We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: เรื่องสั้นแนวลึกลับ อีโรติก อินดี้ (เยอะไปมั้ย) ครับบบ" Posted by อิ๊ก on 06-Oct-12 at 12:29 PM นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว ผมไม่ได้ตอบคำถามของนายน์ในวันนั้น และในวันนี้ผมก็ไม่เห็นว่ามันจะมีประโยชน์อะไรที่จะตอบ ผมไม่คิดว่านายน์จะเป็นคนที่เชื่อในตำนานเรื่องเล่าเพราะฉะนั้นคำถามของเขาคงสะท้อนถึงสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจของเขามากกว่าจะเป็นการสอบถามเพื่อคิดหาสาเหตุหรือวิธีแก้ไขปัญหาที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่ เนื่องจากไม่คิดจะตอบคำถามของนายน์ผมจึงมองไปรอบๆ เพื่อหาช่องทางที่จอมจะวิ่งถลันเข้าไปได้... แต่ก็ไม่มีเลย . ต้าเดินเข้ามาโอบไหล่นายน์แล้วบีบพร้อมกับพูดว่า . “ใจเย็นๆ นายน์ เรื่องจริงยังไงเราก็ไม่รู้ อย่าไปโทษมันเลย เรามาคิดกันดีกว่าว่าจะเอายังไงต่อ... ผู้หมู่ครับ” ต้าหันไปหาพี่คมสันที่ยืนรับฟังการสนทนาและมองมาที่พวกเราอย่างใจลอยและเหมือนเพิ่งรู้สึกตัวเมื่อได้ยินคนเรียกชื่อตัวเอง . “เอ่อ... ผมว่า... เรานั่งรอจอมที่ตรงนี้สักสิบนาที หลังจากนั้นเราจะออกเดินทางกันต่อ” . นายน์ยังจ้องผมอยู่ แต่ตาของเขาเริ่มฉ่ำเยิ้มอีกแล้ว ต้าต้องคอยกึ่งโอบกึ่งผลักนายให้เดินไปนั่งกับเขา ส่วนแก้วเดินมานั่งกับผม และพี่คมสันนั่งอยู่เพียงลำพัง . . แก้วคอยมองผมอยู่ตลอด แต่ผมไม่สบตาตอบเพราะไม่รู้สึกอยากคุยด้วย แต่ในที่สุดแก้วก็พูดกับผมเองจนได้ . “มึงอย่าไปฟังมันเลย... กูรู้ว่าไม่ใช่หมอผีหรอก... แถวบ้านกูก็มี... หมอผีก็แค่หมอยา หมอพิธีนั่นแหละ” . ผมไม่ตอบคำแก้วว่าอะไร . “พวกนั้นอาจจะไม่รอดแล้ว...” แก้วพูดพลางถอนหายใจ ก่อนเอ่ยต่อ “มึงมีเรื่องอะไรกับไอ้นายน์วะ แต่ก่อนกูเห็นมันชอบจะเข้ามาคุยกับมึงอยู่เรื่อย” ผมเหลือบมองนายน์แว่บหนึ่ง ซึ่งเขาก็ยังคงมองมาที่ผม ต้านั่งชิดนายน์โอบแขนรอบหัวไหล่ จังหวะหนึ่งเขาเหมือนจะโน้มตัวนายน์เข้ามากอด แต่นายน์ผลักเขาออก . . ****************

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   > [font color=teal >size=18][b]นั่นคือ[/b][/font]สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว >ผมไม่ได้ตอบคำถามของนายน์ในวันนั้น >และในวันนี้ผมก็ไม่เห็นว่ามันจะมีประโยชน์อะไรที่จะตอบ >ผมไม่คิดว่านายน์จะเป็นคนที่เชื่อในตำนานเรื่องเล่าเพราะฉะนั้นคำถามของเขาคงสะท้อนถึงสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจของเขามากกว่าจะเป็นการสอบถามเพื่อคิดหาสาเหตุหรือวิธีแก้ไขปัญหาที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่ >เนื่องจากไม่คิดจะตอบคำถามของนายน์ผมจึงมองไปรอบๆ >เพื่อหาช่องทางที่จอมจะวิ่งถลันเข้าไปได้... แต่ก็ไม่มีเลย >. > ต้าเดินเข้ามาโอบไหล่นายน์แล้วบีบพร้อมกับพูดว่า >. > “ใจเย็นๆ นายน์ เรื่องจริงยังไงเราก็ไม่รู้ >อย่าไปโทษมันเลย เรามาคิดกันดีกว่าว่าจะเอายังไงต่อ... >ผู้หมู่ครับ” >ต้าหันไปหาพี่คมสันที่ยืนรับฟังการสนทนาและมองมาที่พวกเราอย่างใจลอยและเหมือนเพิ่งรู้สึกตัวเมื่อได้ยินคนเรียกชื่อตัวเอง >. > “เอ่อ... ผมว่า... เรานั่งรอจอมที่ตรงนี้สักสิบนาที >หลังจากนั้นเราจะออกเดินทางกันต่อ” >. > นายน์ยังจ้องผมอยู่ แต่ตาของเขาเริ่มฉ่ำเยิ้มอีกแล้ว >ต้าต้องคอยกึ่งโอบกึ่งผลักนายให้เดินไปนั่งกับเขา >ส่วนแก้วเดินมานั่งกับผม และพี่คมสันนั่งอยู่เพียงลำพัง >. >. > แก้วคอยมองผมอยู่ตลอด >แต่ผมไม่สบตาตอบเพราะไม่รู้สึกอยากคุยด้วย >แต่ในที่สุดแก้วก็พูดกับผมเองจนได้ >. > “มึงอย่าไปฟังมันเลย... กูรู้ว่าไม่ใช่หมอผีหรอก... >แถวบ้านกูก็มี... หมอผีก็แค่หมอยา หมอพิธีนั่นแหละ” >. > ผมไม่ตอบคำแก้วว่าอะไร >. > “พวกนั้นอาจจะไม่รอดแล้ว...” แก้วพูดพลางถอนหายใจ >ก่อนเอ่ยต่อ “มึงมีเรื่องอะไรกับไอ้นายน์วะ >แต่ก่อนกูเห็นมันชอบจะเข้ามาคุยกับมึงอยู่เรื่อย” >ผมเหลือบมองนายน์แว่บหนึ่ง ซึ่งเขาก็ยังคงมองมาที่ผม >ต้านั่งชิดนายน์โอบแขนรอบหัวไหล่ >จังหวะหนึ่งเขาเหมือนจะโน้มตัวนายน์เข้ามากอด >แต่นายน์ผลักเขาออก >. >. >**************** Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.