(เชนบรรยายครับ)
ไอ้เหี้ยเชน มึงจะทำแบบนี้ให้มันได้อะไรขึ้นมาวะ พวกมันมาตกลงด้วยดีๆ มึงจะไปกวนตีนพวกมันทำไมไอ้แม็คโวยวาย ท่าทางพวกมันผิดหวังมากที่ไม่ถูกปล่อยตัว ตั้งแต่ถูกจับมาที่นี่ พวกมันก็กลัวจนนั่งกอดเข่าอยู่ตรงมุมห้อง เอาแต่พล่ามว่ากลัวจะถูกกระทืบหรือไม่ก็ถูกฆ่า ใจปลาซิวกันจริงๆ
มึงจะกลัวพวกมันทำไมวะ มันก็แค่จับขังแล้วก็ขู่เท่านั้นแหละ พวกมันไม่กล้าทำอะไรเราจริงๆหรอก
ผมรู้ว่ามาเฟียกับปืนที่อยู่ข้างนอกนั่นเป็นของจริง แต่ผมก็รู้ดีว่าไอ้แมนไม่กล้าทำอะไรพวกผมมากไปกว่าการซ้อมนิดๆหน่อยๆหรอก ที่มันจับผมมาไว้ที่นี่ ก็ถือเป็นความผิดพลาดมหันต์ของมันแล้ว และมันจะต้องชดใช้อย่างสาสม
มึงแน่ใจได้ไงวะ มึงก็รู้ว่าพ่อไอ้แมนมันใหญ่โตขนาดไหน ถ้าพ่อมึงช่วยพวกเราไม่ได้ล่ะ..ไอ้พีพูดด้วยท่าทีกลัวลนลานที่ทำเอาผมรู้สึกหงุดหงิด
ก็แค่กุ๊ยคนหนึ่งเท่านั้นแหละ พวกมึงอย่าขี้ขลาดกันได้มั้ยวะ ไอ้พวกปัญญาอ่อนผมตวาดด้วยอารมณ์โมโห
กูไม่เข้าใจว่ามึงจะไปเกลียดอะไรไอ้เอ็กซ์นักหนา ตอนนี้พวกมันน่ะไม่สนใจมึงแล้ว ถ้ามึงยังไม่หยุด มึงก็เหมือนบ้าอยู่คนเดียวไอ้แม็คตวาดบ้าง ผมขมวดคิ้ว พวกมันไม่เคยกล้าหือกับผมมาก่อน
ก็แค่เอาคลิปเด็กพวกนั้นให้พวกมัน มันจะอะไรกันนักหนา มึงอยากให้พวกเราถูกกระทืบตายที่นี่เหรอไง พวกมันก็พูดได้สิ ก็แค่ไอ้พวกหน้าโง่ที่มาอาศัยบารมีลูกส.ส.อย่างผม ถ้าผมยอมทำตามที่พวกมันบอก ก้เท่ากับผมยอมแพ้พวกมัน พวกไม่มีศักดิ์ศรีอย่างพวกมันจะมาเข้าใจอะไร
งั้นมึงก็ไปเลย ไปเลียตีนไอ้เหี้ยเอ็กซ์ ขอให้มันปล่อยมึง ไอ้สวะ!ผมลุกขึ้นยืน จ้องหน้ามันอย่างท้าทาย ไอ้แม็คทำหน้าเหมือนจะต่อยผม แต่มันก็ไม่ได้ทำ
จริงๆที่พวกเราทำมันผิดนะเว้ย ทั้งที่ทำกับเด็กพวกนั้น แล้วก็กับไอ้โจด้วยไอ้ต้นพูดขึ้นมาเสียงสั่น ผมหันไปมอง
กูไม่เข้าใจแต่แรกแล้วว่าทำไมต้องทำกับมันถึงขนาดนั้น มึงลองคิดดูดิ ถ้ามึงต้องเจอแบบนั้นบ้าง มึงจะทนได้เหรอ แต่มันก็ยังอุตส่าห์ให้อภัยพวกเรา ฝ่ายที่เหี้ยมันคือพวกเราต่างหากไอ้ต้นพูดต่อ เสียงมันเหมือนจะร้องไห้ ผมอึ้งพูดอะไรไม่ออก ในใจลึกๆ ผมก็หาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้ ว่าทำไมถึงต้องจองล้างจองผลาญไอ้เอ็กซ์มากขนาดนี้
มึงอย่าขี้แยได้มั้ยวะไอ้ต้น จะร้องไห้ให้มันได้อะไรขึ้นมาคนที่พูดประโยคนั้นคือไอ้แม็ค
แต่กูไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้! ที่ผ่านมากูทำตามมึงทุกอย่าง ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด เพราะกูมันอ่อนแอ ถ้ากูไม่รังแกคนอื่น กูก็ต้องถูกรังแก แต่กูไม่ได้ชอบอะไรที่มึงทำเลย มึงมันบ้า จ้องแต่จะทำลายคนอื่น กูมันโง่ที่นึกสนุกถึงไปทำตามมึง เลยต้องเจอเรื่องเหี้ยๆบัดซบแบบนี้ไอ้ต้นระเบิดอารมณ์ออกมา บรรยากาศรอบตัวกดดันจนผมกำหมัดแน่น
มึงมันบัดซบ ไอ้เหี้ยเชน กูไม่น่าทำตามมึงเลย มึงมันตัวซวย!ไอ้ต้นฟูมฟายออกมา ผมอารมณ์ปะทุขึ้นจนลืมตัว ผมพุ่งปราดเข้าไปชกมัน คนอื่นๆเข้ามาห้ามในขณะที่ไอ้ต้นตะโกนด่าผม ไอ้แม็คจับผมลากออกห่างจากมัน
ทะเลาะกันเองทำไมวะ แค่นี้เรายังแย่ไม่พออีกเหรอ ไอ้เหี้ยเชน มึงลองคิดทบทวนดีๆเหอะ อย่ายึดถือศักดิ์ศรีบ้าบออะไรของมึงเลย แค่คืนคลิปเด็กพวกนั้น พวกมันก็ปล่อยเราแล้วไอ้แม็คลากผมมานั่งตรงมุมห้อง ไอ้ต้นนั่งขดตัวอยู่ที่มุมห้องอีกด้านหนึ่ง ผมเบือนหน้าหนี สะบัดไอ้แม็คออก
คิดว่ากูจะกลัวพวกมันเหรอ ฝันไปเถอะ..ผมกัดฟันกรอด พวกมันบังอาจมาต่อรองกับผม บอกว่าจะยอมปล่อยผมไปถ้าผมยอมแลกคลิปพวกเด็กๆทั้งหมด ที่สำคัญไอ้โจนั่น มันไม่โกรธแค้นผมสักนิดเลยรึไง ผมมองแววตาของมัน ไม่มีรังสีอาฆาตเลยสักนิด พวกมันควรจะอาละวาด เข้ามากระทืบผมด้วยความโกรธแค้นสิ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ พวกมันจะมาไม้ไหนกันแน่นะ
เห้ยดูสิ มีกระดาษอะไรอยู่ตรงนั้นด้วยน่ะไอ้แม็คชึ้ มีกระดาษถูกพับใบหนึ่งสอดเข้ามาทางช่องประตู ไม่มีใครลุกไปหยิบ แม้ไอ้แมนจะไม่ได้ทำอันตรายพวกผม แถมยังจัดอาหารให้ทุกมื้อ แต่ข้างนอก มีมาเฟียลูกน้องของมันคุมอยู่ตลอดเวลา มือถือของพวกผมถูกยึดทำให้ขอความช่วยเหลือใครไม่ได้ ขอให้พ่อผมได้รู้เรื่องนี้ก่อนเถอะ..
ผมนั่งฟังไอ้พีกับไอ้ต้นเกี่ยงกันให้อีกฝ่ายไปหยิบด้วยความรำคาญ สุดท้ายคนที่ลุกขึ้นกลับเป็นไอ้เดช มันบอกว่าจะไปดูให้เอง ผมนั่งกอดเข่าอย่างเบื่อหน่าย ไม่คิดว่าจะมีอะไรสลักสำคัญในกระดาษแผ่นนั้น อย่างมากก็คงเป็นแค่คำขู่
นี่มัน..น้ำเสียงของไอ้เดชทำให้ผมต้องหันไปมอง มันอ่านกระดาษแผ่นนั้นแล้วมองมาทางผม คนอื่นๆเริ่มลุกไปดูกระดาษแผ่นนั้น จากนั้นก็หันมามองทางผมเป็นตาเดียว สีหน้าของพวกมันทำให้ผมรู้สึกหวาดหวั่นเสียวสันหลังอย่างห้ามไม่ได้ มันเหมือนกับสายตาเวลาที่ผมจ้องเหยื่อ จ้องเชือดเด็กพวกนั้น หรือตอนที่จ้องไอ้โจตอนที่ผมเล่นงานมัน
อะไรของพวกมึงวะผมไม่เข้าใจ ในกระดาษนั่นเขียนอะไรไว้กันแน่ ผมลุกขึ้นบ้าง ฉกกระดาษมาจากมือไอ้เดช และทันทีที่ได้อ่านข้อความนั้น ผมก็ต้องหันไปมองหน้าคนที่ผมคิดว่าเป็นเพื่อนของผมอย่างตะลึงสุดขีด ความกลัวเริ่มฉีดพล่านไปทั่วร่าง
เพราะในกระดาษแผ่นนั้นมันเขียนเอาไว้ว่า
พวกมึงทำกูหมดความอดทนแล้ว ข่มขืนไอ้เชนซะ ถ้าใครลงมือ กูจะปล่อยไป ถ้าใครไม่ทำ เตรียมโดนลูกตะกั่วได้เลย กูทำจริง ให้เวลาแค่คืนนี้
...
เหมือนฟ้าผ่าเข้าที่กลางแสกหน้า ผมไม่คิดว่าพวกมันจะเล่นใช้วิธีกับผม ผมเหงื่อตก ไหนพวกมันบอกว่าจะมาสงบศึก แต่ทำไมกลับทิ้งคำสั่งแบบนี้เอาไว้ ผมมองหน้าเพื่อนของผมทุกคน ทุกคนจ้องตรงมายังผม สีหน้าของพวกมันไม่ปกติ ผมก้าวถอยหลังด้วยสัญชาตญาณ
พะ.......... พวกมึง..คงไม่คิดจะทำตามที่พวกมันสั่ง ........ใช่มั้ยสายตาที่พวกมันมองผมเปลี่ยนไป ไม่ใช่สายตาเทิดทูนบูชาในฐานะหัวหน้าแก๊งอีกแล้ว แต่กลับมองเหมือนผมเป็นเพียงแค่เหยื่อตัวหนึ่ง เป็นเบี้ยล่างที่ไม่มีทางต่อกร...
ผมวิ่งถลันไปที่ประตู ผลักไอ้แม็คที่ขวางทางอยู่ออก แต่ผมกลับถูกอ้อมแขนแข็งแรงล็อกตัวเอาไว้ และถูกปิดปากเอาไว้ก่อนที่จะส่งเสียงร้องได้ทัน ผมออกแรงดิ้น ส่งเสียงกรีดร้องผ่านปากที่ถูกปิด
เสียใจด้วยนะ................ ที่เรื่องมันต้องกลายเป็นแบบนี้เสียงของไอ้เดชดังขึ้นข้างหู ผมตาเหลือก ไม่อยากเชื่อว่ามันจะกล้าทำแบบนี้กับผม ผมพยายามเอื้อมมืออออกไป แต่ประตูกลับห่างไกลออกไปเรื่อยๆ ความกลัวฉีดพล่านไปทั่วร่างในขณะที่ผมถูกเหวี่ยงลงกับพื้น ผมคลานหนี กลัวลนลานกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
อย่านะ............. มึงจะทำแบบนี้กับกูไม่ได้นะ ...................พ่อกูเอาพวกมึงตายแน่...... สัส พวกมันย่างสามขุมเข้าหาผม ก่อนที่ไอ้พีกับไอ้ต้นจะเข้ามาจับแขนของผมเอาไว้ สีหน้าพวกมันไม่มีความสงสารในฐานะเพื่อน แต่เต็มไปด้วยความแค้นที่ไม่มีวันให้อภัย
