We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: นิยายที่ยังไม่มีชื่อเรื่อง(กระทู้ 3 ครับ)" Posted by someone on 05-Jul-13 at 09:39 PM ผมกลับมานอนเอาแขนก่ายหน้าผากอยู่ในห้อง ตาก็มองจอทีวีไปแต่ใจมันไม่ได้อยู่กับทีวีเลยซักนิด เพราะในหัวผมมีแต่อะไรก็ไม่รู้วุ่นวายเต็มไปหมด เฮ้อ ไอ้ตาลนะไอ้ตาล ผมนึกอายตัวเองจริงๆครับ เรื่องที่ผมทำลงไปทั้งหมดในวันนี้ ทั้งเรื่องปัดแก้วตกพื้น และเรื่องโทรหาไอ้เบสต์เพราะคิดว่ามันไปนอนกับไอ้บอมบ์ นี่กูเป็นไปได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ หรือผมควรจะหยุดความคิดเหล่านี้ให้ได้ และทำตัวตามปรกติ เพราะผมก็ไม่รู้ว่าไอ้เบสต์มันคิดอะไรอยู่ มันอาจไม่ได้คิดอะไรเลยก็ได้ ผมต่างหากที่คิดไปเองทั้งหมด มันยังทันใช่มั้ยวะที่กูจะตัดใจ เพราะแค่เอากันครั้งเดียว มันคงทำได้ไม่ยากหรอกมั้ง และอีกอย่าง เราก็มีแฟนผู้หญิงอยู่แล้วด้วย เราน่าจะคิดถึงแฟนเราสิ มาคิดถึงไอ้เบสต์ทำไมกันวะ “เป็นไรไปน่ะตาล” พี่แอนร้องทัก ทำเอาผมตกใจ “นอนพลิกตัวไปมากี่รอบแล้วก็ไม่รู้” “ปละ ..เปล่า พี่แอน มันร้อนอะ” ผมรีบปฏิเสธแถมอ้างไปเรื่อยเปื่อย “พัดลมจ่อขนาดนั้นยังจะมาบอกร้อน” พี่แอนสวนทันควัน “พี่เห็นเหม่อๆมาสองสามวันแล้วนะ มีอะไรกลุ้มใจก็บอกพี่ได้นะตาล” “ไม่มีไรพี่แอน เดี๋ยวก็หาย” ผมบอกไปแบบนั้นเพราะคิดแล้วว่าจะตัดใจให้ได้แน่นอน ใช่ ..ผมจะตัดใจ ผมว่ามันคงไม่ยากอะไรหรอกมั้ง เพราะผมก็เพิ่งเจอมันได้ไม่กี่วัน นอกจากการเย็ดกันครั้งนั้นแล้ว ก็ยังไม่มีอะไรให้เราต้องจดจำอีกนี่หว่า ...................... ผมตกใจตื่นมาเอาเกือบสิบโมงเลยครับ เวรแระ ว่าจะไปดูไอ้เอกซ้อมใหญ่นี่หว่า .จะทันมั้ยเนี่ยกู พี่แอนออกไปไหนแล้วก็ไม่รู้ครับ ผมเลยรีบกระโดดเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างรวดเร็วแล้วก็รีบแต่งตัวออกมาทันที ผมวิ่งกระหืดกระหอบไปถึงหอประชุมเอาเกือบสิบเอ็ดโมง ดีที่ไปเจอพี่กร ไอ้นัยและไอ้โน ยืนดูอยู่แถวๆประตูทางเข้า ผมเลยรีบวิ่งไปหาทันที “ไอ้เอกร้องไปรึยังวะ” ผมถามไอ้นัยด้วยเสียงเหนื่อยหอบ พลางเอามือกดท้องเพราะรู้สึกเสียดๆ ที่ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย “ยังว่ะ” ไอ้นัยหันมาบอก “จบการแสดงอีกสองชุดก่อน ไอ้เอกถึงจะร้องเพลงรักคุณปิดท้ายรายการช่วงเช้า” “ดีนะที่กูมาทัน แม่งเสือกตื่นสาย” ผมยังคงหอบอยู่อย่างต่อเนื่องแต่ค่อยๆเบาลงแล้ว “กินข้าวมารึยัง ตาล” พี่กรร้องถาม “ยังคับ ..ผมว่าจะดูไอ้เอกก่อน แล้วค่อยไปกินคับ” ผมบอกไปเพราะยังไม่รู้สึกหิวเท่าไหร่ อยากกินน้ำมากกว่า ..เออ .แต่มันวันหยุดนี่หว่า ใครจะมาขายน้ำในโรงเรียนละวะ งั้นรอกินน้ำตอนไปกินข้าวรวดเดียวเลยละกัน “อ้าวตาล มานานรึยังวะ” เสียงไอ้เบสต์ดังมาจากด้านหลัง ทำเอาผมหน้าร้อนวูบขึ้นมาทันที ก่อนจะปั้นหน้าให้เป็นปรกติที่สุดแล้วหันไปมอง “อ๋อ ..เพิ่งมาว่ะ” ผมยิ้มออกไปแบบเจื่อนๆ เพราะหันไปเห็นไอ้เบสต์เดินนำมาพร้อมกับไอ้บอมบ์ ตามมาด้วยพี่อิทและนักร้องคนอื่นๆ .เชี่ย ทำไมกูต้องใจสั่นๆวะ “พวกกูหยุดซ้อมเพลงมาเชียร์ไอ้เอกก่อน” ไอ้เบสต์บอกแล้วเดินมาโอบไหล่ผม แต่ผมรีบเดินหลบฉากออกมาทันที เพราะกลัวจะหวั่นไหวไปกับสัมผัสของมัน ไอ้เบสต์มองหน้าผมแล้วขมวดคิ้วแบบงงๆ ก่อนจะหันกลับมองทางหน้าเวที กูขอโทษนะไอ้เบสต์ กูว่ากูทำดีที่สุดแล้วว่ะ “ไปดูใกล้ๆกันดีกว่าคัฟพี่ๆ จะได้เห็นพี่เอกชัดๆ” ไอ้บอมบ์ร้องบอกก่อนจะลากแขนไอ้เบสต์พาเดินไปด้านหน้า พวกเราทั้งหมดเลยรีบเดินตามไป พอไปถึงด้านหน้าเวที ไอ้เบสต์ก็เอามือโอบไหล่ไอ้บอมบ์ เวร ใจกูสั่นอีกแระ ผมพยายามไม่มองและไม่คิด รีบจ้องมองดูการแสดงบนเวทีเพื่อจะได้ไม่ต้องสนใจมองไปทางไอ้เบสต์ให้ใจแกว่งอีก “และก็ได้เวลาของการแสดงชุดสุดท้ายของช่วงเช้าแล้วนะคะ” เสียงพิธีกรประกาศเสียงดัง “ขอเชิญทุกๆท่านพบกับ น้องเอกพัฒน์ จากห้อง ม.5/1 และน้องๆแดนเซอร์สาวสวยครบทีม ในเพลง ..รักคุณยิ่งกว่าใคร เชิญรับชมได้แล้วค่า” เสียงอินโทรเร้าใจดังขึ้น ผมอดตื่นเต้นไม่ได้ครับที่เห็นแดนเซอร์ทยอยวิ่งกันออกมาเป็นแถว ก่อนจะเข้าตามตำแหน่งของตัวเองแล้วเต้นอย่างพร้อมเพรียง “รักคุณเสียยิ่งกว่าใคร มอบกล่องดวงใจเอาไว้ที่คุณ” ไอ้เอกเดินร้องเพลงออกมาจากด้านข้างเวที เสียงแม่งโคตรเพราะเลยครับ พวกผมเลยส่งเสียงวี๊ดวิ่วแล้วปรบมือลั่น แต่ยังแพ้กลุ่มน้องๆผู้หญิงข้างๆ พวกผมครับ เพราะพวกเธอพากันกรี๊ดเสียงดัง เพิ่มบรรยากาศให้คึกคักเข้าไปอีก ไอ้เอกดูหล่อจริงๆครับ แม้ยังไม่ได้ใส่ชุดแสดงจริงก็ตาม ท่าทางที่มันร้องและเต้น ไม่มีอาการเก้ๆกังๆเหมือนช่วงแรกๆที่เริ่มฝึกเลยละครับ มันดูพลิ้วและมั่นใจอย่างกับนักร้องอาชีพ สมแล้วที่มันซ้อมหนักแทบทุกวัน พี่กรยืนกอดอกมองดูพลางยิ้มอย่างภูมิใจ ใช่สินะ แกสอนของแกมาตั้งเป็นเดือน แล้วแกก็ยังรักไอ้เอกเหมือนน้องชายแท้ๆของแกอีก จะไม่ให้ยิ้มแก้มปริแบบนี้ได้ไงละวะ ช่วงกลางเพลง น้องๆผู้หญิงกลุ่มนั้น ก็พากันวิ่งไปติดขอบเวที ก่อนจะยื่นดอกกุหลาบให้ไอ้เอกคนละดอกสองดอก โห ..นี่แค่ซ้อมใหญ่นะเนี่ย เพื่อนกูดังใหญ่แล้วโว้ย ฮ่าๆ เพลงจบลงอย่างสวยงาม พวกผมก็ส่งเสียงวี๊ดวิ่วกันดังสนั่น น้องๆผู้หญิงกลุ่มนั้นก็พากันกรี๊ดส่งท้ายแข่งกับพวกเราด้วย ไอ้เอกและแดนเซอร์พากันเดินมาโค้งคำนับผู้ชมด้านหน้า ก่อนจะทยอยเดินเข้าไปด้านหลังเวที พร้อมเสียงปรบมือดังสนั่นจากทุกคนที่มาดูการซ้อมใหญ่อยู่ในอาคาร . พวกเราพากันไปกินข้าวกลางวันที่ด้านหน้าโรงเรียน ไอ้เบสต์นั่งเยื้องๆกับผม มันเหลือบตามองผมนิดนึงแล้วก็หลบตาอย่างงอนๆ ผมรู้สึกใจแป้วๆยังไงก็ไม่รู้ครับ แต่จะพูดอะไรก็คงไม่ได้ ผมก็เลยตั้งหน้าตั้งตากินใหญ่ ประกอบกับหิวจัดด้วย เลยทำให้ข้าวหมดจานอย่างรวดเร็ว ดีที่ไอ้บอมบ์และคนอื่นๆพากันคุยเสียงดังลั่น เลยทำให้ไม่มีใครสนใจผมและไอ้เบสต์ ที่ต่างเงียบกันไป เฮ้อ นี่กูทำถูกแล้วใช่ป่าววะ ผมเริ่มรู้สึกเสียดท้องขึ้นมาครับ เลยขอตัวเข้าห้องน้ำเพราะคิดว่าถ้าไปนั่งถ่ายแล้วคงจะดีขึ้น แต่มันไม่ใช่เลยครับ ผมกลับยิ่งปวดมากขึ้นทุกที ..เชี่ย ทำไมถึงเสียดแบบนี้วะ ..อูย ผมเดินกดหน้าท้องมาที่โต๊ะ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ความเสียดมันลดลงไปเลยครับ ผมได้แต่กัดฟันทนนั่งรอจนคนอื่นๆกินข้าวเสร็จ พวกเราเดินกลับเข้ามาในโรงเรียน แต่ไอ้อาการเสียดของผมไม่ได้ลดลงเลยครับ ผมว่าผมอึดแล้วนะ แต่ผมก็เริ่มทนต่อไปไม่ไหว ผมเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำอีกรอบ ในขณะที่คนอื่นๆกำลังจะเดินไปที่ห้องซ้อมชมรมดนตรี อาการเสียดหนักขึ้นทุกที ผมเดินไปได้แค่ครึ่งทาง ก็ต้องหยุดเดินยืนกดท้องพิงผนังอาคารร้องโอยเบาๆ ..เชี่ย .กูเป็นอะไรวะ “เฮ้ย! ตาลเป็นไรวะ หน้าตาซีดเชียว” ไอ้เบสต์เดินมาถึงตอนไหนผมไม่ทันได้มอง แต่มันเข้ามาพยุงตัวผมแล้วครับ “กูเสียดท้องว่ะ ..อูยยยย ..” ผมร้องบอกไปตอนนั้นแทบทนไม่ไหวแล้วครับ ต้องเอาสองมือกุมท้องงอตัวอย่างทรมาน “ไหวป่าววะ กูว่ามึงไปนอนห้องพยาบาลก่อนดีกว่า” ไอ้เบสต์รีบหิ้วปีกผมทันที อารมณ์นั้นผมรู้สึกดีจนต้องยิ้มออกมานิดๆ แต่อาการเสียดแม่งกลับเพิ่มขึ้นอีก “สงสัยเพราะกูไม่ได้กินมื้อเช้าว่ะ” ผมบอกไปเพราะคิดว่ามันน่าจะเกี่ยวกัน “งั้นสงสัยโรคกระเพาะแน่เลย” ไอ้เบสต์บอกพลางรีบพยุงผมเดินไป ผมร้องโอดโอยเพราะเสียดท้องมากจริงๆครับ ไอ้เบสต์พยุงผมมาจนถึงห้องพยาบาลแล้วก็รีบเข้าไปบอกอาการให้อาจารย์ฟัง ดีที่มีอาจารย์มาดูแลเพราะกลัวเหตุฉุกเฉินในวันซ้อมใหญ่ ผมเลยได้กินอะลัมมิลค์เคลือบกระเพราะ แล้วนอนพักอยู่บนเตียงในห้องนั้น โดยมีไอ้เบสต์คอยดูอยู่ไม่ห่าง “แล้วใครเค้าใช้ให้มึงอดข้าววะไอ้ตาล” ไอ้เบสต์พูดขึ้น มองผมด้วยสายตาห่วงใย “ก็กูตื่นสายอะ นอนไม่ค่อยหลับ” ผมบอกไปตอนนั้นอาการเสียดเริ่มดีขึ้นบ้างแล้ว “มีเรื่องห่าไรคิดนักหนาวะ ถึงนอนไม่หลับ” ไอ้เบสต์ซักต่อ ทำเอาผมร้อนหน้าวูบวาบ ก็เหตุที่ผมนอนไม่หลับ เพราะคิดเรื่องไอ้มึงนี่แหละไอ้เบสต์ “มึงไปซ้อมก่อนเหอะ กูว่า กูดีขึ้นแล้วว่ะ” ผมบอกออกไปเพราะรู้สึกเกรงใจมันครับ “กูจะอยู่ดูมึงอีกซักพักแล้วค่อยไป” ไอ้เบสต์พูดเสียงเข้มจ้องตาผมก่อนจะเม้มปากเหมือนจะพูดอะไรออกมาแต่ก็ไม่พูด “ขอบใจว่ะ” ผมพูดออกไปเพราะจริงๆก็รู้สึกดีไม่น้อยที่มันมาอยู่ดูแลผมแบบนี้ ไอ้เบสต์ไม่ได้พูดอะไร ยังคงเม้มปากมองมาที่ผม ก่อนที่จะเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ แล้วถอนหายใจออกมา “หลับซักงีบเหอะ ตื่นมาก็คงหาย” ไอ้เบสต์พูดพลางมองผมด้วยสายตาที่ผมเดาไม่ถูกว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่ แต่......ผมรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ ยอมรับว่ารู้สึกสบายใจที่มันมาสัมผัสตัวผมแบบนี้ อีกอย่างอาการเสียดท้องก็ลดลงไปอย่างมาก ผมเลยหลับตาอมยิ้มนิดๆ ..แล้วผมก็หลับไปจริงๆ ผมตื่นมาเจอไอ้นัยนั่งสัปหงกอยู่ใกล้ๆ โดยมีพี่กรและไอ้โนนั่งคุยกันอยู่ด้านหลัง “อ้าว พี่ตาลตื่นแระ” เสียงไอ้โนร้องขึ้นทำเอาไอ้นัยตกใจตื่นมองแบบงงๆ “เป็นไงมั่งตาล ดีขึ้นรึยัง” พี่กรลุกเดินเข้ามาหา ถามอาการอย่างห่วงใย “พี่เห็นหายไปนานเลยโทรตามถึงได้รู้ว่ามานอนอยู่นี่” “น่าจะหายแล้วคับพี่กร” ผมบอกไปเพราะไม่รู้สึกเสียดท้องอีกแล้ว เลยรีบลุกขึ้นนั่ง “โรคกระเพาะแน่ๆ” “ทีหลังอย่าเสือกอดข้าวอีกนะมึง” ไอ้นัยร้องบอก “นี่ไอ้เบสต์เพิ่งออกไปเองแหละ มันนั่งเฝ้ามึงอยู่ตั้งนาน” “อ้าว เหรอวะ” ผมอดดีใจไม่ได้ครับ ที่รู้ว่าไอ้เบสต์มันห่วงผมขนาดนี้ เชี่ย ..ใจแกว่งอีกแระกู “แม่งกว่าจะไปได้ กูไล่แล้วไล่อีก จนพี่อิทโทรมาตามถึงได้ออกไป” ไอ้นัยเล่าเป็นฉากๆ อะไรกันวะ ทำไมกูต้องรู้สึกดีใจขนาดนี้ด้วย รู้ตัวเลยละครับว่าต้องยิ้มออกมาอย่างฝืนไม่ได้ ทำเอาไอ้นัยมองผมอย่างงงๆ พร้อมเกาหัวเกรียนของมันแกรกๆ .. พี่กร ไอ้โน ไอ้นัยและผม พากันไปยืนอยู่หน้าเวทีเพื่อรอดูการซ้อมใหญ่ของชมรมดนตรีอย่างใจจดใจจ่อ ข้างๆพวกผมก็มีน้องๆผู้หญิงกลุ่มใหญ่มายืนดูอยู่ด้วย ผมไม่ต้องเดาเลยละครับ พวกเธอต้องเป็นกลุ่มแฟนคลับของไอ้เอก ไอ้เบสต์และนักร้องคนอื่นๆแน่นอน โห ..น่าสนุกดีว่ะ เสียงตั้งสายกีตาร์ดังออกมาเป็นระยะ เพราะด้านหลังม่านสีน้ำเงินนั่น คงเป็นเครื่องดนตรีชุดใหญ่แน่นอน ผมเองรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยครับ แม้ว่าจะเป็นการซ้อมใหญ่ก็ตาม แต่ถ้าเรามีคนที่เราเชียร์อยู่ มันก็คงต้องรู้สึกแบบนี้เป็นธรรมดา .แล้วผมมาเชียร์ใครกันนะ ผมถามตัวเองแล้วแอบยิ้มออกมาคนเดียว พิธีกรชายหญิงออกมาพูดอีกรอบเมื่อเสียงตั้งสายกีตาร์เงียบลง แม้คิวของทั้งคู่จะดูเป็นการอ่านซะส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความตื่นเต้นของผมลดลงไปเลยสักนิด “และต่อจากนี้ ทุกท่านจะได้พบกับคอนเสิร์ตสนุกๆ จากชมรมดนตรีของโรงเรียนเรา ตอนนี้พวกเค้าพร้อมแล้ว .ไปพบกับคู่แข่งของดีทูบี พวกเค้าคือ......เอทูบีค่า ..” ผ้าม่านสีน้ำเงินเริ่มเปิดออกจนเห็นไอ้เบสต์ ไอ้เอก และไอ้บอมบ์ยืนหันหลังอย่างสุดเท่ เสียงกรี๊ดของนักเรียนหญิงกลุ่มนั้นดังสนั่น แต่พวกผมก็ไม่ยอมแพ้ ส่งเสียงวี๊ดวิ่วแข่งกับพวกเธอด้วย จนกระทั่งเสียงกรี๊ดเบาลง ทุกสายตาจ้องมองไปยังนักร้องทั้งสามคนบนเวที ผมยอมรับเลยละครับว่าหัวใจของผมเต้นระทึก “ ต่อหน้าฉันเธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร ..หา ” เสียงไอ้เอกก้องกังวานมากจนขนผมลุกซู่ไปทั้งแขน ก่อนที่พวกมันจะค่อยๆหันหน้ามาทางคนดูทั้งสามคน ทำเอาเสียงกรี๊ดหนักกว่าเก่า พวกผมเองตะเบ็งเสียงเชียร์ออกไปอย่างลืมตัว ไอ้เอกร้องนำโดยมีไอ้เบสต์กับไอ้บอมบ์คอยช่วยประสาน แม่งสุดๆเลยครับ เพราะรู้สึกเหมือนกำลังดูคอนเสิร์ตจริงๆ ของนักร้องดังๆอย่างไงอย่างงั้น เพลงแรกจบลงด้วยเสียงกรี๊ดสนั่น นี่แค่มากันไม่เยอะเท่าไหร่ เสียงของพวกเธอยังดีงได้ขนาดนี้ แต่มันก็เป็นสีสันให้คนอื่นไรู้สึกคึกคักตามไปด้วย คิวถัดมาเป็นคิวของไอ้เบสต์ มันเปลี่ยนมายืนตรงกลางแทนไอ้เอก .ไอ้เบสต์ดูเด่นมากครับ มันเท่จริงๆ จนแฟนคลับของมันพากันกรี๊ดเสียงดัง เสียงเพลงคนใจอ่อนดังขึ้นท่ามกลางเสียงกรี๊ด ผมเพิ่งเคยได้ยินเสียงไอ้เบสต์ร้องเป็นงานป็นการก็ครั้งนี้ แม่งร้องเพลงโคตรเพราะเลยครับ แถมหน้าตาของมันยังออกอาการเศร้าๆอีกด้วย ลึกลงไปในสายตาของมันดูเหมือนมีอะไรแฝงอยู่ ใจผมสั่นอีกแล้วสิครับ รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ใครกันนะที่ทำให้มันเศร้าได้ขนาดนี้ คงเป็นคนที่มันต้องรู้สึกดีๆกับเค้าแน่นอน เฮ้อ ..เจ็บแปล๊บที่ใจอีกแล้วกู จากนั้นก็เป็นคิว ของไอ้บอมบ์ที่เปลี่ยนมายืนตรงกลาง เสียงกรี๊ดดังมาจากด้านหลังพวกผม ทำเอาต้องหันกลับไปมอง ก็เห็นนักเรียนหญิงกลุ่มนึง เดาได้เลยครับว่าต้องมาจากโรงเรียนไอ้บอมบ์แน่นอน โห ..นี่ขนาดซ้อมนะเนี่ย ยังไม่ยอมแพ้กันเลย จบสามเพลงแรกพิธีกรก็ออกมาพูดเบรกเล็กน้อย ก่อนจะส่งต่อให้นักร้องอีกสองคนที่เลียนแบบคู่ดูโอ ลิฟท์กับออย ซึ่งก็สร้างเสียงกรี๊ดได้ดังไม่แพ้สามคนแรก ผมเพลินกับการแสดงอย่างมากเลยครับ ไม่อยากคิดว่าวันจริงจะตื่นเต้นกว่านี้อีกแค่ไหน นักร้องทุกคนได้แจ้งเกิดกันแน่นอน การหยิบเอาเพลงดังของกลุ่มวัยรุ่นมาร้อง มันก็ได้เปรียบอยู่แล้ว “ มีบางคำที่อยากบอกกับเธอ จิตใจบางคนที่เหม่อเพราะคิดถึงเธอ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง และไม่รู้ว่าเธอจะรังเกียจไหม .” เสียงเพลงที่ไอ้เบสต์ออกมาร้องเดี่ยวในเพลงสุดท้าย ..ทำเอาหน้าผมร้อนฉ่าๆขึ้นมาทันที .ผมไม่อยากบอกเลยครับ ว่าผมกำลังคิดเหมือนเนื้อเพลงๆนี้ .แต่......มันใช่......ใช่ที่สุด “ .ก็ยังเดาใจไม่ถูกอยากจะรู้ แต่ใครคนนึงรักเธอหมดทั้งหัวใจ อยากให้เค้าคนนั้นทำอะไร เพื่อให้เธอได้พอเข้าใจว่าฉันรักเธอ ..........” สายตาไอ้เบสต์มองมาที่ผม ทำเอาหน้าผมยิ่งร้อนกว่าเก่า รู้ตัวเลยครับว่าหน้าผมต้องแดงออกมาแน่ๆ โอย ผมอายมันเหลือเกินครับ เหมือนมันอ่านใจผมได้ .เชี่ย กูเขินว่ะ “ ..พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักหมดใจ ถ้ารู้ว่าชอบอะไรจะหาให้เธอ พูดไม่ค่อยเก่งแต่ฉันรักเธอ อย่าปล่อยให้เผลอให้รักเธอข้างเดียว ..” ไอ้เบสต์เหมือนกำลังจ้องตาผมอยู่ เพราะมันไม่ละสายตาออกไปที่อื่นเลย .โอย ..ไม่ไหวแล้วครับ ผมยืนฟังไอ้เบสต์ร้องต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ผมรีบหันหน้าหนี แล้วแทรกตัวฝ่าคนที่กำลังยืนดูออกไปด้านนอกทันที ผมออกมายืนหลับตากุมขมับตัวเองอยู่ด้านหน้าหอประชุม เสียงเพลงที่ไอ้เบสต์ร้องยังดังออกมาให้ได้ยิน อะไรกันวะ ทำไมกูถึงไม่เอาไหนแบบนี้ ..ไอ้ตาลสุดซ่าส์กลับต้องมาหวั่นไหวกับผู้ชายที่กูเย็ดกับมันแค่ครั้งเดียวเนี่ยนะ ..ฮือๆๆๆ กูอยากร้องไห้โว้ย!!!!!!

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >[font face=tahoma size=5 >color=#CC0099]ผมกลับมานอนเอาแขนก่ายหน้าผากอยู่ในห้อง >ตาก็มองจอทีวีไปแต่ใจมันไม่ได้อยู่กับทีวีเลยซักนิด >เพราะในหัวผมมีแต่อะไรก็ไม่รู้วุ่นวายเต็มไปหมด เฮ้อ ไอ้ตาลนะไอ้ตาล > >ผมนึกอายตัวเองจริงๆครับ เรื่องที่ผมทำลงไปทั้งหมดในวันนี้ >ทั้งเรื่องปัดแก้วตกพื้น >และเรื่องโทรหาไอ้เบสต์เพราะคิดว่ามันไปนอนกับไอ้บอมบ์ นี่กูเป็นไปได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ > >หรือผมควรจะหยุดความคิดเหล่านี้ให้ได้ และทำตัวตามปรกติ >เพราะผมก็ไม่รู้ว่าไอ้เบสต์มันคิดอะไรอยู่ >มันอาจไม่ได้คิดอะไรเลยก็ได้ ผมต่างหากที่คิดไปเองทั้งหมด > >มันยังทันใช่มั้ยวะที่กูจะตัดใจ เพราะแค่เอากันครั้งเดียว >มันคงทำได้ไม่ยากหรอกมั้ง และอีกอย่าง >เราก็มีแฟนผู้หญิงอยู่แล้วด้วย เราน่าจะคิดถึงแฟนเราสิ >มาคิดถึงไอ้เบสต์ทำไมกันวะ > >“เป็นไรไปน่ะตาล” พี่แอนร้องทัก ทำเอาผมตกใจ >“นอนพลิกตัวไปมากี่รอบแล้วก็ไม่รู้” > >“ปละ ..เปล่า พี่แอน มันร้อนอะ” >ผมรีบปฏิเสธแถมอ้างไปเรื่อยเปื่อย > >“พัดลมจ่อขนาดนั้นยังจะมาบอกร้อน” พี่แอนสวนทันควัน >“พี่เห็นเหม่อๆมาสองสามวันแล้วนะ >มีอะไรกลุ้มใจก็บอกพี่ได้นะตาล” > >“ไม่มีไรพี่แอน เดี๋ยวก็หาย” >ผมบอกไปแบบนั้นเพราะคิดแล้วว่าจะตัดใจให้ได้แน่นอน > >ใช่ ..ผมจะตัดใจ ผมว่ามันคงไม่ยากอะไรหรอกมั้ง >เพราะผมก็เพิ่งเจอมันได้ไม่กี่วัน >นอกจากการเย็ดกันครั้งนั้นแล้ว >ก็ยังไม่มีอะไรให้เราต้องจดจำอีกนี่หว่า > >...................... > >ผมตกใจตื่นมาเอาเกือบสิบโมงเลยครับ เวรแระ ว่าจะไปดูไอ้เอกซ้อมใหญ่นี่หว่า .จะทันมั้ยเนี่ยกู พี่แอนออกไปไหนแล้วก็ไม่รู้ครับ >ผมเลยรีบกระโดดเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างรวดเร็วแล้วก็รีบแต่งตัวออกมาทันที > >ผมวิ่งกระหืดกระหอบไปถึงหอประชุมเอาเกือบสิบเอ็ดโมง >ดีที่ไปเจอพี่กร ไอ้นัยและไอ้โน ยืนดูอยู่แถวๆประตูทางเข้า >ผมเลยรีบวิ่งไปหาทันที > >“ไอ้เอกร้องไปรึยังวะ” ผมถามไอ้นัยด้วยเสียงเหนื่อยหอบ >พลางเอามือกดท้องเพราะรู้สึกเสียดๆ ที่ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย > >“ยังว่ะ” ไอ้นัยหันมาบอก “จบการแสดงอีกสองชุดก่อน >ไอ้เอกถึงจะร้องเพลงรักคุณปิดท้ายรายการช่วงเช้า” > >“ดีนะที่กูมาทัน แม่งเสือกตื่นสาย” >ผมยังคงหอบอยู่อย่างต่อเนื่องแต่ค่อยๆเบาลงแล้ว > >“กินข้าวมารึยัง ตาล” พี่กรร้องถาม > >“ยังคับ ..ผมว่าจะดูไอ้เอกก่อน แล้วค่อยไปกินคับ” >ผมบอกไปเพราะยังไม่รู้สึกหิวเท่าไหร่ >อยากกินน้ำมากกว่า ..เออ .แต่มันวันหยุดนี่หว่า >ใครจะมาขายน้ำในโรงเรียนละวะ >งั้นรอกินน้ำตอนไปกินข้าวรวดเดียวเลยละกัน > >“อ้าวตาล มานานรึยังวะ” เสียงไอ้เบสต์ดังมาจากด้านหลัง >ทำเอาผมหน้าร้อนวูบขึ้นมาทันที >ก่อนจะปั้นหน้าให้เป็นปรกติที่สุดแล้วหันไปมอง > >“อ๋อ ..เพิ่งมาว่ะ” ผมยิ้มออกไปแบบเจื่อนๆ >เพราะหันไปเห็นไอ้เบสต์เดินนำมาพร้อมกับไอ้บอมบ์ >ตามมาด้วยพี่อิทและนักร้องคนอื่นๆ .เชี่ย ทำไมกูต้องใจสั่นๆวะ > >“พวกกูหยุดซ้อมเพลงมาเชียร์ไอ้เอกก่อน” >ไอ้เบสต์บอกแล้วเดินมาโอบไหล่ผม แต่ผมรีบเดินหลบฉากออกมาทันที >เพราะกลัวจะหวั่นไหวไปกับสัมผัสของมัน > >ไอ้เบสต์มองหน้าผมแล้วขมวดคิ้วแบบงงๆ >ก่อนจะหันกลับมองทางหน้าเวที กูขอโทษนะไอ้เบสต์ กูว่ากูทำดีที่สุดแล้วว่ะ > >“ไปดูใกล้ๆกันดีกว่าคัฟพี่ๆ จะได้เห็นพี่เอกชัดๆ” >ไอ้บอมบ์ร้องบอกก่อนจะลากแขนไอ้เบสต์พาเดินไปด้านหน้า > >พวกเราทั้งหมดเลยรีบเดินตามไป พอไปถึงด้านหน้าเวที >ไอ้เบสต์ก็เอามือโอบไหล่ไอ้บอมบ์ เวร ใจกูสั่นอีกแระ ผมพยายามไม่มองและไม่คิด >รีบจ้องมองดูการแสดงบนเวทีเพื่อจะได้ไม่ต้องสนใจมองไปทางไอ้เบสต์ให้ใจแกว่งอีก > >“และก็ได้เวลาของการแสดงชุดสุดท้ายของช่วงเช้าแล้วนะคะ” >เสียงพิธีกรประกาศเสียงดัง “ขอเชิญทุกๆท่านพบกับ น้องเอกพัฒน์ >จากห้อง ม.5/1 และน้องๆแดนเซอร์สาวสวยครบทีม >ในเพลง ..รักคุณยิ่งกว่าใคร เชิญรับชมได้แล้วค่า” > >เสียงอินโทรเร้าใจดังขึ้น >ผมอดตื่นเต้นไม่ได้ครับที่เห็นแดนเซอร์ทยอยวิ่งกันออกมาเป็นแถว >ก่อนจะเข้าตามตำแหน่งของตัวเองแล้วเต้นอย่างพร้อมเพรียง > >“รักคุณเสียยิ่งกว่าใคร มอบกล่องดวงใจเอาไว้ที่คุณ” > >ไอ้เอกเดินร้องเพลงออกมาจากด้านข้างเวที >เสียงแม่งโคตรเพราะเลยครับ >พวกผมเลยส่งเสียงวี๊ดวิ่วแล้วปรบมือลั่น >แต่ยังแพ้กลุ่มน้องๆผู้หญิงข้างๆ พวกผมครับ >เพราะพวกเธอพากันกรี๊ดเสียงดัง >เพิ่มบรรยากาศให้คึกคักเข้าไปอีก > >ไอ้เอกดูหล่อจริงๆครับ แม้ยังไม่ได้ใส่ชุดแสดงจริงก็ตาม >ท่าทางที่มันร้องและเต้น >ไม่มีอาการเก้ๆกังๆเหมือนช่วงแรกๆที่เริ่มฝึกเลยละครับ >มันดูพลิ้วและมั่นใจอย่างกับนักร้องอาชีพ >สมแล้วที่มันซ้อมหนักแทบทุกวัน > >พี่กรยืนกอดอกมองดูพลางยิ้มอย่างภูมิใจ ใช่สินะ >แกสอนของแกมาตั้งเป็นเดือน >แล้วแกก็ยังรักไอ้เอกเหมือนน้องชายแท้ๆของแกอีก >จะไม่ให้ยิ้มแก้มปริแบบนี้ได้ไงละวะ > >ช่วงกลางเพลง น้องๆผู้หญิงกลุ่มนั้น ก็พากันวิ่งไปติดขอบเวที >ก่อนจะยื่นดอกกุหลาบให้ไอ้เอกคนละดอกสองดอก โห ..นี่แค่ซ้อมใหญ่นะเนี่ย >เพื่อนกูดังใหญ่แล้วโว้ย ฮ่าๆ > >เพลงจบลงอย่างสวยงาม พวกผมก็ส่งเสียงวี๊ดวิ่วกันดังสนั่น >น้องๆผู้หญิงกลุ่มนั้นก็พากันกรี๊ดส่งท้ายแข่งกับพวกเราด้วย >ไอ้เอกและแดนเซอร์พากันเดินมาโค้งคำนับผู้ชมด้านหน้า >ก่อนจะทยอยเดินเข้าไปด้านหลังเวที >พร้อมเสียงปรบมือดังสนั่นจากทุกคนที่มาดูการซ้อมใหญ่อยู่ในอาคาร > > . > >พวกเราพากันไปกินข้าวกลางวันที่ด้านหน้าโรงเรียน >ไอ้เบสต์นั่งเยื้องๆกับผม >มันเหลือบตามองผมนิดนึงแล้วก็หลบตาอย่างงอนๆ >ผมรู้สึกใจแป้วๆยังไงก็ไม่รู้ครับ แต่จะพูดอะไรก็คงไม่ได้ >ผมก็เลยตั้งหน้าตั้งตากินใหญ่ ประกอบกับหิวจัดด้วย >เลยทำให้ข้าวหมดจานอย่างรวดเร็ว > >ดีที่ไอ้บอมบ์และคนอื่นๆพากันคุยเสียงดังลั่น >เลยทำให้ไม่มีใครสนใจผมและไอ้เบสต์ >ที่ต่างเงียบกันไป เฮ้อ นี่กูทำถูกแล้วใช่ป่าววะ > >ผมเริ่มรู้สึกเสียดท้องขึ้นมาครับ >เลยขอตัวเข้าห้องน้ำเพราะคิดว่าถ้าไปนั่งถ่ายแล้วคงจะดีขึ้น >แต่มันไม่ใช่เลยครับ >ผมกลับยิ่งปวดมากขึ้นทุกที ..เชี่ย ทำไมถึงเสียดแบบนี้วะ ..อูย > >ผมเดินกดหน้าท้องมาที่โต๊ะ >แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ความเสียดมันลดลงไปเลยครับ >ผมได้แต่กัดฟันทนนั่งรอจนคนอื่นๆกินข้าวเสร็จ > >พวกเราเดินกลับเข้ามาในโรงเรียน >แต่ไอ้อาการเสียดของผมไม่ได้ลดลงเลยครับ ผมว่าผมอึดแล้วนะ >แต่ผมก็เริ่มทนต่อไปไม่ไหว ผมเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำอีกรอบ >ในขณะที่คนอื่นๆกำลังจะเดินไปที่ห้องซ้อมชมรมดนตรี > > >อาการเสียดหนักขึ้นทุกที ผมเดินไปได้แค่ครึ่งทาง >ก็ต้องหยุดเดินยืนกดท้องพิงผนังอาคารร้องโอยเบาๆ ..เชี่ย .กูเป็นอะไรวะ > >“เฮ้ย! ตาลเป็นไรวะ หน้าตาซีดเชียว” >ไอ้เบสต์เดินมาถึงตอนไหนผมไม่ทันได้มอง >แต่มันเข้ามาพยุงตัวผมแล้วครับ > >“กูเสียดท้องว่ะ ..อูยยยย ..” >ผมร้องบอกไปตอนนั้นแทบทนไม่ไหวแล้วครับ >ต้องเอาสองมือกุมท้องงอตัวอย่างทรมาน > >“ไหวป่าววะ กูว่ามึงไปนอนห้องพยาบาลก่อนดีกว่า” >ไอ้เบสต์รีบหิ้วปีกผมทันที >อารมณ์นั้นผมรู้สึกดีจนต้องยิ้มออกมานิดๆ >แต่อาการเสียดแม่งกลับเพิ่มขึ้นอีก > >“สงสัยเพราะกูไม่ได้กินมื้อเช้าว่ะ” >ผมบอกไปเพราะคิดว่ามันน่าจะเกี่ยวกัน > >“งั้นสงสัยโรคกระเพาะแน่เลย” ไอ้เบสต์บอกพลางรีบพยุงผมเดินไป > >ผมร้องโอดโอยเพราะเสียดท้องมากจริงๆครับ >ไอ้เบสต์พยุงผมมาจนถึงห้องพยาบาลแล้วก็รีบเข้าไปบอกอาการให้อาจารย์ฟัง >ดีที่มีอาจารย์มาดูแลเพราะกลัวเหตุฉุกเฉินในวันซ้อมใหญ่ >ผมเลยได้กินอะลัมมิลค์เคลือบกระเพราะ >แล้วนอนพักอยู่บนเตียงในห้องนั้น >โดยมีไอ้เบสต์คอยดูอยู่ไม่ห่าง > >“แล้วใครเค้าใช้ให้มึงอดข้าววะไอ้ตาล” ไอ้เบสต์พูดขึ้น >มองผมด้วยสายตาห่วงใย > >“ก็กูตื่นสายอะ นอนไม่ค่อยหลับ” >ผมบอกไปตอนนั้นอาการเสียดเริ่มดีขึ้นบ้างแล้ว > >“มีเรื่องห่าไรคิดนักหนาวะ ถึงนอนไม่หลับ” ไอ้เบสต์ซักต่อ >ทำเอาผมร้อนหน้าวูบวาบ ก็เหตุที่ผมนอนไม่หลับ >เพราะคิดเรื่องไอ้มึงนี่แหละไอ้เบสต์ > >“มึงไปซ้อมก่อนเหอะ กูว่า กูดีขึ้นแล้วว่ะ” >ผมบอกออกไปเพราะรู้สึกเกรงใจมันครับ > >“กูจะอยู่ดูมึงอีกซักพักแล้วค่อยไป” >ไอ้เบสต์พูดเสียงเข้มจ้องตาผมก่อนจะเม้มปากเหมือนจะพูดอะไรออกมาแต่ก็ไม่พูด > >“ขอบใจว่ะ” >ผมพูดออกไปเพราะจริงๆก็รู้สึกดีไม่น้อยที่มันมาอยู่ดูแลผมแบบนี้ > >ไอ้เบสต์ไม่ได้พูดอะไร ยังคงเม้มปากมองมาที่ผม >ก่อนที่จะเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ แล้วถอนหายใจออกมา > >“หลับซักงีบเหอะ ตื่นมาก็คงหาย” >ไอ้เบสต์พูดพลางมองผมด้วยสายตาที่ผมเดาไม่ถูกว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่ > >แต่......ผมรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ >ยอมรับว่ารู้สึกสบายใจที่มันมาสัมผัสตัวผมแบบนี้ >อีกอย่างอาการเสียดท้องก็ลดลงไปอย่างมาก >ผมเลยหลับตาอมยิ้มนิดๆ ..แล้วผมก็หลับไปจริงๆ > >ผมตื่นมาเจอไอ้นัยนั่งสัปหงกอยู่ใกล้ๆ >โดยมีพี่กรและไอ้โนนั่งคุยกันอยู่ด้านหลัง > >“อ้าว พี่ตาลตื่นแระ” >เสียงไอ้โนร้องขึ้นทำเอาไอ้นัยตกใจตื่นมองแบบงงๆ > >“เป็นไงมั่งตาล ดีขึ้นรึยัง” พี่กรลุกเดินเข้ามาหา >ถามอาการอย่างห่วงใย >“พี่เห็นหายไปนานเลยโทรตามถึงได้รู้ว่ามานอนอยู่นี่” > >“น่าจะหายแล้วคับพี่กร” ผมบอกไปเพราะไม่รู้สึกเสียดท้องอีกแล้ว >เลยรีบลุกขึ้นนั่ง “โรคกระเพาะแน่ๆ” > >“ทีหลังอย่าเสือกอดข้าวอีกนะมึง” ไอ้นัยร้องบอก >“นี่ไอ้เบสต์เพิ่งออกไปเองแหละ มันนั่งเฝ้ามึงอยู่ตั้งนาน” > >“อ้าว เหรอวะ” ผมอดดีใจไม่ได้ครับ >ที่รู้ว่าไอ้เบสต์มันห่วงผมขนาดนี้ เชี่ย ..ใจแกว่งอีกแระกู > >“แม่งกว่าจะไปได้ กูไล่แล้วไล่อีก >จนพี่อิทโทรมาตามถึงได้ออกไป” ไอ้นัยเล่าเป็นฉากๆ > >อะไรกันวะ ทำไมกูต้องรู้สึกดีใจขนาดนี้ด้วย >รู้ตัวเลยละครับว่าต้องยิ้มออกมาอย่างฝืนไม่ได้ >ทำเอาไอ้นัยมองผมอย่างงงๆ พร้อมเกาหัวเกรียนของมันแกรกๆ > > .. > >พี่กร ไอ้โน ไอ้นัยและผม >พากันไปยืนอยู่หน้าเวทีเพื่อรอดูการซ้อมใหญ่ของชมรมดนตรีอย่างใจจดใจจ่อ >ข้างๆพวกผมก็มีน้องๆผู้หญิงกลุ่มใหญ่มายืนดูอยู่ด้วย ผมไม่ต้องเดาเลยละครับ >พวกเธอต้องเป็นกลุ่มแฟนคลับของไอ้เอก >ไอ้เบสต์และนักร้องคนอื่นๆแน่นอน โห ..น่าสนุกดีว่ะ > >เสียงตั้งสายกีตาร์ดังออกมาเป็นระยะ >เพราะด้านหลังม่านสีน้ำเงินนั่น >คงเป็นเครื่องดนตรีชุดใหญ่แน่นอน >ผมเองรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยครับ แม้ว่าจะเป็นการซ้อมใหญ่ก็ตาม >แต่ถ้าเรามีคนที่เราเชียร์อยู่ >มันก็คงต้องรู้สึกแบบนี้เป็นธรรมดา .แล้วผมมาเชียร์ใครกันนะ ผมถามตัวเองแล้วแอบยิ้มออกมาคนเดียว > >พิธีกรชายหญิงออกมาพูดอีกรอบเมื่อเสียงตั้งสายกีตาร์เงียบลง >แม้คิวของทั้งคู่จะดูเป็นการอ่านซะส่วนใหญ่ >แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความตื่นเต้นของผมลดลงไปเลยสักนิด > >“และต่อจากนี้ ทุกท่านจะได้พบกับคอนเสิร์ตสนุกๆ >จากชมรมดนตรีของโรงเรียนเรา >ตอนนี้พวกเค้าพร้อมแล้ว .ไปพบกับคู่แข่งของดีทูบี >พวกเค้าคือ......เอทูบีค่า ..” > >ผ้าม่านสีน้ำเงินเริ่มเปิดออกจนเห็นไอ้เบสต์ ไอ้เอก >และไอ้บอมบ์ยืนหันหลังอย่างสุดเท่ >เสียงกรี๊ดของนักเรียนหญิงกลุ่มนั้นดังสนั่น >แต่พวกผมก็ไม่ยอมแพ้ ส่งเสียงวี๊ดวิ่วแข่งกับพวกเธอด้วย > >จนกระทั่งเสียงกรี๊ดเบาลง >ทุกสายตาจ้องมองไปยังนักร้องทั้งสามคนบนเวที >ผมยอมรับเลยละครับว่าหัวใจของผมเต้นระทึก > >“ ต่อหน้าฉันเธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร ..หา ” >เสียงไอ้เอกก้องกังวานมากจนขนผมลุกซู่ไปทั้งแขน >ก่อนที่พวกมันจะค่อยๆหันหน้ามาทางคนดูทั้งสามคน >ทำเอาเสียงกรี๊ดหนักกว่าเก่า >พวกผมเองตะเบ็งเสียงเชียร์ออกไปอย่างลืมตัว > >ไอ้เอกร้องนำโดยมีไอ้เบสต์กับไอ้บอมบ์คอยช่วยประสาน แม่งสุดๆเลยครับ >เพราะรู้สึกเหมือนกำลังดูคอนเสิร์ตจริงๆ >ของนักร้องดังๆอย่างไงอย่างงั้น > >เพลงแรกจบลงด้วยเสียงกรี๊ดสนั่น นี่แค่มากันไม่เยอะเท่าไหร่ >เสียงของพวกเธอยังดีงได้ขนาดนี้ >แต่มันก็เป็นสีสันให้คนอื่นไรู้สึกคึกคักตามไปด้วย > >คิวถัดมาเป็นคิวของไอ้เบสต์ >มันเปลี่ยนมายืนตรงกลางแทนไอ้เอก .ไอ้เบสต์ดูเด่นมากครับ >มันเท่จริงๆ จนแฟนคลับของมันพากันกรี๊ดเสียงดัง > >เสียงเพลงคนใจอ่อนดังขึ้นท่ามกลางเสียงกรี๊ด >ผมเพิ่งเคยได้ยินเสียงไอ้เบสต์ร้องเป็นงานป็นการก็ครั้งนี้ แม่งร้องเพลงโคตรเพราะเลยครับ >แถมหน้าตาของมันยังออกอาการเศร้าๆอีกด้วย ลึกลงไปในสายตาของมันดูเหมือนมีอะไรแฝงอยู่ ใจผมสั่นอีกแล้วสิครับ >รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ใครกันนะที่ทำให้มันเศร้าได้ขนาดนี้ >คงเป็นคนที่มันต้องรู้สึกดีๆกับเค้าแน่นอน เฮ้อ ..เจ็บแปล๊บที่ใจอีกแล้วกู > >จากนั้นก็เป็นคิว ของไอ้บอมบ์ที่เปลี่ยนมายืนตรงกลาง >เสียงกรี๊ดดังมาจากด้านหลังพวกผม ทำเอาต้องหันกลับไปมอง >ก็เห็นนักเรียนหญิงกลุ่มนึง >เดาได้เลยครับว่าต้องมาจากโรงเรียนไอ้บอมบ์แน่นอน โห ..นี่ขนาดซ้อมนะเนี่ย >ยังไม่ยอมแพ้กันเลย > >จบสามเพลงแรกพิธีกรก็ออกมาพูดเบรกเล็กน้อย >ก่อนจะส่งต่อให้นักร้องอีกสองคนที่เลียนแบบคู่ดูโอ ลิฟท์กับออย >ซึ่งก็สร้างเสียงกรี๊ดได้ดังไม่แพ้สามคนแรก > >ผมเพลินกับการแสดงอย่างมากเลยครับ >ไม่อยากคิดว่าวันจริงจะตื่นเต้นกว่านี้อีกแค่ไหน >นักร้องทุกคนได้แจ้งเกิดกันแน่นอน >การหยิบเอาเพลงดังของกลุ่มวัยรุ่นมาร้อง >มันก็ได้เปรียบอยู่แล้ว > >[font face=tahoma size=5 >color=green]“ มีบางคำที่อยากบอกกับเธอ >จิตใจบางคนที่เหม่อเพราะคิดถึงเธอ >แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง >และไม่รู้ว่าเธอจะรังเกียจไหม .”[font] > >[font face=tahoma size=5 >color=#CC0099]เสียงเพลงที่ไอ้เบสต์ออกมาร้องเดี่ยวในเพลงสุดท้าย ..ทำเอาหน้าผมร้อนฉ่าๆขึ้นมาทันที .ผมไม่อยากบอกเลยครับ >ว่าผมกำลังคิดเหมือนเนื้อเพลงๆนี้ .แต่......มันใช่......ใช่ที่สุด[font] > >[font face=tahoma size=5 >color=green]“ .ก็ยังเดาใจไม่ถูกอยากจะรู้ >แต่ใครคนนึงรักเธอหมดทั้งหัวใจ > >อยากให้เค้าคนนั้นทำอะไร เพื่อให้เธอได้พอเข้าใจว่าฉันรักเธอ > >..........” [font] > > >[font face=tahoma size=5 >color=#CC0099]สายตาไอ้เบสต์มองมาที่ผม >ทำเอาหน้าผมยิ่งร้อนกว่าเก่า >รู้ตัวเลยครับว่าหน้าผมต้องแดงออกมาแน่ๆ โอย ผมอายมันเหลือเกินครับ >เหมือนมันอ่านใจผมได้ .เชี่ย กูเขินว่ะ[font] > > >[font face=tahoma size=5 >color=green]“ ..พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักหมดใจ >ถ้ารู้ว่าชอบอะไรจะหาให้เธอ >พูดไม่ค่อยเก่งแต่ฉันรักเธอ >อย่าปล่อยให้เผลอให้รักเธอข้างเดียว ..”[font] > >[font face=tahoma size=5 >color=#CC0099]ไอ้เบสต์เหมือนกำลังจ้องตาผมอยู่ >เพราะมันไม่ละสายตาออกไปที่อื่นเลย .โอย ..ไม่ไหวแล้วครับ >ผมยืนฟังไอ้เบสต์ร้องต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ผมรีบหันหน้าหนี >แล้วแทรกตัวฝ่าคนที่กำลังยืนดูออกไปด้านนอกทันที > >ผมออกมายืนหลับตากุมขมับตัวเองอยู่ด้านหน้าหอประชุม >เสียงเพลงที่ไอ้เบสต์ร้องยังดังออกมาให้ได้ยิน อะไรกันวะ ทำไมกูถึงไม่เอาไหนแบบนี้ ..ไอ้ตาลสุดซ่าส์กลับต้องมาหวั่นไหวกับผู้ชายที่กูเย็ดกับมันแค่ครั้งเดียวเนี่ยนะ ..ฮือๆๆๆ >กูอยากร้องไห้โว้ย!!!!!![font] Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.