ไม่ได้หรอก ไอ้เชนเจ้าเล่ห์จะตาย เราไม่รู้ว่ามันแบล็คเมล์ใครบ้าง มันอาจจะตลบหลังเราก็ได้มันไม่กล้าปล่อยคลิปหรอก เพราะเราก็มีคลิปอยู่เหมือนกัน ต่างฝ่ายต่างไม่กล้า ถ้าแบบนี้คงไม่เป็นไรหรอก
ไอ้เชี่ย พวกมึงนี่ปรึกษากันเป็นการเป็นงานเลยนะ อย่างที่ไอ้เชนพูดนั่นแหละ นี่แหละจุดอ่อนพวกมึง ต้องปกป้องคนอื่นนอกจากตัวเอง ในขณะที่ไอ้เชนทำร้ายใครก็ได้คนที่พูดตรงๆหน้าด้านไม่กลัวใครแบบนี้ก็มีไอ้อาร์ตคนเดียวแหละครับ คนอื่นๆหันไปมองหน้ามัน
มึงจะบอกว่า ให้เอาแบบไอ้เชน เด็กๆเป็นไงก็ช่างเหรอวะไอ้นัทถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก แต่ไอ้อาร์ตยังคงไม่สะทกสะท้านเหมือนเดิม
ใจเยนๆสิเว้ย กูแค่พูดให้ฟังเฉยๆ แค่จะบอกว่ามันเป็นจุดอ่อนที่ไอ้เชนเอามาใช้เล่นงานพวกมึงเท่านั้นแหละ....พวกมันยังคงเถียงกันต่อไป แต่ผมจับข้อมือไอ้โจแล้วลากมาคุยกันสองคนโดยพวกมันไม่สังเกต
มึง...ไม่เป็นไรนะผมจ้องหน้ามัน
มึงเห็นกูบอบบางขนาดนั้นเลยรึไงมันตอบ คลี่ยิ้มบางๆ
แต่มึงน่ะโง่มาก โดนขนาดนี้ยังจะก่อเรื่องอีก กูโดนด่าแค่นี้เรื่องเล็กจะตาย แล้วคนที่ควรจะพุ่งเข้าไปอะคือกูต่างหาก
โห ไรอะ คนอุตส่าห์โมโหแทนนะ ขอบใจสักคำก็ไม่มี ยังมาด่ากูอีก
ก็จะโมโหแทนทำไม แค่คำพูดงี่เง่าน่า เม่งทำอะไรกูไม่ได้หรอก
จะบอกว่ากูหาเรื่องใส่ตัวเองงั้นสิ
ประชดทำไมเนี่ย กูแค่ไม่อยากให้มึงก่อเรื่องอีกน่ะ เข้าใจมั้ย
อ๋อ เป็นห่วงกู
เออ
แล้วก็เป็นเหมือนเคย หลังจากที่มันพูดออกมาแล้วมันถึงรู้ตัวว่ามันหลุดปาก จะปิดปากก็ไม่ทันเสียแล้ว ส่วนผมอมยิ้มหน้าบาน พอหลอกให้พูดไปเรื่อยๆ สุดท้ายมันก็หลุดออกมาเองทุกที คนอะไรเม่งโคตรน่ารักเลย
ยิ้มเหี้ยอะไรมันตบหัวผม ถ้าไม่ใช่มันผมไม่ยอมให้ตบนะเนี่ย
จริงๆพวกมึงไม่น่ามาช่วยกูเลยนะผมพูดยิ้มๆ ไอ้โจหันมามองค้อน
ทำไมอีกล่ะ อยากโดนยำตีนรึไง
ใช่ มึงจะได้มาดูแลกูไงผมตอบยียวน
ตายคาตีนไปน่ะแหละดีแล้วหน้ามันตอนนี้ประมาณว่ามันอยากจะยำตีนผมซะเองอย่างงั้นล่ะ
พูดงี้กับผัวได้ไงฮะ นับว่าผมกล้าเสี่ยงมากที่กล้าพูดคำนี้ออกมาต่อหน้ามัน แต่ยังไม่ทันได้ดูปฏิกิริยาของไอ้โจ ตอนนั้นเสียงออดก้ดังขึ้นพอดี
เห้ยพวกมึง ขึ้นเรียนได้แล้วมั้ง กูต้องทำต่อยันคาบห้าแน่ะผมฉวยโอกาสหันหน้าหนีมาจากไอ้โจ บอกตรงๆว่าหวั่นใจเหมือนกันว่ามันจะคิดยังไง ผมพูดกับพวกมันที่เหลือ แต่ไม่มีใครขยับสักคน
อะไร ผมถาม เมื่อทุกคนจ้องมองมาที่ผม
ไม่เห็นเหรอว่ากูเอาของมาครบเลยเนี่ยไอ้แมนพูด ชูไม้ถูพื้นในมือ คนอื่นๆก็เหมือนกัน ถังน้ำ ไม้กวาด ผ้าขี้ริ้ว ที่ตักผง
แล้วไงล่ะวะผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
กูก็มาช่วยมึงทำไง ไอ้ควายไอ้กันพูด และโดนไอ้จอมตบหัว เพราะแย่งประโยคที่มันกำลังจะพูด พอไอ้กันพูดจบ แต่ละคนก็เริ่มลงมือทำงานทันที โดยที่ผมยังยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น
จะปล่อยมึงทำคนเดียวได้ไง โรงยิมออกจะกว้าง แล้วถ้าเมื่อกี้กูไม่มาช่วยนะ ป่านนี้โดนไอ้เชนซิวไปแล้วมึงน่ะไอ้ก๊อตช่วยขยายความให้
บ้าเหรอ เดี๋ยวก็โดนอาจารย์ด่าหรอก เค้าสั่งให้กูทำคนเดียว
กูแคร์อาจารย์ตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ อย่าพูดมาก ช่วยกันสิวะ จะได้เสร็จเร็วๆ เย็นนี้เดี๋ยวกูพาไปเตะบอลที่...ไอ้แมนพูดพลางถูพื้นไปมา ผมไม่ได้ฟังมันต่อแล้ว แต่ยืนมองดูเพื่อนๆของผมที่กำลังช่วยผมอย่างขะมักเขม้น ภาพที่เห็นทำให้ผมรู้สึกเต็มตื้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่ว่าจะเจอเรื่องเลวร้ายแค่ไหน เราก็ไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว เรายังมีเพื่อนอยู่กับเราเสมอ
ไอ้พวกบ้าเอ๊ย..
