ผมทำอย่างที่ตั้งใจไว้ไม่สำเร็จอะครับ ตอนสุดท้ายนี้เพิ่งดำเนินไปได้แค่1ใน4 แต่ผมต้องย้ายไปนอนหอแล้ว และพรุ่งนี้ต้องเปิดเทอม ที่ผมมาลงให้อ่านอย่างรวดเร็วได้เพราะว่าผมยังไม่ได้ย้ายไปหออะครับ จริงๆถ้าเร่งแต่งก้คงจะเสร็จในวันนี้ได้ แต่ผมไม่อยากทำแบบนั้น ไม่อยากรีบแต่งแล้วเกิดความผิดพลาด อยากทำแบบช้าๆได้พร้าเล่มงามมากกว่าฉะนั้นตอนจบของภาคนี้คงต้องเลื่อนไปเป็นวันเสาร์หน้านะครับ หรือถ้าโชคดี ได้กลับบ้านระหว่างอาทิตย์ ก็อาจจะมาลงได้เร็วกว่านั้น(เพราะหออยู่ไม่ไกลบ้านจนเกินไป)
มีตัวอย่างตอนต่อไปมาให้ สำหรับแฟนคลับที่บอกว่าเชนต้องถูกเอาคืนอย่างสาสม พออ่านตอนนี้เข้าไปอาจจะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เพราะเนื่องจากความดีของโจ ก็เลยจะไม่มีการเอาคืนอะไรเลย กระนั้น?? ก็เลยตัดตอนช่วงเล็กๆจากตอนหน้ามาเป็นน้ำจิ้มกันก่อน
คิดว่ากูจะกลัวพวกมันเหรอ ฝันไปเถอะ..ผมกัดฟันกรอด พวกมันบังอาจมาต่อรองกับผม บอกว่าจะยอมปล่อยผมไปถ้าผมยอมแลกคลิปพวกเด็กๆทั้งหมด ที่สำคัญไอ้โจนั่น มันไม่โกรธแค้นผมสักนิดเลยรึไง ผมมองแววตาของมัน ไม่มีรังสีอาฆาตเลยสักนิด พวกมันควรจะอาละวาด เข้ามากระทืบผมด้วยความโกรธแค้นสิ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ พวกมันจะมาไม้ไหนกันแน่นะ
เห้ยดูสิ มีกระดาษอะไรอยู่ตรงนั้นด้วยน่ะไอ้แม็คชึ้ มีกระดาษถูกพับใบหนึ่งสอดเข้ามาทางช่องประตู ไม่มีใครลุกไปหยิบ แม้ไอ้แมนจะไม่ได้ทำอันตรายพวกผม แถมยังจัดอาหารให้ทุกมื้อ แต่ข้างนอก มีมาเฟียลูกน้องของมันคุมอยู่ตลอดเวลา มือถือของพวกผมถูกยึดทำให้ขอความช่วยเหลือใครไม่ได้ ขอให้พ่อผมได้รู้เรื่องนี้ก่อนเถอะ..
ผมนั่งฟังไอ้พีกับไอ้ต้นเกี่ยงกันให้อีกฝ่ายไปหยิบด้วยความรำคาญ สุดท้ายคนที่ลุกขึ้นกลับเป็นไอ้เดช มันบอกว่าจะไปดูให้เอง ผมนั่งกอดเข่าอย่างเบื่อหน่าย ไม่คิดว่าจะมีอะไรสลักสำคัญในกระดาษแผ่นนั้น อย่างมากก็คงเป็นแค่คำขู่
นี่มัน..น้ำเสียงของไอ้เดชทำให้ผมต้องหันไปมอง มันอ่านกระดาษแผ่นนั้นแล้วมองมาทางผม คนอื่นๆเริ่มลุกไปดูกระดาษแผ่นนั้น จากนั้นก็หันมามองทางผมเป็นตาเดียว สีหน้าของพวกมันทำให้ผมรู้สึกหวาดหวั่นเสียวสันหลังอย่างห้ามไม่ได้ มันเหมือนกับสายตาเวลาที่ผมจ้องเหยื่อ จ้องเชือดเด็กพวกนั้น หรือตอนที่จ้องไอ้โจตอนที่ผมเล่นงานมัน
อะไรของพวกมึงวะผมไม่เข้าใจ ในกระดาษนั่นเขียนอะไรไว้กันแน่ ผมลุกขึ้นบ้าง ฉกกระดาษมาจากมือไอ้เดช และทันทีที่ได้อ่านข้อความนั้น ผมก็ต้องหันไปมองหน้าคนที่ผมคิดว่าเป็นเพื่อนของผมอย่างตะลึงสุดขีด ความกลัวเริ่มฉีดพล่านไปทั่วร่าง
เพราะในกระดาษแผ่นนั้นมันเขียนเอาไว้ว่า
....
