสชวนน้องแตงไปเวียนเทียนครับ แหมมันรู้สึกสุขใจท่ามกลางความรู้สึกผิดอ่ะ ที่วัดคอหงส์ ในตัวเมืองหาดใหญ่ วัดนี้คนมาเยอะเหมือนกัน ลูกเด็กเล็กแดง ก็มาเวียนเทียนกันเต็ม เด็ก ม. ปลายฝูงแล้วฝูงเล่าที่เข้ามาออกไป ในวัดนอกจากจะมีการเวียนเทียนแล้วยังจัดที่ให้เราได้ตักบาตรเหรียญ ให้กับพระประจำวันเกิด (แต่ผมไม่ค่อยเห็นด้วยครับ เหมือนเอาพระมาขอทานเลย ผมคิด) มีหลวงพ่อประพรมน้ำมนต์ให้ด้วย วันนั้นน้องแตงดูมีความสุขมากครับ เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ดูเธอจะทำใจเรื่องที่เลิกกับแฟนได้แล้ว และเธอก็ยินดีที่จะคบกับผมด้วย น้องแตงชวนผมไปไหว้องค์จตุคาม ด้วย เราต่างขอพรให้รักเรายั่งยืนตามแบบในหนังไทยเน่าๆเรื่องหนึ่ง ผมเลยถือโอกาสเสี่ยงทายเซียมซีด้วยครับ อู้........ผมร้องขึ้นจนอาม่าข้างๆหันมาจิกผมด้วยสายตา น้องแตงสะกิดผมเบาๆแล้วหัวเราะ ผมบอกน้องแตงว่าเซียมซีผม บอกว่าชีวิตจะเป็นไปดังดวงตะวันที่ส่องแสง อะไรเทือกนี้แหละครับ มันหมายความว่าผมจะโชคดี อ่ะ ส่วนน้องแตงได้ใบอะไรนั้นผมลืมไปแล้วแต่รู้ว่า เธอก็โชคดีเช่นกันแต่น้อยกว่าผม อิๆ หลังจากเสี่ยงทายเสร็จผม ถามน้องแตงว่าที่เราไหว้นี่ชื่ออะไร น้องแตงบอกผมว่าชื่อ พ่อจตุคาม-รามเทพ ผมอือออ ในหัวผมปิ๊งขึ้นมาทันทีว่า ถ้าผมเป็นจตุคามไอ้วิวก็ต้องเป็นรามเทพ (ดูผมคิดดิ) ผมเลยนึกขึ้นได้อีกว่า ทำไมผมไม่เสี่ยงทายให้ไอ้วิวด้วยนะ ผมคิดต่อไปได้อีก ว่าแล้วผมเอื้อมมือหยิบกระป๋องเซียมซีต่อจากอาม่าคนเดิม เธอก็หันหน้ามาจิกผมอีก ผมเลยยิ้มแฉ่งให้เลย อิๆๆๆ น้องแตงถามว่าจะเสี่ยงอีกหรอพี่บอส เค้าบอกว่าห้ามเสี่ยงซ้ำไม่ดีนะพี่ ผมเลยอ้างไปว่า เสี่ยงให้แม่อ่ะ ก่อนที่ผมจะได้คำตอบให้ไอ้วิวนั้น ไม้ในกระป๋องเซียมซีกระจายลงบนพื้นเลยครับ โชคดีที่ข้างผมไม่ใช่ อาม่านั้นแล้ว แต่เป็นคนอื่นที่ใจดีหน่อย ผมรีบเก็บไม่เซียมซี โดยมีน้องแตงและพี่คนข้างๆช่วย ไม้แรกที่ผมหยิบได้ นั้นผมถือว่าเป็นคำตอบให้ไอ้วิว ผมก็อยากรู้ว่าทำไมมันจึงทะเลาะกับผมบ่อยจัง คราวนี้แหละเซียมซีจากองค์พ่อจะบอกเรา คำตอบจากไม้เซียมซีบอกว่า เปรียบไปคือเจ้าทุกข์ สิ้นสนุก ญาติหายทำลายขวัญ ดวงอาทิตย์สิ้นแสงอ่อนแรงพลัน ดวงพระจันทร์ผันผายกลับกายแทน (เอ้ยนี่มันร้ายนี่หว่าผมคิด แต่ก็ไม่ใส่ใจเพราะมันเกิดความผิดพลาดขณะเสี่ยงทาย) หลังจากเสร็จสรรพเรื่องที่วัด แม่ผมโทรมา ชวนผมให้กลับบ้านมากินข้าวที่บ้าน ผมเลยถือโอกาสชวนน้องแตงกลับบ้านด้วยเลย เพราะถ้าไปส่งเธอที่หอ คงน่าเกลียดแย่ อีกอย่างผมก็อยากให้แม่ผมวางใจเรื่องที่ผมสามารถชอบผู้หญิงได้อยู่อีก พูดง่ายๆคือเอาสะใภ้กลับบ้านให้มาสบายใจ ว่างั้นเหอะ ที่บ้าน เมื่อผมจอดรถและเปิดประตูคลินิกเข้าไปนั้น ไอ้ลำดวน แมวสีสวาทตัวงามของแม่ก็วิ่งมาคลอเคล้าขาผม ผมเลยจับมันมาสกรำเล็กน้อยแล้วโยนลงบนโซฟา ผมหันไปมองน้องแตงดูเธอตื่นเต้นเล็กน้อย ผมเลยบอกว่าไม่ต้องตื่นเต้นก็ได้ พ่อผมใจดี (พ่ออย่างเดียวนะ แม่ผมไม่รับรอง อิๆๆๆ ) เสียงแม่ผมพูดจากหลังบ้านว่าอาบน้ำมายังอ่ะบอส ผมบอกว่ายังครับแม่ แม่เลยไล่ผมไปอาบน้ำก่อน ผมเลยครับๆ ตั้งไว้ ผมพาน้องแตงเดินไป ห้องดูทีวี สักพักพ่อผมออกมาคลินิก ผมเลยแนะนำให้น้องแตงรู้จักกับพ่อผม หลังจากทักทายกันเล็กน้อยพองามแล้ว พ่อผมรีบเดินไปหาแม่หลังบ้าน ผมงี้ได้แต่ยิ้มๆ ส่วนน้องแตงดูตื่นเต้นขึ้นอีก ผมก็ได้แต่พูดปลอบไป แล้วช่วงเวลาที่แม่ผมเจอน้องแตงก็มาถึง แม่ผมไม่แสดงอะไรบนสีหน้าแม่เลย ผมเองก็เดาใจแม่ผมยากเพราะผมไม่เคยเห็นใบหน้าแม่ผมในปางนี้เลยเช่นกัน น้องแตงไหว้แม่ผมตามระเบียบ ทักทายกันนิดหน่อย แม่ผมยังไม่พูดอะไรมากมายนอกจากชวนน้องแตงไปทานข้าว หลังจากทานอาหารมื้ออร่อยของผม และมื้อแสนอึดอัดของน้องแตงเสร็จนั้น เราทั้ง 4 คน ก็ออกมานั่ง ที่ห้องรับแขก ปล่อยให้งานล้างจานเป็นของพี่ หล่อย สาวพม่าประจำบ้านผมไป ผมเลือกที่นั่งใกล้น้องแตงมากสุดเพราะอยากให้เธอรู้สึกว่ามีพวก อิๆๆ แล้วแม่ผมก็เริ่มซักประวัติน้องแตงจริงๆด้วย เหมือนในหนังนิ พ่อผมงี้ได้แต่หัวเราะ และยิ้มให้ผม จากการซักประวัติของแม่ทำให้ผมทราบว่าน้องแตง ที่บ้าน ขายของชำ มีพี่น้อง5คน น้องแตงเป็นคนที่3 และอีกมากมาย เท่าที่แม่ผมนึกออก และประโยคที่แม่ผมดูพอใจมากคือ น้องแตงเรียนพยาบาล แม่ผมเป็นคนที่คลั่งในสายงานนี้มาก จะดีใจทุกครั้งที่เจอพยาบาลด้วยกัน แล้วท่าทีที่แม่ผมยอมรับน้องแตงก็มีมากขึ้น ก่อนกลับแม่ผมเอามะม่วงให้น้องแตงมาโลกว่าๆและบอกให้มาทานข้าวอีกวันหลัง (แน๊ะเธอมาแปลก แม่เรา) แต่ในการทักทายส่งทายนั้นมันมีนัย ที่ไม่สามารถเดาได้อ่ะ ผมเป็นลูกแม่ ผมยังรู้สึกเลย ส่วนน้องแตงต้องรู้สึกด้วยแน่ๆ ผมคิด บนรถน้องแตงงี้ดูผ่อนคลายมาก ผมเลยถามว่าเป็นไงบ้างบ้านพี่ น้องแตงได้แต่ยิ้มและบอกว่าก็ดีนี่ค่ะ ผมรู้ว่าน้องแตงเกรงแม่ผม ส่วนพ่อนั้นไฟเขียวตลอดแหละ (พ่อผมจะคล้ายๆพ่อไอ้วิว) แล้วช่วงเข้าพรรษาก็ผ่านไป ไอ้วิวกลับมาจากต่างจังหวัด กลับมาดูมันดีขึ้นเยอะ มันไม่คอยถามอะไรผมมากมายเท่าไหร่ มันอาจคิดอะไรได้มั้ง แล้ววันคืนดีๆระหว่างผมกับไอ้วิวก็กลับคืนมา วันหยุดปลายสัปดาห์วันนั้นผมกับไอ้วิวว่างตรงกันอีก 1 วัน ผมเลยชวนไอ้วิวไปกินเหล้า 5 ทุ่มเราเริ่มอาบน้ำ แต่งตัวให้หล่อที่สุด ผมใส่ยีนส์ตัวใหญ่หลุดตูด โชว์บ็อกเซอร์ราคาแพง ใส่เสื้อเชิ๊ตสีขาวและเสื้อแขนยาวเข้าทรง สร้อยสีเงินเส้นใหญ่ๆ ดูแล้วเหมือนเสี่ยอ่ะ ไอ้วิวทักให้ผมเสียความมั่นใจ ส่วนไอ้วิว ใส่เสื้อลายเท่ห์ กางเกงยีนส์ขาเด๊ป ใส่ตุ้มหูข้างเดียวดูแล้วน่ารักว่ะ ก่อนไปเราท้าพนันกันว่า ใครสาวมาจีบก่อนคนนั้นชนะ อ่าๆๆๆ ที่ผับ เถื่อนๆแห่งหนึ่งในหาดใหญ่ เกย์สาวสวยเยอะมาก แต่ใครจะสน เราเลือกโต๊ะที่อยู่ท่ามกลาง หมู่คน เพื่อให้เราเด่นที่สุด แล้วสิ่งที่เราพนันกันนั้น เราเสมอกันครับ เพราะ มีผู้หญิงผ่านเข้ามาชนแก้วกับเราทั้ง2คนพร้อมกัน และอีกหลายๆคน เราเต้นท่าบ้าของเรา เต้นกันจนผับเลิก คืนนั้น ผมเมามาก แต่ไอ้วิวไม่เมาเท่าไหร่ ผมเลยให้มันขับรถ ที่จอดรถ มีผู้หญิงคนนึง วิ่งเข้ามากอดไอ้วิว ไอ้วิวยิ้มแบบหน้าเจื่อนๆแล้วมองผม ผมเลยเข้าไปนั่งในรถ ไม่พูดอะไรให้มัน จัดการเอง สักครู่ ไอ้วิวก็สลัดเธอได้ แล้วเข้ามาในรถเช่นกัน ไม่จบแค่นั้น ที่นี้มันเถื่อนจริงๆครับ แม้แต่ผู้หญิงยังเถื่อนเลย มีผู้หญิงคนนึงก็สวยดี เปิดประตูรถเราเข้ามา แล้วพูดว่า สองคนหนูก็สู้ค่ะพี่ หล่อสัดอย่างงี้กูยอม (เธอเมา) ผมเลยตอบเธอกลับไปแบบม่าวๆ ว่า ลงจากรถเดี๋ยวนี้ ไป้ กลับไปให้นมลูกมึงเลย มักง่ายจริง (ผมพูดเพราะเมาครับ) ไอ้วิวห้ามผมให้เพลา ๆ ลง แล้วผู้หญิงคนนั้นลงรถไปอย่างอารมณ์เสีย กลัวเธอจะขีดรถผมจริงๆ ถึงหอพักไอ้วิวลากผมขึ้นห้องไปอย่างทุลักทุเล แต่ก่อนขึ้นผมยังแซวยามใต้หออีก ลุงยามแกก็ใจดี ช่วยไอ้วิวลากผมไปเก็บที่ห้อง ที่ห้องเรา ขณะที่ผมแก้ผ้าเสร็จจะอาบน้ำ ไอ้วิวเองก็แก้ผ้าเช่นกันนั้น โทรศัพท์ผมเสือกดังขึ้น ไอ้วิวจึงเป็นคนรับสายแทนผม เพราะผมเมาพูดไม่รู้เรื่องแล้ว สักครู่ไอ้วิววางสายแล้วบอกว่า น้องแตงนั้นโทรมาหานายอ่ะ บอกว่า พรุ่งนี้ไปเป็นเพื่อนซื้อรองเท้าหน่อย ผมงี้รู้สึกเหมือนหายเมาเลยครับ เอ้ยตะกี้ไอ้วิวคุยกับน้องแตง ผมนึก (แต่ก็ไม่แสดงอาการอะไรที่แปลกประหลาดใจไปกว่านี้ เท่าที่คนเมาจะทำได้ ผมรีบสำรวมสีหน้าแล้วเมาต่อ ) ผมลากมันเข้าไปในห้องน้ำ ไอน้ำลอยพุ่งขึ้นไปติดกับกระจก ทำให้เห็นภาพเราสองคนเป็นฝ้าจางๆ ให้รู้แค่เพียงว่ามีคนกอดกันในห้องน้ำ วันนี้ไอ้วิวมันอาบน้ำให้ผมอย่างดีเลยครับ แถมแปรงฟันให้ผมด้วย มันไม่โรแมนติคเลยครับ ติดอุบาทว์มากกว่า เสร็จจากอาบน้ำ เราสองคนมาต่อกันบนที่นอน ผมหอมแก้มไอ้วิวเบา ๆ แล้วเอาหน้าตัวเองซุกไว้ที่หน้าอกมัน ผมได้ยินเสียงหัวใจไอ้วิวเต้นตึกตัก ไอ้วิว โอบกอดตัวผมไว้พออบอุ่น มันหอมผมของผมเป็นบางครั้ง ขาผมไม่อยู่นิ่งครับ ผมเอาไปถูๆกับอาจู๋ไอ้วิวจนมันตั้งขึ้น เห็นได้จากแสงสลัวๆ ผมผละจากหน้าอกไอ้วิวไปที่อาจู๋มัน ผมบรรจงหอมอาจู๋มันเบา ๆ กลิ่นเดิม ๆ ที่คุ้นเคยออกมาจากซอกขาไอ้วิว มันคล้ายๆ กลิ่นเด็กเล็ก ๆ อ่ะ กลิ่นนี้มันทำให้ผมอบอุ่น หลังจากที่ผมรู้สึกเพียงพอแล้ว ผมจึงลากไอ้วิวให้นั่งคุกเข่าบนเตียง ผมเองก็คุกเข่าเช่นกัน ไอ้วิวล็อคหน้าผมไว้นิ่ง ๆแล้วจูบตรงที่ริมฝีปากผมอย่างถนอม มือผมนั้นก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนนุ่มของไอ้วิว ผมหงายหลังตึงลงบนที่นอน โดยคว้าไอ้วิวล้มตามลงมาด้วย ไอ้วิวจูบตัวตั้งแต่หน้าผากไปจรดหว่างขาผม อาจู๋เ7นิ้วผมมันไม่แข็งตัวหรอกครับเพราะผมเมามาก แต่ไอ้วิวก็ไม่ได้ปรารถนาตรงนั้นอยู่แล้ว เพราะเราแค่ต้องการความอบอุ่นซึ่งกันและกันมากกว่า หลังจากที่ไอ้วิวประโลมผมสักครู่นั้น มันก็มานอนข้างๆผมอีกครั้ง เรานอนหน้าผากชนกัน น้ำตาผมมันไหลออกมาโดยไม่มีสาเหตุครับ ผมร้องไห้ จนไอ้วิวสงสัยว่าร้องไห้ทำไม ผมไม่ตอบมัน ได้แต่ร้องไห้ต่อไป และกอดมันไว้แน่น ไอ้วิวได้แต่ถามว่ามีอะไร ผมส่ายหัว แต่ในใจผมนั้นมันมีแต่ความกลัว กลัวจากสิ่งที่ไม่มีสาเหตุ เมื่อผมดีขึ้น ไอ้วิวเลยพูดว่า เมามากนะเนี้ยะนายอ่ะ ผมปาดน้ำตา แล้วพูดกับมันว่า นายอย่าทิ้งเราไปไหนนะ ก็เราอยู่ตรงนี้ไง จะทิ้งไปไหนเล่า ไอ้วิวขยี้หัวผมไปมา แล้วมันก็หัวเราะ แต่ผมกลับร้องไห้อีกครั้ง คราวนี้ความกลัวมันมีมากกว่าเดิม ผมร้องไห้ไปพร้อมๆกับอาการขนลุกชันทั้งตัว ไอ้วิวยิ่งหัวเราะขึ้นดังกว่าเดิม ไอ้วิวเช็ดน้ำตาให้ผมแล้วจูบผมตรงดวงตา พร้อมพูดว่า คิดว่าจะไม่รังแกนายแล้วนะเนี้ยะ อ่ะถ้ากลัวว่าเราจะไปไหนซะ เราจะฝากรักไว้ให้ล่ะกัน ให้รักเราครั้งนี้ตรึงใจนายข้ามภพข้ามชาติเลยนะ แล้วมันก็หัวเราะอีก ผมงี้ยังซิกๆอยู่เลย ไอ้วิวยกตัวผมให้นอนคว่ำยกก้นสูงแล้ว มันก็เอานิ้วมันลูบไล้ๆไปตามร่องก้นผม แล้วป้ายตามด้วยเจลหล่อลื่น แล้วมันก็จัดการใส่ไอ้น่ารักของมันลงไป อึ๊บแรกรู้สึกเจ็บครับ แต่สักพักเริ่มผ่อนคลายลง และก็รู้สึกดีในที่สุด นานเท่าไหร่ผมไม่รู้ กี่ท่าผมไม่สน แต่สิ่งที่ผมรับรู้คือ ผมอบอุ่นมากครับคืนนี้ ผมจำหน้าไอ้วิวตอนที่กำลังปฏิบัติกิจของมันได้ดีครับ มันปิดตาปี๋เลยครับ หน้าแหงนขึ้น ปากงี้ร้อง อู้ๆๆ เบาๆ ดูแล้วมันน่ารักมากเลยครับ มันตรึงใจจริงๆ ดูจะจำข้ามภพข้ามชาติตามที่มันบอกจริงๆ ตอนเช้าตื่นมา ผมกับไอ้วิวต้องรีบแต่งตัวให้เสร็จใน5นาที น้ำงี้ไม่อาบกันเลยครับ เพราะเรากำลังจะไปเรียนสายแล้วครับพี่น้อง

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >ความเซ็งเจือปนบนหน้าผมแบบเก็บไม่อยู่ > ไอ้วิวยังคงพูดต่อว่า >เอาล่ะต่อไปนี้เราจะไม่ยอมรับรู้อะไรเกี่ยวกับนายอีก บอส >ไม่ว่านายจะไปข้องแวะกับใคร เราเหนื่อยกับเรื่องเรียนพอแล้ว > ผมพูดทีเล่นแบบเจ้าชู้ว่า จ้าที่รัก > เงียบไปสักพัก ผมเดาใจมันไม่ถูกเหมือนกันว่ามันคิดอะไร >แต่ที่รู้ๆคือเรื่องที่ขึ้นเสียงกันเช้านี่สืบเนื่องมาจากเมื่อวาน >ผมเองก็ดันเออออเข้าใจมันพูดซะอย่างดี >ซึ่งนั้นมันหมายถึงว่าผมยอมรับแล้วว่าผมนอกใจมัน(โง่จริงเรา) >ผมแกล้งแหย่ไอ้วิวให้หายโกรธต่อโดย ลากมันไปที่เตียงนอน >ขณะที่ผมดึงแขนมัน ดูมันขัดขืนหน่อยๆ ผมเลยดึงแรงหน่อย >สักพักมันก็ยอม ผมลากมันขึ้นเตียง แล้วกอดมัน กลิ้งไปกลิ้งมา >มันขัดขืนครับ (ไอ้นี่เล่นตัวเพราะกลัวเสียฟอร์ม ผมคิด) >ผมหอมแก้มมันอย่างบ้าคลั่ง ไอ้วิวได้แต่ถีบผม ให้ออกไปจากมัน >สักพักมันเริ่มหัวเราะ เพราะผมกัดหูมัน >ไอ้วิวพยายามดึงผมออกไปจากหูมัน จนหลุดออกครับ >มันล็อคหน้าผมไว้ ผมหยุดจ้องตามัน มันจ้องตาผม (ผมเขิลว่ะ ) >ตามันยังคงแดงๆ >แต่ตาผมนั้นถ้าส่องกระจกคิดว่าคงเซ็กซี่สุดชีวิต >ไม่ให้คิดอย่างงั้นได้ไงล่ะครับก็ในเมื่อสบตากันแล้ว >ไอ้วิวต้องเผลอใจจูบปากผมแบบเบาๆ >ผมเห็นทิศทางลมดีขึ้นจึงฉวยโอกาสนั้นลูบไล้ไปตามหน้าท้องมัน >คิ๊กกั๊กๆ เสียงผู้หญิงหัวเราะดังขึ้น เราสองคนผละออกจากกัน >ตายห่าแล้วครับ ผู้หญิงคนนั้นเห็นเรากอดจูบกันครับ >เพราะเราลืมปิดประตูหลังห้องแท้ๆ >การแสดงความรักให้แก่กันคราวนี้ของเรามากลายเป็นรอบสื่อมวลชนเสียแล้วครับ >หลังจากที่เริ่มตั้งตัวติด >ผมจึงรีบเดินไปปิดประตูหลังแล้วหันมามองหน้าไอ้วิว >ไอ้วิวเองยักไหล่ใส่ผม(ดูมันยังโกรธผมอยู่) >ผมจึงพูดติดตลกขึ้นว่า สั่งฆ่าม่ะ ในมือทำท่าว่ามีปืนในมือ >แต่ท่าทางที่แสดงออกว่าเสแสร้งชัดๆจนไอ้วิวดูออก >ไอ้วิวรับคำทันทีว่า เออฆ่ามัน > แล้วไอ้วิวก็กระโดดถีบต้นขาผม >ผมล้มลงตามแรงโปรเจ็คไทของตีนไอ้วิว >มันจึงขึ้นมานั่งทับบนตัวผม มันตรึงผมไว้อย่างนั้น >ตอนแรกคิดว่ามันรู้สึกฮอทขึ้นมา แต่แล้วเดาผิดถนัด >เพราะมันตรึงผมไว้ให้เป็นเบี้ยล่างมันเพื่อให้ตั้งใจฟังความในใจ > เหนื่อยนะเว้ยรักกะนายอ่ะ (เสียงมันเค้นๆอ่ะ >เหมือนคนจะร้องไห้ ผมว่าไอ้นี่ต้องมีเม็นอ่ะ แปรปรวนชิบเป๋ง) >ต้องมาตามเช็คตามเช็ดอย่างงี้อ่ะ เมื่อไหร่นายจะรักเราบ้างอ่ะ >ขอร้อง รักอ่ะรัก รู้จักม่ะ ที่มันมีแต่ความซื่อสัตย์ >เคียงข้าง และเข้าใจอ่ะ > ผมยังคงเล่นอยู่โดยเอามือไปจับหัวมัน ไอ้วิวปัดมือผมทันควัน >เอ้าไอ้นี่หาเรื่องจริง(ผมนึก) >มันทำให้ผมรู้ว่าคราวนี้มันเอาจริงวุ้ย >ผมเลยสงบอาการลงและฟังมันต่อ >ตอนแรกเราก็คิดว่าประสบการณ์ที่เราเลิกกันปีกว่านั้นจะสอนนายบ้าง >หรืออย่างน้อยก็ตอนที่เมียนายตายอ่ะ (ประโยคนี้มันเล่นแรงอ่ะ >เอาเคสมาพูดถึงด้วย ผมหูแดงเลยครับ) >นายน่าจะเรียนรู้ว่ารักมันมีค่าแค่ไหน > ผมโต้เชิงประชดไปทั้งๆที่หูยังแดงอยู่ว่า >ก็เราเลือกที่จะคบน้องเค้าก็เพราะรักไง >คราวนี้ไอ้วิวน้ำตาไหลเลยครับ แต่ไม่มีเสียงร้องออกจากปากมัน >แล้วเราอ่ะ ไอ้วิวพูดให้ผมเลือก >ผมเงียบไม่ตอบ แต่ในอกนั้นหัวใจแทบออกมาเต้นข้างนอก >มันบอกไม่ถูกว่าผมรู้สึกยังไง >นายหรอ ผมทำปากแสยะ >ทั้งที่ขัดกับความรู้สึกแต่ที่ทำไปแค่ให้มันรู้ว่าเราก็สามารถมีใหม่ได้ถ้ามันต้องการเลิก > แต่แล้วความรู้สึกมันชนะความคิดเสมอ ผมเลยต้องพูดคำว่า >เราก็รักเหมือนเดิม > ไอ้วิวตอดทันที เหมือนเดิมนายอ่ะแค่ไหน ถ้าให้เราคิดเองนะ >เหมือนเดิมของนายคือ ไม่เคยรักเราเลย >รักโว้ย ผมแย้งแบบเด็กพานิช > แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เออ . ผมเริ่มสับสนในตัวเอง >ชิป ผมทำเสียงประกอบการคิด >ในขณะนั้นความโกรธกันนั้นก็ไม่ได้ลดลง >แต่เพราะอาจเราโตขึ้นเลยควบคุมมันไว้ได้ > วิวนายต้องคิดก่อนดิ ว่าเราสองคนมันเป็นไปไม่ได้ >ที่เราต้องพูดอย่างงี้ไม่ใช่เพราะเราเลือกที่จะพูดเองหรอกนะ >(ผมผลักตัวมันลงจากผม แล้วผมเลยไปนั่งบนเตียง >ปล่อยให้ไอ้วิวนั่งบนพื้นห้อง) แต่แม่เราทั้งสองไงวิว แม่ > คนที่รักเราที่สุด >หรือนายจะให้แม่ต้องมาเป็นทุกข์เพราะเรื่องบัดซบทางรสนิยมที่สังคมตีตรา > ผมหาเหตุผลมาลองใจมันในรักของมัน >น้ำตาไอ้วิวไหลปราด >ผมชิงพูดต่อก่อนที่ไอ้วิวจะนึกอะไรออก นายเอง วิว >หล่ออกอย่างงี้ เมียสักโหลนายยังหาได้สบาย แล้วทำไมนายไม่หา >แล้วระเบิดเวลามันก็ประทุ เพราะกูรักมึงไงไอ้สัด ไอ้สัดบอส >ผมหน้าชาเลยครับ >เพราะคำหยาบคายที่นานแสนนานจะหลุดออกมาจากปากไอ้วิวนั้นมันทำให้ผมรับรู้ได้ว่ามันรักผมจริง >อีกอย่างสิ่งที่ผมลองใจมันนั้นได้คำตอบว่ามันเอาจริง >หยาดน้ำอุ่นๆมันไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ผมไม่ทราบ >รู้แต่ว่าตอนนี้มันยังไหลต่อไปเรื่อยๆ >ไอ้วิวปล่อยโฮ้ออกมาอย่างเด็ก >ในห้องตอนนี้บรรยากาศมันอึดอัดมากครับ หูผมนี้ไม่ได้ยินอะไร >ในหัวงี้มีแต่เรื่องเคส ไอ้วิว >และน้องแตงเข้ามาออกไปสลับกันอยู่อย่างงี้ >เสียงเคาะประตูดังขึ้น >เจ้าจอมมันเปิดประตูเข้ามาเจอเราสองคนกำลังร้องไห้อยู่พอดี >แต่ใครจะสน ในตอนนี้ ไอ้วิวยังคงร้องเสียงดังเหมือนเดิม >ผมงี้น้ำตานองหน้า >เจ้าจอมเดินเข้ามาหาไอ้วิวและถามขึ้นว่าเป็นอะไร บอกหน่อยๆ >ไม่พอแค่นั้นมันยังขย่มตัวอีก ดูมันเป็นห่วงพี่ชายมัน >ไอ้วิวสั่งให้ออกไปก่อนแบบน้ำเสียงเพราะที่สุด >ทั้งๆที่ร้องไห้อยู่ >เจ้าจอมดูเหมือนเด็กบ้าที่พูดไม่รู้เรื่องยังคงสงสัยและอยากได้คำตอบ >และเป็นไปตามคาดครับ ไอ้วิวลุกขึ้นไปหยิบ >ขวดเหล้าทรงสวยที่เราตั้งไว้ที่โต๊ะเขียนหนังสือ >เขวี้ยงลงกับพื้น พร้อมพูดว่า โธ่โว้ย! ออกไปก่อนได้มั๊ย >เจ้าจอมหน้าซีดด้วยความตกใจ เพราะไม่เคยเห็นไอ้วิวโหด >มันวิ่งออกจากห้องทันที >เสียงดังปั้ง ประตูปิดตามหลังเจ้าจอม >คราวนี้บรรยากาศน่าเอื้อมระอา และอึดอัดนั้นเข้าครอบงำอีกครั้ง >กว่า30นาทีที่ต่างคนต่างร้องไห้ ไม่พูดอะไรกัน >จนไอ้วิวลุกขึ้นเข้าไปในห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตา >ผมเข้าตามไปทันที เพื่อล้างหน้าเช่นกัน ต่างคนต่างล้าง >ไม่มีคนสนใจใคร เสร็จก็ออกมานั่งต่ออีกสักครู่ >ต่างคนต่างก็หยิบหนังสือมาอ่าน แล้วต่างคนก็ต่างหลับไปเช่นกัน >ผมตื่นมาอีกทีก็ตอนที่โทรศัพท์ผมดังขึ้น >น้องแตงโทรมาหาผมอีกครั้ง ผมลังเลที่จะรับดีมั๊ย >แล้วใจลึกๆมันบอกผมว่า รับเหอะ >เสียงดีเจของผมพูดว่าทานข้าวด้วยกันมั๊ย ที่ร้านครัวนันทา >ผมงี้ ลำบากใจมาก ด้านนี้ก็บาดหมาง >อีกด้านก็กะลังก่อสร้างความรัก >ผมหันไปมองไอ้วิวเห็นมันวยังคงหลับอยู่ >ผมเลยตัดสินใจไปทานข้าวกับน้องแตง >ผมใช้เวลาทานข้าวสัก20นาทีคงจะได้ครับเพราะใจหนึ่งก็กลัวไอ้วิวตื่นมาแล้วไม่เห็นผม >แล้วมันจะโวยวายอีก น้องแตงดูเธอสงสัยผมเล็กน้อยตั้งแต่ดวงตา >หู และบริบททางร่างกายของผมที่มันเศร้าหมอง >เธอเลยไม่อะไรมากกับมื้อนี้ เธอยินดีที่จะพูดก่อนว่า >พี่บอสถ้ารีบไปทำธุระต่อก็ได้นะค่ะ แตงไม่ว่าอะไร >ผมได้ทีเลยรีบขอตัวกลับก่อนทั้งๆที่รู้ว่ามันทำให้คะแนนผมตก >กลับมาที่ห้องผมซื้อข้าวมาสองกล่อง และผลไม้เล็กๆน้อยๆ >เพื่อกลบเกลื่อนเหตุผลการออกไปครั้งนี้ ไอ้วิวมันยังคงหลับอยู่ >แต่ดูสภาพใบหน้าแล้วยังแดงๆเหมือนเพิ่งร้องไห้สักครู่ที่ผ่านมานี่เอง >ผมเข้าไปปลุกมัน ซึ่งมันยังคงนอนหลับอยู่บนพื้นห้อง >คราวนี้ไอ้วิวร้องไห้อีกครั้ง เล่นเอาผมรู้สึกแย่มาก >เพราะเมื่อกี้ยังเถียงเรื่องนี้กันอยู่เลย >แล้วผมก็ทำมันอีกครั้ง ทั้งๆที่ผมรู้ว่าต้องเป็นแบบนี้ >แต่ทำไมผมทำ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน >ไอ้วิวยอมกินข้าวที่ผมซื้อมา >หลังจากกินข้าวเสร็จมันก็ขอตัวไปนอนหอพักคณะแพทย์กับเพื่อนมัน >แต่ผมรั้งไว้ พร้อมให้เหตุผลมันว่า ผมอยากอยู่กับมัน >ซึ่งตอนนั้นผมคิดว่าเป็นการชดใช้การหักหลังได้ คืนนั้น >เราต่างคนต่างนอน ไม่ได้นอนหยอกเล่นกันก่อนนอน เหมือนคืนอื่นๆ >คืนนี้ไม่มีใครที่คอยมา ตีอาจู๋ผมเล่นเบาๆ >และก็ไม่มีใครที่จะมาลูบหัวผม ให้ผมเคลิ้มๆ >ความจืดจางที่ยังแต่จะทำให้ผมกับไอ้วิวทุกข์ใจนั้นยังคงอยู่กับเรา >2 สัปดาห์แล้วคงจะได้ ที่ผมกับมัน พูดจากันน้อยลง >ไม่ได้โกรธหรือเถียงกันรุนแรงเหมือนวันก่อนนั้นหรอก >แต่มันเป็นความรู้สึกบ้าอะไรไม่รู้ ที่ผมก็บอกไม่ได้ >ถามว่ารักไอ้วิวมั๊ยรักครับ100% แล้วน้องแตงล่ะ >แน่นอนเธอคือเคสคนใหม่ของผม ที่ผมจะไม่ยอมทิ้งเธอไปแน่ๆ >วันอาสาฬหบูชา และวันเข้าพรรษาปีนี้ ที่คณะไอ้วิวเค้าแปลนจะส่ง >นศพ. ไปบำเพ็ญประโยชน์ที่ต่างจังหวัด >ไอ้วิวก็ถูกเลือกไปเช่นกัน เช้าวันนั้น ผมขับรถไปส่งมันที่คณะ >ก่อนไอ้วิวลงรถมัน มันหันมามองหน้าผม >ผมฝืนยิ้มทั้งงัวเงียให้มัน เพราะตอนนั้นมันเช้ามากเลยครับ >ไอ้วิวทำหน้าหล่อเรื่อยๆของมันแล้วลงรถไป >แล้วมันก็กลับมาที่รถอีกครั้งก่อนที่ผมจะออกรถ >ตอนนั้นผมคิดว่ามันลืมของรึเปล่า เปล่าหรอกครับ >มันกลับมาบอกรักผมครับ ไอ้วิวพูดว่า เอ้ยรักนายว่ะ >ผมพยักหน้ารับรักมัน และยิ้มตาหยีให้มันไป1ครั้ง >มีคนเคยบอกว่าคนที่รักกันนั้น >มันไม่จำเป็นต้องบอกรักกันทุกวันหรอก >นอกจากคนที่ไม่เคยมั่นใจในรัก >หรือคนที่กำลังกลัวรักจะจากไปเท่านั้นที่ทำ >เพราะเค้าเหล่านั้นอาจคิดว่าการได้ทำเช่นนี้จะทำให้รักอยู่กับเค้าได้ต่อไปอีกช่วงเวลาหนึ่ง >หลังจากส่งไอ้วิวเสร็จ ผมกลับมานอนต่อที่ห้อง >แต่ตอนนี้ผมนอนไม่หลับครับ เลยนอนคิดอะไรเพลินๆ >และกลืนน้ำลายบูดเล่นๆไป >ไอ้วิวมันคงคิดมากเรื่องที่ผมคบน้องแตง >แต่ทำไมมันไม่แย่งน้องแตงไปจากผมล่ะ >เหมือนที่มันเคยทำในครั้งก่อนๆ ทั้งๆที่มันก็สามารถทำได้ >หรือน้องแตงเคยเป็นเมียไอ้วิวอีก เหมือนกานดา >เด็กสาวที่เรียนนิติศาสตร์ หรืออะไรกันแน่ว่ะ คิดไปคิดมา >ผมเริ่มมึนหัว เลยลุกขึ้นมายกเวทเล่นๆ >เพื่อเพิ่มความแข็งให้มัดกล้ามเนื้อแขน >ออกกำลังกายตอนเช้ามันก็ดีเหมือนกันผมนึก ผมยกไปสักพัก >อาจู๋ผมตุงอีกหล่ะ บ็อกเซอร์แทบแตก >แต่ก่อนที่ผมจะจัดการอะไรมันนั้น >เสียงผู้หญิงหัวเราะอีกแล้วครับ >ผมหันหน้าออกไปทางประตูหลังห้อง เห็นผู้หญิงคนเดิม ยืนดูผมอยู่ >เธอให้นิยามคำว่ายืนดูได้เป็นอย่างดีเลยครับ ผมไม่รู้ทำไงดี >ที่จะจัดการกับโรคจิต ผมเลยเดินออกไปที่ประตูหลังห้อง >เธอไม่เดินหนีแฮะ ผมแปลกใจ >ดูเธอเหมือนจะมีความสุขเมื่อได้เห็นผมใกล้ๆ >ผมยืนที่ประตูหลังห้อง แล้วใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางทำเป็นปืนขึ้น >แล้วยิงไปที่เธอซึ่งอยู่ที่หอพัก ตรงข้าม แต่ฝั่งถนนเดียวกัน >ผมยิงเธอปิ้ววว....... ผมทำเสียง เธอล้มลงตุ๊บ >ที่ระเบียงห้องเธอ ผมงงเลยครับ เอ้ยรับมุขกรูด้วย >ผู้หญิงคนนี้ >แล้วเธอค่อยๆโผล่มือออกมาที่ขอบระเบียงแล้วดึงตัวขึ้น >คราวนี้ผมเธอยุ่งเหยิงมากครับ ผมยิ้มแห้งๆให้เธอทีนึง เธอบาย ๆ >ให้ผม ผมต้องเป็นฝ่ายวิ่งเข้าห้องเองครับ >อายเธอแทนผู้หญิงสมัยนี้ น่ากลัว >ไม่สงสัยเลยว่าทำไมผู้ชายเป็นเกย์ อิๆๆ(โทดเค้าอีก) >ตอนเย็นวันอาสาฬหบูชา ไอ้วิวไม่อยู่ เจ้าจอมก็กลับบ้านมัน >ผมเลยถือโอกาสชวนน้องแตงไปเวียนเทียนครับ >แหมมันรู้สึกสุขใจท่ามกลางความรู้สึกผิดอ่ะ ที่วัดคอหงส์ >ในตัวเมืองหาดใหญ่ วัดนี้คนมาเยอะเหมือนกัน ลูกเด็กเล็กแดง >ก็มาเวียนเทียนกันเต็ม เด็ก ม. >ปลายฝูงแล้วฝูงเล่าที่เข้ามาออกไป >ในวัดนอกจากจะมีการเวียนเทียนแล้วยังจัดที่ให้เราได้ตักบาตรเหรียญ >ให้กับพระประจำวันเกิด (แต่ผมไม่ค่อยเห็นด้วยครับ >เหมือนเอาพระมาขอทานเลย ผมคิด) >มีหลวงพ่อประพรมน้ำมนต์ให้ด้วย >วันนั้นน้องแตงดูมีความสุขมากครับ เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ >ดูเธอจะทำใจเรื่องที่เลิกกับแฟนได้แล้ว >และเธอก็ยินดีที่จะคบกับผมด้วย น้องแตงชวนผมไปไหว้องค์จตุคาม >ด้วย >เราต่างขอพรให้รักเรายั่งยืนตามแบบในหนังไทยเน่าๆเรื่องหนึ่ง >ผมเลยถือโอกาสเสี่ยงทายเซียมซีด้วยครับ >อู้........ผมร้องขึ้นจนอาม่าข้างๆหันมาจิกผมด้วยสายตา >น้องแตงสะกิดผมเบาๆแล้วหัวเราะ ผมบอกน้องแตงว่าเซียมซีผม >บอกว่าชีวิตจะเป็นไปดังดวงตะวันที่ส่องแสง >อะไรเทือกนี้แหละครับ มันหมายความว่าผมจะโชคดี อ่ะ >ส่วนน้องแตงได้ใบอะไรนั้นผมลืมไปแล้วแต่รู้ว่า >เธอก็โชคดีเช่นกันแต่น้อยกว่าผม อิๆ >หลังจากเสี่ยงทายเสร็จผม ถามน้องแตงว่าที่เราไหว้นี่ชื่ออะไร >น้องแตงบอกผมว่าชื่อ พ่อจตุคาม-รามเทพ ผมอือออ >ในหัวผมปิ๊งขึ้นมาทันทีว่า >ถ้าผมเป็นจตุคามไอ้วิวก็ต้องเป็นรามเทพ (ดูผมคิดดิ) >ผมเลยนึกขึ้นได้อีกว่า ทำไมผมไม่เสี่ยงทายให้ไอ้วิวด้วยนะ >ผมคิดต่อไปได้อีก >ว่าแล้วผมเอื้อมมือหยิบกระป๋องเซียมซีต่อจากอาม่าคนเดิม >เธอก็หันหน้ามาจิกผมอีก ผมเลยยิ้มแฉ่งให้เลย อิๆๆๆ >น้องแตงถามว่าจะเสี่ยงอีกหรอพี่บอส >เค้าบอกว่าห้ามเสี่ยงซ้ำไม่ดีนะพี่ ผมเลยอ้างไปว่า >เสี่ยงให้แม่อ่ะ >ก่อนที่ผมจะได้คำตอบให้ไอ้วิวนั้น >ไม้ในกระป๋องเซียมซีกระจายลงบนพื้นเลยครับ >โชคดีที่ข้างผมไม่ใช่ อาม่านั้นแล้ว แต่เป็นคนอื่นที่ใจดีหน่อย >ผมรีบเก็บไม่เซียมซี โดยมีน้องแตงและพี่คนข้างๆช่วย >ไม้แรกที่ผมหยิบได้ นั้นผมถือว่าเป็นคำตอบให้ไอ้วิว >ผมก็อยากรู้ว่าทำไมมันจึงทะเลาะกับผมบ่อยจัง >คราวนี้แหละเซียมซีจากองค์พ่อจะบอกเรา >คำตอบจากไม้เซียมซีบอกว่า เปรียบไปคือเจ้าทุกข์ สิ้นสนุก >ญาติหายทำลายขวัญ ดวงอาทิตย์สิ้นแสงอ่อนแรงพลัน >ดวงพระจันทร์ผันผายกลับกายแทน (เอ้ยนี่มันร้ายนี่หว่าผมคิด >แต่ก็ไม่ใส่ใจเพราะมันเกิดความผิดพลาดขณะเสี่ยงทาย) >หลังจากเสร็จสรรพเรื่องที่วัด แม่ผมโทรมา >ชวนผมให้กลับบ้านมากินข้าวที่บ้าน >ผมเลยถือโอกาสชวนน้องแตงกลับบ้านด้วยเลย เพราะถ้าไปส่งเธอที่หอ >คงน่าเกลียดแย่ >อีกอย่างผมก็อยากให้แม่ผมวางใจเรื่องที่ผมสามารถชอบผู้หญิงได้อยู่อีก >พูดง่ายๆคือเอาสะใภ้กลับบ้านให้มาสบายใจ ว่างั้นเหอะ >ที่บ้าน เมื่อผมจอดรถและเปิดประตูคลินิกเข้าไปนั้น ไอ้ลำดวน >แมวสีสวาทตัวงามของแม่ก็วิ่งมาคลอเคล้าขาผม >ผมเลยจับมันมาสกรำเล็กน้อยแล้วโยนลงบนโซฟา >ผมหันไปมองน้องแตงดูเธอตื่นเต้นเล็กน้อย >ผมเลยบอกว่าไม่ต้องตื่นเต้นก็ได้ พ่อผมใจดี (พ่ออย่างเดียวนะ >แม่ผมไม่รับรอง อิๆๆๆ ) >เสียงแม่ผมพูดจากหลังบ้านว่าอาบน้ำมายังอ่ะบอส >ผมบอกว่ายังครับแม่ แม่เลยไล่ผมไปอาบน้ำก่อน ผมเลยครับๆ >ตั้งไว้ ผมพาน้องแตงเดินไป ห้องดูทีวี สักพักพ่อผมออกมาคลินิก >ผมเลยแนะนำให้น้องแตงรู้จักกับพ่อผม >หลังจากทักทายกันเล็กน้อยพองามแล้ว >พ่อผมรีบเดินไปหาแม่หลังบ้าน ผมงี้ได้แต่ยิ้มๆ >ส่วนน้องแตงดูตื่นเต้นขึ้นอีก ผมก็ได้แต่พูดปลอบไป >แล้วช่วงเวลาที่แม่ผมเจอน้องแตงก็มาถึง >แม่ผมไม่แสดงอะไรบนสีหน้าแม่เลย >ผมเองก็เดาใจแม่ผมยากเพราะผมไม่เคยเห็นใบหน้าแม่ผมในปางนี้เลยเช่นกัน >น้องแตงไหว้แม่ผมตามระเบียบ ทักทายกันนิดหน่อย >แม่ผมยังไม่พูดอะไรมากมายนอกจากชวนน้องแตงไปทานข้าว >หลังจากทานอาหารมื้ออร่อยของผม >และมื้อแสนอึดอัดของน้องแตงเสร็จนั้น เราทั้ง 4 คน ก็ออกมานั่ง >ที่ห้องรับแขก ปล่อยให้งานล้างจานเป็นของพี่ หล่อย >สาวพม่าประจำบ้านผมไป >ผมเลือกที่นั่งใกล้น้องแตงมากสุดเพราะอยากให้เธอรู้สึกว่ามีพวก >อิๆๆ แล้วแม่ผมก็เริ่มซักประวัติน้องแตงจริงๆด้วย >เหมือนในหนังนิ พ่อผมงี้ได้แต่หัวเราะ และยิ้มให้ผม >จากการซักประวัติของแม่ทำให้ผมทราบว่าน้องแตง ที่บ้าน ขายของชำ >มีพี่น้อง5คน น้องแตงเป็นคนที่3 และอีกมากมาย >เท่าที่แม่ผมนึกออก และประโยคที่แม่ผมดูพอใจมากคือ >น้องแตงเรียนพยาบาล แม่ผมเป็นคนที่คลั่งในสายงานนี้มาก >จะดีใจทุกครั้งที่เจอพยาบาลด้วยกัน >แล้วท่าทีที่แม่ผมยอมรับน้องแตงก็มีมากขึ้น >ก่อนกลับแม่ผมเอามะม่วงให้น้องแตงมาโลกว่าๆและบอกให้มาทานข้าวอีกวันหลัง >(แน๊ะเธอมาแปลก แม่เรา) แต่ในการทักทายส่งทายนั้นมันมีนัย >ที่ไม่สามารถเดาได้อ่ะ ผมเป็นลูกแม่ ผมยังรู้สึกเลย >ส่วนน้องแตงต้องรู้สึกด้วยแน่ๆ ผมคิด >บนรถน้องแตงงี้ดูผ่อนคลายมาก ผมเลยถามว่าเป็นไงบ้างบ้านพี่ >น้องแตงได้แต่ยิ้มและบอกว่าก็ดีนี่ค่ะ >ผมรู้ว่าน้องแตงเกรงแม่ผม ส่วนพ่อนั้นไฟเขียวตลอดแหละ >(พ่อผมจะคล้ายๆพ่อไอ้วิว) >แล้วช่วงเข้าพรรษาก็ผ่านไป ไอ้วิวกลับมาจากต่างจังหวัด >กลับมาดูมันดีขึ้นเยอะ มันไม่คอยถามอะไรผมมากมายเท่าไหร่ >มันอาจคิดอะไรได้มั้ง >แล้ววันคืนดีๆระหว่างผมกับไอ้วิวก็กลับคืนมา >วันหยุดปลายสัปดาห์วันนั้นผมกับไอ้วิวว่างตรงกันอีก 1 วัน >ผมเลยชวนไอ้วิวไปกินเหล้า 5 ทุ่มเราเริ่มอาบน้ำ >แต่งตัวให้หล่อที่สุด ผมใส่ยีนส์ตัวใหญ่หลุดตูด >โชว์บ็อกเซอร์ราคาแพง ใส่เสื้อเชิ๊ตสีขาวและเสื้อแขนยาวเข้าทรง >สร้อยสีเงินเส้นใหญ่ๆ ดูแล้วเหมือนเสี่ยอ่ะ >ไอ้วิวทักให้ผมเสียความมั่นใจ ส่วนไอ้วิว ใส่เสื้อลายเท่ห์ >กางเกงยีนส์ขาเด๊ป ใส่ตุ้มหูข้างเดียวดูแล้วน่ารักว่ะ >ก่อนไปเราท้าพนันกันว่า ใครสาวมาจีบก่อนคนนั้นชนะ อ่าๆๆๆ >ที่ผับ เถื่อนๆแห่งหนึ่งในหาดใหญ่ เกย์สาวสวยเยอะมาก >แต่ใครจะสน เราเลือกโต๊ะที่อยู่ท่ามกลาง หมู่คน >เพื่อให้เราเด่นที่สุด แล้วสิ่งที่เราพนันกันนั้น >เราเสมอกันครับ เพราะ >มีผู้หญิงผ่านเข้ามาชนแก้วกับเราทั้ง2คนพร้อมกัน และอีกหลายๆคน >เราเต้นท่าบ้าของเรา เต้นกันจนผับเลิก คืนนั้น ผมเมามาก >แต่ไอ้วิวไม่เมาเท่าไหร่ ผมเลยให้มันขับรถ ที่จอดรถ >มีผู้หญิงคนนึง วิ่งเข้ามากอดไอ้วิว >ไอ้วิวยิ้มแบบหน้าเจื่อนๆแล้วมองผม ผมเลยเข้าไปนั่งในรถ >ไม่พูดอะไรให้มัน จัดการเอง สักครู่ ไอ้วิวก็สลัดเธอได้ >แล้วเข้ามาในรถเช่นกัน ไม่จบแค่นั้น ที่นี้มันเถื่อนจริงๆครับ >แม้แต่ผู้หญิงยังเถื่อนเลย มีผู้หญิงคนนึงก็สวยดี >เปิดประตูรถเราเข้ามา แล้วพูดว่า >สองคนหนูก็สู้ค่ะพี่ หล่อสัดอย่างงี้กูยอม (เธอเมา) >ผมเลยตอบเธอกลับไปแบบม่าวๆ ว่า >ลงจากรถเดี๋ยวนี้ ไป้ กลับไปให้นมลูกมึงเลย มักง่ายจริง >(ผมพูดเพราะเมาครับ) ไอ้วิวห้ามผมให้เพลา ๆ ลง >แล้วผู้หญิงคนนั้นลงรถไปอย่างอารมณ์เสีย กลัวเธอจะขีดรถผมจริงๆ >ถึงหอพักไอ้วิวลากผมขึ้นห้องไปอย่างทุลักทุเล >แต่ก่อนขึ้นผมยังแซวยามใต้หออีก ลุงยามแกก็ใจดี >ช่วยไอ้วิวลากผมไปเก็บที่ห้อง ที่ห้องเรา >ขณะที่ผมแก้ผ้าเสร็จจะอาบน้ำ ไอ้วิวเองก็แก้ผ้าเช่นกันนั้น >โทรศัพท์ผมเสือกดังขึ้น ไอ้วิวจึงเป็นคนรับสายแทนผม >เพราะผมเมาพูดไม่รู้เรื่องแล้ว สักครู่ไอ้วิววางสายแล้วบอกว่า >น้องแตงนั้นโทรมาหานายอ่ะ บอกว่า >พรุ่งนี้ไปเป็นเพื่อนซื้อรองเท้าหน่อย >ผมงี้รู้สึกเหมือนหายเมาเลยครับ เอ้ยตะกี้ไอ้วิวคุยกับน้องแตง >ผมนึก (แต่ก็ไม่แสดงอาการอะไรที่แปลกประหลาดใจไปกว่านี้ >เท่าที่คนเมาจะทำได้ ผมรีบสำรวมสีหน้าแล้วเมาต่อ ) >ผมลากมันเข้าไปในห้องน้ำ >ไอน้ำลอยพุ่งขึ้นไปติดกับกระจก >ทำให้เห็นภาพเราสองคนเป็นฝ้าจางๆ >ให้รู้แค่เพียงว่ามีคนกอดกันในห้องน้ำ >วันนี้ไอ้วิวมันอาบน้ำให้ผมอย่างดีเลยครับ แถมแปรงฟันให้ผมด้วย >มันไม่โรแมนติคเลยครับ ติดอุบาทว์มากกว่า เสร็จจากอาบน้ำ >เราสองคนมาต่อกันบนที่นอน ผมหอมแก้มไอ้วิวเบา ๆ >แล้วเอาหน้าตัวเองซุกไว้ที่หน้าอกมัน >ผมได้ยินเสียงหัวใจไอ้วิวเต้นตึกตัก ไอ้วิว >โอบกอดตัวผมไว้พออบอุ่น มันหอมผมของผมเป็นบางครั้ง >ขาผมไม่อยู่นิ่งครับ ผมเอาไปถูๆกับอาจู๋ไอ้วิวจนมันตั้งขึ้น >เห็นได้จากแสงสลัวๆ ผมผละจากหน้าอกไอ้วิวไปที่อาจู๋มัน >ผมบรรจงหอมอาจู๋มันเบา ๆ กลิ่นเดิม ๆ >ที่คุ้นเคยออกมาจากซอกขาไอ้วิว มันคล้ายๆ กลิ่นเด็กเล็ก ๆ อ่ะ >กลิ่นนี้มันทำให้ผมอบอุ่น หลังจากที่ผมรู้สึกเพียงพอแล้ว >ผมจึงลากไอ้วิวให้นั่งคุกเข่าบนเตียง ผมเองก็คุกเข่าเช่นกัน >ไอ้วิวล็อคหน้าผมไว้นิ่ง ๆแล้วจูบตรงที่ริมฝีปากผมอย่างถนอม >มือผมนั้นก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนนุ่มของไอ้วิว >ผมหงายหลังตึงลงบนที่นอน โดยคว้าไอ้วิวล้มตามลงมาด้วย >ไอ้วิวจูบตัวตั้งแต่หน้าผากไปจรดหว่างขาผม >อาจู๋เ7นิ้วผมมันไม่แข็งตัวหรอกครับเพราะผมเมามาก >แต่ไอ้วิวก็ไม่ได้ปรารถนาตรงนั้นอยู่แล้ว >เพราะเราแค่ต้องการความอบอุ่นซึ่งกันและกันมากกว่า >หลังจากที่ไอ้วิวประโลมผมสักครู่นั้น >มันก็มานอนข้างๆผมอีกครั้ง เรานอนหน้าผากชนกัน >น้ำตาผมมันไหลออกมาโดยไม่มีสาเหตุครับ ผมร้องไห้ >จนไอ้วิวสงสัยว่าร้องไห้ทำไม ผมไม่ตอบมัน ได้แต่ร้องไห้ต่อไป >และกอดมันไว้แน่น ไอ้วิวได้แต่ถามว่ามีอะไร ผมส่ายหัว >แต่ในใจผมนั้นมันมีแต่ความกลัว กลัวจากสิ่งที่ไม่มีสาเหตุ > เมื่อผมดีขึ้น ไอ้วิวเลยพูดว่า > เมามากนะเนี้ยะนายอ่ะ > ผมปาดน้ำตา แล้วพูดกับมันว่า นายอย่าทิ้งเราไปไหนนะ >ก็เราอยู่ตรงนี้ไง จะทิ้งไปไหนเล่า ไอ้วิวขยี้หัวผมไปมา >แล้วมันก็หัวเราะ >แต่ผมกลับร้องไห้อีกครั้ง คราวนี้ความกลัวมันมีมากกว่าเดิม >ผมร้องไห้ไปพร้อมๆกับอาการขนลุกชันทั้งตัว >ไอ้วิวยิ่งหัวเราะขึ้นดังกว่าเดิม >ไอ้วิวเช็ดน้ำตาให้ผมแล้วจูบผมตรงดวงตา พร้อมพูดว่า >คิดว่าจะไม่รังแกนายแล้วนะเนี้ยะ อ่ะถ้ากลัวว่าเราจะไปไหนซะ >เราจะฝากรักไว้ให้ล่ะกัน >ให้รักเราครั้งนี้ตรึงใจนายข้ามภพข้ามชาติเลยนะ >แล้วมันก็หัวเราะอีก ผมงี้ยังซิกๆอยู่เลย >ไอ้วิวยกตัวผมให้นอนคว่ำยกก้นสูงแล้ว >มันก็เอานิ้วมันลูบไล้ๆไปตามร่องก้นผม >แล้วป้ายตามด้วยเจลหล่อลื่น >แล้วมันก็จัดการใส่ไอ้น่ารักของมันลงไป อึ๊บแรกรู้สึกเจ็บครับ >แต่สักพักเริ่มผ่อนคลายลง และก็รู้สึกดีในที่สุด >นานเท่าไหร่ผมไม่รู้ กี่ท่าผมไม่สน แต่สิ่งที่ผมรับรู้คือ >ผมอบอุ่นมากครับคืนนี้ >ผมจำหน้าไอ้วิวตอนที่กำลังปฏิบัติกิจของมันได้ดีครับ >มันปิดตาปี๋เลยครับ หน้าแหงนขึ้น ปากงี้ร้อง อู้ๆๆ เบาๆ >ดูแล้วมันน่ารักมากเลยครับ มันตรึงใจจริงๆ >ดูจะจำข้ามภพข้ามชาติตามที่มันบอกจริงๆ >ตอนเช้าตื่นมา ผมกับไอ้วิวต้องรีบแต่งตัวให้เสร็จใน5นาที >น้ำงี้ไม่อาบกันเลยครับ >เพราะเรากำลังจะไปเรียนสายแล้วครับพี่น้อง Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.