We have no responsibility for the contents in this web community!

ถ้าเข้ามาแล้วพบว่ากระทู้ไม่เรียงตามวัน/เวลา ให้คลิ๊กตรงคำว่า Date/Time ที่อยู่ตรงแถบสีม่วงๆ นะครับ


ห้ามลงประกาศโฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ยกเว้นสปอนเซ่อร์!!!!!

*** ห้ามใช้เนื้อที่บอร์ดเพื่อแอบแฝงขายบริการทางเพศ ***


เพิ่มเพื่อน

RBR Section


Register
สมัครสมาชิก


What's RBR?
ต่ออายุสมาชิก

**** ส่วนบริการเข้าบอร์ดเฉพาะสำหรับสมาชิก RBR บอร์ด Devil และ บอร์ด Zombie ต้องการติดต่อสอบถาม ส่งเมลล์ที่ ryubedroom@yahoo.com เท่านั้น ****

กรุณาคลิ๊กที่นี่และ Bookmark ไว้ด้วยครับ

Palm-Plaza.com

Complete the form below to post a message

Original Message
"RE: เรื่องแต่ง กลกามรักfuck พี่น้องสุด hot"
Posted by มดตะนอย on 03-Feb-15 at 05:10 PM
“ ธีร์จ๊ะ ยังติดต่อพีร์ไม่ได้อีกเหรอลูก “

อัชญาพูดเป็นครั้งที่สิบกับลูกชายคนเล็กด้วยน้ำเสียงวิตกกังวล เธอรู้สึกแปลกใจมากที่อยู่ดีๆ ลูกชายคนโตหายตัวไปเฉยๆ แม้จะโทรไปหาหลายครั้งก็ไม่มีใครรับสายมีแต่ระบบอัตโนมัติแจ้งว่าเจ้าของเบอร์ไม่สะดวกที่จะรับสายในตอนนี้ ซึ่งผิดวิสัยของพีร์ที่จะไม่ทำให้ทางบ้านร้อนใจไม่ว่าในกรณีใดๆ ทั้งสิ้น

“ ยังไม่ได้เลยครับแม่ นี่ ผมก็โทรไปหลายครั้งแล้วนะ ก็ไม่เห็นมีใครรับสาย ”

หนุ่มน้อยมองภาพของมารดาที่กำลังเดินไปมาด้วยความว้าวุ่นใจ ใจหนึ่งมันก็นึกห่วงพี่ชาย แต่อีกใจหนึ่งก็อดน้อยใจไม่ได้ว่า นี่ ถ้าเป็นตัวมันหายไปจากบ้านบ้าง แม่จะห่วงมันขนาดนี้หรือเปล่านะ

“ เอ หรือว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้นกับพีร์ “ น้ำเสียงสั่นเครือจวนเจียนจะร้องไห้เต็มแก่ “ อาจเกิดอุบัติเหตุหรือเปล่า ”

“ แม่ครับ ใจเย็นๆ เถอะครับ อาจไม่มีอะไรร้ายแรงอย่างที่แม่คิดก็ได้ ”

น้ำเสียงปลอบประโลมของลูกคนเล็กก็ไม่ได้ช่วยให้จิตใจของผู้เป็นแม่มีกำลังใจขึ้นมามากนัก ประสบการณ์เลวร้ายที่จากการสูญเสียสามีกะทันหันเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ยังคงตามวนเวียนหลอกหลอนเธออยู่

“ แต่...แต่แม่กลัวว่า............”

“ แม่ครับ ไม่ต้องกลัวไปหรอกครับ ถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นจริง ก็คงมีคนแจ้งเรามาแล้วล่ะครับ คงไม่ช้าขนาดนี้หรอก ”

“ แล้วถ้ายังงั้น...เกิดอะไรขึ้นกับพีร์ล่ะ ”

“ ถ้าจำเป็นจริงๆ เราแจ้งตำรวจดีกว่าไหมครับ ”

เสียงออดดังขึ้นที่หน้าบ้านได้ยุติบทสนทนาของคนทั้งคู่ไว้ชั่วคราว ในขณะที่ฝ่ายอัชญารีบก้าวเท้าไปหน้าบ้านด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยการคาดหวัง

“ พีร์ นั่น พีร์ใช่ไหม ลูก “ หล่อนร่ำร้องอยู่ในใจ

อัชญาแทบจะปกปิดสีหน้าผิดหวังไว้แทบไม่มิดเมื่อพบว่าบุคคลที่ยืนรออยู่หน้าบ้านมิใช่คนที่หล่อนคาดหวังที่จะได้เจออย่างที่สุด

“ อ้อ พี่ศักดิ์นี่เอง มีธุระอะไรหรือเปล่าค่ะถึงมาหาถึงที่นี่ ”

“ เอ่อ ก็ไม่มีอะไรหรอก คุณอัช เผอิญผมผ่านมาแถวนี้พอดี ก็เลยแวะมาเยี่ยมน่ะ ”

เสียงทุ้มหล่อของชายหน้าตาคมสันวัยสี่สิบกลางๆ ดูจะผิดหวังเล็กน้อยกับน้ำเสียงห่างเหินและไม่กระตือรือร้นในการต้อนรับของสุภาพสตรีเจ้าของบ้าน

แม้เรื่องกลัดกลุ้มใจที่กำลังเผชิญอยู่ทำให้ไม่มีแรงกุลีกุจอต้อนรับใครแล้ว กระนั้น วงหน้าสวยของอัชญาก็ส่อแววละอายใจที่ไม่ได้ต้อนรับผู้มาเยือนด้วยถ้อยคำที่โอภาปราศรัยกว่านี้

“ อัชต้องขอโทษพี่ศักดิ์ด้วยค่ะ พอดีอัชมีเรื่องกลุ้มใจอยู่ตอนนี้ ยังไง....ก็เชิญเข้ามาในบ้านก่อนสิค่ะ ”

แม้ในใจจะสงสัยถึงเรื่องกลุ้มใจของหญิงสาว ซึ่งเท่าที่ดูสีหน้าท่าทางที่แปลกไป ของอีกฝ่ายแล้วคงเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสอยู่ไม่น้อย แต่หนุ่มใหญ่ก็เดินตามสตรีเจ้าของบ้านไปแต่โดยดี

“ อ้าว นึกว่าใคร ลุงศักดิ์นี่เอง สวัสดีครับ ”

ที่แท้ก็ไม่ใช่คนอื่นไกลที่ไหน ลุงวีรศักดิ์ พี่ชายของบิดาที่ล่วงลับไปนี่เอง หนุ่มน้อยลอบมองอาศักดิ์ที่ถึงแม้มีอายุอานามพอสมควรแล้ว แต่ด้วยความเป็นคนออกกำลังกายและดูแลสุขภาพอย่างดี ลุงศักดิ์ก็ยังดูหนุ่มแน่นและหน้าอ่อนกว่าวัยมาก ถ้าบอกว่าลุงศักดิ์อยู่ในวัยสักสามสิบต้นๆ ก็คงจะเชื่อได้ไม่ยากนัก สายตาที่ซุกซนของไอ้ธีร์มองไปยังรูปร่างที่ยังฟิตแอนด์เฟิร์มลงมาจนถึงเป้ากางเกงที่อวบอูม.....จนใบหน้าตัวเองรู้สึกร้อนฉ่าขึ้นอย่างประหลาด

“ แม่งเป็นเหี้ยอะไรวะกู ลุงตัวเองแท้ๆ นะโว๊ย อย่าคิดอกุศลดิ ”

เพราะไม่มีอำนาจโทรจิตที่สามารถอ่านใจคนได้......ผู้สูงวัยกว่าจึงรับไหว้หนุ่มน้อยหน้าใสด้วยความเอ็นดู

“ อืมม์ เป็นไงเรา ไม่ได้เห็นหน้าตั้งนาน โตขึ้นเยอะนี่ แล้วเจ้าพีร์ล่ะไปอยู่ไหน ”

สีหน้าของแม่ลูกเปลี่ยนสีทันทีเมื่อได้ยินชื่อของคนที่เป็นสาเหตุของความวิตกกังวลทั้งบ้านในห้วงเวลานี้จนคนถามนึกเอะใจ

“ เกิดอะไรกับเจ้าพีร์เหรอ ทำไมทำหน้ากันแบบนั้น ”

เมื่อมีคำถามมาแทงใจดำ.....อัชญาก็ไม่สามารถอดกลั้นความทุกข์ระทมที่สะสมไว้ได้อีกต่อไป เธอเอามือปิดหน้าแล้วปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อับอายใครต่อใครอีกแล้ว

“ ฮือ....ฮือ......ฮึก พี่ศักดิ์ค่ะ พีร์...พีร์เค้า......... ”

เสียงร่ำไห้ทำให้หนุ่มใหญ่ตกใจอยู่ไม่น้อย

“ เกิดอะไรขึ้นครับ คุณอัช เจ้าพีร์เป็นอะไรไปเหรอครับ ”

“ พี่ศักดิ์ค่ะ พีร์เค้าหายตัวไปไหนก็ไม่รู้ร่วมวันแล้วค่ะ เนี่ยติดต่อไม่ได้เลย มือถือก็ปิด ปกติ พีร์เค้าเปิดมือถือตลอดเวลานะค่ะ เค้าไม่เคยทำให้ทางบ้านเป็นห่วง ”

“ อ้าว เหรอครับ แล้วสอบถามกับทางโรงเรียนหรือพวกเพื่อนๆ ของพีร์หรือยังครับ บางที อาจรู้ก็ได้ว่า พีร์อยู่ไหน ”

“ ยังติดต่อใครไม่ได้เลยค่ะ เพราะพีร์เค้าหายไปตั้งแต่เมื่อวานนี้ และวันนี้ก็เป็นวันหยุดด้วย หรือเราควรแจ้งตำรวจดีค่ะ ”

จากน้ำเสียงร้อนรนทำให้วีรศักดิ์ตระหนักว่าอัชญาแทบไม่สามารถควบคุมสติสตังได้เลยในตอนนี้

“ ใจเย็นๆ ดีกว่าครับ คุณอัช ร้อนใจไปก็ไม่มีประโยชน์ เอางี้ พอดี ผมมีเพื่อนเป็นตำรวจ เดี๋ยว ผมจะให้เค้าช่วยตามไอ้พีร์ให้อีกแรงนะครับ ”

พอได้ยินดังนั้น อัชญาก็มีสีหน้าดีขึ้นทันควันเมื่อมีคนหยิบยื่น “ ความหวัง ” มาให้ตนและครอบครัว

“ จริงเหรอค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ พี่ศักดิ์ ช่วยหน่อยนะคะ อัชเครียดมากจนไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อแล้ว ” พูดเสร็จ อัชญาก็ร่ำไห้ตัวสั่นเทิ้มด้วยความทุกข์ระทมที่พลุ่งพล่านขึ้นมาพร้อมๆ กัน ซึ่งวรศักดิ์เห็นแล้วก็อดเวทนาสงสารจนต้องเอามือโอบกอดร่างเล็กไว้แน่นเพื่อปลอบโยนหญิงหม้ายที่เคว้งคว้างโดดเดี่ยวนี้

แม้ตอนแรกไม่ได้คิดลึกซึ้งอะไรกับน้องเมียแสนสวยคนนี้ แต่เมื่อได้มีโอกาสโอบกอดใกล้ชิดกันจนกลิ่นกายหอมละมุนของหญิงสาวระเหยมากระทบจมูก แล้วยังจะ....หน้าอกเต่งตึงที่มาบดเบียดใกล้ชิดนั่นอีก หัวใจของหนุ่มใหญ่ถึงกับเต้นโครมครามผิดจังหวะ ริมฝีปากแห้งผากเมื่อจินตนาการถึงเรือนร่างเปล่าเปลือยของหญิงสาวในอ้อมกอดของตน

แม้วัยจะล่วงเข้าสี่สิบปีแล้ว กระนั้น กาลเวลาก็ไม่ได้ทำให้ความงามของอัชญาลดน้อยถอยลงแม้แต่น้อย ในทางตรงข้าม การใช้ธรรมะเป็นเครื่องค้ำจุนชีวิต การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ รวมทั้งประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมา ได้ช่วยหล่อหลอมให้อัชญาเป็นสตรีวัยกลางคนที่ดูอ่อนกว่าวัย รูปร่างได้สัดส่วนไม่หย่อนคล้อยตามวัย และจากการที่มีเชื้อจีนในสายเลือดทำให้ผิวพรรณของอัชญาขาวเนียนละเอียดน่าสัมผัส ซึ่งกรรมพันธุ์นี้ได้ตกทอดมายังลูกชายหัวแก้วหัวแหวนทั้งสองคน ดูไปดูมา...อัชญาก็คล้ายๆ กับนางเอกหนัง AV ของญี่ปุ่นที่สามารถปลุกเร้าอารมณ์เพศตรงข้ามได้ไม่ยากนักแม้เจ้าตัวจะไม่รุ้ตัวและไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนั้นก็ตาม

ทว่า......วีรศักดิ์จำเป็นต้องรีบหยุดยั้งความคิดไม่ซื่อกับน้องเมียไว้ก่อนเมื่อสัดส่วนความเป็นชายเบื้องล่างเริ่มออกอาการตามอารมณ์ราคะที่เริ่มคุกรุ่นขึ้นมา หนุ่มใหญ่ผลักร่างเล็กบอบบางของหญิงสาวออกจากตัวพลางมองที่ใบหน้าเปื้อนน้ำตาอย่างเห็นอกเห็นใจ

อัชญาก้มหน้างุดแอบซ่อนใบหน้าที่แดงก่ำไว้เมื่อสบกับสายตาอ่อนโยนจากพี่ผัว....หล่อนไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมหัวใจถึงเต้นแรงนักโดยเฉพาะยามที่ได้รับสัมผัสที่ใกล้ชิดจากบุรุษร่างใหญ่ที่ยืนอยู่ใกล้แค่เอื้อม

หรืออาจเป็นเพราะรูปร่างหน้าตาผิวพรรณของวีรศักดิ์มีส่วนละม้ายคล้ายคลึงกับสามีที่ล่วงลับของเธอเป็นอย่างมาก อืมม์ เหมือนมากจริงๆ นะ ทั้งเค้าโครงหน้า บ่ากว้าง รูปร่างที่สูงใหญ่ล่ำสัน แล้วยัง..... น่ะ.....นั่นอะไรนะ สายตาที่ก้มอยู่ได้ปะทะกับเป้ากางเกงสแลคที่โป่งพองเห็นนูนเป็นลำออกมาอย่างชัดเจน

ถึงหล่อนรู้อยู่เต็มอกว่ามันเสียมารยาทเพียงใด แต่ราวกับตกอยู่ในภวังค์...ได้แต่จ้องมองจนกระทั่งบุรุษที่ตกเป็นเป้าสายตาต้องกระแอมไอเตือนสติขึ้น

“ อะแฮ่ม....เอ่อ คุณอัชครับ ผมคิดว่า......”

“ อุ้ย ขอโทษค่ะ....คุณศักดิ์ ต้องขอโทษจริงๆ อัชไม่ได้ตั้งใจ ”

ถ้าสามารถแทรกแผ่นดินหนีไปได้ในตอนนี้ หล่อนคงทำไปแล้วโดยไม่ลังเล หล่อนไม่เคยรู้สึกอับอายขายหน้าเช่นนี้เลยในชีวิตที่กลับมาเป็นโสด และยิ่งการที่หล่อนขอโทษขอโพยก็กลับเป็นการยิ่งตอกย้ำการกระทำที่กุลสตรีไม่ควรทำยิ่งขึ้นไปอีก ส่วนฝ่ายชายก็ตกอยู่ในสภาพ อึดอัดไม่แพ้กัน ในที่สุด ต่างฝ่ายต่างก็เงียบไปด้วยกันทั้งคู่

สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้.....ไม่หลุดรอดสายตาอันคมกริบเกินวัยของเจ้าธีร์ไปได้เลย มันเข้าใจทุกอย่างกระจ่างแจ้ง พร้อมๆ กับประมวลความคิดที่จะแสวงหาประโยชน์จากสถานการณ์ตรงหน้าด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ในขณะเดียวกัน มันแอบยิ้มอยู่ในใจในขณะที่ลอบมองหน้าจอสมาร์ทโฟนที่หรี่เสียงไว้เพื่อป้องกันมิให้เสียงครวญครางด้วยความเสียวสยิวของทาสหนุ่ม ที่มันแอบอัดคลิปไว้ดังหลุดรอดออกมา

“ หึหึ คราวนี้ล่ะ ไอ้กันต์ มึงไม่มีทางหลุดพ้นจากการตกเป็นทาสในเรือนกามของกูตลอดไป ! ”

Click here to go back to the previous page Go back   Click here to see help FAQ     
Conferences Post form
Your Message
Name*:
Subject*: Upload Pics อัพโหลดรูปภาพ
Message*:
 
HTML Ok
Use [] in place of <>

HTML Reference
 
Images Ok
 
Click on a smilie to add it to your message.
 
Check if you DO NOT wish to use emotion icons in your message
RBR User*: ใส่ Username และ Pass RBR ในกรณีที่โพสแล้วติดแอดมิน
RBR Pass*: ***ผู้ที่ใช้พาส RBR ป่วนหรือโพสผิดกฎบอร์ดจะถูกยึดพาส***
 

 

Palm-Plaza.com All rights reserved.

*** ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง
ห้ามโพสข้อความ รูปภาพ ไฟล์ที่มีลิขสิทธิ์ ที่สร้างความเสียหายให้แก่บุคคลอื่น
ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link "แจ้งลบข้อความ" ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือแจ้งมาได้ที่ ryubedroom@yahoo.com



Copyright Palm-Plaza,Inc. All Rights Reserved.