ผมกับเอิน
ผมไม่ใช่คนรูปร่างดีครับ สูง 174 หนัก 60 แต่ไม่ได้มีกล้ามเนื้อ ดูผอมๆ ผิวสองสี หน้าตาก็ไม่ดีอะไร แค่พอดูได้ เป็นมนุษย์ปกติ ในชีวิตที่ผ่านมาเคยมีผู้หญิงมาชอบอยู่บ้าง ทั้งตอนสมัยมัธยมที่เจอกันผ่านๆ แล้วเข้ามาแซวหรือจีบ หรือพอโตหน่อยตั้งแต่มหาวิทยาลัยมาจนกระทั่งทำงาน ก็จะรู้จักเป็นเพื่อนแล้วมาสารภาพ แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ผมก็ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่าเพื่อน ส่วนผู้ชาย... ในชีวิตนี้ผมยังไม่เคยโดนผู้ชายจีบเลย
ตอนนี้ผมอยู่ในวัยผู้ใหญ่แล้วครับ ทำงานมาได้ประมาณนึง มีบ้านหลังเล็กๆ นอกเมือง มีรถคันเล็กๆ ทั้งสองอย่างเพิ่งซื้อและยังผ่อนไม่หมด เมื่อสองปีที่แล้วบังเอิญได้เจอกับน้องมัธยม 6 คนนึง น้องจัดว่าน่ารัก ผิวขาว รูปร่างผอมแบบวัยรุ่น และค่อนข้างใจกล้าในเรื่องเซ็กส์ หลังจากที่ผมอยู่ตัวคนเดียวมานานหลายปีแล้วและแทบไม่นัดเจอกับใคร ผมก็ทักน้องเขาไปอย่างไม่ได้หวังอะไรมากนัก
แต่น้องก็ตอบกลับมา เราแลกไลน์กัน คุยกันได้สักพัก นัดเจอกัน มีอะไรกัน แล้วก็คุยกันต่อ
จากนั้นเราก็เริ่มมีนัดครั้งที่สอง ที่สาม มาเรื่อยๆ โดยที่เราไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกัน สำหรับผมแล้ว น้องห่างกับผมมาก ทั้งอายุและระยะทาง การไปหาน้องแต่ละที ผมต้องขับรถ 60-90 กิโล ที่อยู่ของน้องแต่ละที่ค่อนข้างจะกันดาร จะไปที่ไหนก็ต้องใช้มอเตอร์ไซค์ เพราะฉะนั้นการจะนั่งรถมาหาผมก็เป็นเรื่องลำบากมากและใช้เงิน ผมคิดว่าผมพร้อมกว่า จึงเป็นฝ่ายที่จะไปหาน้องตลอด
ระยะทางที่ไกลกัน อายุที่ห่างกัน และแน่นอนว่าสังคมก็คนละกลุ่มกัน ผมคิดว่าพอน้องเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็จะต้องเจอเพื่อน เจอใครอีกหลายคน ผมไม่คิดจะผูกมัดน้องด้วยคำว่าแฟน เพราะคิดว่าสักวันเราคงต้องเลิกรา แต่ในตอนนั้นผมก็พอใจที่มีน้องคนนี้ และผมก็ไม่คุยกับใครอีก ส่วนน้องก็ยังคุยกับคนอื่นบ้าง นัดเจอคนนั้นคนนี้บ้าง แต่หลังจากหนึ่งปีที่ได้รู้จักกัน น้องก็ไม่ได้นัดกับใครอีก แล้วเราก็เริ่มรู้กันเองโดยไม่ต้องเซ็นสัญญาว่า เราคบกันแล้วนะ
น้องผมคนนี้ชื่อเอินครับ
...แต่เรื่องที่ผมอยากเล่าจริงๆ คือเรื่องของบุ๊ก...
ระหว่างที่ผมคบกับเอินอยู่ เอินก็ยังเป็นเด็กที่อยากรู้อยากเห็นและเสพติดหนังโป๊รูปโป๊มาก และฮอร์เน็ตคืออีกช่องทางของเอินในการดูรูปโป๊ครับ
ผมเห็นเอินเล่น ก็เลยโหลดมาเล่นดูบ้าง แต่ก็ได้แต่คุย แต่ใครที่เล่นแอปนี้ก็คงรู้แหละนะครับว่า ส่วนใหญ่คุยกันเรื่องอะไร จนผมต้องตั้งสเตตัสว่า มีแฟนแล้วครับ หาเพื่อนคุย นัดกินข้าว ดูหนังกัน
ทำไมหรอครับ เพราะเวลาที่ผมรับเอินมาอยู่ด้วยตอนสุดสัปดาห์ ที่เราจะมักอยู่ด้วยกันไม่เกิน 2 คืน แล้วผมก็ต้องขับรถ 90 กิโลไปส่งเขา ไอ้ตอนไปส่งน่ะไม่เท่าไร แต่ตอนขับกลับมาคนเดียวมันเหนื่อยมาก แล้วกลับมาเจอบ้านว่างๆ ที่เคยมีเขาอยู่ มันเหงากว่าเดิมหลายเท่าเลย และผมก็ไม่รู้จะระบายกับใคร คุยกับใคร เลยเข้าไปหาเพื่อนในฮอร์เน็ตเพราะเป็นเพื่อนที่อยู่ใกล้ๆ บ้าน
เพื่อนจากฮอร์เน็ตที่ทักมาก็มีหลากหลาย ผมไม่เคยทักใครก่อนเพราะส่วนใหญ่จะหาแฟนหรือหาเซ็กส์ และทั้งที่ผมตั้งสเตตัสแบบนั้น ก็ยังมีคนทักมาหาเรื่องอย่างว่า ผมไม่ได้โกรธหรือรังเกียจอะไรเลย ออกจะชอบด้วยซ้ำ แต่เมื่อเราคบกับน้องที่น่ารักอยู่แล้วทั้งคน ผมก็ได้แต่ปฏิเสธไปครับ แล้วพอไปสักพัก มันก็เริ่มเบื่อ เพื่อนที่เจอกันในนั้นที่คุยกันถูกคอ ก็ขอไลน์กันไว้เรียบร้อย ผมก็เลยไม่ได้ใช้แอปอีก
จนเมื่อสักต้นปีที่ผ่านมา ผมเจอน้องคนนึงในเซเว่นแถวบ้าน คือ มันใช่ น้องน่ารักมาก วัยประมาณม.ปลายนี่ล่ะ แล้วน้องก็ดันมองผมหลายครั้ง ผมก็ได้แต่มองกลับไปแต่ไม่กล้าจะเข้าไปคุยหรอกครับ ไม่รู้น้องมองเพราะอะไร ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะเราใช่ว่าจะหล่อ ผมเห็นน้องถือสมาร์ทโฟนอยู่ พอออกมาจากร้านเลยนึกได้ ลองเปิดฮอร์เน็ตดูเล่นๆ เผื่อว่าจะมีรูปโปรไฟล์น้องอยู่
ใช่ครับ บางทีผมก็เป็นคนตลก ถ้านี่เป็นเรื่องแต่ง ผมควรจะเจอน้องเขาอยู่ในนั้น แต่พอดีมันเป็นเรื่องจริงครับ ผมก็แห้วไปนะ
ถึงตอนนี้หลายคนอาจจะคิดว่า ไหนเมิงว่ามีคนคบแล้วไง ผมก็ไม่ได้อะไรหรอกครับ ไม่ได้คิดมากมายอะไร แค่รู้สึกว่าน้องน่ารัก แล้วก็อยากรู้ว่าน้องเป็นมั้ย ทำไมมองเราหลายรอบจัง เท่านั้นเอง ตอนเปิดแอปมาก็คิดว่าคงไม่บังเอิญเจอหรอกครับ แต่ถ้ามันบังเอิญ ก็ยังไม่ได้คิดต่อว่าจะยังไง
แต่การเปิดฮอร์เน็ตขึ้นมาคืนนั้นก็ดันมีผลกระทบ เพราะโปรไฟล์ผมมันคงจะไปโผล่ให้คนแถวๆ นั้นเห็น แล้วก็มีคนทักเข้ามาหลายคนมาก (สำหรับรูปร่างหน้าตาอย่างผม เกือบ 10 คนใน 2 คืนนี่ก็มากแล้วล่ะ) พอดีรูปโปรไฟล์ผมเป็นรูปที่เพื่อนถ่ายตอนกำลังเล่นกีฬา มันคงดูไม่ชัด และเซอร์ๆ (มีคนนึงบอกว่าอย่างนั้น หลังจากที่เจอกัน) อาจจะดูดีในสายตาของบางคน
เกือบ 10 คนที่ทักมานี่ ไม่ได้คุยกันหมดหรอกนะครับ ส่วนใหญ่จะขอดูรูปส่วนตัวซะมากกว่า หรือบางคนถามมา พอเราตอบกลับไปก็เงียบ (คิดในใจ มึงจะทักกูมาเพื่อ?)
วันนั้นผมขับรถไปส่งเอิน 90 กิโล แล้วก็เป็นเหมือนทุกครั้ง คือต้องขับกลับมาคนเดียว มันเหงานะครับ
แล้วระหว่างที่ผมแวะเข้าห้องน้ำที่ปั๊ม น้องบุ๊กก็ทักผมมาในฮอร์เน็ต
รูปในโปรไฟล์บุ๊กมีรูปใส่ชุดมัธยมปลายและมีรูปที่ถอดเสื้อ หุ่นดีมากมาย หน้าตาเอาเรื่อง คือ แมนมาก และน่ารักมากด้วย น้องทักมาผมก็คุยไปตามปกติ คิดเผื่อไว้ว่ารูปนั้นอาจจะไม่ใช่รูปของน้องจริงๆ เราคุยกันแป๊บเดียวก็ต้องค้างไว้ เพราะผมต้องขับรถกลับบ้านต่อ
ผมกลับถึงบ้านที่ว่างเปล่าก็รู้สึกเหนื่อยมากมายแล้ว ไม่รู้เหนื่อยกายหรือเหนื่อยใจ อาบน้ำเสร็จกำลังนั่งกินข้าว ไลน์ผมก็ดังขึ้น ผมกะว่าคงจะเป็นเอิน แต่พอหยิบขึ้นมากลับกลายเป็นบุ๊กที่ทักมาอีกและชวนให้ผมไปหา จากที่คุยกัน บ้านเราห่างกันประมาณ 5 กิโลครับ
ตอนนั้นผมเหนื่อยมากแล้ว แต่น้องค่อนข้างตื๊อเล็กๆ ผมลืมบอกว่าเอินมาหาผมครั้งนี้ เราไม่ได้มีอะไรกัน เพราะมัวแต่ชวนกันไปนู่นนี่ กลับบ้านดึกผมก็ง่วงแล้ว แต่พอผมหลับ เอินยังช่วยตัวเอง (ประจำ) พอตื่นมาผมมีอารมณ์ เอินก็จะไม่วอนท์แล้ว และต้องรีบกลับด้วยเพราะกว่าเราจะตื่นกันก็บ่ายสองแล้ว แถมอาทิตย์นี้เรายังได้อยู่ด้วยกันแค่คืนเดียว สรุปว่าผมยังค้างเติ่งอยู่ ซึ่งความจริงก็เป็นอย่างนี้บ่อยๆ แหละครับ แต่ผมไม่ซีเรียสอะ แก่แล้ว 55 แค่ได้อยู่ด้วยกันก็มีความสุข
แต่ความที่ค้างเติ่งและมีน้องเรียกไปหา คือน้องก็จัดว่าสเป๊กผมแหละนะ แล้วน้องเห็นรูปโคลสอัปผมแล้วก็ยังไม่รังเกียจ ผมคิดเอาเองว่าน้องคงอยากมีประสบการณ์อย่างว่า ผมเองก็อยากปลดปล่อย ถ้าพูดกันแบบที่เขาชอบพูดกันก็คงประมาณ พี่ก็เงี่ยนน้องก็เงี่ยนมั้งครับ
