We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ

ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message "RE: เรื่องแต่ง กลกามรักfuck พี่น้องสุด hot" Posted by มดตะนอย on 29-Jun-15 at 09:18 PM ทันทีที่สายน้ำเย็นชุ่มชื่นจากฝักบัวพุ่งละอองน้ำเป็นสายราดรดชโลมตลอดทั้งใบหน้าและกล้ามแน่นขาวเปล่าเปลือยทุกส่วนสัดของนิสิตหนุ่ม เป็นครั้งแรกในรอบวันที่เจ้ากันต์รู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาก มันยกมือขึ้นลูบหน้าแล้วหลับตาลง แม้ร่างกายจะได้ชำระคราบสิ่งสกปรกที่ติดอยู่ตามเนื้อตัวออกจนหมดสิ้นแล้ว แต่ความทรงจำเกี่ยวกับบทเริงรักของมัน ทั้งกับชายและหญิงที่เพิ่งผ่านมาหมาดๆ ยังคงทำให้อารมณ์ของมันยังคงขุ่นมัวด้วยความกลัดกลุ้ม กับน้องพู่ที่เพิ่งจะเดินออกจากห้องไปด้วยอาการกระโผลกกระเผลกนี่ไม่เท่าไหร่ เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับหนุ่มหล่ออย่างมันที่จะมีหญิงสาวสวยและร่านอย่างน้องชมพู่มาเสนอตัวถึงที่............. คิดถึงบทรักที่เร่าร้อนที่ผ่านมาหยกๆ กับเพื่อนสาวร่วมสถาบัน เด็กหนุ่มก็หน้าซีด เพราะหน้ามืดแท้ๆ ชิบหาย นี่กูก็ล่อน้องพู่แม่งสด ๆ ลืมป้องกันเสียสนิท หวังว่าคงไม่ท้องนะ เฮ้อ คิดแล้วเซ็งชิบ กูยังเรียนอยู่นะโว๊ย ยังไม่อยากเป็นพ่อคน แล้วอีกอย่าง...คิดไม่ออกจริงๆ อย่างพฤติกรรมน้องชมพู่ที่พาตัวเองมาให้ฝ่ายชายเย็ดหีถึงคอนโดนี่ จะมีพ่อแม่ที่ไหนว่ะ ที่จะอ้าแขนรับผู้หญิงแบบยัยนี่มาเป็นลูกสะใภ้ด้วยความปลาบปลื้มเต็มใจ สมญาฉาวสนั่นของน้องพู่นี่ก็ดังพอๆ กับความสวยเอ็กซ์เซ็กซ์จัด.....อีพู่กี๊กมั่วตัวผู้ทุกสถาบัน! ทว่า...สิ่งที่มันหวาดวิตกเรื่องน้องพู่นั้นเทียบไม่ได้เลยกับความพลาดพลั้งกึ่งถูกบังคับและสมยอมกับลูกศิษย์ชายวัยแตกพาน คนที่ซึ่งตอนแรกมันประมาทคิดว่า ไร้เดียงสาและไม่มีพิษสง ที่ไหนได้....กลับเป็นตัวมันเองที่ถูกเล่นเอาเสียอ่วม ! คิดแล้วเจ็บใจไม่หาย....... สีหน้าของติวเตอร์หนุ่มหล่อมีเลือดฝาดขึ้นเป็นริ้วๆ ทุกครั้งเมื่อคิดถึงกิจกรรมเร่าร้อนที่เกิดขึ้นระหว่างมันกับเจ้าธีร์ แถมเสือผู้หญิงตัวยงอย่างมันกลับพลาดท่า.....กลายเป็นผู้ถูกลูกศิษย์ตัวดีขย่มแบบไม่นับ เฮ้อ ! คิดแล้วเสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชายชะมัด เรื่องนี้จะต้องเป็นความลับตลอดไป จะให้ใครหน้าไหนรู้ไม่ได้เป็นอันขาด มันเงยหน้ารับสายน้ำเย็นที่ยังคงสาดใส่หน้าพลางสบถด่าอยู่ในใจ เอาว่ะ ! ช่างแม่ง ก็แค่เสียตูดให้เจ้าลูกหมาครั้งเดียว จะอะไรกันนักหนา....อย่างมาก ก็ไปลาออกจากการเป็นติวเตอร์ให้เจ้าเด็กนรกนั่นซะ เรื่องมันจะได้จบๆ กันไป หวังว่านะ....... ถึงจะปลอบใจตัวเองแบบนั้น....แต่ลางสังหรณ์เบื้องลึกกลับส่งสัญญาณไปในทางตรงกันข้าม ความหวาดระแวงก็ยังคงปกคลุมอยู่....ไม่จางหายไป มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนก้าวออกมาจากห้องน้ำกระจกใสด้วยเรือนร่างที่เปลือยเปล่า มีเพียงแสงไฟสลัวจากห้องนอนหรูที่ยังคงมืดสนิทจากผ้าม่านที่คลี่ออกมากั้นแสงสว่างจากภายนอก แม้กระนั้น กล้ามเนื้อแน่นขาวเนียนสมส่วนของหนุ่มตี๋เดือนมหาลัยก็ยังดูสว่างโพลนอยู่กลางห้องราวกับรูปสลักโรมันวิจิตรที่ปั้นโดยศิลปินเรืองนาม ท่อนลำสีเนื้อขนาดเขื่องที่ขนาบด้วยถุงไข่สองลูกแกว่งไกวไปมาตามแรงย่างก้าวของผู้ที่เป็นเจ้าของซึ่งกำลังมุ่งตรงไปยังผ้าเช็ดตัวที่พาดไว้บนเก้าอี้ จังหวะนั้นเอง ! หัวใจของเด็กหนุ่มก็กระตุกเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินสัญญาณกรีดร้องแหวกความเงียบของโทรศัพท์สมาร์ทโฟนยี่ห้อหรูรุ่นล่าสุดที่วางไว้ที่หัวเตียง มันเอื้อมมืออันสั่นเทาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูที่หน้าจอก่อนที่จะรู้สึกโล่งใจขึ้นมาครามครัน................. มันกดปุ่มรับสัญญาณจากปลายสายทันที “ สวัสดีครับแม่ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ ” เสียงนุ่มอ่อนโยนคุ้นหูดังอู้อี้มาจากปลายสาย “ แหม ลูกกันต์ จะต้องมีเรื่องอะไรด้วยเหรอจ๊ะที่แม่จะโทรหาลูกเนี่ย ” “ โห นี่น้อยใจเหรอครับ สำหรับกันต์แล้ว สายจากคุณวิจิตราเปิดให้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยคร๊าบบบ ” “ แหม ปากหวานเชียวลูกคนนี้นี่ เอ่อ พูดไปมาเดี๋ยวแม่จะลืมเรื่องที่จะบอกลูกไป คือว่า.... ” “ คือไรครับ ” จับน้ำเสียงมารดาที่ดูจะแผ่วลงเหมือนจะเกรงใจ ก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยสงสัย “ แม่ก็รู้นะว่าลูกหวงความเป็นส่วนตัวมาก แล้วก็ไม่ค่อยอยากให้มีใครเข้ามายุ่มย่ามกับห้องของลูก แต่เผอิญ แม่มีเรื่องจะขอร้องหน่อย ” “ ว่ามาเลยครับ ” อื้อหือ นี่แม่จะทำหน้าไงนะ ถ้ารู้ว่าเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ก็เพิ่งมีสาวสวยบุกเข้ามา “ ยุ่มย่าม ” ถึงที่ในห้อง หวังว่าคงจะไม่มีเรื่อง “ ยุ่งยาก ” ตามมานะ แค่เรื่องไอ้ธีร์ กูก็เครียดจะตายอยู่แล้ว เมื่อเห็นลูกรักเปิดทางแบบนั้น ผู้เป็นแม่ก็รีบพูดต่อด้วยน้ำเสียงโล่งใจ “ อ้อ จริงๆ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกจ๊ะ ลูกยังจำณภีร์ลูกชายคนเดียวของคุณนายพิมพ์ผกรที่เคยอยู่ข้างๆ บ้านเราไหมจ๊ะลูก ” “ อ้อ คุ้นๆ อยู่นะครับแม่ ” แต่ในใจ.....ใครว่ะ..... “ ก็ที่พ่อเค้าเป็นคนอเมริกันไง ตอนนี้ น้องนันท์ โตเป็นหนุ่มหล่อเพี้ยวแล้วนะ เคยเป็นเดือนมหาลัยด้วย เห็นแม่เค้าดันลูกชายคนเดียวสุดฤทธิ์ให้เข้าวงการบันเทิง อ้อ พ่อนันท์มีโฆษณาออนแอร์สองสามตัวแล้วนะ ถ่ายแบบอีกเพียบ กันต์อาจเคยผ่านตามาบ้างแต่อาจไม่รู้ว่าเป็นน้องเค้า ” แม้จะจับเค้าหน้าของคนที่แม่พูดถึงด้วยน้ำเสียงชื่นชมได้ไม่ชัดนัก แต่ก็พอเริ่มคลับคล้ายคลับคลาหน้าตาหล่อเหลาแบบหนุ่มน้อยลูกครึ่งที่มีนัยน์ตาชวนฝัน จมูกโด่งเป็นสันเข้ากับรูปหน้าเพรียวยาว แล้วรอยยิ้มโชว์ฟันขาวเป็นระเบียบตอนที่กำลังดีดกีตาร์ในโฆษณาของร้านปลอดภาษีชื่อดัง ว่ากันว่า เป็นหนุ่มหน้าใหม่ในวงการบันเทิงที่กำลังมาแรงทีเดียว อ้อ คนที่แม่หมายถึงน่าจะเป็นคนนี้ละมั้ง ไอ้กันต์นึกพลางก็ไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจนัก “ แล้วไงครับ แม่ ” “ ก็เนี่ยแหละที่แม่จะขอร้องกันต์ คือ ตอนนี้ น้องเค้ามีแผนจะออกเทปเพลง แล้วเผอิญ ค่ายเพลงที่น้องเค้าดีลด้วยก็อยู่ตึกติดๆ กันกับคอนโดกันต์ แล้วบ้านน้องเค้าก็อยู่ไกล แม่ก็เลย........” เท่านี้ นิสิตหนุ่มก็เดาทางแม่ที่คลั่งว่าที่ดาราออก “ ก็เลยอยากให้น้องเค้ามาค้างกับผมที่นี่ใช่ไหมครับ ” “ ชะ..ใช่จ๊ะ ได้ไหมจ๊ะ ห้องกันต์ก็ออกจะกว้าง แม่เห็นห้องนอนว่างอยู่ห้องหนึ่ง ก็เลย....... ” เจ้ากันต์ถอนหายใจ ถ้าแม่ลงทุนโทรมาขอร้องขนาดนี้ แล้วจะปฏิเสธลงได้ไง “ แล้วน้องเค้าจะพักกับผมนานไหมครับ ” “ ก็ประมาณสามเดือนจ๊ะ ได้ไหมลูก แต่ถ้าลูกลำบากใจจริงๆ แม่ก้อจะปฏิเสธทางนั้นให้ ” “ ไม่มีปัญหา ผมโอเคครับ แล้วนี่น้องเค้าจะย้ายมาเมื่อไหร่ครับ ” เสียงตอบรับทำให้สตรีสูงวัยส่งเสียงตามสายด้วยความตื่นเต้นดีใจ “ ก็อีกสองสามวันนี้จ๊ะ ให้เวลาลูกจัดห้องก่อน เดี๋ยว แม่จะได้ไปบอกฝั่งนั้นให้ เค้าคงดีใจ ” ไม่ดีใจได้ไงวะ ก็แม่งพักฟรี คอนโดกลางเมืองเชียวนะโว๊ย “ แล้วแม่อย่าลืมบอกน้องนันท์ด้วยนะครับ ถ้าดังแล้ว แบ่งเปอร์เซนท์ให้ผมบ้าง ” กันต์พูดด้วยน้ำเสียงติดตลก ทั้งๆ ที่ในขณะพูด กลับมีสีหน้าบอกบุญไม่รับ หึ ถ้าเป็นสาวๆ สวยๆ จะไม่ว่าสักคำ “ จ้า เจ้าลูกจอมงก นี่ แล้วอย่าไปปล้ำน้องเค้าล่ะ แม่อยากได้ลูกสะใภ้นะ ไม่ใช่ลูกเขย คิคิ ” แม้รู้ว่าเป็นเพียงคำหยอดมุกตามประสาขี้เล่นของผู้เป็นมารดา พอได้ฟัง...มันกลับรู้สึกสะดุ้งอยุ่ในใจ ดีที่แม่ไม่รู้ว่า.......ตอนนี้ แม่มีลูกเขยแล้ว แถมลูกเขยของแม่เป็นแค่เด็กชายวัยขบเผาะเท่านั้น ! ทว่า..มันไม่รู้ด้วยว่า จริงๆ แล้ว สองแม่ลูกที่ถูกพูดถึงในบทสนทนาก็กำลังยืนอยู่ใกล้ๆ กับผู้ให้กำเนิดนั่นเอง พอวางสาย....คุณนายวิจิตราก็หันไปพูดจีบปากจีบคอกับสตรีวัยกลางคนข้างๆ ทันที “ เห็นไหมล่ะ บอกแล้วว่า ถึงลูกฉันจะดูเย็นชาในบางครั้ง แต่พอฉันอ้อนเข้าหน่อย ยังไงก็ต้องยอม “ “ แหม...ต้องขอบคุณน้องกันต์มากเชียวค่ะสำหรับน้ำใจในครั้งนี้ พิ๊กกี้ไม่รู้จะตอบแทนได้ยังไง ” “ วุ้ย ! อะไรกันค่ะ คนกันเอง ไม่ต้องมาตอบทงตอบแทนอะไรหรอกค่ะ ใช่ไหมค่ะ น้องนันท์ ” ไม่มีคำตอบจากหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่ใกล้ๆ นอกจากรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้าหล่อใส...และแววตาที่ดูสุภาพอ่อนโยน.... คุณนายพิมพ์ผกรทอดสายตามองลูกชายคนเดียวด้วยความภาคภูมิใจ แม้จะนึกแปลกใจหน่อยๆ ว่า ทำไม พ่อลูกชายถึงได้รบเร้าจะมาค้างกับน้องกันต์นัก ทั้งๆ ที่ก็เป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมากแท้ๆ ไม่มีใครตอบได้นอกจากพ่อหนุ่มขวัญใจสาวทั่วประเทศที่ยืนยิ้มกรึ่มอยู่เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ “ หึ ยอมตกลงแล้วเหรอครับ พี่กันต์....รู้หรอกว่าไม่เต็มใจน่ะ...พี่อาจจำผมไม่ได้ แต่ผมไม่มีวันลืมพี่หรอก และจะไม่ยอมปล่อยพี่ให้รอดมือเป็นครั้งที่สองด้วย คอยดูสิ ”

Go back     FAQ       Conferences Post form Your Message Name*: Subject*: อัพโหลดรูปภาพ Message*:   HTML Ok Use [] in place of <> HTML Reference   Images Ok   Click on a smilie to add it to your message.   >ทันทีที่สายน้ำเย็นชุ่มชื่นจากฝักบัวพุ่งละอองน้ำเป็นสายราดรดชโลมตลอดทั้งใบหน้าและกล้ามแน่นขาวเปล่าเปลือยทุกส่วนสัดของนิสิตหนุ่ม > >เป็นครั้งแรกในรอบวันที่เจ้ากันต์รู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาก >มันยกมือขึ้นลูบหน้าแล้วหลับตาลง >แม้ร่างกายจะได้ชำระคราบสิ่งสกปรกที่ติดอยู่ตามเนื้อตัวออกจนหมดสิ้นแล้ว >แต่ความทรงจำเกี่ยวกับบทเริงรักของมัน >ทั้งกับชายและหญิงที่เพิ่งผ่านมาหมาดๆ >ยังคงทำให้อารมณ์ของมันยังคงขุ่นมัวด้วยความกลัดกลุ้ม > >กับน้องพู่ที่เพิ่งจะเดินออกจากห้องไปด้วยอาการกระโผลกกระเผลกนี่ไม่เท่าไหร่ > >เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับหนุ่มหล่ออย่างมันที่จะมีหญิงสาวสวยและร่านอย่างน้องชมพู่มาเสนอตัวถึงที่............. > >คิดถึงบทรักที่เร่าร้อนที่ผ่านมาหยกๆ กับเพื่อนสาวร่วมสถาบัน >เด็กหนุ่มก็หน้าซีด เพราะหน้ามืดแท้ๆ ชิบหาย >นี่กูก็ล่อน้องพู่แม่งสด ๆ ลืมป้องกันเสียสนิท >หวังว่าคงไม่ท้องนะ เฮ้อ คิดแล้วเซ็งชิบ กูยังเรียนอยู่นะโว๊ย >ยังไม่อยากเป็นพ่อคน แล้วอีกอย่าง...คิดไม่ออกจริงๆ >อย่างพฤติกรรมน้องชมพู่ที่พาตัวเองมาให้ฝ่ายชายเย็ดหีถึงคอนโดนี่ > จะมีพ่อแม่ที่ไหนว่ะ >ที่จะอ้าแขนรับผู้หญิงแบบยัยนี่มาเป็นลูกสะใภ้ด้วยความปลาบปลื้มเต็มใจ > > สมญาฉาวสนั่นของน้องพู่นี่ก็ดังพอๆ >กับความสวยเอ็กซ์เซ็กซ์จัด.....อีพู่กี๊กมั่วตัวผู้ทุกสถาบัน! > >ทว่า...สิ่งที่มันหวาดวิตกเรื่องน้องพู่นั้นเทียบไม่ได้เลยกับความพลาดพลั้งกึ่งถูกบังคับและสมยอมกับลูกศิษย์ชายวัยแตกพาน >คนที่ซึ่งตอนแรกมันประมาทคิดว่า ไร้เดียงสาและไม่มีพิษสง >ที่ไหนได้....กลับเป็นตัวมันเองที่ถูกเล่นเอาเสียอ่วม ! >คิดแล้วเจ็บใจไม่หาย....... > >สีหน้าของติวเตอร์หนุ่มหล่อมีเลือดฝาดขึ้นเป็นริ้วๆ >ทุกครั้งเมื่อคิดถึงกิจกรรมเร่าร้อนที่เกิดขึ้นระหว่างมันกับเจ้าธีร์ > >แถมเสือผู้หญิงตัวยงอย่างมันกลับพลาดท่า.....กลายเป็นผู้ถูกลูกศิษย์ตัวดีขย่มแบบไม่นับ > เฮ้อ ! คิดแล้วเสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชายชะมัด >เรื่องนี้จะต้องเป็นความลับตลอดไป >จะให้ใครหน้าไหนรู้ไม่ได้เป็นอันขาด > >มันเงยหน้ารับสายน้ำเย็นที่ยังคงสาดใส่หน้าพลางสบถด่าอยู่ในใจ > >เอาว่ะ ! ช่างแม่ง ก็แค่เสียตูดให้เจ้าลูกหมาครั้งเดียว >จะอะไรกันนักหนา....อย่างมาก >ก็ไปลาออกจากการเป็นติวเตอร์ให้เจ้าเด็กนรกนั่นซะ >เรื่องมันจะได้จบๆ กันไป หวังว่านะ....... > >ถึงจะปลอบใจตัวเองแบบนั้น....แต่ลางสังหรณ์เบื้องลึกกลับส่งสัญญาณไปในทางตรงกันข้าม > ความหวาดระแวงก็ยังคงปกคลุมอยู่....ไม่จางหายไป > >มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนก้าวออกมาจากห้องน้ำกระจกใสด้วยเรือนร่างที่เปลือยเปล่า >มีเพียงแสงไฟสลัวจากห้องนอนหรูที่ยังคงมืดสนิทจากผ้าม่านที่คลี่ออกมากั้นแสงสว่างจากภายนอก >แม้กระนั้น >กล้ามเนื้อแน่นขาวเนียนสมส่วนของหนุ่มตี๋เดือนมหาลัยก็ยังดูสว่างโพลนอยู่กลางห้องราวกับรูปสลักโรมันวิจิตรที่ปั้นโดยศิลปินเรืองนาม > >ท่อนลำสีเนื้อขนาดเขื่องที่ขนาบด้วยถุงไข่สองลูกแกว่งไกวไปมาตามแรงย่างก้าวของผู้ที่เป็นเจ้าของซึ่งกำลังมุ่งตรงไปยังผ้าเช็ดตัวที่พาดไว้บนเก้าอี้ > >จังหวะนั้นเอง ! >หัวใจของเด็กหนุ่มก็กระตุกเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินสัญญาณกรีดร้องแหวกความเงียบของโทรศัพท์สมาร์ทโฟนยี่ห้อหรูรุ่นล่าสุดที่วางไว้ที่หัวเตียง > >มันเอื้อมมืออันสั่นเทาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูที่หน้าจอก่อนที่จะรู้สึกโล่งใจขึ้นมาครามครัน................. > >มันกดปุ่มรับสัญญาณจากปลายสายทันที > >“ สวัสดีครับแม่ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ ” > >เสียงนุ่มอ่อนโยนคุ้นหูดังอู้อี้มาจากปลายสาย > >“ แหม ลูกกันต์ >จะต้องมีเรื่องอะไรด้วยเหรอจ๊ะที่แม่จะโทรหาลูกเนี่ย ” > >“ โห นี่น้อยใจเหรอครับ สำหรับกันต์แล้ว >สายจากคุณวิจิตราเปิดให้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยคร๊าบบบ ” > >“ แหม ปากหวานเชียวลูกคนนี้นี่ เอ่อ >พูดไปมาเดี๋ยวแม่จะลืมเรื่องที่จะบอกลูกไป คือว่า.... ” > >“ คือไรครับ ” จับน้ำเสียงมารดาที่ดูจะแผ่วลงเหมือนจะเกรงใจ >ก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยสงสัย > >“ แม่ก็รู้นะว่าลูกหวงความเป็นส่วนตัวมาก >แล้วก็ไม่ค่อยอยากให้มีใครเข้ามายุ่มย่ามกับห้องของลูก >แต่เผอิญ แม่มีเรื่องจะขอร้องหน่อย ” > >“ ว่ามาเลยครับ ” อื้อหือ นี่แม่จะทำหน้าไงนะ >ถ้ารู้ว่าเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา >ก็เพิ่งมีสาวสวยบุกเข้ามา “ ยุ่มย่าม ” ถึงที่ในห้อง >หวังว่าคงจะไม่มีเรื่อง “ ยุ่งยาก ” ตามมานะ แค่เรื่องไอ้ธีร์ >กูก็เครียดจะตายอยู่แล้ว > >เมื่อเห็นลูกรักเปิดทางแบบนั้น >ผู้เป็นแม่ก็รีบพูดต่อด้วยน้ำเสียงโล่งใจ > >“ อ้อ จริงๆ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกจ๊ะ >ลูกยังจำณภีร์ลูกชายคนเดียวของคุณนายพิมพ์ผกรที่เคยอยู่ข้างๆ >บ้านเราไหมจ๊ะลูก ” > >“ อ้อ คุ้นๆ อยู่นะครับแม่ ” แต่ในใจ.....ใครว่ะ..... > >“ ก็ที่พ่อเค้าเป็นคนอเมริกันไง ตอนนี้ น้องนันท์ >โตเป็นหนุ่มหล่อเพี้ยวแล้วนะ เคยเป็นเดือนมหาลัยด้วย >เห็นแม่เค้าดันลูกชายคนเดียวสุดฤทธิ์ให้เข้าวงการบันเทิง อ้อ >พ่อนันท์มีโฆษณาออนแอร์สองสามตัวแล้วนะ ถ่ายแบบอีกเพียบ >กันต์อาจเคยผ่านตามาบ้างแต่อาจไม่รู้ว่าเป็นน้องเค้า ” > >แม้จะจับเค้าหน้าของคนที่แม่พูดถึงด้วยน้ำเสียงชื่นชมได้ไม่ชัดนัก >แต่ก็พอเริ่มคลับคล้ายคลับคลาหน้าตาหล่อเหลาแบบหนุ่มน้อยลูกครึ่งที่มีนัยน์ตาชวนฝัน >จมูกโด่งเป็นสันเข้ากับรูปหน้าเพรียวยาว >แล้วรอยยิ้มโชว์ฟันขาวเป็นระเบียบตอนที่กำลังดีดกีตาร์ในโฆษณาของร้านปลอดภาษีชื่อดัง > ว่ากันว่า >เป็นหนุ่มหน้าใหม่ในวงการบันเทิงที่กำลังมาแรงทีเดียว > >อ้อ คนที่แม่หมายถึงน่าจะเป็นคนนี้ละมั้ง >ไอ้กันต์นึกพลางก็ไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจนัก > >“ แล้วไงครับ แม่ ” > >“ ก็เนี่ยแหละที่แม่จะขอร้องกันต์ คือ ตอนนี้ >น้องเค้ามีแผนจะออกเทปเพลง แล้วเผอิญ >ค่ายเพลงที่น้องเค้าดีลด้วยก็อยู่ตึกติดๆ กันกับคอนโดกันต์ >แล้วบ้านน้องเค้าก็อยู่ไกล แม่ก็เลย........” > >เท่านี้ นิสิตหนุ่มก็เดาทางแม่ที่คลั่งว่าที่ดาราออก > >“ ก็เลยอยากให้น้องเค้ามาค้างกับผมที่นี่ใช่ไหมครับ ” > >“ ชะ..ใช่จ๊ะ ได้ไหมจ๊ะ ห้องกันต์ก็ออกจะกว้าง >แม่เห็นห้องนอนว่างอยู่ห้องหนึ่ง ก็เลย....... ” > >เจ้ากันต์ถอนหายใจ ถ้าแม่ลงทุนโทรมาขอร้องขนาดนี้ >แล้วจะปฏิเสธลงได้ไง > >“ แล้วน้องเค้าจะพักกับผมนานไหมครับ ” > >“ ก็ประมาณสามเดือนจ๊ะ ได้ไหมลูก แต่ถ้าลูกลำบากใจจริงๆ >แม่ก้อจะปฏิเสธทางนั้นให้ ” > >“ ไม่มีปัญหา ผมโอเคครับ แล้วนี่น้องเค้าจะย้ายมาเมื่อไหร่ครับ >” > >เสียงตอบรับทำให้สตรีสูงวัยส่งเสียงตามสายด้วยความตื่นเต้นดีใจ > >“ ก็อีกสองสามวันนี้จ๊ะ ให้เวลาลูกจัดห้องก่อน เดี๋ยว >แม่จะได้ไปบอกฝั่งนั้นให้ เค้าคงดีใจ ” > >ไม่ดีใจได้ไงวะ ก็แม่งพักฟรี คอนโดกลางเมืองเชียวนะโว๊ย > >“ แล้วแม่อย่าลืมบอกน้องนันท์ด้วยนะครับ ถ้าดังแล้ว >แบ่งเปอร์เซนท์ให้ผมบ้าง ” กันต์พูดด้วยน้ำเสียงติดตลก ทั้งๆ >ที่ในขณะพูด กลับมีสีหน้าบอกบุญไม่รับ หึ ถ้าเป็นสาวๆ สวยๆ >จะไม่ว่าสักคำ > >“ จ้า เจ้าลูกจอมงก นี่ แล้วอย่าไปปล้ำน้องเค้าล่ะ >แม่อยากได้ลูกสะใภ้นะ ไม่ใช่ลูกเขย คิคิ ” > >แม้รู้ว่าเป็นเพียงคำหยอดมุกตามประสาขี้เล่นของผู้เป็นมารดา >พอได้ฟัง...มันกลับรู้สึกสะดุ้งอยุ่ในใจ > >ดีที่แม่ไม่รู้ว่า.......ตอนนี้ แม่มีลูกเขยแล้ว >แถมลูกเขยของแม่เป็นแค่เด็กชายวัยขบเผาะเท่านั้น ! > >ทว่า..มันไม่รู้ด้วยว่า จริงๆ แล้ว >สองแม่ลูกที่ถูกพูดถึงในบทสนทนาก็กำลังยืนอยู่ใกล้ๆ >กับผู้ให้กำเนิดนั่นเอง > >พอวางสาย....คุณนายวิจิตราก็หันไปพูดจีบปากจีบคอกับสตรีวัยกลางคนข้างๆ >ทันที > >“ เห็นไหมล่ะ บอกแล้วว่า ถึงลูกฉันจะดูเย็นชาในบางครั้ง >แต่พอฉันอ้อนเข้าหน่อย ยังไงก็ต้องยอม “ > >“ แหม...ต้องขอบคุณน้องกันต์มากเชียวค่ะสำหรับน้ำใจในครั้งนี้ >พิ๊กกี้ไม่รู้จะตอบแทนได้ยังไง ” > >“ วุ้ย ! อะไรกันค่ะ คนกันเอง ไม่ต้องมาตอบทงตอบแทนอะไรหรอกค่ะ >ใช่ไหมค่ะ น้องนันท์ ” > >ไม่มีคำตอบจากหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่ใกล้ๆ นอกจากรอยยิ้มบางๆ >บนใบหน้าหล่อใส...และแววตาที่ดูสุภาพอ่อนโยน.... > >คุณนายพิมพ์ผกรทอดสายตามองลูกชายคนเดียวด้วยความภาคภูมิใจ >แม้จะนึกแปลกใจหน่อยๆ ว่า ทำไม >พ่อลูกชายถึงได้รบเร้าจะมาค้างกับน้องกันต์นัก ทั้งๆ >ที่ก็เป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมากแท้ๆ > >ไม่มีใครตอบได้นอกจากพ่อหนุ่มขวัญใจสาวทั่วประเทศที่ยืนยิ้มกรึ่มอยู่เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ > >“ หึ ยอมตกลงแล้วเหรอครับ >พี่กันต์....รู้หรอกว่าไม่เต็มใจน่ะ...พี่อาจจำผมไม่ได้ >แต่ผมไม่มีวันลืมพี่หรอก >และจะไม่ยอมปล่อยพี่ให้รอดมือเป็นครั้งที่สองด้วย คอยดูสิ ” > Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***

Palm-Plaza.com All rights reserved.

Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.