เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ไอ้ดำอยู่ในสถานะที่เหนือว่าไอ้ริว มันมองไอ้ริวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสะใจระคนสมเพชกับสภาพที่ไอ้ริวกำลังเผชิญอยู่
ไอ้ริวกัดฟันอย่างลังเลแล้วเอ่ยปากด้วยเสียงอันสั่นเครือ.......ในสิ่งที่มันไม่เคยคิดที่จะพูดกับไอ้ดำในชั่วชีวิต ไอ้ดำ ขอร้องล่ะ ช่วยกูด้วย กูสัญญาว่า ต่อไปนี้ กูจะไม่ทำไม่ดีหรือไม่ให้เกียรติมึงอีก ช่วยกูด้วยนะดำเท่านี้ กูก็โดนหนักพอแล้ว ....
ไอ้ดำพูดเสียงเรียบๆ เฮอะ มึงโดนเท่านี้ก็เพิ่งจะในวันนี้ กูโดนแบบนี้มาตั้งแต่กูเข้ามาอาศัยในบ้านมึง แต่เอาเถอะ ไหนๆ มึงก็อุตสาห์ลงทุนอ้อนวอนกูแล้ว กูจะช่วยมึงก็ได้
ไอ้ริวมีสีหน้าดีขึ้นทันที ก่อนที่หน้ามันจะสลดลงเพราะคำพูดต่อไปของไอ้ดำ
ยังเพิ่งดีใจ กูมีข้อแม้........
ไอ้ริวมองอย่างระแวง ข้อแม้อะไร......
มันแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วก้มลงมองฆวยสีคล้ำของตนที่ยังอ่อนตัวอยู่........ ก่อนที่กูจะช่วยมึง......มึงช่วยกูหน่อยสิ
ไอ้ริวถึงกับตาวาวตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธจัด ไอ้สัตว์ดำ ไอ้ชาติหมา กูไม่มีวันลดตัวไปทำแบบนั้นให้มึงหรอก ไอ้ระยำ กูขอสาบแช่งมึงให้ไปลงนรกซะ
หึหึ มึงยังปากดีอีกน่ะ ไอ้ริว ตกลงมึงจะอมฆวยให้กูหรือว่า.....มึงอยากโดน
กูทะลวงตูด.....ก็เลือกเอา ไอ้ดำพูดอย่างเป็นต่อ
ไอ้ริวหน้าซีดขาวเพราะความคับแค้นใจ แต่ดูเหมือนว่า ทางเลือกของมันจะไม่มีมากนัก ในชั่วชีวิต 17 ปี ที่ผ่านมาของไอ้ริว มันไม่เคยรู้สึกถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีขนาดนี้มาก่อนเลย ความหยิ่งทะนงในตัวมันทำให้มันยังอึกอักลังเล...............
ไอ้ดำตะคอกซ้ำ เฮ้ย เร็วๆ เข้า กูไม่มีเวลามากนัก ขืนชักช้า กูเลือกให้แล้ว มึงจะหนาว.........
ไอ้ริวไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากผงกหัวยอมรับชะตากรรมโดยจำยอม ทำให้ไอ้ดำยิ้มอย่างสมใจแล้วขยับลำฆวยที่ยังหลับใหลอยู่เข้าไปใกล้ใบหน้าหล่อเหลาของเดือนโรงเรียน
เอ้า จัดการซะ จำไว้ อย่ากัดของกูนะมึง ถ้าของกูเกิดเป็นอะไรไป รับรองได้ว่า มึงได้เปลิ่ยนจากเดือนเป็นดาวโรงเรียนแน่ๆ
ไอ้ริวตาแดงก่ำ และค่อยๆ เผยอปากขึ้นเพื่อดูดกลืนลำฆวยที่อยู่ข้างหน้าอย่างช้าๆ เพียงไม่ถึงนาที....มันรู้สึกได้ถึงการขยายตัวอย่างรวดเร็วของท่อนฆวยที่อยู่ในอุ้งปาก ไอ้ดำหลับตาเงยหน้าด้วยความเสียวกระสันที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มันกระเด้าฆวยเข้าออกปากไอ้ริวเป็นจังหวะต่อเนื่อง
ซี้ดดดดดดดด อูยยยยยยยยยยย สุดยอดว่ะ ปากมึงทั้งนุ่มทั้งอุ่นมากกว่ารูหีกระหรี่ที่กูเคยเย็ดอีก ซิ้ดดดดดดดดดดด.............
ไอ้ริวหลับตาแน่นราวกับไม่อยากจะรับรู้ความจริงว่าตนเองกำลังทำอะไรอยู่ มันรู้สึกผะอืดผะอมและอยากจะอาเจียนออกมา แต่ก็ทำไม่ได้เพราะมีฆวยของไอ้ดำคับแน่นอยู่ในอุ้งปาก น้ำลายของมันไหลเยิ้มออกมาตามคาง
เวลาผ่านไปร่วมสิบนาที ไอ้ริวรู้สึกทั้งปวดและเมื่อยกรามของมันจนชาไปหมด ในที่สุด ไอ้ดำก็มีสีหน้าเหยเก มือของมันจับศรีษะของไอ้ริวไว้แน่นก่อนเร่งซอยเอวเข้าออกเร็วขึ้น
อ้าาาาาาาาา ซี้ดดดดดดดดดด อูยยยยยยยยยยยย กูจะออกแล้ว ซี้ดดดดดดดดดดดด..............
ไอ้ริวได้ยินเข้าก็ตาเหลือกพลางพยายามส่งสายตาให้ไอ้ดำรีบเอาฆวยออกจากปากมัน...........แต่สายไปเสียแล้ว !
โอ้วววววววววววว ซี้ดดดดดดดดดดดดดดด กูออกแล้ว อาาาาาาาาา ซี้ดดดดดดดดดดดดดดดด
เอวคอดของไอ้ดำแอ่นเกร็งบดเบียดกับปากของไอ้ริว จนกลุ่มขนหมอยดกดำและพวงไข่แนบชิดกับใบหน้าของไอ้ริว
ไอ้ริวรู้สึกได้ถึงแรงกระตุกของท่อนฆวยไอ้ดำในอุ้งปากก่อนที่น้ำคาวอุ่นๆ จะพุ่งทะลักจากหัวฆวยบานใหญ่เข้าไปในลำคอมันจนหมดสิ้น !
ไอ้ริวรุ้สึกคลื่นไส้จนอยากจะอ้วก....มันจำเป็นต้องกลืนน้ำกามขาวข้นกลิ่นคาวแรงลงคอของมันไปอย่างจำยอม
ไอ้ดำหอบหายใจอย่างแรงและหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อนแล้วค่อยๆ ดึงฆวยที่เริ่มอ่อนตัวออกมาจากปากไอ้ริว........น้ำกามของมันหลั่งล้นออกมาจากอุ้งปากและรินไหลไปตามคางและลำคอของไอ้ริว
ไอ้ริวถึงกับฟุบหน้าลงไอโคลกเคลก ใบหน้าแดงกล่ำด้วยความขยะแขยงและอับยศอดสู........มันสาบานในใจว่า ความแค้นครั้งนี้ต้องชำระให้ได้ !