เปิดซิคะ ไม่เปิดได้ไง มึง ทุกวันนี้ มหาวิทยาลัยแทบ ส่งรถมารับเด็กเข้าเรียนกันแล้วเดียวนี้การสอบติด ม. รัฐ มันไม่ได้ ว๊าว เหมื่อนสมัยก่อนแล้ว ที่คุยได้สามบ้านแป็ดบ้าน
เดียว ม. รัฐ แทบแย่งเด็กกันแล้ว มึง
ขนาดล่าสุด ก็ ม. เอกชนแห่งหนึ่ง ให้ทุน 100% กับอินฟูอิเซอร์ ที่มีผู้ติดตาม 3 แสนไงคะ
ส่วน ม. รัฐ ม. ภูมิภาค ยังพอได้กินบุญเก่า คะ แต่นับวัน เด็ก็น้อยลงๆ
คะ ไม่ใช่ แต่ ป.ตรี นะคะ ป.โท ป.เอกด้วยคะ
ม.ภูมิภาค แหน่งหนึ่ง มีคนมาสมัครเรียน ป.เอก ทุกหลักสูตร แค่ 30 กว่าคนเองคะ จาก หลักสูตร ป.เอก เกือบ 30 40 หลักสูตร คะเธอ คิดดูเอาแล้วกัน
ป.โท บางสาขา รับ 10 คน มาสมัครสอบ 8 คน ก็มี
ส่วน ป.เอก รับ 5 คน มาสมัครสอบ 2 คน ก็มี บางสาขา เปิดรับ แต่ไม่มีคนมาสมัครก็มี
บางสาขา ลองไปดูซิคะ ประกาศรับ รองสอง รอบสาม กันให้เพียบคะ
ตอนนี้ สาขา ที่ยังพอขายได้คือ พยาบาล แพทย์ ทันตะ คะ ขนาด เภสัช เองตอนนี้ ก็ดรอปๆ ลงเยอะคะ ขนาดน้องกูจบมา ยังตกงานเลยคะ ดีว่าบ้านมันรวย แม่มันซื้อตึก เปิดร้านยาให้ แต่อย่าถามเรื่องยอดขายคะ
วันๆ ขายได้ไม่เท่าไรคะ ดีว่าตึกไม่ต้องเช่า คะ
ฉนั้น กูว่า ถ้าหัวดี ไป แพทย์คะ รองมาก็ทันตะ ถ้าหัวกลางๆ ไป พยาบาลคะ อาศัยว่า จบแล้วไปต่อ เฉพาะสาขาเอา
เพื่อนกูก็จบ พยาบาล มา ทำงานซักพัก เห็นมันไปเรียนไปอบรมเพิ่ม เกียวกับ การฟอกไต เดือนๆ หนึ่งรายรับ เฉียดแสนนะคะ ขนาด ทำ รพ. รัฐ แนะ แต่เป็น รพ ใหญ่อยู่ เป็นระดับ โรงเรียนแพทย์เลย
ส่วนวันหยุด ก็ไปรับงานนอก รพ.เอกชน
แต่มันก็บ่น เหนื่อย แทบขาดใจ บอกหนี้บ้าน หนี้รถหมด ก็จะย้ายกลับบ้านเกิดแล้วคะ มันว่า
ส่วน ม. รัฐ ภูมิภาค ต้องแย้งกันหนีตายคะ ไม่งันไม่รอด ลำพัง งบ ที่ได้ มันพอแค่ เงินเดือนคะ ส่วนงบพัฒนาอื่นๆ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าสร้างตึก อุปกรณ์ ต้องหาจาก ค่าเทอมคะ
นี้เธอ ยังไม่รุ้ นะคะ ยิ่ง ราชภัฏ ราชมงคล นี้สงสาร อ. สุดคะ
ใช้งานเยื่ยงทาสคะ งานสอน งานวิจัย แถมต้องหาเด็กเรียนด้วยนะคะ
คณบดี สั่งเลยคะ ให้เป้า เหมือน พนง ขายประกันเลย ว่าถ้าเด็กไม่ได้เป้า ติดกันกี่ปี สาขาจะโดนยุบ เลิกจ้างคะ